ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Tasting the tears” – ELDRITCH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΙΑ: Scarlet
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Eugene Simone
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Terence Holler
Κιθάρες – Eugene Simone & Rudj Ginanneschi
Μπάσο – John Crystal
Τύμπανα – Raffahell Dridge
Πλήκτρα – Gabriele Caselli
Με το ένατο κατά σειρά άλμπουμ τους, οι ELDRITCH επιχειρούν την πλήρη ανάκαμψη μετά από μία περίοδο όπου οι πειραματισμοί με aggressive ρυθμούς και groovy διάθεση ξένισαν σε μεγάλο βαθμό τους θιασώτες του prog/power metal. Κάπου σε εκείνο το διάστημα, ομολογώ ότι τους “έχασα”, μην αντέχοντας την μετατροπή ενός άκρως αξιόλογου σχήματος (που βεβαίως και εντρυφούσε σε ένα από τα πολυαγαπημένα μου metal παρακλάδια) σε έναν πειθήνιο ακολουθητή της τότε μόδας. Ήταν θέμα χρόνου – και αφού είχαν προηγηθεί ορισμένες απίστευτα μετριότατες κυκλοφορίες- να επανέλθουν στις πρότερες λογικές τους αν και δίσκοι όπως τα “Seeds of rage”, “Headquake”, “El Nino” ήταν εξ’ ορισμού δύσκολο να επαναληφθούν στην ολότητα τους.
Με το “Tasting the tears” ήταν ολοφάνερο -και παρά το περιορισμένης εμβέλειας και διεισδυτικότητας στον πυρήνα του υλικού aggressive riffing- πως οι Λιβορνέζοι αφού πραγματοποίησαν τις όποιες αλλαγές θεώρησαν ότι μπορεί να προσεγγίσουν νέο κοινό που να διαθέτει ακόμα περισσότερο διευρυμένα ακούσματα, είχαν ενσωματώσει πλέον εκείνες που δεν θα ηχούσαν παράταιρες για το κοινό τους.
Το δίπολο Holler/Simone συνεχίζει να καθορίζει το συνθετικό γίγνεσθαι του ένατου άλμπουμ των ELDRITCH, δίνοντας έμφαση στις mid tempο στιγμές με τις απαραίτητες πιο “αιχμηρές” ντόπες που φέρνουν στο νου κάτι από πρώιμους NEVERMORE. Η heavy ριφολογία μπλέκει επιτυχώς με τις μελωδικές αποκλίσεις του ευρωπαϊκού prog/power, ο Holler πίσω από το μικρόφωνο αποδεικνύει τις δυνατότητες του αν και εντοπίζονται διάσπαρτες στιγμές που επιλέγει μια safe ερμηνεία αντί να δοκιμάσει τις αντοχές αλλά και τις δεδομένες τεχνικές του αρετές. Δίχως να χάνει σε εκφραστικότητα, είναι αυτό το εύρος και ο λυρισμός που μας είχε συνηθίσει και στο “Tasting the tears” αχνοφαίνεται πως δεν τα ανασύρει ως άσσους από το μανίκι του.
Ένας καθ’ ολοκληρία αξιόλογος δίσκος με συνθέσεις που δεν άφησαν ασυγκίνητους τους φίλους του ιδιώματος και στέκονται όλες στο ίδιο πολύ καλό επίπεδο ενώ ο φόρος τιμής στο ανυπέρβλητο “Rage for order” των QUEENSRYCHE δια μέσου του “I will remember” προφανώς και δεν “αγγίζει” το πρωτότυπο αλλά φανερώνει την αγάπη της εξάδας για τους Αμερικανούς θεούς του progressive metal. Η συνέχεια ήταν εξίσου ικανοποιητική (βλ. “Underlying issues”, “Cracksleep”), μέχρι να φτάσουμε στο αδιάφορο “Eωs” (2021) που σηματοδότησε και την τελευταία συμμετοχή του Holler στην μπάντα που λάτρεψε και λατρεύτηκε… Στο περσινό “Innervoid” την θέση του πήρε ο Alex Jarusso, με ομολογουμένως πολύ καλά αποτελέσματα και βάσιμες προσδοκίες για επάνοδο των Ιταλών στα πρότερα standard τους.
Did you know that?
- Δεύτερο συνεχόμενο άλμπουμ ως σεξτέτο, στο επόμενο “Underlying issues” θα επανέλθουν ως πεντάδα.
- Η μπαλάντα “Iris” αποτελεί την μοναδική σύνθεση του “Tasting…” στην οποία στα συνθετικά credits δεν βρίσκουμε τον Simone αλλά τον Gabriele Caselli. Οι υπόλοιπες δέκα είναι προϊόν της συνεργασίας των Simone/Holler.
- Υπεύθυνος για την μίξη και το mastering είναι ο Simone Mularoni, κιθαρίστας των DGM, ο οποίος και είναι ιδιοκτήτης των Domination studios που έχουν έδρα το San Marino. Ακολουθεί ένας “μικρός” κατάλογος καλλιτεχνών που τον έχουν εμπιστευτεί μέχρι σήμερα. VISION DIVINE, A-Z, TWILIGHT FORCE, RHAPSODY, Ray Alder, ELVENKING, NIGHTMARE, LABYRINTH, SUNSTORM, Michael Romeo (SYMPHONY X), POWERWOLF, ARRAYAN PATH, TWINSPIRITS, SECRET SPHERE…
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
