ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Fly by night” – RUSH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1975
ΕΤΑΙΡΙΑ: Anthem
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: RUSH, Terry Brown
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Geddy Lee – μπάσο, κλασσική κιθάρα
Alex Lifeson – κιθάρες
Neil Peart – τύμπανα
Σαν σήμερα, πριν από πενήντα χρόνια, κυκλοφόρησε το πρώτο progressive metal άλμπουμ δια χειρός Geddy Lee, Alex Lifeson και Neil Peart. Μιλάω φυσικά για το δεύτερο άλμπουμ των RUSH, “Fly by night” ένα όχι μόνο σημαντικό άλμπουμ στην ιστορία της αγαπημένης μας μουσικής αλλά και ένα διαχρονικό άλμπουμ μιας και πενήντα χρόνια μετά, συνεχίζει να συγκινεί τους οπαδούς των RUSH με την εκρηκτική του ενέργεια, το λυρισμό του και άψογη σύζευξη τριών μοναδικών μουσικών που ευθύνονται για μερικά από τα πιο λατρεμένα άλμπουμ στην ιστορία της ροκ και heavy metal μουσικής.
Το “Fly by night” έχει περίοπτη θέση στη συνείδηση μας πρωτίστως γιατί ήταν το πρώτο άλμπουμ με τον Neil Peart στα τύμπανα, ύστερα από την αποχώρηση του John Rutsey που έπαιξε στο ομώνυμο ντεμπούτο. Αν και οι Lee και Lifeson είχαν ήδη γράψει κομμάτια που έδειχναν το δρόμο προς μια πιο περιπετειώδη και απαιτητική μουσική κατεύθυνση από το heavy blues rock του “Rush”, δεν χωράει αμφιβολία πως ο Peart έφερε έναν αέρα ανανέωσης και καινοτομίας. Αν μη τι άλλο, ανάγκασε τους νέους του συναδέλφους να παίξουν στο μέγιστο των ικανοτήτων τους και να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Βλέπετε, ο ντράμερ είναι ο παλμός του συγκροτήματος και όταν αυτή η θέση καταλαμβάνεται από κάποιον με την ενέργεια και την ιδιοφυία ενός Neil Peart, όλα αλλάζουν άρδην, όπως και συνέβη.
Η είσοδος του Peart στο συγκρότημα ήταν το αποτέλεσμα επιπλέον πολλών προστριβών με τον Rutsey καθώς τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τον κράτησαν μακριά από τις περιοδείες για ένα διάστημα. Υπήρχαν φυσικά και καλλιτεχνικές διαφωνίες και οι Lifeson και Lee ένιωσαν πως πρέπει να λάβουν δραστικά μέτρα, παρόλες τις τύψεις που τους βάρυναν. Έτσι ανακοίνωσαν οντισιόν για νέο ντράμερ. Προτού φτάσουν όμως στον τελευταίο υποψήφιο που, όπως λέγεται, είχε ετοιμάσει δικές του παρτιτούρες, ήξεραν ήδη πως η θέση του ντράμερ θα πήγαινε στον Peart. Αυτό που δεν ήξεραν ήταν πως από δω και μπρος, το νέο τους μέλος θα άλλαζε άρδην και το στιχουργικό μέρος της μουσικής των RUSH το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο σημαίνοντα και ξεχωριστά χαρακτηριστικά του γκρουπ. Συγκεκριμένα, ο Peart ήταν άνθρωπος της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας και μυθολογίας. Αγαπούσε τον J.R.R Tolkien όσο τον Jack Kerouac και τη Ρωσίδα φιλόσοφο Ayn Rand της οποίας τα γραπτά πάνω στην δύναμη του ατόμου και την ανθρώπινη θέληση επηρέασαν καταλυτικά τον νέο Peart ώστε να γράψει τους στίχους στο “Anthem”, εναρκτήριο κομμάτι του “Fly by night” που είχε συλληφθεί όμως το 1974. Το κομμάτι έθεσε τον τόνο για ένα υποσχόμενο μέλλον. Πριν από πενήντα χρόνια, ο κόσμος του rock και heavy metal έγινε μάρτυρας σε μια μοναδική αλχημεία μεταξύ τριών ανθρώπων που ήταν γραφτό να γράψουν ιστορία μαζί και ποτέ χώρια.
Ο δίσκος γράφτηκε σε πολύ σύντομο χρόνο, συγκεκριμένα μέσα σε πέντε ημέρες, τον Σεπτέμβριο του 1974. Το μιξάρισμα έλαβε χώρα στις αρχές του Ιανουαρίου του ‘75 στο Τορόντο και αμέσως μετά το γκρουπ έφυγε σε περιοδεία μαζί με τους URIAH HEEP και MANFRED MANN’S EARTH BAND. Εδώ να πούμε πως το “Fly by night” ήταν και το πρώτο άλμπουμ των RUSH με τον σπουδαίο Terry Brown στην παραγωγή, ο οποίος θα έμενε με το γκρουπ μέχρι και το 1982 και το “Signals”.
Όπως ήδη ανέφερα βέβαια, κάποια κομμάτια είχαν ήδη γραφτεί πρωτύτερα στο ύφος του πρώτου δίσκου, δηλαδή πιο κοντά σε ένα στέρεο blues rock αλά LED ZEPPELIN, CREAM, BLUE CHEER και άλλες μπάντες που επηρέασαν το γκρουπ στα πρώιμα 70s. Ένα από αυτά ήταν το “Best I can”, γραμμένο εξ ολοκλήρου από τον Geddy Lee, στο οποίο ακούμε για τελευταία φορά στίχους όπως “Don’t give me speeches ‘cause they’re oh so droll. Leave me alone and let me rock and roll”. Ξέρετε πολλά κομμάτια από τη δισκογραφία των RUSH που να μιλάνε για rock and roll και καλοπέραση;
Το σύντομο μεν αλλά εκρηκτικό δε “Beneath, between & behind” ήταν το πρώτο τραγούδι που ο Peart συνέθεσε μαζί με τον Lifeson, με τους στίχους να μιλάνε για την ανακάλυψη και κατάκτηση της Αμερικής – η ιστορία ήταν άλλο ένα πάθος του Peart. Το ομώνυμο τραγούδι εκπροσωπεί άψογα την πιο λυρική folk όψη της μπάντας μαζί με κομμάτια όπως “Lakeside park” και φυσικά το λατρεμένο “Closer to the heart”. Μιλάει συγκεκριμένα για την πρώτη «φυγή» του Peart όταν άφησε τον Καναδά το 1971 για την Αγγλία. Ήταν ανέκαθεν ένας άνθρωπος που λάτρευε το ταξίδι και μάλιστα το μοναχικό ταξίδι, κάτι που αποτυπώθηκε επίσης στο κομμάτι “Ghost rider”, από το “Vapor trails”, στο οποίο μιλάει για τις ατέλειωτες διαδρομές που έκανε καβάλα στη μηχανή του.
Θα μπορούσα να γράψω εδώ για όλα τα τραγούδια του δίσκου αλλά νομίζω πως, όπως μάλλον καταλαβαίνετε, πρέπει να αφιερώσω περισσότερο μελάνι στο κομμάτι εκείνο χάρη στο οποίο κατατάσσεται το “Fly by night” σε μια τόσο περίοπτη θέση, ειδικά για prog οπαδούς: το έπος “By-Tor and the Snow Dog”. Εδώ συναντάμε τους RUSH του μέλλοντος, του “2112”, “Farewell to Kings”, “Hemispheres”, δηλαδή τους πρωτεργάτες του prog metal. Μιλάμε για κομμάτι που χωρίζεται σε οχτώ επιμέρους μέρη με μια δομή που κάνει το περιπετειώδες “Working man” από το ντεμπούτο να ακούγεται σαν παιδικό άσμα. Το κομμάτι ξεκινά χωρίς καμία εισαγωγή και σε ρίχνει στο πεδίο μιας μυθολογικής μάχης μεταξύ καλού και κακού που κορυφώνεται με ένα ασύλληπτο μουσικό σκέλος αλλά συνεχίζει με ένα ήσυχο και απαλό σκέλος, προτού σε ξαναρίξει στη μάχη όπου το καλό νικά. Μιλάμε για κομμάτι που, μαζί με πολλά άλλα, ευθύνεται για την πορεία που θα ακολουθήσουν τόσοι μουσικοί από το heavy, power, progressive – και όχι μόνο – metal. Όσα και να γράψω για το οχτάλεπτο αυτό έπος δεν φτάνουν.
Αν ο υπόλοιπος δίσκος δεν άξιζε τόσο, θα έλεγα χαλάλι αφού έχει το “By-Tor”. Έλα όμως που στα 37 λεπτά του, ο δίσκος δεν κουράζει ούτε κάνει κοιλιά. Ναι, το “Rivendell” είναι μια ακουστική μπαλάντα (με κλασσική κιθάρα!) αλλά δεν είναι υπέροχη; Το κλείσιμο με το “In the end” είναι πιο rock αλλά και εδώ, ο ιστορικός της μουσικής μπορεί να ακούσει την τεχνοτροπία ενός “Limelight”. Το άλμπουμ αυτό όμως δεν είναι μονάχα η αρχή μιας σπουδαίας καριέρας αλλά και ένα εξαιρετικό δείγμα 70s μουσικής που στέκεται μόνο του σε μια δική του κατηγορία.
Did you know that:
- Οι στίχοι στο “Anthem”, ένας ύμνος όντως προς την ατομική ελευθερία, λένε συγκεκριμένα: “Keep on looking forward, no use in looking ’round/ Hold your head above the crowd and they won’t bring you down.” Το κομμάτι είναι επιπλέον εμπνευσμένο από τον τίτλο της δισκογραφικής των RUSH.
- Εννοείται φυσικά πως η δισκογραφική εταιρία δεν ήταν και τόσο χαρούμενη με το “By-Tor and the Snow Dog” αφού ήθελαν πιο αμιγώς rock κομμάτια στο ύφος του προκατόχου.
- Το “By-Tor” μπορεί να μιλά για μυθολογικές και φανταστικές μάχες στις πύλες του ‘Αδη, ιστορίες βγαλμένες από κάποιο fantasy saga, αλλά η έμπνευση τους είναι μάλλον πολύ πιο απλή και αστεία. Όπως λέει ο μύθος, το συγκρότημα βρισκόταν σε ένα πάρτι με τον tour manager Howard Ungerleider. Στο πάρτι αυτό, που λάμβανε χώρα στο σπίτι του Ray Daniels, ιδιοκτήτη της Anthem, ο σκύλος του, ένας μεγαλόσωμος γερμανικός ποιμενικός ονόματι By-Tor επιτέθηκε στον Ungerleider ενώ ένα πιο μικρό σκυλάκι, άσπρο σαν χιόνι, προσπάθησε να πηδήξει πάνω στο θηρίο. Ο Ungerleider μίλησε για το περιστατικό αυτό στο συγκρότημα καθώς κάπνιζαν μαριχουάνα and the rest is history.
- Οι στίχοι στο σύντομο, ακουστικό “Making memories”, είναι γραμμένοι και από τους τρεις και μιλάνε για τη ζωή στο δρόμο και γράφτηκε στο tour bus.
- Το “Rivendell” είναι φυσικά επηρεασμένο από το σύμπαν του J.R.R. Tolkien.
Φίλιππος Φίλης
