ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Grand materia” – MORGANA LEFAY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Black Mark Production
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: MORGANA LEFAY
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Charles Rytkönen – φωνή
Tony Eriksson – κιθάρες
Fredrik Lundberg – μπάσο
Peter Grehn – κιθάρες
Robin Engström – τύμπανα
Αυτό που χαρακτήριζε τον ήχο των MORGANA LEFAY από την αρχή, ήταν η ωμή δύναμη, οι σκληρές κιθάρες και τα μοναδικά φωνητικά του Charles Rytkönen. Οι συνθέσεις τους είχαν έντονες επιρροές από το Bay Area, με τους METALLICA έντονα χαραγμένους στα riff του Tony Eriksson, αλλά η ατμόσφαιρα που απέπνεαν, ήταν μοναδική. Είχαν κάνει σοβαρά βήματα για να εδραιωθούν κι έχοντας υπογράψει στην γνωστή και μη εξαιρετέα Black Mark που είχε προσπαθήσει να μαζέψει πολλούς νέους καλλιτέχνες της ανερχόμενης Σουηδικής σκηνής, είχαν βάλει πλώρη για μεγαλύτερα πράγματα. Το “Maleficium” του 1996, ήταν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ που κυκλοφορούσαν σε 3 (!!!!) χρόνια και είχε τραντάξει τον Ευρωπαϊκό χώρο τότε. Η περιοδεία τους ήταν σχετικά επιτυχημένη, με τους SOLITUDE AETURNUS και τότε ήταν που πρωτογνωριστήκαμε κάπου στη Γερμανία.
Η ανοδική τους πορεία, έφερε όμως και διαφωνίες, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και στο μουσικό, με αποτέλεσμα τα 3/5 του συγκροτήματος να… αποσχιστούν στην πρωτεύουσα για να κυκλοφορήσουν το 1999, ένα απαράδεκτο άλμπουμ, κάτω από το όνομα των MORGANA LEFAY, ενώ ο Eriksson με τον Rytkönen, προτίμησαν να μείνουν στην πόλη τους, και κυκλοφόρησαν 3 άλμπουμ σε λιγότερο από τρία χρόνια (το ένα ήταν επανηχογράφηση του ντεμπούτου των MORGANA LEFAY), πατώντας στον ήχο του “Maleficium” και ονομάζοντας το νέο τους συγκρότημά LEFAY. Η αναταραχή, διήρκησε περίπου μια πενταετία, ώσπου οι υπόλοιποι τρεις παραιτήθηκαν από οποιοδήποτε δικαίωμα στο αρχικό όνομα του συγκροτήματος, οι LEFAY επανέφεραν το όνομα των MORGANA LEFAY και επανυπέγραψαν με την Black Mark για να μας δώσουν το “Grand materia”.
Γράφοντας για αυτό το άλμπουμ ήθελα να ρωτήσω και τον ίδιο τον Rytkönen τι θυμάται από εκείνη την περίοδο. Η επιστροφή στο δισκογραφικό τους «σπίτι» και το ολοκληρωμένο τους όνομα, ήταν περισσότερο σημαδιακή, παρά οτιδήποτε άλλο. Ο βασικός στιχουργός και συγγραφέας του όλου concept.
«Δεν έχω πολλά να σου πω, είναι η αλήθεια. Θυμάμαι πως η διαδικασία ήταν αρκετά έντονη. Τόσο όταν γράφαμε την μουσική, όσο και όταν ολοκλήρωνα την ιστορία και τους στίχους. Παράλληλα, μου έχει μείνει πόσο ενδιαφέρουσα ήταν η ιστορία» μας απάντησε ο πρώην μακρυμάλλης τραγουδιστής και ηγέτης του συγκροτήματος. Ο Charles και πάλι έγραψε μια ιστορία που δεν κουράζει, και του επιτρέπει να είναι θεατρικός στην ερμηνεία του. Τα φωνητικά του δεν έχουν μεγάλο εύρος, είναι μεσαία και σκληρά, αλλά τόσο σκοτεινά και δαιμονισμένα που προκαλούν ανατριχίλες.
Ήταν επόμενο, πως το ύφος δεν θα άλλαζε, όμως το “Grand materia” είναι πιο σκληρό από τα τρία άλμπουμ των LEFAY και πιο κοντά στο “Maleficium” κάτι που έφερε χαμόγελα εκείνη την εποχή. Επιτρέψτε μου να το περιγράψω ως το καλύτερο άλμπουμ ολόκληρης της δισκογραφίας τους, μετά το “Maleficium” (με τα “Secret doctrine” και “Sanctified” να είναι από κοντά). Σκοτεινό στην παραγωγή του, αλλά και στιχουργικά. Τα δυο βίντεο που έβγαλαν από το άλμπουμ, σε βάζουν αμέσως στην ατμόσφαιρα και ιδιαίτερα το “Hollow” είναι από τα καλύτερα τραγούδια της δισκογραφίας τους. Thrash-ίζουν έντονα στο αγαπημένο “Angel’s deceit” και το “Edge of mind” με περισσότερα στοιχεία από την mid-tempo σχολή των NEVERMORE, ενώ οι TESTAMENT/METALLICA δεν απουσιάζουν στο επιβλητικό “My funeral is calling”, με το “Edge of mind” να θυμίζει ακόμα και PANTERA σε πιο prog (χαχαχα). Για εμάς που λατρέψαμε την πιο heavy/power πτυχή τους, υπάρχει το φοβερό “On the other side” που χτίζει στην μπασογραμή του Fredrik Lundberg (καμία σχέση με τον παίκτη της Arsenal) και σε αρπάζει από το λαιμό στο ρεφραίν. Βέβαια δεν παραλείπουμε τον ομότιτλο ύμνο που σε στοιχειώνει, αντιγράφοντας όμως την ατμόσφαιρα του “Maleficium” (τραγουδιού) επικίνδυνα .
Οι Σουηδοί, προσπάθησαν να δηλώσουν έντονα πως υπάρχει μέλλον για αυτούς, με την πιο μακροσκελή περιοδεία τους, που τους οδήγησε σε αρκετούς νέους προορισμούς, αν και τελικά η προσοχή που κέρδισαν, δεν είχε μεγάλη διάρκεια. Επειδή έχουν αρκετούς φίλους στην Ελλάδα, νομίζω πως η αξία του “Grand material” εκτιμήθηκε, αλλά αυτό δεν έγινε παντού, οπότε και ήταν η τελευταία καλή δουλειά των MORGANA LEFAY.
Did you know that:
- Μπορεί το όνομα της Black Mark Production να μην ηχεί τόσο γνωστό στο σημερινό κοινό, όμως η λίστα των καλλιτεχνών που υποστηρίχτηκαν από την Σουηδική εταιρεία, είναι πραγματικά εκθαμβωτική. Δημιουργήθηκε από τον πατέρα του Quorthon (BATHORY), ο οποίος και αυτός ήταν μουσικός και μας σύστησε συγκροτήματα όπως οι LAKE OF TEARS, MEMENTO MORI, EDGE OF SANITY, CEMETARY, NIGHTINGALE.
- OKristianWåhlin που επιμελήθηκε το εξώφυλλο, ήταν πιστός συνεργάτης της BlackMarkProduction και είχε δημιουργήσει όλες τις προηγούμενες δουλειές των MORGANA LEFAY, ακόμα και τα δύο άλμπουμ των LEFAY όπου διατήρησε την χαρακτηριστική κλεψύδρα. Έτσι, στυλιστικά, το “Grandmaterial”, είχε τον συνδετικό κρίκο τόσο με τους LEFAY, όσο και με τον δισκογραφικό παρελθόν των MORGANA LEFAY.
- Το διπλό βινύλιο που βγήκε σε περιορισμένα αντίτυπα, είναι – το λιγότερο – δυσεύρετο και πωλείται σε τριψήφια τιμή δυστυχώς.
- Αυτή ήταν η τελευταία κυκλοφορία του Robin Engström με τους υπόλοιπους. Ήταν μέλος από την αρχή των LEFAY και τελικά αποχώρησε μετά την περιοδεία του “Grand material”.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
