ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Harakiri” – Serj Tankian
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Reprise – Serjical Strike
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Serj Tankian
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Serj Tankian – σύνθεση, στίχοι, παραγωγή, όλα τα όργανα
Dan Monti – κιθάρα, μίξη ήχου, μηχανική ήχου
Mario Pagliarulo – μπάσο
Troy Zeigler – ντραμς
Αν οπωσδήποτε χρειάζεται συστάσεις, ο Serj Tankian είναι ο τραγουδιστής των ιδιαίτερων SYSTEM OF A DOWN, αν μη τι άλλο διάσημων για τις πάντοτε εμφανείς πολιτικές και ακτιβιστικές θέσεις τους. Είτε αυτές απαντώνται μέσα στους στίχους τους, είτε από δηλώσεις τους οι οποίες σπάνια δεν θα έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν, είτε κανείς συντάσσεται με αυτές, είτε είναι αντίθετος ή απλά αδιάφορος.
Το “Harakiri” είναι το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Αρμενιοαμερικανού καλλιτέχνη και όπως όλες οι προηγούμενες δουλειές του, εντός και εκτός SYSTEM OF A DOWN, έχει και αυτό κάποια πράγματα να πει, να θίξει, να τονίσει.
Διατηρεί την τολμηρή του δέσμευση να δημιουργεί μέσω της τέχνης πολιτική έκφραση, ενώ παράλληλα κοροϊδεύει ορισμένους από τους πιο γελοίους περισπασμούς στη mainstream ζωή. Δεν φοβάται να ξυπνήσει κανέναν που εμπιστεύεται τον κόσμο που σύμφωνα με αυτόν επίπλαστα μας «παρουσιάζουν». Όποιος ακολουθεί τον Serj στα σόλο έργα του θα έπρεπε σίγουρα να περιμένει αυτές τις ιδιόρρυθμες αναφορές του στον αποκαλούμενο «λαϊκό πολιτισμό» και την πολιτική που μπορεί να είναι βαθιές, προσβλητικές και χιουμοριστικές ταυτόχρονα. Ο Tankian, έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να εκφραστεί, και το κάνει για έναν σκοπό. Να αφυπνίσει συνειδήσεις όντας αναζωογονητικά ειλικρινής. Το “Reality TV” επί παραδείγματι είναι ένα ηχηρό «χαστούκι» για συγκεκριμένη μερίδα τηλεθεατών.
Η μουσική σε αυτό το άλμπουμ είναι πιο κοντά στον ήχο των SYSTEM OF A DOWN. Όλα τα γρήγορα τραγούδια έχουν αυτόν τον εκπληκτικό, δυναμικό παλμό. Τα πιο αργά τραγούδια τείνουν να είναι περίπλοκα και μελωδικά. Το φωνητικό στυλ του Serj ήταν πάντα μοναδικό και το χρησιμοποιεί καλά και σε αυτό το άλμπουμ, αναδεικνύοντας πολύ όμορφα τα ταλέντα του. Από το opener “Cornucopia” έως το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το “Weave on” δεν υπάρχει αδύναμο ή αδιάφορο τραγούδι. Απελευθερωμένος από κάθε περιορισμό συμμετοχής σε συγκρότημα, ο Serj δημιούργησε ένα εξαιρετικό άλμπουμ που μπορεί να μην μπορεί να ξεπεράσει σε δημοφιλία το “Toxicity” ας πούμε, αλλά τραγούδια αυτού του άλμπουμ έχουν πραγματικό χαρακτήρα που θα μείνουν στο μυαλό του ακροατή για πολύ καιρό ακόμη αφού τα ακούσει για πρώτη φορά. Ο Tankian δεν έκανε ποτέ το ίδιο άλμπουμ δύο φορές, και το “Harakiri” δεν αποτελεί εξαίρεση. Δοκιμάζει νέους ήχους, διατηρώντας το μουσικό και το στιχουργικό του στυλ. Οι θαυμαστές δεν θα απογοητευτούν και οι νέοι θα βρουν αυτό το άλμπουμ πιο προσιτό από άλλα στο παρελθόν, ίσως περισσότερο εύπεπτο, αλλά χωρίς καμία αρνητική χροιά στη χρήση της λέξης.
Είναι βέβαιο ότι ο Serj Tankian απολαμβάνει να δοκιμάζει νέα πράγματα. Αν έχετε παρακολουθήσει τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια, είναι ένας υπέροχος τρόπος να δείτε κάποιον να εξερευνά τη δημιουργικότητά του. Έτσι και εδώ απλά αφεθείτε, προβληματιστείτε, συμφωνήστε, διαφωνείστε, αλλά οπωσδήποτε τιμήστε το. Όλο και κάποιο όφελος θα αποκομίσετε, τουλάχιστον κοινωνικά.
Φανούρης Εξηνταβελόνης
