a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Bloodstone & diamonds” – MACHINE HEAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Robb Flynn, Juan Urteaga
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά & κιθάρα – Robb Flynn
Κιθάρες – Phil Demmel
Μπάσο – Jared MacEachern
Drums – Dave McClain
Μέσα στα 30 χρόνια ύπαρξης τους και στα 10 άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, οι MACHINE HEAD έχουν φανερώσει πολλά πρόσωπα ως προς την συνθετική τους έμπνευση ή ακόμα αν θέλετε, στην ποιότητα των συνθέσεών τους. Έχοντας μία τρομακτικά καλή αφετηρία στην καριέρα τους, πιάνοντας κορυφές μόλις στο ξεκίνημά τους, η συνέχεια ήταν ένα σάλτο μορτάλε προς την άβυσσο. Και εκεί που λες ότι ένα πυροτέχνημα ήταν και εξαφανίστηκαν, ήρθαν τα “Through the ashes of empires” και “The blackening” και μοίρασαν σφαλιάρες προς πάσα κατεύθυνση, με μία αποστομωτική επιστροφή που σπάνια συναντά κανείς στη μουσική βιομηχανία.
Το θέμα είναι τι έγινε μετά από αυτά τα δύο εμβληματικά αυτά άλμπουμ. Η αλήθεια είναι πως και το “Unto the locust” και το “Bloodstone & diamonds”, που σήμερα έχει επέτειο δέκα ετών και σε αυτό θα αναφερθούμε στη συνέχεια, δεν είναι κακά άλμπουμ. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ακολούθησαν τους προκατόχους και αναμφίβολα κινήθηκαν σε πιο ρηχά νερά, οπότε δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις εύκολα και ως καλά.
Στην προκειμένη περίπτωση με το “Bloodstone & diamonds” (νιώθω σαν να βγήκε εχθές), έχουμε έναν δίσκο των MACHINE HEAD με τρομερή παραγωγή, κάποιες ΥΠΕΡ-τραγουδάρες αλλά και αρκετά τραγούδια που είναι άνοστα και άοσμα. Αν πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης το καλύτερο τραγούδι του “Bloodstone & diamonds” που για εμένα είναι το “Now we die”, με το χειρότερο “Sail into the black”, είναι να απορείς με το χάσμα που δημιουργείται από το πόσο εξαιρετικά μπορούν να γράψουν ένα τραγούδι οι MACHINE HEAD, μέχρι το πόσο άσχημα μπορούν να σε κάνουν να βαρεθείς. Και όλα αυτά σε έναν δίσκο!
Θέλοντας να αποφύγω τις υπερβολές, ξαναγράφω ότι δεν είναι κακός δίσκος και κακά τραγούδια δεν θα βρει κανείς στο “Bloodstone & diamonds”. Υπάρχουν όμως αρκετές μέτριες στιγμές που ρίχνουν την ποιότητα της συνολικής του εικόνας, αφήνοντας τελικά μία φλύαρη και χλιαρή στιγμή στη δισκογραφία τους. Δυστυχώς, τα χειρότερα δεν τα είχαμε δει ακόμα και τέσσερα χρόνια μετά ήρθε η πραγματικά κάκιστη στιγμή τους.
Did you know that:
– Το άλμπουμ έφτασε στην εικοστή πρώτη θέση του Billboard 200.
– Το τραγούδι “Night of long knives” αναφέρεται στις δολοφονίες που διέπραξε η «οικογένεια» Manson τον Αύγουστο του 1969.
Δημήτρης Μπούκης
