a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “At war with reality” – AT THE GATES
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: AT THE GATES
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Tomas Lindberg
Κιθάρες – Anders Björler
Κιθάρες – Martin Larsson
Μπάσο – Jonas Björler
Drums – Adrian Erlandsson
Το χρονικό ενός από τους αγαπημένους μου reunion δίσκους όλων των εποχών. Η επιτομή του πως να γίνει όχι αξιοπρεπώς, όχι σωστά, αλλά απλά και όμορφα, τέλεια. Πάμε να τα δούμε παρέα.
Όταν οι AT THE GATES έκαναν την reunion περιοδεία του 2007, που υποτίθεται θα τελείωνε στη συναυλία της Αθήνας τον Σεπτέμβριο του 2008 στο Gagarin, ο γράφων ήταν έξαλλος που έχασε την ευκαιρία να τους δει τότε. Και αυτό διότι πίστευε ότι όντως θα ήταν η μοναδική του ευκαιρία να τους δει. Οι ίδιοι τότε, ήταν ξεκάθαροι αναφορικά με την απόφαση τους να παίξουν απλά συναυλίες και όχι να γράψουν νέα μουσική (“δεν θα είχε νόημα να κυκλοφορήσουμε κάτι πάνω από δέκα χρόνια μετά το “Slaughter of the soul”!“).
Περνάνε δύο χρόνια, έχουμε πειστεί ότι “αυτό ήταν, όποιος πρόλαβε παιδιά”, μέχρι που τον Δεκέμβριο του 2010, ανακοινώνεται δεύτερη επανένωση, με την απόφαση ότι θα παίξουν επιλεγμένες εμφανίσεις το 2011. Ακόμα, παρέμεναν ανένδοτοι στην απόφαση να μην γράψουν νέα μουσική.
Το 2012, ρωτάνε τον Tomas Lindberg για τη πιθανότητα του να γραφτεί καινούργια μουσική, με εκείνον να αφήνει ελπίδες: “Βασικά, έχω μάθει ποτέ να μην λέω ποτέ. Είχαμε πει το 2008 ότι δεν θα κάναμε άλλες συναυλίες και να ‘μαστε, κάνουμε πάλι συναυλίες”. Περνάει και το 2013, έρχονται και από τα μέρη μας στο Rockwave του 2013 με ICED EARTH και SUICIDAL TENDENCIES (πρώτη φορά που τους είδα ποτέ μου – τρομερή απόδοση, συν διασκευάρα στο “Captor of sin” των SLAYER!).
Στις 21 Ιανουαρίου 2014, ανεβάζουν ένα video με στίχους και τη λεζάντα 2014. 6 μέρες μετά, η μπάντα ανακοινώνει ότι υπέγραψε με την Century Media, αλλά και ότι ετοιμάζουν το πέμπτο τους δίσκο με τίτλο “At war with reality”. Το πλάνο ήταν να μπουν Ιούνιο/Ιούλιο στο studio και να τον κυκλοφορήσουν Οκτώβριο/Νοέμβριο. Στις 14 Αυγούστου, ανακοίνωσαν πως ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις και η κυκλοφορία θα γίνει στις 28 του Οκτωβρίου.
19 ολόκληρα χρόνια μετά το “Slaughter of the soul”, το άλμπουμ – ορισμό του μελωδικού death metal στο μυαλό του γράφοντα (και όχι μόνο στο δικό του). Είχα τρομακτική περιέργεια το πως θα ακούγεται αυτό το αποτέλεσμα. Πάρε για αρχή το ομώνυμο κομμάτι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, σαν δείγμα του που θα πάει η δουλειά. Χαμογελούσα σαν ηλίθιος. Δεν πίστευα αυτό που άκουγα. Ένα ατόφιο παράδειγμα του μελωδικού death metal, προσαρμοσμένο στο σήμερα της metal πραγματικότητας.
Κάτι που ήρθε να ενισχύσει σε δεύτερο χρόνο το “Death and the labyrinth” αλλά και εν τέλει το πλήρες άλμπουμ στις 28 του Οκτωβρίου. Από την ανατριχιαστική εισαγωγή στα Ισπανικά (περισσότερα επ’ αυτής παρακάτω), στα ήδη γνωστά προαναφερθέντα κομμάτια, οι AT THE GATES φωνάζουν “γυρίσαμε και τώρα θα σας δείξουμε πως γίνεται”. Ένα μόλις έτος, μετά την εκπληκτική επιστροφή των CARCASS με το “Surgical steel”, ήταν η σειρά τους!
Σαν μια μίξη όλων των πραγμάτων που αγαπήσαμε ποτέ στους AT THE GATES, με ακόμα περισσότερα πράγματα να πουν από απλά ένα άλμπουμ που θα ξυπνήσει νοσταλγικά συναισθήματα στους όσους βίωσαν π.χ. το “Terminal spirit disease” ή το “Slaughter of the soul” σε πραγματικό χρόνο. Μια μπάντα που πρόσεξε όσα συνέβαιναν τα προηγούμενα 19 χρόνια στη metal σκηνή παγκοσμίως, μια και επί της ουσίας, δεν έμειναν ανενεργά τα μέλη της.
Ενδεικτικά, ανακατεύτηκαν στους THE GREAT DECEIVER, LOCK-UP, THE HAUNTED, PARADISE LOST, CRADLE OF FILTH, BRUJERIA, DISFEAR και NIGHTRAGE. Κοινώς, είδαν εκ των έσω τις τάσεις, τα ρεύματα, καθώς και όσα καινούργια πράγματα τους άρεσαν. Ως εκ τούτου όταν ήρθε η ώρα να γράψουν ξανά, όλα αυτά περάστηκαν από το φίλτρο των AT THE GATES, δίνοντας μια έξτρα φρεσκάδα. Αυτό έκανε το δίσκο τόσο σύγχρονο μα και τόσο οικείο ταυτόχρονα.
Οδοστρωτήρες όπως το “The circular ruins”, το “The conspiracy of the blind”, το “Upon pillars of dust” ή το “The book of sand (the abomination)” μας θυμίζουν ότι “μελωδικό death metal λέγεται και είναι απλό”. Ή τουλάχιστον άμα είσαι οι AT THE GATES! Σοφή χρήση του ιντερλουδίου “City of mirrors” ειδικά μετά το επίσης γκαζωμένο “The head of the hydra” (άλλο που κόβει λιγάκι σε σημεία), προκειμένου να πάρει μια ανάσα ο ακροατής.
Από την άλλη, το “Heroes and tombs”, το ατμοσφαιρικό “Order from chaos” και κυρίως το σχεδόν εξάλεπτο “The night eternal” που κλείνει τον δίσκο, δείχνουν πως αυτή η μπάντα ωρίμασε τόσο πολύ και φίλτραρε τόσο αποτελεσματικά τις νέες της επιρροές, που δεν μοιάζει σαν να έφυγαν από την ενεργό δράση. Η ατμοσφαιρική/κλειστοφοβική σχεδόν φύση τους, ταιριάζει με το μοτίβο της μπάντας όπως αυτό διαμορφώθηκε με τις δύο τελευταίες κυκλοφορίες πριν τη διάλυση.
10 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του, τα 44 λεπτά του “At war with reality” έχουν ωριμάσει πανέμορφα. Από το concept που καταπιάνεται με την λογοτεχνική έννοια του μαγικού ρεαλισμού (ό,τι ξέρετε ξέρω, αλήθεια!), ως και τη ποιότητα των κομματιών που ακόμα κοσμούν το setlist των Σουηδών πιονέρων. Λίγους μήνες μετά, τους είδαμε στα μέρη μας, το Γενάρη του 2015, σε μια καταστροφική συναυλία, που πήρε κεφάλια και άφησε αναμνήσεις!
Πλέον σε ερώτηση της εποχής (Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς) αν είναι ο τελευταίος δίσκος AT THE GATES η απάντηση που έδινε ο λατρεμένος Lindberg ήταν “Δεν μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Δεν σχεδιάζουμε να σταματήσουμε, αλλά με τόσες υποσχέσεις που αθεΐσαμε, καλύτερα να μην πούμε τίποτα!”. Και αποδείχθηκε σοφή απόφαση αυτή η στάση. Και αυτό διότι αποτέλεσε σημείο επανεκκίνησης της καριέρας τους, με την μπάντα να έχει κερδίσει μια νέα φουρνιά οπαδών που τους έμαθαν από αυτή τη δεκαετία σε πραγματικό χρόνο.
We are a burning darkness
Swamped by a thousand seas
Mute from fear, hollow and eternal
We sleep forever, the end goes on….
Did you know that?
– Οι στίχοι στο “El altar del dios desconocido” (αγγλιστί “The altar of the unknown God”) είναι παρμένη από την νουβέλα του Αργεντίνου συγγραφέα Ernesto Sabato “Sobre héroes y tumbas” (αγγλιστί “On heroes and tombs” – ναι, επηρέασε και το κομμάτι με τον ίδιο τίτλο). Τους απαγγέλει σε άπταιστα ισπανικά ο Χιλιανός Anton Reisenegger, γνώριμος του Tompa από LOCK-UP, ενώ επίσης, είναι μέλος των BRUJERIA, CRIMINAL αλλά και των Χιλιανών death/thrashers PENTAGRAM.
– Δύο bonus κομμάτια – ύμνοι κοσμούν την digibook έκδοση του δίσκου, το καταιγιστικό “Language of the dead” με το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ του φινάλε, καθώς και το πιο ατμοσφαιρικό “The skin of a fire”. Στην έκδοση artbook και την Ιαπωνική, έχουμε ακόμα περισσότερα bonus: τη διασκευή στο “Re-animation” των Καναδών θεών thrashers SACRIFICE, συν ένα demo του “Eater of Gods”. Το δε “Language of the dead” κυκλοφόρησε και σε ένα split 7” με τους έτερους Καναδούς θεούς thrashers VOIVOD (η δική τους πλευρά είχε το “We are connected”).
– Όχι ένα, όχι δύο, αλλά ΤΕΣΣΕΡΑ video clip έβγαλε αυτός ο δίσκος: “The night eternal, “Death and the labyrinth”, “Heroes and tombs” και “The book of sand (the abomination)”. Χώρια το live video για το “The circular ruins”. Είπατε κάτι για εμπιστοσύνη εταιρείας στη μπάντα;
– Υπερομάδα πίσω από τους AT THE GATES (που ανέλαβαν τη παραγωγή), μια και εκτός από τον Fredrik Nordström, συμμετείχε και ο Jens Bogren στη μίξη και το mastering.
– Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Henrik Frykman, μπασίστα των DISFEAR.
Γιάννης Σαββίδης
