a
ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “Eparistera daimones”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Antje Lange, Thomas Gabriel Fischer, V. Santura
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Thomas Gabriel Fischer: Φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα, programming
V.Santura: Κιθάρα, φωνητικά
Vanja Slajh: Μπάσο
Norman Lonhard: Τύμπανα
Η σκληρή απόφαση να φύγει από τους CELTIC FROST ακριβώς τη στιγμή που είχαν τη μεγαλύτερη δημοτικότητα στην ιστορία τους θα τον συνοδεύει για πάντα. Το “Monotheist” ήταν ο «οδηγός» για ό,τι ήθελε να κάνει και το έκανε πράξη, δημιουργώντας τους TRIPTYKON. Μετά από πολύ προεργασία το πρώτο τους album, “Eparistera daimones” ήταν γεγονός 10 χρόνια πριν και όσοι μπήκαν στη διαδικασία να το συγκρίνουν με το “Monotheist” έχασαν την ευκαιρία να ακούσουν έναν τρομερό δίσκο.
Καταιγιστικό όσο το “Monotheist”, αλλά όσο κι αν συνέβαλλε ο V.Santura, άλλο τόσο έλειπε το μαγικό χέρι του Martin Eric Ain που έκανε το “Monotheist” τόσο μοναδικό! Σε αυτό το album βγήκε όλη η πίκρα του Fischer και μπήκαν ξανά ακόμα και στοιχεία από τους HELLHAMMER με μοναδικό τρόπο, ειδικά σε όλα τα αργόσυρτα σημεία του.
Ο V.Santura των DARK FORTRESS έχει συνεισφέρει με δύο τραγούδια (“In shrouds decayed” και “Descendant”), τα οποία είναι στο πνεύμα των υπολοίπων κομματιών που έχει υπογράψει ο Warrior. Ο δίσκος όμως αλλάζει κατεύθυνση από το “Myopic empire”, στο οποίο ο Warrior δοκιμάζει και καταφέρνει να ακουστεί τόσο στα φωνητικά όσο και στα lead κιθαριστικά θέματα τελείως διαφορετικός από ο,τιδήποτε έχει κάνει ειδικά με το πιανιστικό του τελείωμα με τα γυναικεία φωνητικά να το συνοδεύουν. Σίγουρα το πιο ιδιότυπο κομμάτι του δίσκου που αξίζει να του δώσετε όσες ακροάσεις του αξίζουν για να μπείτε στο πνεύμα του. Το ίδιο ισχύει με το οργανικό “My pain” στο οποίο το πνεύμα του “Into the pandemonium” είναι διάχυτο και πολύπλευρο τόσο στην ατμόσφαιρα του, όσο και στα πολυεπίπεδα γυναικεία φωνητικά και στα φωνητικά που επέλεξε ο Warrior να βάλει στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ίσως το πιο μελαγχολικό κομμάτι της, μέχρι τώρα, συνθετικής του πορείας! Το κλείσιμο είναι μεγαλειώδες στο, σχεδόν, 20λεπτο “The prolonging”, το οποίο ξεδιπλώνεται με τη μαεστρία του κλείσιμου του “Monotheist” με το “Synagoga satanae”. Με βαρύ αργόσυρτο riffing και οργισμένα φωνητικά, και στίχους που θα μπορεί κάποιος να εικάσει ότι απευθύνονται στον αίτιο της αποχώρησης του από τους CELTIC FROST, Franco Sesa.
Ναι, αν κυκλοφορούσε κάτω από το βαρύ όνομα των CELTIC FROST θα είχε ανάλογο, αν όχι ίδιο, με το “Monotheist. Η ιστορία, όμως, γράφτηκε με τρόπο άδικο για την συνθετική δεινότητα που έχει και το “Eparistera daimones”. Είναι το ίδιο πολύπλευρο και καθ’όλα καθηλωτικό σε κάθε του σημείο, αλλά δυστυχώς κυκλοφόρησε κάτω από το όνομα ενός νέου εγχειρήματος. Και κανένας δεν κατάφερε με νέο όνομα να καταφέρει να έχει τον ίδιο αντίκτυπο με το σχήμα που τον έκανε διάσημο και η περίπτωση του Warrior δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Αλλά επειδή εδώ μιλάμε για τέχνη και όχι για αριθμούς πωλήσεων και θέσεις στο billing των μεγάλων festivals, το πρώτο album των TRIPTYKON ξεπέρασε τις προσδοκίες και του πιο απαιτητικού οπαδού του Warrior! Αλλά όπως είπα και πριν, λείπει ο Martin Eric Ain που θα το έκανε εξίσου μαγικό όσο το “Monotheist”…
Did you know that:
- Σε όσους αρέσει το album αυτό, αξίζει να διαβάσετε τις σημειώσεις που υπάρχουν για κάθε κομμάτι μαζί με τη σύνθεση του συγκροτήματος.
- To artwork του δίσκου είναι των H. R. Giger and Vincent Castiglia.
- Ο ελληνικός τίτλος του δίσκου είναι εμπνευσμένος από το βιβλίο του Aleister Crowley, “Liber XXV: The Star Ruby ritual. Eparistera Daimones (ΕΠΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΑΙΜΟΝΕΣ)”
Λευτέρης Τσουρέας
