a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “In waves” – TRIVIUM ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2011
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadrunner Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson/Martin “Ginge” Ford/Carl Bown
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρες – Matt Heafy
Δεύτερα φωνητικά, κιθάρες – Corey Beaulieu
Μπάσο – Paulo Gregoletto
Drums – Nick Augusto
Μια φορά, και ένα καιρό, στο Orlando της Florida, ένα συγκρότημα, από έναν ταλαντούχο κιθαρίστα Ιαπωνικής καταγωγής (Matthew Kiichi Heafy), ξεκίνησε στα 1999 το μουσικό του ταξίδι. Συνοδοιπόροι ήταν ο drummer Travis Smith, ο Καναδός κιθαρίστας Corey Beaulieu και ο Ιταλικής καταγωγής Paulo Gregoletto (που αντικατέστησε τον Brent Young – R.I.P.). Tέσσερις φοβερούς και τρομερούς δίσκους μετά (“Ember to inferno”, “Ascendancy”, “The crusade”, “Shogun”) με τους 3 τελευταίους στη δισκογραφική στέγη της Roadrunner, ο drummer Travis Smith το 2009 αποτελεί παρελθόν για το συγκρότημα μετά από μια δεκαετία προσφοράς, το οποίο πρέπει να ανασυνταχθεί και να συνεχίσει. Ο αντικαταστάτης βρίσκεται στο πρόσωπο του Nick Augusto, έτσι οι TRIVIUM μπαίνουν στο studio υπό το άγρυπνο βλέμμα του “πολύ” Colin Richardson, και στις 11 Αυγούστου 2011, παραδίδουν στο μουσικό κόσμο το πέμπτο τους άλμπουμ “In waves”.
Προηγήθηκε το “Shattering the skies above” που μπήκε στο soundtrack του “God of war”, σαν “ορεκτικό”. Οι TRIVIUM έχουν ένα χαρακτηριστικό που τους κατατάσσει μέσα στις προσωπικές αδυναμίες του γράφοντος στο είδος τους: δεν εμμένουν στην αρχική metalcore “ταμπέλα” και παρουσιάζουν τη δική τους μοντέρνα εκδοχή του τι σημαίνει να παίζεις Αμερικάνικο heavy metal. Είτε αυτό σημαίνει τα φωνητικά τα καθαρά αποκτούν μεγαλύτερη δύναμη και αυτοπεποίθηση επειδή δεν χρειάζεται να ακούγονται σαν κάποιον άλλο, είτε αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αυτοσκοπός τα breakdowns, αλλά ζωτικό κομμάτι του εκάστοτε κομματιού. Αυτά, γίνονται εμφανή μετά την (σινεματική, θα έλεγε κανείς) εισαγωγή “Capsizing the sea”, στο ομώνυμο κομμάτι και πρώτο videoclip του δίσκου, που είναι στακάτο, λιτό και απέριττο. Το riff-o-πανηγύρι ξεκινάει στο “Inception of the end”, που το thrash-άρισμα δίνει και παίρνει, με τα μελωδικά φωνητικά που μοιράζονται ο Heafy με τον Gregoletto να προσθέτουν μια άλλη διάσταση στο ύφος της μπάντας. Ο δε “νέος” Augusto, παραδίδει τα διαπιστευτήρια του, δείχνοντας ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή του. Το “Dusk dismantled” αποτελεί ένα mid-tempo στακάτο οδοστρωτήρα με τα φωνητικά του Heafy να αγγίζουν τα όρια του death metal. Κάτι που είχε ήδη δοκιμάσει στο “Shogun”, και απλά εδώ επεκτείνεται. Στο δε γρήγορο ξέσπασμα του κομματιού, ο Corey Beaulieu παραδίδει άλλο ένα εκπληκτικό solo. Εξαίρετη λεπτομέρεια το μικρό ακουστικό πέρασμα μέσα στο όλο χάος, σημάδι συνθετικού βάθους της μπάντας.
Στο γκαζωμένο μα και μελωδικό “Watch the world burn” (με το καταπληκτικό του ρεφρέν), το στακάτο “Black” (IT TEARS APART THE NIGHT!) και στο έτερο video clip του δίσκου, το φοβερό και στακάτο “Built to fall”, γίνεται εμφανέστατη η ταυτότητα των TRIVIUM, όπως αυτή θα χτιζόταν στα επόμενα άλμπουμ. Να πούμε εδώ πως οι οπαδοί άρχιζαν σταδιακά να γκρινιάζουν, από τον προηγούμενο δίσκο. Αυτό είναι όπως ξέρουμε, πάντα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια, μπορεί να έχουν δίκιο και να χάνεις τη ταυτότητά σου, από την άλλη μπορεί να είναι απλά προσκολλημένοι σε μια φόρμουλα και όποια αλλαγή να τους κάνει να νιώθουν άβολα. Αυτό το συγκρότημα και αυτό το άλμπουμ, εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία οπαδών, ξεκάθαρα. Το “A skyline’s severance” βρίσκει μια ισορροπία κάπου ανάμεσα στα γκαζωμένα μέρη, τα υπερτεχνικά τύμπανα και τα φοβερά solos. Το “Caustic are the ties that bind” με το εισαγωγικό riff που είναι λες και βγήκε από το “Symbolic” των DEATH, αναλαμβάνει να δείξει τη πιο μελωδική σχεδόν λυρική πλευρά της μπάντας, με το μπαλαντοειδές μεσαίο μέρος να είναι υπέροχο! Η εισαγωγή του “Forsake not the dream” με το riff όταν παίζεται με καθαρό ήχο να θυμίζει funk (!), προτού εξελιχθεί σε ένα ισοπεδωτικό κομμάτι (πάρε και blastbeats να χεις!). Στο ίδιο μοτίβο και το “Chaos reigns” αλλά ακόμα πιο βίαιο! Οι ταχύτητες φαινομενικά, πέφτουν στο μελαγχολικό και από το τίτλο μόνο αν το δεις “Of all these yesterdays”, με τον Heafy να τραγουδάει πλήρως καθαρά, δείχνοντας μια και καλή πως έχει εξελιχθεί η καθαρή του έκφραση δίσκο με δίσκο. Τίτλοι τέλους πέφτουν με το “Leaving this world behind”, το οποίο λειτουργεί και ως το outro του “Of all these yesterdays”, μετά από 51 λεπτά μουσικής.
Που στέκεται δέκα χρόνια μετά τη κυκλοφορία του, το “In waves”; Θα έλεγα ότι αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ στην συνθετική εξέλιξη των TRIVIUM, μια και όλα όσα θα ακούγαμε μετέπειτα πιο εξελιγμένα ακόμα από το συγκρότημα, βρίσκουν τη ρίζα τους εδώ. Η ιστορία βρίσκει δικαιωμένους εκείνους για τις επιλογές τους, κατά τα πρότυπα ηρώων τους όπως οι METALLICA που επίσης, ακολούθησαν το πνεύμα τους.
Did you know that?
- Κυκλοφόρησε σε άκρως χορταστική έκδοση με 4 bonus κομμάτια (“Ensnare the sun”, “Drowning in slow motion”, “A grey so dark”, “Shattering the skies above”) συν μια διασκευή στο “Slave new world” των SEPULTURA στο τέλος του δίσκου. Αξίζει να σημειωθεί πως τα κομμάτια, έχουν μπει “σφήνα” στη κανονική διάρκεια του δίσκου σε διάφορα σημεία, δημιουργώντας μια άλλη αίσθηση ροής από την αρχική, το οποίο είναι στα μάτια του γράφοντος, μια πολύ ενδιαφέρουσα εναλλακτική στο τυπικό μοτίβο “πάρε 2-3-5 κομμάτια το τέλος του δίσκου”. Επιπλέον, έχουμε και ένα DVD που τους δείχνει να παίζουν στα Chapman studios κομμάτια των προηγούμενων δίσκων (“Suffocating sight”, “Down from the sky”, “Ember to inferno”, “The deceived”) καθώς και αυτού (“In waves”, “Black”, “Watch the world burn”, “Built to fall”). Επιπλέον υπήρχε το video clip του “In waves” και το πατροπαράδοτο making of του δίσκου. Φάτε μάτια ψάρια!
- Οι TRIVIUM έχουν τη τύχη και τιμή, να είναι από τις μακροβιότερες μπάντες που έχει η Roadrunner στο roster της. Με εξαίρεση το “Ember to inferno” (2003) που βγήκε από την LIfeforce, οι υπόλοιποι 8 δίσκοι που έβγαλαν τα τελευταία 15 χρόνια, είναι για λογαριασμό της. Και έπεται συνέχεια…
- Αποτελεί τον πρώτο από τους 2 δίσκους που ο Augusto θα ταλαιπωρήσει το drum kit των TRIVIUM. Μαζί με τον τωρινό drummer, Alex Bent, είναι οι δεύτεροι τη τάξει μακροβιότεροι drummers της μπάντας, με πρώτο φυσικά τον Travis Smith που είναι ιδρυτικό μέλος και μετράει τέσσερις!
Γιάννης Σαββίδης
