ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: ”Seven churches” – POSSESSED
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΙΑ: Combat Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Randy Burns
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, μπάσο – Jeff Becerra
Κιθάρες – Mike Torrao, Larry LaLonde
Τύμπανα – Mike Sus
Σοκ και δέος! Αυτό νιώθω ακόμα και τώρα, ακούγοντας το “Seven churches” των θρυλικών POSSESSED, και ας έχουν περάσει 40 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του! Ένας δίσκος ασύλληπτος σε έμπνευση αλλά και με τόσο μεγάλη επίδραση και επιρροή στον ακραίο ήχο που ούτε καν οι ίδιοι οι POSSESSED φαντάστηκαν το μέγεθος του αντίκτυπου που θα είχε αυτό το άλμπουμ. Με αφορμή λοιπόν, την επέτειο της κυκλοφορίας αυτού του σπουδαίου δίσκου, πάμε να θυμηθούμε μερικά πραγματάκια, και πιστέψτε με, έχουμε να πούμε πολλά! Βάλτε τον δίσκο να παίζει ΔΥΝΑΤΑ και ξεκινάμε…
Τα πρώτα ψήγματα της μπάντας δημιουργούνται στο Σαν Φρανσίσκο, όπου δυο πιτσιρικάδες, οι Mike Torrao (κιθάρες) και Mike Sus (τύμπανα) επηρεασμένοι από την ολοένα και ανερχόμενη thrash σκηνή της περιοχής, πλαισιωμένοι από τους Barry Fisk στα φωνητικά και τον Jeff Andrews (πρώην EXODUS, μπορείτε να τον ακούσετε στα δυο πρώτα demos της μπάντας) στο μπάσο, δημιουργούν μια μπάντα με το όνομα POSSESSED και ξεκινούν σαν cover band, κυρίως στους JUDAS PRIEST. Ενώ ήδη έχουν αρχίσει να συνθέτουν μουσική, συμβαίνει το απρόοπτο. Η κοπέλα του Fisk διαλύει τον αρραβώνα τους και δυστυχώς αυτός το πήρε λίγο πιο βαριά από ό,τι έπρεπε. Πηγαίνει λοιπόν μπροστά στο σπίτι της με ένα περίστροφο και αυτοκτονεί. Ο Andrews ύστερα από αυτό αποφασίζει να αποχωρήσει άμεσα από τη μπάντα. Το πρώτο lineup των POSSESSED τελειώνει πριν καλά-καλά αρχίσει…
Περίπου εκείνη την εποχή, στην ίδια περιοχή, υπήρχε μια μπάντα με το όνομα BLIZZARD. Οι BLIZZARD έπαιζαν καθαρόαιμο thrash, επηρεασμένο από τους METALLICA και τους EXODUS. Τα τέσσερα μέλη της μπάντας ήταν συμμαθητές στην τελευταία τάξη του γυμνασίου. Δυο εξ αυτών ήταν ο Larry LaLonde στις κιθάρες και ο Jeff Becerra στα φωνητικά και στο μπάσο. Μια μέρα οι Torrao και Sus προσεγγίζουν τον Becerra στο σχολείο και του ζητούν να κάνει ένα δυο πρόβες μαζί τους ενώ έχουν ήδη αναθέσει τη δεύτερη κιθάρα στον Brian Montana. Η μπάντα «κουμπώνει» με τον Becerra και κάπως έτσι σχηματίζεται το δεύτερο lineup των POSSESSED. Προβάρουν ασταμάτητα και δίνουν κάποια live σε τοπικές σκηνές. Παράλληλα συνθέτουν κομμάτια και το 1984 κυκλοφορούν το πρώτο τους demo, με τίτλο το όνομα που θα έπαιρνε μετά από μερικά χρόνια μια ολόκληρη μουσική σκηνή. Τίτλος αυτού “Death metal”.
To demo παρουσιάζει μέσα από τα τρία κομμάτια του (“Death metal”, “Evil warriors” και “Burning in Hell”) μια μπάντα η οποία ξέφευγε από τα τετριμμένα. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον Becerra, o ίδιος έγραψε τους στίχους του “Burning in Hell”όταν ήταν μόλις 11 ετών! Οι ταχύτητες ήταν φυσικά υψηλότατες αλλά η ατμόσφαιρα που δημιουργούσε ήταν διαφορετική από τις υπόλοιπες thrash μπάντες. To demo δημιουργεί αίσθηση στην underground σκηνή και τους δίνει τη δυνατότητα να παίξουν ως support στους METALLICA και τους EXODUS. Οι EXODUS μάλιστα, ήταν αυτοί που έδωσαν το demo στον Brian Slagel, ιδιοκτήτη της Metal Blade. O Slagel εντυπωσιάζεται με αυτό που ακούει και προσφέρει στην μπάντα μια θέση στη νέα συλλογή της περίφημης σειράς Metal Massacre. Η μπάντα όπως είναι φυσικό, δέχεται, και λίγο αργότερα κυκλοφορεί η συλλογή “Metal Massacre 6” όπου οι POSSESSED συμμετέχουν με το κομμάτι “Swing of the axe”.
Κάπου εκεί άρχισαν και οι ανησυχίες για τον Brian Montana. Προβλήματα συνεργασίας με τον Torrao και η έλλειψη διάθεσης του Montana να συμμετάσχει πιο ενεργά στις δραστηριότητες της μπάντας, οδήγησαν στην άμεση απομάκρυνση του. Τότε ήταν που ο Becerra πρότεινε για αντικαταστάτη του Montana τον Larry LaLonde, φίλο του και παλιό του συνάδελφο στους BLIZZARD. Στην αρχή οι Torrao και Sus ήταν αρνητικοί και μάλιστα πρόβαλλαν και σαν δικαιολογία το νεαρό της ηλικίας του LaLonde, αν και είχε την ίδια ηλικία με τον Becerra. O Becerra τους πείθει να τον δοκιμάσουν, και πραγματικά ο LaLonde όχι μόνο γίνεται μέλος της μπάντας αλλά ηχογραφούν και άλλο ένα demo με 3 κομμάτια, με τα γνωστά ήδη “Swing of the axe” και “Death metal” και το καινούργιο “Fallen angel”.
Το demo, όπως και η συμμετοχή τους στη συλλογή “Metal Massacre 6 “ προσελκύουν την Combat Records που τους προσφέρει το πολυπόθητο συμβόλαιο. Το πρόβλημα ήταν ότι χρειάζονταν έναν manager για να τους εκπροσωπεί. Και κάπου εκεί, εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός η Debbie Abono.
H Debbie Abono είχε μια διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία καθώς ήταν εγγονή του ιδρυτή της Mechanics Bank και μάλιστα για ένα διάστημα είχε διατελέσει και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Τώρα πώς μια κυρία με το κοινωνικό στάτους της Abono βρέθηκε μπλεγμένη με τους POSSESSED… Μια από της κόρες της έβγαινε με τον Larry LaLonde και κατά συνέπεια γνωρίστηκε και με τη μπάντα. Αφού την έπεισαν να τους μανατζάρει με το επιχείρημα ότι το μόνο που θα έπρεπε να κάνει αυτή είναι να τους κλείνει συναυλίες, έφτασαν στο σημείο να προβάρουν ακόμα και στο σπίτι της. Σύμφωνα με πολλούς η Abono δεν είχε ιδέα για την σατανιστική θεματολογία των στίχων τους και μόλις τους διάβασε ένιωσε βαθιά προσβεβλημένη, παρόλα αυτά, συνέχισε να μανατζάρει τη μπάντα. Ο μοναδικός όρος που έθεσε ήταν ότι ο LaLonde και ο Becerra θα έπρεπε οπωσδήποτε να τελειώσουν το Γυμνάσιο.
Αφού τακτοποιήθηκαν τα διαδικαστικά, ήρθε η ώρα για την ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ και ενώ είχε προηγηθεί άλλη μια συμμετοχή σε συλλογή, αυτή τη φορά στην συλλογή “Speed Kills” με το κομμάτι “Pentagram”. Το ντεμπούτο άλμπουμ κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1985 και φέρει τον τίτλο “Seven churches”. Με παραγωγό τον Randy Burns, το “Seven churches” ηχογραφήθηκε στις διακοπές του Πάσχα της ίδιας χρονιάς, καθώς ήταν η μοναδική περίοδος που είχαν αρκετό ελεύθερο χρόνο, λόγω σχολείου.
Για τους αμύητους το “Seven churches” σκάει σαν βόμβα. Από το intro του “The exorcist” που ανοίγει το άλμπουμ, μέχρι τον τελευταίο βρυχηθμό του Becerra στο “Death metal” στον επίλογο, το “Seven churches” αποτελεί ένα ταξίδι στη φαντασία και στον τρόμο, ένα άλμπουμ που στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου. Οι επιρροές από EXODUS και VENOM (οι δυο μεγαλύτερες επιρροές της μπάντας, κατά τους ίδιους) είναι εμφανέστατες μόνο που εδώ έχουμε να προσθέσουμε τις υπερηχητικές ταχύτητες, το δαιμονισμένο παίξιμο του Mike Sus στα τύμπανα, τα riffs των Torrao / LaLonde που θερίζουν σαν πριονοκορδέλα και τον Becerra να ουρλιάζει σαν να ξεσκίζει το λαρύγγι του. Οι φωτογραφίες της μπάντας στο οπισθόφυλλο, με τα δερμάτινα, τις πεντάλφες, τα καρφιά και τους ανάποδους σταυρούς , ενισχύουν τη σχετική θεματολογία στους στίχους… οι πρώτοι σπόροι για το death metal έχουν ήδη σπαρθεί….
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που αφορά το εξώφυλλο του “Seven churches” είναι ότι το πρωτότυπο εξώφυλλο απεικόνιζε μια Σατανιστική Εκκλησία με πεντάλφες στα παράθυρα, μια καλόγρια κρεμασμένη σε ένα δέντρο και τα ονόματα των μελών της μπάντας σε ταφόπλακες μπροστά στην Εκκλησία. Τελικά προτιμήθηκε το απλό, λιτό εξώφυλλο που γνωρίζουμε όλοι.
Όλες οι συνθέσεις θεωρούνται πλέον κλασικές, και η κάθε μία έχει γράψει με το δικό της τρόπο τη δική της κολασμένη ιστορία. Και αυτά τα riffs… διάολε, βουτηγμένα μέσα στην παράνοια! Ρωτήστε και τους MORBID ANGEL και θα σας πουν περισσότερα. Αξίζει φυσικά να αναφέρουμε και την απίστευτη παραγωγή του Randy Burns που έδωσε έναν επιπλέον όγκο στις ήδη στιβαρές συνθέσεις.
Στα πλαίσια της προώθησης του “Seven churches” οι POSSESSED συμμετέχουν στο WWIII Weekend Festival στο Μόντρεαλ του Καναδά μαζί με μπάντες όπως οι CELTIC FROST, οι DESTRUCTION και οι VOIVOD ενώ οργώνουν κυριολεκτικά τις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους SLAYER και τους VENOM…. Η ιστορία είχε ήδη αρχίσει να γράφεται…
Ακόμα και ο πιο αδαής οφείλει να αναγνωρίσει ότι το “Seven churches” δεν είναι ένα απλό thrash metal άλμπουμ. Ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι! Είναι ο δίσκος που επηρέασε άπειρες μπάντες που ακόμη και σήμερα πίνουν νερό στο όνομα του. Υποψήφιο φυσικά για “νονός” της ορολογίας “Death metal”, μαζί με τους ONSLAUGHT. Ναι, είναι καθαρόαιμο thrash, που όμως, σύμφωνα και με τον Chuck, ουσιαστικά είναι το πρώτο death metal άλμπουμ. Για να το θέσω πιο απλά, οι POSSESSED είναι για το death metal, ό,τι είναι οι VENOM για το black. Ναι, τόσο πρωτοποριακός! Και μπορεί να κυκλοφορήσαν αργότερα δίσκοι ενδεχομένως πιο βίαιοι, την ακρότητα, την επιθετικότητα και την ατμόσφαιρα του “Seven churches” ελάχιστοι κατάφεραν να την προσεγγίσουν. Δίσκος που έχει αναγραφεί με πυρακτωμένα γράμματα στη Βίβλο των πιο ακραίων δίσκων όλων των εποχών.
Death Metal came in the wind….
Θοδωρής Κλώνης
