ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “II Pornograffiti”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1990
ETAIΡΕΙΑ: A&M
ΠΑΡΑΓΩΓΟI: Michael Wagener & Nuno Bettencourt
ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ:
Gary Cherone – φωνή
Nuno Bettencourt – κιθάρες
Pat Badger – μπάσο
Paul Geary – drums, κρουστά
Το καλοκαίρι του 1990 ήταν ζεστό στη Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Η τετράδα των μουσικών, που μόλις ενάμιση χρόνο νωρίτερα είχαν συστηθεί στον κόσμο ως EXTREME με το ντεμπούτο τους, περίμενε την κυκλοφορία του διαδόχου του. Μπορεί το όνομά τους να σημαίνει «Ακραίο», όμως η μουσική τους ήταν αρκετά προσιτή, μελωδική και φιλική προς το ραδιόφωνο της εποχής. Έτσι, όταν στις 7 Αυγούστου κυκλοφόρησε το “Pornograffiti”, oι ήδη υψηλές θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους 30 βαθμούς, έμελλαν να γίνουν ακόμα πιο καυτές. Μία mainstream μπάντα, που συμπτύσσει το “Pornography” με το “Graffiti”, ρίσκαρε τον αφορισμό, όπως ρίσκαρε να αναμιγνύει τη θεατρικότητα των QUEEN με την τεχνική των VAN HALEN και την παράδοση των AEROSMITH.
Το δεύτερό τους άλμπουμ, παρουσίαζε τους EXTREME πολύ πιο ώριμους, με στιχουργική θεματολογία πιο σοβαρή, αλλά και συνθετικό οίστρο. Παρότι ήταν μόλις στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους, έφτασαν το απόγειο της καριέρας τους, στηριζόμενοι τόσο στα τεχνικά μέρη, όσο και στον εμπλουτισμό της μουσικής τους με έντονα funk και κάποια jazz ή big-band στοιχεία. Πιο έντονο παράδειγμα από το“Get the funk out” δεν υπάρχει, με τα χάλκινα πνευστά να δίνουν έντονο χρώμα στον, κατά τα άλλα, uptempo ύμνο τους. Η απήχηση των EXTREME γιγαντώθηκε με το “More than words”, το ακουστικό ντουέτο του Cherone με τον Bettencourt, που εκτόξευσε τη δημοτικότητά τους. Έφτασε στο νούμερο 2 στην Αγγλία και στο νούμερο 1 στις ΗΠΑ και συνέχισε την τάση των ακουστικών τραγουδιών που ξεκίνησαν οι BON JOVI με το “Wanted dead or alive” και τελικά κατέληξε στο κίνημα του MTV με τη σειρά “Unplugged”. Υπήρχε και το “Hole hearted”, ας μην ξεχνάμε, το οποίο επίσης πούλησε καλά, όντας η δεύτερη ακουστική μπαλάντα του δίσκου.
Στιχουργικά, υπάρχει η αναζήτηση της επανασύνδεσης με τον Θεό, η φθορά της κοινωνίας από την εμπορευματοποίηση της σεξουαλικότητας, η αμφισβήτηση της πολιτικής σκηνής και βέβαια, η απληστία που προκύπτει από το κυνήγι του χρήματος. Θέματα απόλυτα συνυφασμένα με την πραγματικότητά μας, ακόμα και σήμερα. Για ένα νεαρό συγκρότημα, μόλις στο δεύτερο δίσκο του, εν μέσω επιτυχιών και στην εποχή των rock starzz, σίγουρα πρόκειται για μία πολύ ώριμη και προσεκτική προσέγγιση. Ιδιαίτερα, όταν στο ντεμπούτο τους (κυκλοφόρησε μόλις 1 χρόνο πριν) έγραφαν για “Little girls”, “Play with me”, “Mutha (Don’t wanna go to school today)” και “Teacher’s pet”.
Τα έχω ξαναγράψει. Αυτή η μπάντα, με αυτό το άλμπουμ, έγραψε ιστορία. Έπαιζαν σκληρό rock, τεχνικό, με δύναμη αλλά και ενδιαφέρουσες ιδέες, με τρόπο που το έκαναν οι WINGER και οι VAN HALEN, και με μία αισθητική που έφερνε στους AEROSMITH. Μου αρέσει να τους βάζω στην ίδια κατηγορία με τους MR. BIG, καθώς ο Nuno Bettencourt διέθετε κιθαριστική ευφυϊα που συγκρίνεται με τον Paul Gilbert, όσο ο Gary Cherone είχε το απίστευτο ταλέντο και πάθος που πήγαζε και από τον Eric Martin. To μεγαλείο τους αναγνωρίστηκε ακόμα και από τους QUEEN, αφού καλέστηκαν και συμμετείχαν στην απίστευτη συναυλία που έκαναν οι Βρετανοί ως φόρο τιμής στον Freddie Mercury το 1992. Δεν είναι τυχαίο πως στους EXTREME, ένας Brian May έβλεπε τη μουσική συνέχεια της δικής του μπάντας. Η θεατρικότητά και η εφευρετικότητά τους, είναι μνημειώδης. Οι πολυφωνίες τους είναι μοναδικές και η τεχνική τους υπέρτατη, οπότε είναι αναπόφευκτο να μνημονεύονται από άλλους μουσικούς θρύλους.
Από τα καλύτερα άλμπουμ μίας χρονιάς που ήταν έτσι και αλλιώς γεμάτη από κορυφαίες κυκλοφορίες, το “Pornograffitti”, έχει μία διαχρονική αξία και συγκαταλλέγεται στους καλύτερους hard rock δίσκους όλων των εποχών.
Did you know that:
- Παρότι το “Hole hearted” ήταν η δεύτερη μεγαλύτερή τους επιτυχίά, το τραγούδι απουσίαζε από το βινύλιο και βρισκόταν μόνο στο CD.
- O Καναδός Pat Travers, έκανε δεύτερα φωνητικά στο “Get the funk out”, ενώ ο Dweezil Zappa παίζει κιθάρα στο “He-man woman hater”.
- Το 2015 περιόδευσαν για να τιμήσουν την 25η επέτειο κυκλοφορίας του δίσκου. Eίχα την ευκαιρία να τους δω ζωντανά σε αυτή την περιοδεία, να αποδίδουν ολόκληρο το “Pornograffitti” και να διατηρούν αυτήν τη σπίθα και τη ζωντάνια που ακούγαμε το 1990 στο δίσκο τους. Το “Pornograffitti Live 25” αποθανατίζει μία από τις εμφανίσεις αυτές και περιέχει διάφορα καλούδια.
- O Neal Adams, πολυβραβευμένος σκιτσογράφος με καριέρα σε Marvel και DC Comics, δούλεψε στο εξώφυλλο, κάτι που δεν έχει διαφημιστεί κατάλληλα. Σπάνια εμφάνιση, για έναν τεράστιο καλλιτέχνη που δούλεψε ελάχιστα σε εξώφυλλα.
- Ο τεράστιος Mick Rock έκανε τη φωτογράφιση του συγκροτήματος για το άλμπουμ.
- O δίσκος, όπως και το single “More than words”, ξεπέρασε τις 500 χιλιάδες αντίτυπα (μόνο στις ΗΠΑ) και έγινε χρυσό.
Γιώργος “When I’m president” Κουκουλάκης
