ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Wildhoney” – TIAMAT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Waldemar Sorychta
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Johan Edlund – Φωνητικά, κιθάρες
Johnny Hagel – Μπάσο
Magnus Sahlgren – Lead κιθάρες
Waldemar Sorychta – Πλήκτρα
Lars Sköld – Τύμπανα
Το τέταρτο full length άλμπουμ των Σουηδών ήταν κομβικό όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά γενικότερα για την ευρύτερη ατμοσφαιρική metal σκηνή. Ακόμα και η εταιρία τους στιγματίστηκε από αυτήν την κυκλοφορία σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να πει κανείς ότι το σημείο εκκίνησης της στρατηγικής της αλλαγής στα mid 90s ήταν αυτός ο δίσκος. Τί το ιδιαίτερο όμως έχει το “Wildhoney” και ήταν τόσο σημαντικός δίσκος;
Καταρχήν οι TIAMAT μετά το φοβερό ατμοσφαιρικό doom/death του “Clouds” (1992) μετατρέπονται σε προσωπικό σχήμα του ηγέτη τους, Johan Edlund. Κρατάει μόνο τον μπασίστα Johnny Hagel και αλλάζει πλήρως τον ηχητικό σχεδιασμό της μπάντας, αφήνοντας τον Waldemar Sorychta να αναλάβει τις ατμόσφαιρες και τα πλήκτρα. Ο Sorychta υπογράφει την παραγωγή και μαζί με τον μηχανικό ήχου Siggi Bemm, δημιουργούν στα Woodhouse studios τον ήχο του “Wildhoney”. Το αποτέλεσμα είναι πολυδιάστατο, χωρίζοντας ουσιαστικά στην πρώτη πλευρά την ομαλή μετάβαση των TIAMAT σε πιο στρωτό και ξερό ήχο, αφήνοντας για πάντα στο παρελθόν τον extreme χαρακτήρα που είχαν μέχρι τότε.
Στη δεύτερη πλευρά του δίσκου οι ψυχεδελικές προσεγγίσεις και οι επιρροές από τους PINK FLOYD παρουσιάζουν μια πιο απελευθερωμένη συνθετική και ηχητική προσέγγιση, η οποία ξέφευγε από τα στενά όρια του ατμοσφαιρικού extreme metal. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα τρία εμβόλιμα instrumental μέρη, δημιουργούν τον αρχετυπικό ήχο της Century Media που για χρόνια θα τυποποιηθεί, βάζοντας τις μπάντες που είχε στο ρόστερ της να ηχογραφούν στα Woodhouse studios και να έχουν παρόμοιο ήχο. Οι πολέμιοι της στρατηγικής αυτής θα γυρίσουν την πλάτη σε μπάντες όπως οι MOONSPELL και οι ROTTING CHRIST, οι οποίες θα δεχτούν αυτή την ηχητική μετάλλαξη, προσδοκώντας πρόσβαση σε μεγαλύτερο κοινό.
Και ναι, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το “Wildhoney” ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ηχητικής ταυτότητας της Century Media, θέτοντας τις προδιαγραφές του μέσα σε ένα πειραματικό εργαστήρι με session μουσικούς και παραγωγό που είναι συνυπεύθυνος ακόμα και για συνθέσεις του δίσκου, πέρα από τα πλήκτρα. Ακόμα και η πετυχημένη επιλογή της αδικοχαμένης Birgit Zacher για τα γυναικεία φωνητικά, αξιοποιήθηκε πλήρως από την εταιρία εντάσσοντας την στους guest μουσικούς των επόμενων κυκλοφοριών των MOONSPELL και SENTENCED. Η επιτυχία του δίσκου ήταν καθοριστική με τα “Whatever that hurts” και “Gaia” να πετσοκόβονται για να γίνουν video clips. Το airplay τους από το MTV έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε ένα ευρύτερο κοινό να αγκαλιάσει μια νέα εποχή για τον ατμοσφαιρικό ήχο, που μέχρι εκείνη τη στιγμή αποτελούσε ρεύμα που αφορούσε το extreme metal κατά κύριο λόγο.
Η παρουσίαση του δίσκου στο Brutal Assault Festival του 2017 ήταν για εμένα μια από τις πιο τραυματικές συναυλιακές εμπειρίες. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να αποδοθούν live οι ατμόσφαιρες, τα instrumentals, τα μακρόσυρτα μέρη των κομματιών τους και τα καθαρά φωνητικά όπως το “A pocket size sun”. Πραγματικά τα καθαρά φωνητικά του Edlund στο δίσκο είναι ιδιότυπα, κάνοντας τον δίσκο πραγματικά ξεχωριστό.
Καταληκτικά πιστεύω ότι το “Wildhoney” ήταν η γέφυρα στην οποία πολλά ατμοσφαιρικά συγκροτήματα στηρίχτηκαν για να διευρύνουν το κοινό τους και να αποκτήσουν μια τυποποιημένη ταυτότητα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τους THE GATHERING δεν νομίζω να υπάρχει, γεγονός που τους πήρε καιρό για να αποτινάξουν, απορρίπτοντας τον «Century Media ήχο». Όσο για τους ίδιους τους TIAMAT η συνέχεια θα τους βρει σε ξεκάθαρα gothic μονοπάτια, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το “Wildhoney” αποτελεί απλά μια παρένθεση στη δισκογραφία τους.
Λευτέρης Τσουρέας
