ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Supremacy” – ELEGY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΙΑ: T&T Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Wolf G. Stach, Henk van den Laars
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Henk van den Laars – κιθάρα, πλήκτρα
Eduard Hovinga – φωνητικά
Martin Helmantel – μπάσο
Gilbert Pot – κιθάρα
Dirk Bruinenberg – ντραμς
Ανήκω στη γενιά που διαβάζαμε περιγραφές δίσκων από mailorder καταλόγους, κλείναμε τα μάτια και παραγγέλναμε! Κάπως έτσι είχα πάρει το ντεμπούτο των Ολλανδών progsters, ELEGY, το “Labyrinth of dreams” και δεν είχα απογοητευθεί. Το παίξιμο του βιρτουόζου κιθαρίστα Henk van den Laars, ήταν μεν επιπέδου guitar hero, neoclassical στο ύφος του Malmsteen, αλλά πολύ ουσιαστικό και μελωδικό.
Ο Eduard Hovinga στα φωνητικά, ήταν αυτό ακριβώς που ήθελαν οι Γιαπωνέζοι!!! Υψίφωνος που τραγουδά σε μελωδικό power/prog metal συγκρότημα, βούτυρο στο ψωμί του! Στο “Supremacy”, υπέγραψαν στη Noise/T&T, που ήταν σαφώς πιο μεγάλη εταιρία από τη Shark Records, όπου είχαν βγάλει το ντεμπούτο τους και πλέον, φαίνονται πιο συνειδητοποιημένοι.
Κρατούν τον power χαρακτήρα, αλλά σαφώς πιο επηρεασμένοι από τους DREAM THEATER, που είχαν αρχίσει να δημιουργούν «θόρυβο» με το “Images and words”, έκαναν λίγο στην άκρη τα πιο hard rock στοιχεία τους κι έριξαν το βάρος πιο πολύ στην προοδευτική πλευρά της μουσικής τους, όντας όλοι τους ικανότατοι παίχτες.
Συνθέσεις που ως επί το πλείστον ξεπερνούσαν τα πέντε λεπτά, χωρίς όμως να υπερβάλλουν, φτάνοντας μέχρι τα 7,5, τόνιζαν τις μελωδίες τους και κολάκευαν τα δυνατά τους σημεία. Ακούγοντας τον δίσκο τώρα, θα έλεγα ότι το κοντινό σχήμα στον ήχο του “Supremacy”, είναι οι ROYAL HUNT, δίχως αυτήν την έμφαση στα πλήκτρα, που είναι πολύ πιο διακριτικά εδώ.
Πολύπλοκες συνθέσεις όπως το “Angels grace” ή το “Supremacy”, cheesy μπαλάντες σαν το “Lust for life” (που είσαι ρε Jeff Waters με τα ωραία σου), prog αριστουργήματα όπως το “Poisoned hearts”, απ’ όλα έχει ο μπαχτσές. Η μόνη διαφωνία μου είναι τα δύο, μάλλον ανούσια, “Anouk” και “Close your eyes”.
Όσοι γουστάρετε το μελωδικό power/prog metal, είναι βέβαιο ότι έχετε το “Supremacy”, σε περίοπτη θέση στη δισκοθήκη σας. Προσωπικά, μου αρέσει περισσότερο η περίοδος του γκρουπ με τον Ian Parry στα φωνητικά (δηλαδή από το “State of mind” και μετά), αλλά ποτέ δεν ξεχνώ πως γνώρισα τους αγαπημένους Ολλανδούς (αλλά και πώς δεν μπόρεσα με τις οικογενειακές υποχρεώσεις να είμαι στη συναυλία τους με τους ANGRA)…
Did you know that:
- Ως γνωστός βλαμμένος, μου είχε κολλήσει πολύ άσχημα στο μάτι, η ανορθογραφία στο αγαπημένο μου “Poisoned hearts”, που γραφόταν στην πρώτη έκδοση ως “Poisened hearts”. Ευτυχώς στην επανακυκλοφορία από τη Metal Mind, το λάθος διορθώθηκε.
- Μιας και μιλάμε για την επανακυκλοφορία από τη Metal Mind, δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, δεν είχε τίποτα το αξιοσημείωτο, παρά μόνο τη demo εκτέλεση του instrumental από το “Labyrinth of dreams”, “All systems go” και του “The grand change”, από τον ίδιο δίσκο. Ούτε καν liner notes…
Σάκης Φράγκος
