a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The Karelian Isthmus” – AMORPHIS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Relapse
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tomas Skogsberg
ΣΥΝΘΕΣΗ ΓΚΡΟΥΠ:
Tomi Koivusaari – φωνητικά, κιθάρα
Esa Holopainen – κιθάρα
Jan Rechberger – drums
Olli-Pekka Laine – μπάσο
Τα είχαμε πει αναλυτικότατα και στο αφιέρωμα που κάνουμε για τα 90s και συγκεκριμένα για το 1992. Το πρώτο βήμα. Το baby step. Η πρώτη προσέγγιση. Το πρώτο χάδι (στα αυτιά καλέ!). Η αρχή (όχι η ήμισυ του παντός εδώ, αλλά και πάλι). Το “καλώς τα παιδιά” (χωρίς σκορ).
Το “The Karelian isthmus”, είναι το ντεμπούτο των παιδιών από τη Φινλανδία. Και είναι ένα άλμπουμ που όμοιό του δεν έβγαλαν ξανά και επομένως είχε και θα έχει μία ιδιαίτερη συναισθηματική κυρίως αξία και αυτό. Κακό άλμπουμ; Ούτε καν! Απλά, όπως ήταν και λογικό, ήταν ένας δίσκος από τους πολλούς της εποχής, όπου η μπάντα δεν είχε καμία ιδιαίτερη προσωπικότητα ακόμα, έπαιζε groove-άτο death metal (της εποχής) αλά Σκανδιναβία χωρίς τα στοιχεία του Γκέτεμποργκ φυσικά και απλά έβαζε το όνομά της στο χάρτη και έπαιρνε την πρώτη δισκογραφική και επαγγελματική στουντιακή κρυάδα (δεν μιλάμε για demos κλπ). Ακόμα και έτσι όμως, έχει κάτι αυτό το άλμπουμ ρε παιδί μου. Είναι η ικανότητα αυτού του σχήματος να αξιοποιεί στο έπακρο το κιθαριστικό του δίδυμο βασικά. Και ειδικά τότε, πιτσιρίκια κυριολεκτικά, χωρίς τη συνοδεία πλήκτρων και έξτρα ηχογραφημένων καναλιών και και και, οι κιθάρες ήταν μπροστά και έπαιρνες μία ιδέα (μικρή φυσικά, αλλά ενδεικτική) της ικανότητας των διόσκουρων Esa Holopainen και Tomi Koivusaari στη σύνθεση.
Γνωστοί από λίγα χρόνια πριν, όπου ο Jan Rechberger έπαιζε με τον Tomi Koivusaari σε κάτι thrash-άδες ονόματι VIOLENT SOLUTION, ο Tomi ήταν ο πρώτος που ήρθε στο μυαλό του Jan και του Esa όταν έκαναν τους AMORPHIS. Παρεμπιπτόντως, ο Esa είχε αντικαταστήσει τον Tomi στους VIOLENT SOLUTION, ο Tomi είχε κάνει τους ABHORRENCE (death metal) και κάπου εκεί πήραν και τον Olli-Pekka Lane και γρήγορα-γρήγορα μετά το demo “Disment of soul” (με παραγωγό τον Timo Tolkki των STRATOVARIUS) έρχεται το συμβόλαιο με την Relapse (ένα συμβόλαιο που πήγαινε αρχικά για τους ABHORRENCE, αλλά όντας διαλυμένοι, το εκμεταλλεύτηκαν φυσικά τα παιδιά) και κυκλοφορούν το “Karelian”.
Το άλμπουμ δεν έκανε κάτι τρομακτικό και λογικό. Έβαλε όμως τη μπάντα στο χάρτη, άρχισε να δημιουργεί ένα όνομα στο underground και έπρεπε να περιμένει δύο μόλις χρονάκια για να μυρίσει τι-νι-νινι όταν και θα κυκλοφορούσε το “Tales from the thousand lakes”, όπου τότε πραγματικά άρχισε την ουσιαστική της πορεία.
Ακόμα και τώρα, υπάρχουν κομμάτια που απολαμβάνω φουλ από αυτό το άλμπουμ και αραιά και που τα ξαναπαίζουν και τα παιδιά σε κάποια live τους. “Warriors trial”, “The lost name of God”, “Exile of the sons of Uisliu”, “Vulgar necrolatry” (και ας είναι ABHORRENCE, δεν έχει σημασία, αφού είχαν διαλυθεί ήδη) και φυσικά το intro, το “Karelia”. Ομορφιές από ένα ευκολοάκουστο και εύπεπτο death metal ντεμπούτο άλμπουμ.
Did you know that:
- Το demo που είχαν κάνει με τον Timo Tolkki, ήταν να λέγεται κανονικά “Dismemberment of souls”, αλλά από τις πολλές μπύρες λογικά και την… ορμή της νιότης, ξεχάσανε το “member” και κατέληξε να γραφτεί “Disment of souls”. Μια χαρά, χειροκροτάμε και εμψυχώνουμε για τη συνέχεια.
- Έγραψα ένα κάρο πράγματα στο αφιέρωμα των 90s, τι άλλο να βρω ο δύσμοιρος και να πω; Το “Karelian” είναι, το αγαπάμε εννοείται, αλλά δεν έχει και το “House of cards” από πίσω σαν πλοκή.
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
