ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Osculum obscenum” – HYPOCRISY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Markus Staiger – Peter Tägtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Masse Broberg – φωνητικά
Lars Szöke – τύμπανα
Mikael Hedlund – μπάσο
Peter Tägtgren – κιθάρες, πλήκτρα
HYPOCRISY ή ίσως Peter Tägtgren. Όπως και να το δει κανείς, η λέξη που σου έρχεται στο μυαλό, είναι «αρτιότητα». Από κάθε άποψη. Η σπουδαία (αν και χωρίς να αναγνωρισθεί το μεγαλείο της από την αρχή) αυτή μπάντα, ξεκίνησε την πορεία της το 1991, με διαφορετική μουσική κατεύθυνση από αυτή η οποία τελικά την καθιέρωσε ανάμεσα στους μεγάλους του μελωδικού death metal.
Τα δύο πρώτα άλμπουμ των Σουηδών, με τον Tägtgren να έχει μόλις γυρίσει στη Σουηδία, μετά από τρία χρόνια παραμονής του στη Florida των ΗΠΑ, προφανώς και ήταν τρομερά επηρεασμένα από την ανθίζουσα death metal σκηνή της. Πολλά στοιχεία της Αμερικάνικης σχολής μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς σε αυτά, με την απομάκρυνση από τον συγκεκριμένο ήχο να αρχίζει να φαίνεται από το τρίτο άλμπουμ της μπάντας και εξής.
Το “Osculum obscenum” που κυκλοφόρησε το 1993, είναι ο δεύτερος δίσκος των HYPOCRISY και φυσικά, είναι μέρος αυτού του κανόνα. Παράλληλα, εκτός όλων των άλλων, παρότι επικεφαλής του συγκροτήματος φυσικά και ήταν ο Tägtgren, ούτε τα φωνητικά αλλά κυρίως ούτε οι στίχοι, ήταν δικά του «παιδιά».
Πίσω από το μικρόφωνο και τους στίχους, βρίσκουμε για τελευταία φορά τον μετέπειτα τραγουδιστή των DARK FUNERAL Masse Broberg (ευρύτερα γνωστό ως Emperor Magus Caligula). Με τον Broberg να γράφει τους στίχους, το “Osculum obscenum”, είναι ένα ακόμα αντιχριστιανικό μανιφέστο, με αρκετές αναφορές στην μορφή του Εωσφόρου, κατεύθυνση η οποία άλλαξε άρδην από την στιγμή που ο Tägtgren ανέλαβε ο ίδιος στίχους και φωνητικά.
Τα δύο πρώτα άλμπουμ των HYPOCRISY, αποτελούν ένα δικό τους, αυτόνομο θα λέγαμε κεφάλαιο. Η αξία τους όμως; Χωρίς να έχει ακόμα το συγκρότημα βρει τον δικό του ήχο, χωρίς να έχει το δικό του χαρακτηριστικό που θα το έκανε να ξεχωρίσει ακόμα περισσότερο, οι HYPOCRISY με το “Osculum obscenum” παρέδωσαν ένα αγνό death metal διαμάντι στους οπαδούς του είδους. Το πολύ γεμάτο, πυκνό, βίαιο 45λεπτο της διάρκειας του, βρίθει οργής, κατηγορώ, επιθετικότητας. Με λυσσασμένα τύμπανα να σφυροκοπούν τα αυτιά του ακροατή, με ατελείωτα, τρομερά κοφτά riff να γδέρνουν στο πέρασμα τους ότι τα τύμπανα άφησαν αδιάλυτο, η ορμή και η δυναμική του δίσκου, τον κατατάσσει ανάμεσα στα μνημεία του είδους.
Κομμάτια όπως το εναρκτήριο “Pleasure of molestation”, το ομώνυμο “Osculum obscenum”, το “Necronomicon”, το “Attachment to the ancestor”ακόμα και η υπέροχη διασκευή στο “Black metal” των VENOM, είναι τραγούδια υψηλής τεχνικής και παράλληλα κομμάτια – δείκτες προς τους επόμενους, πως μπορείς να είσαι παράλληλα γρήγορος, τεχνικός και απίστευτα ωμός.
Οι δύο πρώτοι δίσκοι, είχαν δημιουργήσει έναν μικρό μεν, αλλά ικανό πυρήνα οπαδών του συγκροτήματος, οι οποίοι δεν καλοείδαν την αλλαγή των HYPOCRISY προς πιο μελωδικά μονοπάτια στην πορεία της καριέρας τους. Η ιστορία έδειξε βέβαια, ότι ο ήχος που τους ταιριάζει καλύτερα, είναι αυτός που μέχρι σήμερα υπηρετούν. Όμως ογκόλιθοι όπως το “Osculum obscenum”, δεν γράφονται κάθε μέρα. Έτσι δεν είναι;
Φανούρης Εξηνταβελόνης
