a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Pyromania” – DEF LEPPARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1983
ΕΤΑΙΡΙΑ: Vertigo
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Robert John “Mutt” Lange
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joe Elliott
Κιθάρες – Steve Clark, Phil Collen
Μπάσο – Rick Savage
Τύμπανα – Rick Allen
“Pyromania”… 17 (ΔΕΚΑΕΦΤΑ) φορές πλατινένιο μόνο σε Αμερική και Καναδά… Χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο; Όχι βέβαια. Οι λέξεις θα πάνε στράφι, οποιαδήποτε μουσική ανάλυση πάει περίπατο και όποιος τολμάει να μπει σε αυτά τα μονοπάτια απλά δεν ξέρει τι του γίνεται. Οπότε τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις; Ψυχανάλυση! Γράφεις για την ομορφιά του δίσκου, τι σου έχει προσφέρει και τι θα σου προσφέρει για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Το “Pyromania” βρίσκεται στους πέντε πιο αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών. Η σχέση μου μαζί του ξεκίνησε στις αρχές του της νέας χιλιετίας και βαστάει ακόμα δυνατά. Είναι ένα από τα ελάχιστα άλμπουμ που έχω παραπάνω από μία φορά γιατί το γουστάρω με όλη μου την ψυχή. Περιέχει ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών (“Foolin”). Περιέχει έναν από τους πιο αγαπημένους μου στίχους όλων των εποχών (βλ. το τέλος του “Too late for love”). Περιέχει το τραγούδι ορισμό του hard rock (“Rock rock ‘till you drop”). Περιέχει το τραγούδι που πάνω του πάτησε η μισή Αμερική μετά την κυκλοφορία του (“Billy’s got a gun”).
Μεγαλείο… Θα γράψω κάτι για το οποίο μπορεί και να εκτεθώ αλλά δεν μπορώ να το παραβλέψω με τίποτα. Στο δικό μου κεφάλι και μόνο, το “Pyromania” είναι το πρώτο αμιγώς απόλυτο 10 της σκληρής μουσικής. Νομίζω πως τα άλμπουμ πριν από αυτό, δεν έχουν τη δυνατότητα να ισχυριστούν κάτι τέτοιο… Κάλλιστα θα πει κάποιος το “The number of the beast”, ή το “Rising” ή το “Heaven and Hell” και πάει λέγοντας. Θεωρώ πως με άκρως αντικειμενικά κριτήρια και με ψυχρή λογική, πως τα παραπάνω άλμπουμ κάπου χωλαίνουν. Την απάντηση νομίζω την ξέρετε από μόνοι σας. Προφανώς και δε θα μπω σε καμία αντιδικία με κανέναν, απλά αναφέρω την προσωπική μου άποψη.
Το “Pyromania” ήταν και είναι άλμπουμ-οδηγός. Πρωτοπόρο. Ελάχιστα άλμπουμ έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο. Πραγματικά ελάχιστα. Ήταν το άλμπουμ που έκανε μία βρετανική μπάντα κυρίαρχο της αμερικάνικης ηπείρου. Όχι και τόσο εύκολο, αν σκεφτεί κανείς πως ολόκληροι RAINBOW δεν το κατάφεραν ποτέ… Είναι το άλμπουμ που προκάλεσε έναν αδιανόητο ντόρο γύρω από το όνομά του. Ήταν η πυξίδα που έδειχνε τη Γη της Επαγγελίας σε χιλιάδες συγκροτήματα. Δεν είναι και λίγο πράγμα το single σου να βρίσκεται πάνω από εκείνο του Michael Jackson της εποχής του “Thriller”. Το τραγούδι είναι το “Rock of ages”.
Δυστυχώς στη χώρα μας αντιμετωπίζονται ως φλώροι γιατί “Pour some sugar on me” ρε παιδί μου. Δεν με πολυνοιάζει κιόλας να πω τη μαύρη μου αλήθεια. Αστυνόμος δεν είμαι να κάνω κουμάντο και να επιβάλλω γνώμες. Ένα μικρό μαράζι έχω του στυλ «Πωτς γένεν ατό» που έλεγε ο λατρεμένος Ογκουνσότο!
Το “Pyromania”είναι ένα μνημείο πολιτισμού. Από τα άλμπουμ που αξίζει να ψάξεις το μουσικό του υπόβαθρο, να μάθεις το πόσο πιέστηκε η μπάντα να το γράψει και πόσο στα όριά του βρισκόταν ο Joe Elliott κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Να μάθεις πως ξεκίνησε η «κατάρα» των LEPPARD από εκείνο το σημείο και μετά. Να μάθεις για τον έρωτα προς την Marilyn Monroe (“Photograph”). Να μάθεις για τους φόβους του Steamin (“Stagefright”), να μπορέσεις να καταλάβεις πως δεν ήταν μόνο glam και sleaze η φάση τους, αλλά ήταν ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει στον πλανήτη και τι ψυχολογικά προβλήματα μπορεί να έχει ένας στρατιώτης ας πούμε (“Die hard the hunter”).
40 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνο το πρωινό της 20ης Ιανουαρίου του 1983… Και εμείς συνεχίζουμε να είμαστε πιστοί σε εκείνες τις τέσσερις λέξει που ανοίγουν το “Rock of ages”…
“Gunter glieben glauten globen”
Did you know
- O Pete Willis εμφανίζεται σε ΚΑΘΕ τραγούδι του δίσκου! Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε εξ ολοκλήρου με τον ίδιο στην κιθάρα! Ο Phil Collen, το μόνο που έχει κάνει, είναι να προσθέσει μερικά solos σε ορισμένα τραγούδια!
- Το “Rock! Rock! (‘till you drop) κανονικά ονομαζόταν “Medicine man”, είχε διαφορετικούς στίχους και οι LEPS το έπαιζαν το 1980 σε κάποιες συναυλίες τους.
- Όταν ρωτήθηκε ο Joe Elliott τι σημαίνει για εκείνον το “Photograph” απάντησε «Κάτι που δεν θα μπορέσει να γράψει ποτέ κανείς». ΤΙΤΑΝΑΣ!
- Οι τέσσερις λέξεις στο “Rock of ages”, “gunter glieben glauten globen” ακούγονται σαν γερμανικά, μα στην ουσία είναι ασυναρτησίες. Το συγκρότημα διέδιδε ότι σημαίνει “Running through the forest silently”.
- Επίσης, ο λόγος που ηχογραφήθηκαν ήταν διότι ο Lange είχε βαρεθεί να μετράει “One, two, three, four”.
- O τίτλος για το “Rock of ages” ήταν του Joe Elliott. Εμπνεύστηκε από ένα χριστιανικό βιβλίο που βρήκε μέσα στο Studio, καθώς πριν από τους LEPPARD, τον χώρο τον χρησιμοποιούσε μία παιδική χορωδία!
- Επίσης, στο ίδιο τραγούδι υπάρχει μία αναφορά στον Neil Young. Όταν ο Joe τραγουδάει “All right/I’ve got something to say/It’s better to burn out/Than to fade away”, στην ουσία αναφέρεται στο τελευταίο μέρος του τραγουδιού “Hey, hey, my, my (Out of the blue)”.
- Μένουμε στο “Rock of ages”. Αν προσπαθήσει κάποιος να παίξει ανάποδα το solo του τραγουδιού θα ακούσει τις εξής δύο φράσεις. “F*ck the Russians” και “Brezhnev’s got herpes”.
- Οι LEPS φημίζονται για τα δεύτερα φωνητικά τους! Στην ουσία αυτοί που τραγουδάνε είναι οι Elliott, Lange, Savage, Collen και ο Rocky Newton!
- O Τhomas Boldin, γνωστός για το τραγούδι “She blinded me with science”, παίζει τα πλήκτρα σε όλο το άλμπουμ. Οι LEPS τον ονόμασαν Booker T. Bofin.
Ντίνος Γανίτης
