Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ φρέσκο Power/Heavy Metal συγκρότημα, καθώς οι Ιταλο-Γερμανοί ALL FOR METAL σχηματίστηκαν στο πολύ κοντινό 2022. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον κλασικό τυποποιημένο ήχο που έχουν υιοθετήσει μοντέρνα σχήματα της κατηγορίας SABA-WOLF, ενώ η πιο κοντινή συσχέτιση που έκανα είναι με τους BLOODBOUND της εποχής από “Stormborn” και μετά (δισκάρα!). Ο αριθμός των μελών τους ανέρχεται στα έξι στουντιακά, τα οποία περιλαμβάνουν δύο lead τραγουδιστές, ενώ live ανεβαίνουμε στα οχτώ αφού προστίθενται και δύο… χορεύτριες!
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τέρμα στημένο γκρουπ – τραίνο – αφού από τη δημιουργία τους έχουν μπει σε ράγες με προδιαγεγραμμένη πορεία. Γιατί; Πρώτον, ο τραγουδιστής τους Antonio έχει δηλώσει ότι δεν έχει πραγματικά δημιουργική ελευθερία, καθώς όπως λέει σημασία έχει τι ζητάει ο παραγωγός. Δεύτερον, τα τραγούδια του ντεμπούτου γράφτηκαν από τον παραγωγό τους, ενώ αν κρίνουμε από τα credits του “Gods of Metal” μάλλον κάτι αντίστοιχο συνέβη κι εδώ. Τέλος, κατά τη διαδικασία της ονοματοδοσίας της μπάντας, τη λύση έδωσε ο αρχηγός της τότε εταιρίας τους AFM, με το ALL FOR METAL να έχει καθόλου τυχαία αρχικά. Ως συνέπεια, οι πρώτες συναυλίες της μπάντας ήταν σε φεστιβάλ όπως το Metalfest και το Wacken. Νομίζω σας έπεισα!
Πάμε τώρα σε αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει, δηλαδή τη μουσική του νέου τους δίσκου. Το εξώφυλλο προϊδεάζει για κάτι πολύ κακό, αλλά εντάξει τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Αρχικά να σχολιάσουμε τους δύο τραγουδιστές που είναι και η ειδοποιός διαφορά σε τέτοια συγκροτήματα. Ο Antonio Calanna είναι εξαιρετικός, ορεξάτος, κινείται σε ψηλές οκτάβες και οι τσιρίδες του είναι ουκ ολίγες, οπότε είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε από αυτό το είδος. Ο Tim Schmidt των ASENBLUT έχει αναλάβει τα πιο βαρύτονα μέρη, αλλά δεν μου αρέσει εδώ πέρα καθώς δεν κολλάει πολύ, μου φαίνεται σαν μία άστοχη προσπάθεια των AFM να ακουστούν σαν SABATON.
Εμβαθύνοντας, κάποια τραγούδια τους είναι κιτς σε μεγάλο βαθμό όπως τα “Gods of Metal” και “The way of the Samurai” αλλά υπάρχουν και ενδιαφέροντα όπως το Ιαπωνίζον “Year of the dragon”, το μπαλαντοειδές “Path of the brave” και το επικό “Who wants to live forever”. Γενικά μην περιμένετε ουσία από το άλμπουμ, ή κάποια προσθετική για το είδος αξία. Από την άλλη, υπάρχουν σκόρπιες ιδέες που είναι καλές, ενώ όσοι αρέσκονται σε αυτόν τον τύπο τραγουδιών θα βρουν σίγουρα ωραίες στιγμές. Να το πούμε απλά: είστε από αυτούς που γουστάρουν χαβαλέδικο Power που δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά; Θέλετε να ακούσετε κάτι ευχάριστο μετά από μία δύσκολη μέρα, κάτι που δεν θα ζητήσει καθόλου προσοχή και φαιά ουσία από εσάς; Αν ναι, τότε ακούστε το.
Καλές οι αντιφάσεις αλλά το συμπέρασμα ποιο είναι; Όντας κάποιος που του αρέσουν οι WARKINGS και οι GLORYHAMMER, άρα μιλώντας χωρίς καθόλου προκατάληψη για τέτοιες κυκλοφορίες, έχω να πω πως οι ALL FOR METAL πρέπει να ρίξουν πολύ σκληρή δουλειά στουντιακά. Έχουμε ήδη τεράστια προσφορά από αντίστοιχες μουσικές προτάσεις, που είναι αρκετά καλύτερες στο σύνολό τους. Στο σανίδι απ’ ότι έχω δει λίγο στο internet, πρέπει να διαπρέπουν και έχουν ρίξει σίγουρα τεράστια προσπάθεια, οπότε πρέπει να κάνουν λίγο ανακατανομή της προσοχής τους. Δεν υπάρχει καμία ντροπή στο να μας/σας αρέσει το άλμπουμ, αλλά αν τα νέα HAMMERFALL και POWERWOLF κινούνται μεταξύ 7 και 8, εδώ δεν μπορεί να μπει παραπάνω από…
6 / 10
Παύλος Παυλάκης
