ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Praises to the war machine” – WARREL DANE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2008
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Steve Evetts
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Warrel Dane
Κιθάρες, μπάσο – Peter Wichers
Κιθάρες, μπάσο – Matt Wicklund
Τύμπανα – Dirk Verbeuren
Σε μία περίοδο που το μέλλον των NEVERMORE διαφαινόταν ήδη αμφίβολο, οι βασικοί πυλώνες της μπάντας αποφάσισαν να βγάλουν τα πρώτα προσωπικά τους projects. Πρώτος πρόλαβε ο -πλέον αποθανόντας- Warrel Dane με το “Praises to the war machine”. Έχοντας στο πλευρό του τον Peter Wichers, ο οποίος δεν είχε πολύ καιρό από όταν αποχώρησε (για πρώτη φορά) από τους SOILWORK, συνέθεσαν το μοναδικό ολοκληρωμένο σόλο δίσκο του ιδιαίτερου και ξεχωριστού αυτού τραγουδιστή. Η εσάνς των SOILWORK είναι σαφέστατα παρούσα, όχι μόνο στο κιθαριστικό τομέα, αλλά και στα τύμπανα, εφόσον έβαλε το χεράκι του και ο απίθανος Dirk Verbeuren (MEGADETH, ex-SCARVE, ex-SOILWORK) (Τσεκάρετε για παράδειγμα το 2:30 στο “Obey” ή στο 0:35 του “August”). Η δομή της μουσικής είναι σε πιο απλές μανιέρες από ό,τι είχαμε συνηθίσει να ακούμε στους NEVERMORE, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ποιοτικά υστερεί. Δίνοντας περισσότερο χώρο στον Warrel να εκφραστεί, χωρίς να περιορίζεται από τις χαρακτηριστικές θεατρικές περφόρμανς του όπως στη βασική του μπάντα, έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε μία λίγο διαφορετική πτυχή του φωνητικού του ρεπερτορίου. Ειδικότερα στη διασκευή του “Lucretia my reflection” των SISTERS OF MERCY, φαίνεται η έλξη και η αγάπη που νιώθει ο Warrel για τους goth κολοσσούς. Αυτό που δεν άλλαξε είναι η θεματολογία των στίχων. Καταπιάνονται για άλλη μία φορά με κοινωνικά (όπως στο “When we prey” ή στο “The day the rats went to war” και (δια)προσωπικά θέματα (όπως στο “Brother” ή στο “This old man”).
Μπορεί το συγκεκριμένο άλμπουμ να μην αποτελεί κάποια αποκάλυψη στον χώρο της μέταλ μουσικής, όμως έχει αυτό το κατιτίς που προσωπικά με τραβάει, τόσο ώστε να ακούω αρκετά συχνά αυτό το δίσκο τα τελευταία χρόνια. Μία υποβόσκουσα θλίψη συγκαλυμμένη αρκετές φορές μέσα σε επιθετικότητα με αντιστασιακό, πολέμιο στο status quo λόγο. Και φυσικά τη φωνάρα αυτού του υπερταλαντούχου ανθρώπου που δυστυχώς δε μπόρεσε να σπάσει τα μοτίβα του σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξεφύγει από τους σκοπέλους των καταχρήσεων, που σε συνδυασμό με την ήδη βεβαρημένο ιατρικό του ιστορικό, οδήγησαν στο να αφήσει την τελευταία του πνοή στις 13 Δεκεμβρίου 2018, στον ύπνο του, στη Βραζιλία, όπου βρισκόταν με σκοπό να ηχογραφήσει το διάδοχο του άλμπουμ που αναλύεται στο παρόν άρθρο. Αρκετός κόσμος θα έχει (ξανα)μάθει το “Praises to the war machine” λόγω του χαμού του Warrel, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Χωρίς να χρειάζονται υπερεκτιμήσεις λόγω συναισθηματικής φόρτισης ή αίσθησης απώλειας και ανολοκλήρωτου, το συγκεκριμένο άλμπουμ αξίζει και χρίζει την προσοχή της μέταλ κοινότητας ούτως ή άλλως.
Παραφράζοντας ένα στίχο από ένα από τα τραγούδια του δίσκου, αφιερώνω το κείμενο στον Warrel Dane:
“In December we laid him down
In December we gave him to the ground”
Κωνσταντίνος Βασιλάκος
Ακολουθεί η συνέντευξη που είχε κάνει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος στο έντυπο Rock Hard με τον σπουδαίο αυτόν καλλιτέχνη που πλέον δεν είναι μαζί μας, καθώς και η παρουσίαση που είχε κάνει τότε, όπως πάντα με φωτογραφίες εποχής.
WARREL DANE interview
“Pray to His Master’s Voice”
Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Warrel Dane είναι γεγονός και σίγουρα δεν πρόκειται για ακόμα ένα σόλο άλμπουμ ενός τυχαίου μουσικού. Εντοπίσαμε τηλεφωνικά τον δημιουργό και τον βάλαμε να μιλήσει για το στιχουργικό περιεχόμενο, τα άμεσα σχέδιά του, τις σκέψεις του και φυσικά τους NEVERMORE. Ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός όταν έχεις έναν συνομιλητή όπως ο Warrel, φιλικός, αναλυτικός και πάνω απ’ όλα πρόθυμος να απαντήσει ακόμα και στην ερώτηση γιατί έβαψε τα μαλλιά του! Επειδή όμως τα πολλά τα λόγια είναι φτώχια ας αφήσω τον Warrel να πει τα δικά του…
Ποιος ήταν ο λόγος που αποφάσισες να κυκλοφορήσεις προσωπικό δίσκο;
Ήταν μια ευκαιρία για μένα να κάνω κάτι πιο διαφορετικό από αυτό που κάνω εδώ και πολλά χρόνια με τους NEVERMORE. Το θέμα με αυτή τη μπάντα είναι ότι υπάρχει πολύ τεχνική και τα τραγούδια έχουν μεγάλη βάση στις κιθάρες και φυσικά έτσι πιστεύω ότι πρέπει να είναι οι NEVERMORE. Με τον προσωπικό μου δίσκο ήμουν πιο ελεύθερος να επικεντρώσω την προσοχή στα φωνητικά και οι δομές των κομματιών είναι πιο ανοικτές και με πολύ δυνατές μελωδίες. Πάντα ήθελα να κάνω κάτι ανάλογο αλλά όπως γνωρίζεις οι NEVERMORE είναι η προτεραιότητά μου.
Κάποτε είχες δηλώσει ότι ήθελες να βγάλεις έναν doom δίσκο, θα συμβεί ποτέ αυτό;
Θα το ήθελα πολύ, ήλπιζα ότι 1-2 κομμάτια αυτού του δίσκου θα είχαν πιο doomy ήχο αλλά δεν λειτούργησε αυτή τη φορά οπότε ίσως στον επόμενο δίσκο…
Δηλαδή θα κυκλοφορήσεις κι άλλους προσωπικούς δίσκους;
Έτσι πιστεύω, γιατί αυτό εδώ έχει πολύ καλή αποδοχή μέχρι τώρα και σίγουρα θα το προωθήσω με κάποια περιοδεία.
Πότε να περιμένουμε να σε δούμε ζωντανά;
Λογικά θα παίξουμε σε κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι και μετά από αυτό μάλλον θα ακολουθήσει κανονική περιοδεία σε club ανά την Ευρώπη. Φυσικά θέλω να ξαναέρθω και στην Ελλάδα γιατί κάθε φορά που παίζουμε εκεί περνάμε τόσο καλά. Η συναυλία με τους NEVERMORE στο φεστιβάλ πρόσφατα είχε τόσο φάση και ο κόσμος ήταν αρκετά τρελός! Εσένα πως σου φάνηκε η εμφάνισή μας;
Ανάμεσα στις 8 φορές που σας έχω δει μέχρι τώρα, ήταν η καλύτερη εμφάνιση όσο αφορά τα φωνητικά σου… Πιστεύω ότι βρίσκεσαι στην καλύτερή σου φόρμα πλέον μετά τη νέα στροφή στη ζωή σου χωρίς καταχρήσεις.
Ω…σε ευχαριστώ! Ξέρεις, ο ήχος στη σκηνή ήταν τόσο περίεργος που δεν ήξερα αν ακουγόμουν καλά αλλά ήξερα ότι όλοι περνούσαμε πολύ καλά. Πάντα κάνεις λάθη όταν παίζεις ζωντανά αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Ακόμα και με 1 κιθάρα ο ήχος σας ήταν heavy και πιο καθαρός μπορώ να πω!
(γέλια) Ο Jeff δε θα ήθελε να σε ακούσει να το λες αυτό γιατί επιμένει ότι πρέπει πάντα να έχουμε 2 κιθάρες αλλά το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ξεχνάει ότι έχουμε κάνει συναυλίες σαν 4μελής μπάντα και ακόμα και όταν ξεκινήσαμε και είχαμε τον πρώτο μας δίσκο παίζοντας σε μικρά clubs στο Seattle δεν είχαμε 2 κιθάρες. Οπότε δεν είναι κάτι το εντελώς καινούργιο για μας. Παίξαμε στο Sweden Rock Festival πέρυσι σαν 4άδα και ερχόταν κόσμος, μας έλεγε πόσο καλοί είμαστε με 1 κιθάρα και ότι τώρα επιτέλους ακούνε πιο καλά τον Jeff! Ο Jeff όμως είναι αρκετά πεισματάρης και επιμένει να βρούμε νέο κιθαρίστα και εγώ του απαντάω ότι μάλλον θα μας τον κλέψουν οι METALLICA (σ.σ. αναφερόμενος στην εισχώρηση του Chris Broderick στους MEGADETH)! Εκτός κι αν ο Chris φύγει από τους MEGADETH και ο Mustaine πάρει τον επόμενο κιθαρίστα μας! Πέρα από την πλάκα όμως ελπίζω να τα πάει καλά με τη νέα του μπάντα ο Chris γιατί είναι τόσο καλό παιδί και παίκτης.
Συμμετείχες καθόλου στη σύνθεση της μουσικής πέρα από τις μελωδίες φωνητικών και τους στίχους;
Συνεργάστηκα με τον Peter όπως επίσης και με τον άλλο κιθαρίστα, τον Matt σε όλο το υλικό 50% από ότι έκαναν. Κάποιες φορές έχω μια μελωδία στο μυαλό μου και συμβαίνει να ταιριάζει απόλυτα σε μια από τις ιδέες αυτών των παιδιών ενώ άλλες φορές μου βγαίνουν ιδέες όσο ακούω ένα riff. Ο Peter είναι πολύ καλός στο να γράφει ρεφρέν και κάποια από αυτά είναι πιασάρικα και μου έδωσαν την ευκαιρία να τραγουδήσω πολύ πιο μελωδικά, κάτι που είχα να κάνω καιρό. Είναι πιο δύσκολο να τραγουδήσω μελωδικά σε αυτά που γράφει ο Jeff αλλά γι’ αυτό οι NEVERMORE είναι τόσο cool για μένα εξ αιτίας αυτής της πρόκλησης.
Ήθελα να σε ρωτήσω για το κομμάτι “Brother” από τον δίσκο σου, ένα πολύ έντονα συναισθηματικό κομμάτι με εκπληκτική ερμηνεία από μέρους σου. Μπορείς να μας πεις μερικές κουβέντες για αυτό;
Πρόκειται για το πιο ειλικρινές και προσωπικό κομμάτι που έχω ηχογραφήσει ποτέ μου. Είναι λίγο δύσκολο για ένα μουσικό να ανοιχτεί τόσο πολύ σε ένα θέμα τόσο προσωπικό όπως αυτό. Όταν μεγάλωνα δεν είχα καλές σχέσεις με τον αδερφό μου γιατί πάντα έλειπε αλλά είχα τις καλύτερες σχέσεις με τις αδερφές μου. Δεν ήθελε κατά κάποιο τρόπο να είναι ο μεγάλος μου αδερφός κι αυτό με ακολουθούσε για όλη μου τη ζωή και αναρωτιόμουν για ποιο λόγο συνέβαινε αυτό. Πρόσφατα έχασα τη μητέρα μου και από τα τελευταία της λόγια ήταν να προσπαθήσω να δημιουργήσω μια επικοινωνία μαζί του, προσπάθησα αλλά από ότι φαίνεται απλά δε θέλει και γνώριζε ότι αν το έκανε θα ήταν πιο χαρούμενη η μητέρα μας στις τελευταίες της μέρες. Μετά το θάνατό της μάλωνε μαζί μας για χρήματα και πλέον είναι κι αυτός βαριά άρρωστος, έχει εξαφανιστεί και δε μας μιλάει. Οι αδερφές μου ήταν πολύ δεμένες μαζί του και ανησυχούν ότι ίσως πεθάνει και δε θα το μάθουμε ποτέ. Το κομμάτι αυτό ήταν πολύ δύσκολο για μένα αλλά πλέον αισθάνομαι καλύτερα που τα έγραψα και έκανα το τραγούδι.
Γενικά τι σε επηρεάζει όταν γράφεις κάποιους στίχους;
Σε αυτό το δίσκο κυρίως προσωπικά θέματα που με απασχολούσαν εδώ και καιρό. Το “This old man” αναφέρεται σε μια πολύ καλή εμπειρία μου από όταν ήμουν μικρός. Η μητέρα μου όταν ήμουν 5, με πήγαινε και βλέπαμε έναν γείτονα ο οποίος ήταν πολύ μοναχικός τύπος και κάθε φορά μου έλεγε διάφορες ιστορίες από τα νιάτα του και καθόμουν με τις ώρες και τον άκουγα. Μου έμαθε για τον ουρανό και άλλα πολλά μέχρι το πώς να εκτιμώ τη ζωή, ότι είναι ένα δώρο και ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα τη χάσουνε. Οπότε πρέπει να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε στη κάθε μέρα που ζούμε σε αυτόν τον βρώμικο βράχο που ζούμε.
Πρόσεξα ότι χρησιμοποιείς τις μπάσες νότες της φωνής σου αρκετά σε αυτό το δίσκο, κάτι που λείπει από τους NEVERMORE τελευταία…
Στο “Dreaming neon black” τα χρησιμοποίησα περισσότερο από οπουδήποτε αλλού αλλά σε αυτό το δίσκο μου φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό να τα βάλω.
Και όσο αφορά τα πολύ ψιλά φωνητικά, θα σε ξανακούσουμε να τα κανείς;
(γέλια) Ποτέ δεν ξέρεις, δεν το αποκλείω αλλά αυτά με τη φωνή μου έχουν να κάνουν και με το εκάστοτε τραγούδι, αν ταιριάζει. Η καθηγήτρια φωνητικής, λατρεύει τη βαθιά φωνή μου και πρότεινε να την χρησιμοποιώ πιο συχνά και τότε της έβαλα να ακούσει τον πρώτο δίσκο μου με τους SANCTUARY και τρελάθηκε φωνάζοντάς μου ότι θα καταστρέψω τη φωνή μου έτσι! Της απάντησα ότι «δεν πρόκειται να γίνει αυτό γιατί εσύ θα μου μάθεις πώς να μην το πάθω»! Από τότε αρχίσαμε όλα αυτά τα μαθήματα όπερας και τεχνικές ώστε να είναι σε φόρμα η φωνή.
Συνεχίζεις τα μαθήματα φωνητικών;
Εδώ και καιρό όχι, αλλά μια στο τόσο κάνω επανάληψη ώστε να μην ξεχάσω τις τεχνικές, είναι κάτι πολύ φυσικό που κάνουν όλοι οι τραγουδιστές βασικά.
Το κομμάτι “August” έχει μήπως κάποια σχέση με την ιστορία του “Dreaming neon black”;
Όχι, αλλά θα μπορούσε να μοιάζει κάπως. Είναι φανταστική ιστορία σχετικά με τραγική αγάπη, μια γυναίκα που πεθαίνει έχει σαν ευχή ένα τελευταίο φιλί που θα διαρκέσει μέχρι να σβήσει τα μάτια της και είναι μια ρομαντική νότα στο δίσκο. Θα ήθελα να δω την απήχηση που θα έχει στις γυναίκες ακροάτριες το συγκεκριμένο τραγούδι!
Μια ψιλοάσχετη ερώτηση τώρα που όμως ενδιαφέρει μια μερίδα οπαδών σου… Γιατί κόντυνες και έβαψες τα μαλλιά σου κόκκινα;
Η κοπέλα μου το πρότεινε και το βρήκα ενδιαφέρον, επίσης βοηθάει και σε συγκεκριμένες δραστηριότητές μας… Αν με πιάνεις! Άσε όμως που είχα αρχίσει να τα βαριέμαι που ήταν τόσο μακριά και τα έχω μια ολόκληρη ζωή. Μην παραξενευτείς πάντως αν στην επόμενη συναυλία με δεις να τα έχω πάλι ξανθά.
Θα μπορούσες να μας πεις τα τελευταία νέα από το στρατόπεδο των NEVERMORE;
Έχουμε πολλά κομμάτια που δουλεύουμε με τον Jeff κι όταν τελειώσει με τον instrumental δίσκο του, θα αρχίσουμε σκληρή δουλειά στο νέο υλικό. Ακόμα και όταν θα είμαι σε περιοδεία για το σόλο δίσκο μου θα δουλεύω πάνω σε νέες ιδέες. Χρειάζομαι και κάτι για να γεμίζω το χρόνο μου αντί να βγαίνω έξω και να διασκεδάζω, έχω το laptop μου και το χρησιμοποιώ γράφοντας. Όταν ήμουν σε περιοδεία με τους NEVERMORE άλλαζα mp3 με τον Peter για τη δημιουργία του σόλο δίσκου μου, είναι πιο εύκολο για μένα να γράφω μουσική όταν είμαι στο δρόμο. Σχετικά με το DVD, θα είναι έτοιμο πολύ σύντομα, μιλάμε γι’ αυτό τόσο καιρό κι αυτές τις μέρες θα είμαι με τους ανθρώπους που θα κάνουν το editing ώστε να τους καθοδηγήσω να το κάνουν σωστά και να πάρουμε επιτέλους μια ημερομηνία κυκλοφορίας.
Τι ύφος θα έχει ο νέος δίσκος των NEVERMORE;
Το υλικό που έχω ακούσει από τον Jeff μέχρι τώρα είναι πραγματικά πολύ καλό και δε νομίζω ότι ο κόσμος θα εκπλαγεί από το πώς θα ακούγεται, έχουμε κατασταλάξει στο μουσικό ύφος χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δε θα δοκιμάσουμε και νέα πράγματα. Είχες μιλήσει για doom πιο πριν και θα ήθελα να περιλαμβάνουμε κάποια doom στοιχεία. Ελπίζουμε να ηχογραφήσουμε στα τέλη της χρονιάς και να το κυκλοφορήσουμε στις αρχές του 2009 και μέχρι τότε το DVD θα έχει βγει, το σόλο άλμπουμ του Jeff, ο δικός μου βγαίνει τώρα οπότε ο κόσμος δε θα μας ξεχάσει εύκολα!
Κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος αυτής της συνέντευξης Warrel, σε ευχαριστώ πολύ!
Χάρηκα που τα είπαμε, και θα σε δω σύντομα από κοντά όταν επιστρέψω για συναυλία κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον.
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
WARREL DANE – “Praises to the war machine” (Century Media)
Οι προσδοκίες από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη είναι πάντα μεγάλες όσο αφορά τη μπάντα του, τους NEVERMORE. Όταν όμως αποφάσισε να ακολουθήσει τα προσωπικά του μονοπάτια δεν ήξερα τι να περιμένω. Στα πρώτα 2-3 ακούσματα δε φάνηκε να με πείθει ο δίσκος σαν σύνολο παρ’ όλο που ξεχώριζα ορισμένα κομμάτια όπως το συγκλονιστικότατο “Brother” με την καλύτερη ερμηνεία του Dane τα τελευταία χρόνια, την απίστευτη διασκευή στο “Lucretia my reflection” των SISTERS OF MERCY, το πιασάρικο “Messenger”, το “When we pray” που ανοίγει το δίσκο και το ρεφρέν του βγαλμένο από τις εποχές του πρώτου δίσκου των NEVERMORE. Εμβαθύνοντας όμως, ανακάλυπτα συνεχώς κομμάτια διαμάντια και τελικά στο ερώτημα που τίθεται για το αν ο δίσκος αξίζει να φέρει το όνομα του Dane, η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από θετική. Ο δίσκος είναι απλά κόλλημα, η φωνή του Warrel είναι στα πάνω της, οι στίχοι πιο προσωπικοί από ποτέ, ερμηνεία, μελωδίες και κυρίως ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ που ακούς και απολαμβάνεις. Ο Paul Simon έχει ακόμα ένα λόγο να μισεί το metal στο κομμάτι “Patterns” ενώ όσοι ακούσουν το “Let you down” σίγουρα θα σιγοτραγουδούν το ρεφρέν χωρίς να το καταλαβαίνουν. Το “Equilibrium” έρχεται να κλείσει το δίσκο με τον καλύτερο τρόπο και γενικά filler κομμάτια δύσκολα θα βρεθούν. Μουσικά δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με NEVERMORE, παραμένει όμως 100% metal, είναι η άλλη πλευρά του Dane που ήθελε να ακούσουμε τόσα χρόνια και χαιρόμαστε που έφτασε αυτή η στιγμή.
9 / 10
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
