a
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: ASCALAPHA
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Somber vampyric night”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Monstro – Φωνητικά, όλα τα όργανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Spotify
Deezer
Instagram
YouTube
Αν μη τι άλλο, τα περισσότερα black metal σχήματα, έχουν ευφάνταστα ονόματα που σε προκαλούν και να τα ψάξεις. Κάπως έτσι και οι Αμερικανοί ή καλύτερα ο Αμερικανός, μιας και πρόκειται για μια ακόμα μονοπρόσωπη μπάντα, Monstro, επέλεξε το όνομα μιας πεταλούδας για να ονομάσει το σχήμα που ξεκίνησε το 2023. ASCALAPHA λοιπόν και μετά από ένα ΕΡ το 2023 με την ονομασία “A Frigid Spectre”, κυκλοφόρησαν το παρθενικό τους άλμπουμ το οποίο ονομάζεται “Somber vampyric night”. Αρχικά σε digital μορφή και πλέον και σε φυσική. Υπηρέτης του ατμοσφαιρικού black metal o Monstro, επιλέγει μέσα από την μουσική σου να οδηγήσει τον ακροατή σε ένα στοιχειωμένο περιβάλλον, με τις βάσεις του σε πιο παραδοσιακές μαυρομεταλλικές φόρμες, χωρίς πολλά φκιασίδια και με μελωδίες βγαλμένες μέσα από τις σκιές.
Η μουσική του είναι κυρίως αργόσυρτη, τα φωνητικά είναι περισσότερο ουρλιαχτά τα οποία ακούγονται σαν ριπές μανιασμένου αέρα, ο οποίος βγαίνει μέσα από συστάδες πυκνών δέντρων, απειλώντας τον διαβάτη που πλησιάζει προς το μέρος τους. Εννέα συνθέσεις περιλαμβάνει το άλμπουμ, οι δύο εκ των οποίων ορχηστρικές. Η πρώτη, το “Our lives intertwined”, λειτουργεί ως εισαγωγή για το ατμοσφαιρικότερο κομμάτι του δίσκου, το “Noche sombria”, ενώ η δεύτερη, το “Nightbringer”, κλείνει πανέμορφα το άλμπουμ, φέρνοντας μαζί του την νύχτα και λίγη χειμερινή δροσιά, απαραίτητη στις μέρες μας.
Με αρκετά σημεία τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν DSBM (σ. Δ.Τ: τι γράφει εδώ αυτός ρε Σάκη, ξέρεις; Σ. Σ.Φ.: Τσου), το “Somber vampyric night”, μπαίνει επάξια στην λίστα αυτών των άλμπουμ τα οποία πραγματικά θα μπορούσαν να είναι το soundtrack ενός σκοτεινοί εφιάλτη ή μίας ασπρόμαυρης και πιθανόν βουβής ταινίας τρόπου, στο στυλ του Nosferatu.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: LUCIFER’S HAMMER
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Be and exist”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Dying Victims Productions
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Hades – Φωνητικά, κιθάρα
Hypnos – Κιθάρα
Tyr – Μπάσο
Tytan – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Lucifer’s Hammer – Digital and physical album
Lucifer’s Hammer bandcamp
Facebook
Spotify
Tidal
Amazon
YouTube
Από την ίδρυσή τους το 2012, οι LUCIFER’S HAMMER έχουν σταθερότητα και πρόγραμμα στη δουλειά τους. Το demo τους “Night sacrifice” το 2013 ήταν η πρώτη φορά που τους ακούσαμε, για να έρθει μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο “Beyond the omens” το 2016, με το οποίο έκαναν κι αυτοί τη δική τους αίσθηση σε ένα κίνημα (NWOTHM) που ήδη άρχιζε με αργούς ρυθμούς, τότε, να παρακμάζει και να «βυθίζεται» όσον αφορά την ποιότητα συγκροτημάτων και άλμπουμ. Με τα “Time is death” (2018) και “The Trip” (2021) μπορεί οι LUCIFER’S HAMMER να έριξαν κι αυτοί σχετικά τις ταχύτητές τους, αλλά δεν έπαψαν να μας τροφοδοτούν με ωραίες κυκλοφορίες, που διατηρούσαν τόσο τον πυρήνα των οπαδών τους όσο και το ενδιαφέρον μας, αναλλοίωτα.
Υπό την στέγη της Dying Victims Productions πλέον, οι Χιλιανοί επανέρχονται στο προσκήνιο με το “Be and exist” (πολύ ωραίος τίτλος). Δεν υπάρχει κάποια έκπληξη εδώ, όλοι λιγότερο ή περισσότερο, ξέρουμε τι να περιμένουμε από έναν LUCIFER’S HAMMER δίσκο: ’80s heavy metal που θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει είτε στην Ευρώπη είτε στις Η.Π.Α, λίγα χρόνια μετά την «έκρηξη» του NWOBHM, φανερά επηρεασμένο τόσο από αυτό, όσο και από το δίδυμο των JUDAS PRIEST/IRON MAIDEN.
Υπάρχει όμως μια διαφορά που πρέπει να την αναφέρω. Το “Be and exist” είναι το πιο ατμοσφαιρικό και «μουντό» εγχείρημα της μπάντας, ως σήμερα. Παρόλα ταύτα, ο «ζεστός», καθαρός ήχος, αφήνει όλα τα όργανα να «αναπνεύσουν». Θα τον ήθελα πιο δυναμικό, η αλήθεια να λέγεται, αλλά κι έτσι, μια χαρά ακούγεται. Και μέσα στα τόσα τετριμμένα και κάτω του μετρίου πράγματα που ακούμε από το NWOTHM κίνημα στις μέρες μας, οι LUCIFER’S HAMMER έχουν να υπερηφανεύονται πως τα δικά τους τραγούδια, πέραν από πολύ αξιόλογα, είναι και ευκολομνημόνευτα. Στα riffs, στα refrains, σε διάσπαρτες μελωδίες δω και κει… Όπως για παράδειγμα στο εξαίσιο “Antagony”, με το τέλειο κιθαριστικό τελείωμα, που αποθεώνει και αποθεώνεται από τις διπλές κιθάρες.
Μια από τις αξιοπρόσεκτες κυκλοφορίες κλασσικού heavy metal μέσα στη χρονιά, το “Be and exist” υπόσχεται αρκετές και πάντα ενδιαφέρουσες ακροάσεις. Δεν πιάνει τα standards του ντεμπούτου, αλλά και τι μ’ αυτό; Κάποια πράγματα και να μη ξεπεραστούν, μικρό το κακό. Αντίθετα, αν πάντα, σε ό,τι και να κυκλοφορήσει ένα συγκρότημα ή ένας καλλιτέχνης, κυριαρχεί η ποιότητα, τα οφέλη είναι πολλά. Πρωτίστως δε, για τα αυτιά μας.
(7,5/10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: SUMMONER’S CIRCLE
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Cult”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Black Lion Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Gog – Κιθάρες
Blind – Φωνητικά
Y’takt – Μπάσο, φωνητικά
Invictus – Τύμπανα
Nadir – Πλήκτρα, β’ φωνητικά
Absalon – Κιθάρες
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Official site
Spotify
Deezer
YouTube
Οι SUMMONER’S CIRCLE, δεν είναι μια καινούργια μπάντα. Μετράνε σχεδόν δέκα χρόνια ζωής, με το πρώτο τους ΕΡ να έχει κυκλοφορήσει το 2015 και από τότε, με τον φετινό τους δίσκο, να έχουν στον κατάλογο τους τέσσερα πλέον ολοκληρωμένα άλμπουμ. Οι Αμερικανοί, παίζουν ένα πολύ ενδιαφέρον progressive black / death metal, με κάποια ελάχιστα doom περάσματα, τα οποία στο φετινό τους άλμπουμ “Cult” είναι ακόμα πιο δυσδιάκριτα. Και οι τέσσερις ολοκληρωμένες δουλειές τους μέχρι τώρα, είναι πολύ έξυπνα στημένες, με μελωδίες τεχνικές και σε σημεία αρκετά ψυχεδελικές. Το “Cult”, δεν στερείται αυτών των standard που έχει θέσει το εξαμελές σχήμα για τις κυκλοφορίες του. Το αντίθετο μάλιστα, ξεχειλίζει οργή και συναίσθημα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Γιατί όμως;
Οι SUMMONER’S CIRCLE, ασχολούνταν στιχουργικά με διάφορες ιστορίες κοσμικού τρόμου. Σε Λαβκραφτικό, ας πούμε, στυλ. Τίποτα περίεργο ως εδώ. Όπως οι περισσότερες black metal μπάντες όμως, τέθηκαν στο στόχαστρο φονταμενταλιστικών θρησκευτικών κινημάτων, σε σημείο που εξόργισαν το συγκρότημα και με την καινούργια τους δουλειά, ήθελαν οι καλλιτέχνες να κάνουν κάτι, το οποίο θα ήταν το δικό τους «κατηγορώ», απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες.
Κάθε ένα από τα επτά κομμάτια του “Cult”, είναι μια «επίθεση» απέναντι σε ακραία θρησκευτικά κινήματα, χριστιανικά και μη, τα οποία, όπως περίτρανα και ο τίτλος του άλμπουμ δηλώνει, για το σχήμα δεν είναι παρά «αιρέσεις». Τρόποι διαχωρισμού των ανθρώπων, τους οποίους η μπάντα καλεί να απενταχθούν. Μπορεί κάποιοι να συμφωνήσουν και κάποιοι να διαφωνήσουν με το μήνυμα που οι SUMMONER’S CIRCLE θέλουν να περάσουν. Σίγουρα όμως, μουσικά, αυτή τους η αντίδραση τους βοήθησε στο να δημιουργήσουν έναν δίσκο, ο οποίος είναι τόσο φορτισμένος, που έχει ψυχή.
(8,5 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: VENDEL
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Out in the fields”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Dying Victims Productions
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Alexey Goryachev – Φωνητικά
Sergey Kargalskiy – Lead κιθάρα
David Kazaryan – Ρυθμική κιθάρα
Lasha Khabalov – Μπάσο
Sergey Skorodumov – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Vendel bandcamp – Digital album
Vendel bandcamp – Merchandise
Dying Victims Productions Bandcamp – Physical copies
Facebook
Spotify
Apple music
YouTube – Full album
Αντί εισαγωγής, ένα μικρό info Ιστορίας. “Vendel” ονομάζουν οι Σουηδοί την περίοδο περί το 500 μ.Χ, δηλαδή λίγο μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μέχρι την αρχή της κυριαρχίας των Βίκινγκς, εκεί γύρω στο 800 μ.Χ. Πήρε το όνομά της από τα ευρήματα σκαφών, όπλων και χάλκινων αντικειμένων ζωικής τέχνης, που βρέθηκαν σε μεγάλες ποσότητες στον χώρο της εκκλησίας του χωριού Vendel. Συμπίπτει με την Ύστερη (ή Νεότερη) Γερμανική Εποχή του Σιδήρου και τη Μεροβίγγεια Εποχή. Δεν υπάρχουν πολλά γραπτά που να τοποθετούνται σε εκείνη την εποχή, ωστόσο ένα πολύ γνωστό είναι το Έπος του Beowulf (μεταλλάς είσαι, τον Beowulf τον ξέρεις) και οι Σουηδο-Γεατικοί πόλεμοι μεταξύ του οίκου Scylfling και του οίκου Wulfling. Αυτά τα ολίγα, μέσες – άκρες.
Και τώρα που διαβάσαμε τα παραπάνω, δεν είναι διόλου δύσκολο, σε συνδυασμό με μια ματιά στο εξώφυλλο του Benn Harf, να καταλάβουμε τι ακριβώς παίζουν οι Ρώσοι VENDEL στο ντεμπούτο τους, “Out in the fields”. Επικό heavy metal, αλλά χωρίς λούστρο, χωρίς εκλεπτυσμένο ύφος. Επικό heavy metal βάρβαρο, απολίτιστο, που ζει ανατολικά του Ρήνου, ως τις αχανείς εκτάσεις της ρωσικής τούνδρας. Ογκωδέστατος ήχος, απίστευτα μασίφ, πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες, μπετοναρισμένο rhythm section, δυναμικά φωνητικά, κάποια «στανταράκια» samples από κύματα, ήχους μάχης, ψαλμωδίες… όλα προβλεπόμενα! Οι Μοσχοβίτες έχουν να διαλέξουν από πολλές επιρροές, όσον αφορά το επικό metal και διάλεξαν τους BATHORY, BATTLEROAR (οι συμπατριώτες μας είναι ιστορικό όνομα στον χώρο, δεν είναι περίεργο που λογίζονται στις επιρροές), CANDLEMASS, DOOMSWORD, ATLANTEAN KODEX, SOLSTICE, έχοντας φυσικά κοινά στοιχεία και με τους συμπατριώτες τους, SCALD. Θα τα πούμε για αυτούς όταν έρθει η ώρα, τον Ιούλιο, προς το παρόν ενημερώνω πως ο επερχόμενος δίσκος τους μελετάται μέρες τώρα. Θα είμαστε σε επαφή.
Ενώ όμως υπάρχουν αρκετά θετικά στοιχεία, υπάρχουν και χτυπητές αδυναμίες. Πλην του intro, στον δίσκο υπάρχουν πέντε τραγούδια με συνολική διάρκεια περίπου 50 λεπτά. Όταν λοιπόν αποφασίζεις να γράψεις τόσο μεγάλα κομμάτια, πρέπει να προσέξεις μερικές μικρές παγίδες. Και οι Ρώσοι έπεσαν σε μια. Χάνουν σε αμεσότητα. Θέλουν να ακουστούν μεγαλεπήβολοι μέσα από τις μακροσκελείς συνθέσεις τους, αλλά χάνουν τον προσανατολισμό τους. Αν τα τραγούδια ήταν μικρότερα σε διάρκεια ή έστω τον extra χρόνο τον έπαιρναν άλλα δύο κομμάτια, θα είχαμε πιο στρωτό αποτέλεσμα. Επίσης, δεν ξέρω κατά πόσο είναι πια επίκαιρος ο επικός ήχος των late 90s – early 00s. Έχω την εντύπωση πως έχει κάνει τον κύκλο του. Το επικό metal μπορεί να ξεκινά από τον κλασσικό heavy ήχο και να σταματά στον ακραίο (με αυτόν μέσα). Αρκεί να υπάρχουν φαντασία και ανοικτοί ορίζοντες και στην υπάρχουσα μουσική πρόταση των VENDEL, υπάρχουν πολλά περιθώρια ώστε να εισχωρήσουν και πιο… σύγχρονα ή εναλλακτικά στοιχεία.
Καλό album λοιπόν το “Out on the fields”, θα αρέσει σίγουρα σε όσους άρεσαν το ομώνυμο και το “Dirge” EPs της μπάντας, θα κεντρίσει και όσους ηδονίζονται με τα συγκροτήματα που αναφέραμε πιο πάνω, αλλά ας είμαστε όσο πιο αντικειμενικοί γίνεται, μέσα στην υποκειμενικότητά μας. Δεν είναι αυτό που περίμενα να ακούσω, μετά τον τόσο «θόρυβο» που δημιουργήθηκε στους underground κύκλους, όταν κυκλοφόρησαν τα EPs. Περιμένοντας καλύτερα πράγματα στο μέλλον, τους χαρίζω και μισό βαθμό.
(7 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
