ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Crusader” – SAXON
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΙΑ: Carrere
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Kevin Beamish
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Biff Byford
Κιθάρα – Paul Quinn
Κιθάρα – Graham Oliver
Μπάσο – Steve Dawson
Τύμπανα – Nigel Glockler
Ήταν το κάλεσμα της νέας εποχής. Το πρώτο κεφάλαιο είχε ήδη κλείσει, οι SAXON είχαν φροντίσει να βάλουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους τόσο στο NWOBHM όσο και στο heavy metal εν γένει θριαμβευτικά! Το επόμενο στοίχημα που τέθηκε επί τάπητος, ωστόσο, ήταν το άνοιγμα σε καινούργιες αγορές που θα φέρουν εισροή οπαδών και προκλήσεις που με την κατάλληλη αξιοποίηση θα συνέβαλλαν τα μέγιστα στην απογείωση του ονόματος τους.
Κι εδώ, στο έκτο κατά σειρά δισκογραφικό πόνημα των Άγγλων, παρατηρούμε τις διαφοροποιήσεις που έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνουν σάρκα και οστά, πριν όμως λάβουν μορφή χιονοστιβάδας στα “Rock the nations” και “Destiny”. Τις διαχρονικά λιγότερο αιχμηρές στιγμές στην πολύχρονη καριέρα τους. Και να σκεφτεί κανείς ότι το ξεκίνημα με το ομότιτλο έπος επών, το διαμάντι που θα λάμπει αιώνια, το απόλυτο, το υπερφυσικό, το άπιαστο, η ουσία του ίδιου του heavy metal, δεν προιδέαζε επ’ ουδενί για το τί θα ακολουθούσε. Η στιχουργική του κάλυψη και το εξώφυλλο με τους Σταυροφόρους, ομοίως. Η συνθετική ομάδα, το management και η δισκογραφική τους εταιρεία αποφάσισαν πως η στιγμή που θα πρέπει να επιχειρήσει το μεγάλο βήμα είχε ήδη φτάσει. Οι οκτώ εβδομάδες που πέρασαν στο Los Angeles για την ηχογράφηση του άλμπουμ, οι ανέσεις, τα ξέφρενα parties, η χλιδάτη ζωή, οι groupies και όλα τα παρελκόμενα, ενδεχομένως να “θόλωσαν” το μυαλό τους και εν πολλοίς διαδραμάτισαν σημαίνοντα ρόλο στο πως ηχούσε πλέον το συγκρότημα.
Βρισκόμαστε ακόμα στις εποχές που τα heavy metal άλμπουμ διαρκούσαν -κάτι λιγότερο κάτι περισσότερο- από 40 λεπτά και έψαχνες απεγνωσμένα να βρεις fillers. Οι οπαδοί των SAXON, όμως, ειδικότερα στο νησί, δεν υποδέχτηκαν με τον θερμότερο τρόπο το “Crusader”. Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό κομμάτι των διαθέσεων της μπάντας από το “Sailing to America”. Ότι με δυσκολία εντόπιζες στο “Power & the glory”, εδώ πλέον λειτουργούσε σχετικά απελευθερωμένο. Απενοχοποιημένο. Οι συνθέσεις δεν διέθεταν την στιβαρότητα του πολύ πρόσφατου παρελθόντος.
Φυσικά καταλυτικό ρόλο διαδραμάτισε η προσέγγιση στην παραγωγή, που μπορεί να προσέδωσε έναν φρέσκο αέρα στον ήχο τους που ταίριαζε γάντι με τα θέλω τους αλλά παράλληλα αφαίρεσε μεγάλο μέρος από τον δυναμισμό και την εκρηκτικότητα στις κιθάρες. Το σήμα κατατεθέν, η κινητήρια δύναμη στην μηχανή της πεντάδας. Οι μελωδικές/ρυθμικές αποκλίσεις καταλάμβαναν την μερίδα του λέοντος, ο Biff ακούγονταν πλήρως εναρμονισμένος με τις υφιστάμενες συνθήκες και η εταιρεία τους πίεζε διαρκώς να γράψουν μία μπαλάντα. Το “Do it all for you” ήταν προς αυτή την κατεύθυνση. Εξαιρετικό κομμάτι. Το δίχως άλλο. Ομοίως και το λατρεμένο “Run for your lives” με το γηπεδικό του αποτύπωμα στο τέλος. Και ο υπόλοιπος δίσκος διαθέτει πολύ αξιόλογες στιγμές. Τα “Set me free”, “Just let me rock” ανήκουν εύκολα σε αυτές. Είναι η παραγωγή αυτή που τα κάνει να ηχούν αδύναμα.
Ας το απλοποιήσουμε. Το “Crusader” για τον ρόλο που θέλησαν να διαδραματίσει οι εμπνευστές του είναι εξαιρετικό. Ορισμένοι το αποκαλούν και Δούρειο Ίππο για το εγγύς μέλλον. Έχει πολλούς haters. Λίγους υποστηρικτές. Ανήκω στους δεύτερους. Αποτελεί σταθερά έναν δίσκο που θα συγκαταλέγω σε εκείνους που τους έχω ακούσει περισσότερο από πολλούς άλλους. Οπωσδήποτε με ένα back catalogue να βρίσκεται στην elite του heavy metal, δύσκολα μπαίνει σε οποιαδήποτε λογική σύγκρισης. Αδυνατώ σε κάθε περίπτωση όμως να τιθασεύσω τα συναισθήματα μου. Πόσο μάλλον όταν “μπλέκονται” αρμονικά με την αναπόληση των παιδικών μου χρόνων. Εδώ μιλάει η καρδιά. Τίποτα άλλο. ΜΟΝΟ SAXON!
Did you know that?
- Το “Crusader” μας χάρισε δύο singles, τα “Sailing to America” (βεβαίως βεβαίως) και το μαγευτικό “Do it all for you”.
- Δηλωμένοι οπαδοί των glam rockers SWEET ήταν οι δύο κιθαρίστες Quinn & Oliver, συνεπώς ας μην μας κάνει εντύπωση η απόδοση τους στο κλασικό “Do it all for you” από το δεύτερο άλμπουμ των συμπατριωτών τους με τίτλο “Sweet fanny Adams”.
- Το επιβλητικό εξώφυλλο του άλμπουμ ανήκει στον Paul Raymond Gregory, με τον ίδιο τον Biff να αποκαλύπτει ότι χρειάστηκε να ταξιδέψει στο Derby προκειμένου να δει από κοντά την δουλειά του καλλιτέχνη. Τα υπόλοιπα – όπως συνηθίζουμε να λέμε- ανήκουν στην ιστορία.
- Αναφορικά με τον τίτλο που επέλεξε το κουιντέτο να δώσει στον δίσκο του, ο μπασίστας και ιδρυτικό μέλος, Steve Dawson, είχε δηλώσει πως η έμπνευση του οφείλεται σε ένα σχέδιο στο πάνω μέρος της εφημερίδας Daily Express αλλά και στο μοντέλο Cortina crusader της Ford…
- Δεν την αποκαλείς αμελητέα την πορεία του “Crusader” στα metal charts ανά την Ευρώπη. Νο 1 σε Σουηδία, Γαλλία και Γερμανία. Στην πατρίδα τους σκαρφάλωσαν στο Νο 18 ενώ κατόρθωσαν να μπουν και στα chart του αμερικανικού Billboard. Οι δε πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια κόπιες μέχρι σήμερα!
- O Biff δεν έχανε ποτέ την ευκαιρία να εκδηλώσει την αντίθεση του σχετικά με τον ήχο στην παραγωγή του δίσκου ο Kevin Beamish, ο άνθρωπος που τέσσερα χρόνια πριν είχε δουλέψει ως δεύτερος μηχανικός ήχου στο επιτυχημένο “Hi infidelity” των REO SPEEDWAGON. Το “Crusader” ήταν στην ουσία η πρώτη του απόπειρα να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τα ηνία και επί της ουσίας ώθησε τον υψηλόσωμο τραγουδιστή να παραδεχτεί πως η μη σταθερότητα στην επιλογή των παραγωγών οφείλεται στην ίδια την μπάντα και τις υπέρμετρες φιλοδοξίες της…
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
