Χρειάζονται πολλά κιλά cojones για να μπορέσεις να ξεπεράσεις ένα αδιανόητο ντεμπούτο, σαν το “First mission”. Ο Victor Olsson και οι υπόλοιποι Βασιλιάδες, αποφάσισαν να συγκεντρωθούν και πάλι γύρω από το στρογγυλό τραπέζι, για να αποφασίσουν πως θα κινηθούν, ένα χρόνο μετά από εκείνο το κομψοτέχνημα. Και να σου λοιπόν το “Discovery”, να παίζει στο repeat τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες!
Με ένα εξώφυλλο εξίσου παραμυθένιο, με το πράσινο να παίρνει τη θέση του μωβ, το “Discovery” σε μαγεύει από την πρώτη νότα. Ακούς το δίσκο και οι καλύτερες στιγμές των BOSTON, των STYX, των MAGNUM, όλο το μελωδικό hard rock του βορρά, βρίσκεται σε έναν δίσκο έντεκα τραγουδιών και μίας εισαγωγής! Τρομερές μελωδίες, φοβερά riff, λες και ο κύριος Olsson έχει μία δεξαμενή από δαύτα και απλά βγάζει ό,τι θέλει μέσα από εκείνη, για να προσφέρει καταπληκτική μουσική, σε έναν κόσμο που αποθεώνεται η κάθε μετριότητα! Τα πρώτα σημάδια του δίσκου, με τα “Moonlight”, “Kiss from above” και “Heaven on the run” (τα πλήκτρα στην εισαγωγή είναι το κάτι άλλο), ήταν άκρως ενθαρρυντικά και προσωπικά πίστευα ότι θα έχουμε ένα δίσκο αντάξιο του ντεμπούτου!
Το “December”, με τις φοβερές μελωδικές στα κουπλέ του, που οδηγούν σε ένα συναισθηματικό ρεφρέν, το “Highway to paradise”, με την ταξιδιάρικη αύρα του, τραγούδι σκανδιναβικής σχολής ξεκάθαρα, το φανταστικό “Lorelei”, με την άψογη ενορχήστρωση σε όλα τα επίπεδα! Το “Revelation”, θα μπορούσε να βρίσκεται ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ στο “1987” των WHITESNAKE. Το συγκεκριμένο θα έπρεπε να το πει ο David o Coverdale (aka Γιάννης Πάριος του hard rock) και να γίνει μακελειό! To “Final hour”, είναι το μοναδικό τραγούδι του δίσκου που έχει μυρωδιά heavy metal, ακριβώς όπως και το “Battle cry” στον πρώτο δίσκο!
Το “Discovery” δεν είναι καλύτερο επουδενί από τον προκάτοχό του, καθώς μιλάμε για έναν άφταστο δίσκο. Όμως, είναι ένα άλμπουμ το οποίο ακούγεται νεράκι και στο repeat! Δεν κουράζει σε καμία του στιγμή. Έχει έντεκα εξαιρετικά τραγούδια, τα οποία αγκαλιάζουν όλα εκείνα τα ιδανικά που θα ήθελε να ακούσει ο κάθε οπαδός του μελωδικού ήχου. Οι GATHERING OF KINGS συνεχίζουν το παραμύθι τους, το οποίο ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και μας παρουσιάζουν ακόμα ένα κεφάλαιο, το οποίο μπορεί να κρατάει συντροφιά στον ακροατή μέχρι να βγει το επόμενο!
Αγαπημένο τραγούδι δεν έχω… Ο καθένας ας πει το δικό του. Πενταδάτο χωρίς καν να βγει στον αγωνιστικό χώρο!
8/10
Ντίνος Γανίτης
