A day to remember… 06/01 [CHILDREN OF BODOM]

0
433
COB-hate-vrew-front.jpg

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hate crew deathroll” – CHILDREN OF BODOM
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Spinefarm
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Anssi Kippo
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά & Κιθάρα: Alexi Laiho
Κιθάρα: Alexander Kuoppala
Drums: Jaska Raatikainen
Μπάσο: Henkka Seppala
Πλήκτρα: Janne Wirman

Το γεγονός ότι γράφω επετειακό κείμενο για άλμπουμ που όταν βγήκε το έζησα, το άκουσα εκείνη τη στιγμή και συνειδητοποιώ ότι αυτό έγινε πριν από είκοσι χρόνια, με κάνει να αισθάνομαι πολύ περίεργα, ηλικιακά περίεργα. Αυτό που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη, είναι φυσικά πως μιλάμε για το έργο ενός μουσικού που έφυγε από την ζωή πριν δύο χρόνια και αν ήταν σήμερα ζωντανός, θα ήταν μόλις 43 ετών και θα περιμέναμε λογικά το επόμενο άλμπουμ των BODOM AFTER MIDNIGHT ή το reunion των CHILDREN OF BODOM.Η σκληρή πραγματικότητα όμως με επαναφέρει στο σήμερα, όπου το αγαπημένο μου άλμπουμ των CHILDREN OF BODOM, το “Hate crew deathroll”, έχει επέτειο είκοσι ετών, μάλιστα εννέα ημέρες μετά την ημερομηνία που ο Alexi μας άφησε για να πάει στο συγκρότημα του παραδείσου, που δυστυχώς μεγαλώνει επικίνδυνα.

Ας αφήσουμε όμως την τραγωδία στην άκρη και ας επικεντρωθούμε στην μουσική που γράφεται πάντα στην ιστορία. Το “Hate crew deathroll”, το τέταρτο άλμπουμ των Φινλανδών και το δεύτερο με κόκκινο εξώφυλλο, είναι αυτό που απογείωσε εμπορικά τους COB. Αρχικά την επιτυχία του “Hate crew deathroll” έρχεται να την επιβεβαιώσουν τα charts και οι πωλήσεις του, όπου στην Φινλανδία καρφώθηκε στην κορυφή για δύο εβδομάδες, ενώ πρωταγωνίστησε και σε ακόμα πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, ενώ ταυτόχρονα κέντρισε το ενδιαφέρον του MTV, με την εκπομπή Headbanger’s ball να παίζει το video του “Needled 24/7”. Και όλα αυτά ενώ είχε το δύσκολο έργο να διαδεχτεί το “Follow the reaper”, ενός ακόμα εξαιρετικού δίσκου.

Στους COB εκείνη την εποχή δεν είχε αλλάξει τίποτα στο line up τους, διατηρώντας στο δυναμικό τους όλα τα αρχικά μέλη του συγκροτήματος και αυτό πιθανόν να λειτούργησε ευεργετικά στο συνθετικό κομμάτι. Συνθέσεις όπου άρχισαν να απομακρύνουν τον neo classical ήχο από το melodeath τους και να εντάσσουν σε αυτόν περισσότερα thrash και groove στοιχεία, με τις κιθάρες κουρδισμένες πιο χαμηλά, δημιουργώντας έναν ακόμα πιο βαρύ ήχο. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα όμως που έμεινε απαράλαχτο στα τραγούδια τους, ήταν το ταλέντο του Alexi Laiho. Τραγούδια όπως το “Needled 24/7” ή το “Sixpounder” (το αγαπημένο μου τραγούδι τους), εκτός από κομματάρες, έφεραν στην επιφάνεια την τεχνική που είχε ο Laiho, επηρεάζοντας από το παίξιμο άλλων μουσικών, μέχρι τους οπαδούς τους που εμπνεύστηκαν για να πιάσουν πρώτη φορά κιθάρα στα χέρια τους.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η εξαιρετική παραγωγή του “Hate crew deathroll”, η οποία οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στο ποσό που επένδυσε το συγκρότημα σε εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας. Ένα ποσό που μπόρεσαν να καλύψουν από την απορρόφηση της Spinefarm Records, που ήταν η δισκογραφική τους, από την Universal Music Group. Για την ιστορία το συμβόλαιο των COB με την Spinefarm τελείωνε, είχαν προτάσεις από άλλες δισκογραφικές αλλά εν τέλη παρέμειναν στην Spinefarm όπου μετά την απορρόφησή της από την Universal, το συγκρότημα είχε την οικονομική αβάντα από μία από της μεγαλύτερες δισκογραφικές.

Did you know that:

  • Το “Hate crew deathroll” είναι το τελευταίο άλμπουμ όπου ήταν μέλος της μπάντας ο κιθαρίστας Alexander Kuoppala.
  • H ατάκα “Death? What do you all know about death?” που ακούγεται πριν το “Sixpounder”,είναι από την ταινία Platoon του 1986

R.I.P. Alexi Laiho – Load the sixpounder!

Δημήτρης Μπούκης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here