a
«Ανυπομονώ να έχω όλο το δίσκο «στα χέρια μου» γιατί η πρώτη ακρόασή του, «προέβλεψε» ότι τους επόμενους μήνες θα συζητάμε για ένα από τα μάλλον καλύτερα άλμπουμ της Ελληνικής σκηνής των τελευταίων ετών. Το εν κατακλείδι ήταν ένα και δεν νομίζω να αλλάξει: το άλμπουμ θα είναι η καλύτερη ηχητική συντροφιά».
Κάπως έτσι «έκλεινε» η παρουσίαση μου, για την προακρόαση της νέας δουλειάς των INNERWISH, που ακούσαμε λίγο διάστημα πριν. Μια δουλειά που έρχεται 8 χρόνια μετά την προηγουμένη τους. Το άλμπουμ ήταν έτοιμο σχεδόν πριν τον Covid αλλά εξαιτίας του, αλλά και λόγω απωλειών συγγενικών και πολύ στενών ανθρώπων του συγκροτήματος, έπαιρνε συνεχώς παράταση, με αποκορύφωμα ότι κανονικά θα κυκλοφορούσε φέτος τον Απρίλιο. Δυστυχώς υπήρξε άλλη μια απώλεια συγγενικού προσώπου στο γκρουπ, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράταση στην κυκλοφορία, στις αρχές Νοέμβριου.
Φεύγοντας από το studio που έγινε η προακρόαση του άλμπουμ, μέχρι και πρόσφατα που το άκουσα αρκετές φορές και πιο προσεκτικά, ο παρονομαστής είναι ο ίδιος και απλά επιβεβαιώθηκε χωρίς ενδοιασμούς το πρώτο μου συμπέρασμα. Όπως και η προηγούμενη δουλειά, έτσι και η πρόσφατη, θα μας απασχολήσει για πάρα πολλά χρόνια. Ο λόγος είναι φυσικά οι ίδιες οι συνθέσεις που έχουν δημιουργήσει τα μέλη του συγκροτήματος. Λόγω προσωπικής γνωριμίας με κάποια από αυτά, μου είχαν αναφέρει ότι το τελικό προϊόν θα ήταν πολύ καλό, κάτι άκρως λογικό αν σκεφτούμε την συνθετική ανοδική πορεία που έχει πάρει το συγκρότημα. Εξαιτίας όμως της τεράστιας ευχάριστης έκπληξης που μου είχε δημιουργήσει η προηγούμενη δουλειά τους, σκεφτόμουν ένα ναι μεν αλλά, έχοντας κυκλοφορήσει μια δουλειά σαν την ομώνυμη.
Όταν όμως ξεκινήσεις και ολοκληρώσεις την ακρόαση του νέου δίσκου, το μόνο που σκέφτεσαι είναι πόσες φορές θα την επαναλάβεις. Το άλμπουμ στο σύνολο του, παίρνει την σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχίζοντας το ηχητικό μοτίβο που υπήρχε. Η δομή δημιουργίας της εκάστοτε σύνθεσης έχει πολλές ομοιότητες, με τραγούδια που έχουν και πάλι μια «επιθετική» διάθεση, μια «αέρινη» ηχητική χροιά, με άκρως δυναμικά ριφ, «καλπάζοντα» μέρη και tempo σε καθένα, και φυσικά πολλά μελωδικά σημεία. Έτσι, στις 11 συνθέσεις που υπάρχουν στον δίσκο ακούς σχεδόν τα πάντα: κλασικές heavy φόρμουλες, hard rock σημεία, επικό ξεσηκωτικό στυλ, Ευρωπαϊκό power metal με ηχητικές πινελιές και από το αντίστοιχο Αμερικάνικο, «Ανατολίτικο» κιθαριστικό θέμα, με όλα όμως να δένουν τόσο εξαιρετικά και αρμονικά κάτω από έναν συνεχή μελωδικό μανδύα με υπέροχα τοποθετημένα refrain που απλά θα σου κολλήσουν άμεσα στο μυαλό και θα τα σιγοτραγουδάς συνεχώς. Φυσικά για ακόμα μια δισκογραφική κίνηση, υπάρχουν πολλά χορωδιακά μέρη σε τραγούδια, και έτσι η χρήση της χορωδίας, δίνει έναν εξαιρετικό όγκο, συμβάλλοντας παράλληλα στο να υπάρχει μια πομπώδης ατμόσφαιρα σαν «χαλί» σε κάθε σύνθεση.
Το γκρουπ έχει κρατήσει την ηχητική του ταυτότητα, οπότε για έναν ακόμα δίσκο, σε κάθε τραγούδι υπάρχει ένα βασικό ριφ που το «ρυθμίζει» αλλά δεν «κυλάει» απλά η σύνθεση μέχρι τέλους, επαναλαμβάνοντας σημεία του και στίχους. Στα όποια στακάτα, ρυθμικά, ριφ και κιθαριστικά μέρη μπαίνουν εμβόλιμα σημεία με μελωδικά φωνητικά, η χορωδία, μια όμορφη ηχητική «γέφυρα», είτε ένα solo κιθάρας που διανθίζει πολύ όμορφα την σύνθεση. Έτσι τα τραγούδια, τα οποία στην πλειοψηφία τους ξεπερνούν σε διάρκεια τα 5 λεπτά, δεν θα κουράσουν σε καμία στιγμή τον ακροατή, γιατί είναι «γεμάτα» από μουσική. Όσοι ακούσατε ότι ήδη έχει διαρρεύσει το σχήμα έχετε πάρει μια μικρή γεύση για το ποιόν του δίσκου.
Κάθε ένα μπορεί να αποτελέσει μια μοναδική μουσική ιστορία με την δική της υπόσταση, από την οποία ο καθένας, με την οπτική που θα την αντιληφθεί, θα λάβει/δώσει τα δικά του μηνύματα. Σε αυτό βοηθούν, πέρα από την υπέροχη παραγωγή που έχει γίνει για άλλη μια φορά στις συνθέσεις δίνοντας τον «όγκο» και το vibe που τις αξίζει, και οι στίχοι του κάθε τραγουδιού, με ποικιλία θεμάτων και νοημάτων, τα οποία μπορεί να ερμηνεύσει ο κάθε ακροατής όπως επιθυμεί. Με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις εύκολα ότι όλα τα τραγούδια είναι καλοδουλεμένα, με όσους έχουν ασχοληθεί με την επιμέλεια τους, να έχουν κάνει κάτι παραπάνω από εξαιρετική δουλειά, αποδεικνύοντας ότι το συγκρότημα είναι ακόμα σε τρελά κέφια δημιουργώντας συνθέσεις που έχουν μια ηχητική ευφυΐα να σε «κρατάνε» κοντά τους εύκολα. Μου ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω τραγούδια που να υπερισχύουν από τα άλλα, αφού το σύνολο είναι κάτι παραπάνω από άκρως ποιοτικό. Ακόμα και η ίσως άγνωστη στις νεότερες γενιές, διασκευή στο “Send me an angel”, των BLACKFOOT, που εμπεριέχεται στην κυκλοφορία, έχει το στίγμα του γκρουπ, εναρμονίζοντάς το στην όλη ηχητική χροιά του άλμπουμ.
Όλα τα παραπάνω δεν θα ήταν εφικτά βεβαίως, αν τα μέλη του σχήματος δεν ήταν τόσο «δεμένα» μεταξύ τους. Βασικός πυρήνας των συνθέσεων είναι το δίδυμο των κιθαριστών, όμως και οι άλλοι προσθέτουν πάντα αυτό το «κάτι» και το στοιχείο(α) που θα κάνει την εκάστοτε σύνθεση όσο πιο καλή γίνεται. Όσοι τους ξέρουν προσωπικά, γνωρίζουν ότι οι INNERWISH δεν είναι μόνο ένα συγκρότημα αλλά πάνω από όλα μια οικογένεια. Έτσι σε κάθε άλμπουμ, όπως και το καινούργιο, δημιουργείται πάντα ένα πανέμορφα ηχητικό ομαδικό αποτέλεσμα. Ιδιαίτερή μνεία πρέπει να γίνει στον frontman τους, Γιώργο Εικοσιπεντάκη, ο οποίος βάσει αποτελέσματος, κάνει συγκλονιστικές ερμηνείες. Ο τρόπος που ερμηνεύει είτε λυρικά είτε πιο «αφηγηματικά» τους στίχους, απλά σε καθηλώνει να μην κάνεις κάτι άλλο κατά την ακρόαση και να αφεθείς σε κάθε τραγούδι. Τρανή απόδειξη η εκπληκτική απόδοση του στο ντουέτο που κάνει με τον Hansi Kürsch, τραγουδιστή των BLIND GUARDIAN, που τους έκανε την τιμή να συμμετέχει στο δίσκο.
Ο δίσκος, θέλει πολλές ακροάσεις για να τον «νιώσεις», αφού εκ πρώτης τα τραγούδια ηχούν άμεσα, αλλά όχι απλοϊκά δημιουργημένα, οπότε χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής και σίγουρα πολύ εποικοδομητικό χρόνο ασχολίας με αυτά. Δεν σας κρύβω ότι δεν περίμενα ένα τόσο καλό αποτέλεσμα, ειδικά μετά την ομώνυμη δουλειά τους. Από ότι φαίνεται όμως το γκρουπ βάζει συνεχώς τον πήχη όλο και πιο ψηλά, θέλοντας να πέτυχει πολλά παραπάνω με την μουσική του. Μακάρι να παραμείνουν έτσι για χρόνια, να μας χαρίζουν δίσκους σαν τον καινούργιο, και εύχομαι η νέα τους δισκογραφική κίνηση να έρθει πιο σύντομα χρονικά από ότι συνηθίζουν. Ακούστε τον δίσκο όσο περισσότερες φορές γίνεται και μόνο δυνατά!
9 / 10
Θοδωρής Μηνιάτης
