Όχι δεν έχουμε τρελαθεί ακόμα, δεν ανεβάσαμε δεύτερη φορά την ίδια κριτική! Οι BROTHERS OF METAL είναι άλλο συγκρότημα από τους ALL FOR METAL ασχέτως αν ενδυματολογικά και σε ύφος μουσικής δεν διαφέρουν πολύ. Τα καλά νέα είναι πως η περίπτωση των Σουηδών Power Metallers με τους οποίους θα ασχοληθούμε εδώ είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Πρόκειται για άλλο ένα πρόσφατο, σχετικά, σχήμα που ιδρύθηκε το 2012, αλλά με την πρώτη τους κυκλοφορία να εκτίθεται στο κρύο του χειμώνα το 2017. Το νέο τους πόνημα είναι η τρίτη πλήρης δουλειά τους, όπου τους βρίσκει να συνεχίζουν με τη θεματική της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Πριν αναφωνίσουμε “πάλι τα ίδια” ας αναλογιστούμε πόσο δεν μας ενοχλεί (αλλά μας πορώνει), όταν εγχώριοι ή ξένοι καλλιτέχνες ασχολούνται με την αντίστοιχη Ελληνική θεματολογία. “Fimbulvinter” λοιπόν, όπου σύμφωνα με τον μύθο είναι ένας πολύ σκληρός συνεχόμενος χειμώνας που διήρκησε τρία χρόνια και ήταν το γεγονός που οδήγησε στο λυκόφως των θεών, γνωστό σε όλους ως Ragnarok!
Στουντιακά τουλάχιστον, το όραμα των BROTHERS OF METAL ζωντανεύει μέσω ενός συνδυασμού ανδρικών και γυναικείων φωνητικών ο οποίος λειτουργεί πολύ καλά. Η Ylva τραγουδάει χωρίς υπερβολές, αχρείαστες κορώνες κλπ, μένει προσγειωμένη και αυτό οδηγεί σε μεστές ερμηνείες που χτίζουν ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα που δεν χορταίνεις να ακούς. Ο Joakim τη συνοδεύει αρκετά συχνά με μία χροιά αντίστοιχη του Herbie Langhans (FIREWIND), σε σημείο που έπρεπε να ψάξω αν ο δεύτερος έκανε guest εμφάνιση (δεν έκανε)! Όταν τραγουδάνε και οι 2 μαζί, αρμονικά αυτό που βγαίνει είναι πολύ ταιριαστό.
Στα μουσικά τώρα η προσέγγιση είναι μελωδική και ξεσηκωτική εξωτερικεύοντας παράλληλα μία αίσθηση του επικού. Η παραγωγή είναι πολύ καλή οπότε σε στιγμές που επικρατεί το groove μπορείς να ακούσεις πεντακάθαρα το μπάσο, ενώ αν δώσεις προσοχή στις κιθάρες δεν θα ακούσεις κάτι πρωτότυπο μεν, αλλά σίγουρα κάτι καλοπαιγμένο με αρκετές εναλλαγές που είναι ότι πρέπει για να ευχαριστηθείς τον δίσκο.
Το άλμπουμ σαν σύνολο δεν διατηρεί το ίδιο υψηλό επίπεδο σταθερά, αλλά τις κομματάρες του τις έχει. Οπότε το αποτέλεσμα κυμαίνεται από συνθέσεις που ακούγονται ευχάριστα, μέχρι και τραγούδια που θες να βάλεις τα ηχεία τσίτα! Δειγματοληπτικά και χωρίς να περιορίζεται σε αυτά, ξεχώρισα τα “Flight of the ravens”, “Ratatos” και το “Fimbulvinter”.
Το “Fimbulvinter” δεν είναι ο δίσκος που θα αλλάξει τον ρου της μουσικής ιστορίας σε καμία περίπτωση, ούτε θα πάει το ιδίωμα ένα βήμα παραπέρα. Είναι όμως μία άκρως απολαυστική δουλειά την οποία θα τοποθετούσα στις καλές στιγμές του Power Metal για φέτος. Από την στιγμή λοιπόν που η μουσική των BROTHERS OF METAL είναι σε αυτό το επίπεδο, έχουν κερδίσει κάθε δικαίωμα να ντύνονται βίκινγκς, πολεμιστές ή ότι άλλο, χωρίς να μπορεί να τους καταλογίσει κανείς ότι βάζουν την ουσία σε δεύτερη μοίρα. Αν αρνείστε και εσείς να παραδώσετε τα όπλα του οχυρού που λέγεται Power Metal, ακούστε το, αφομοιώστε το, απολαύστε το!
7,5 / 10
Παύλος Παυλάκης
