a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “.5: The gray chapter” – SLIPKNOT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Grek Fidelman, SLIPKNOT
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Corey Taylor
Κιθάρες – Mick Thomson
Κιθάρες – Jim Root
Μπάσο – Alessandro Venturella
Drums – Jay Weinberg
Κρουστά – Shawn Crahan
Κρουστά – Chris Fehn
Εφέ και πλήκτρα – Craig Jones
Πικάπ – Sid Wilson
Δεν νομίζω πως υπήρχε οπαδός των SLIPKNOT που να μην σκεφτόταν πως θα ακουγόταν το συγκρότημα, χωρίς τους Paul Gray και Joey Jordison. Οι μασκοφόροι είχαν περάσει ένα διάστημα μεγάλων ψυχολογικών αναταραχών. Το συγκρότημα θα διαλυόταν μετά τον τραγικό χαμό του Paul Gray το 2010. Τελικά έμειναν μαζί και ξεκίνησαν να περιοδεύουν, φορώντας τις κλασικές τους στολές και μάσκες, έχοντας επάνω στη σκηνή τη στολή και την μάσκα του Paul Gray. Η μεγάλη ανατροπή όμως ήρθε το 2013, όταν απολύθηκε από το συγκρότημα ο Joey Jordison. Μία απόφαση που δεν θα αναπτύξω εδώ, αλλά που δεν μπορώ να μην αναφέρω πόσο με συγκλονίζει μέχρι σήμερα, καθώς κατά την προσωπική μου άποψη ο Jordison ήταν ο καλύτερος από τα συγκροτήματα νεότερης γενιάς, φυσικά ο αγαπημένος μου, παίζοντας τρομακτικό ρόλο τόσο στον ήχο των SLIPKNOT όσο και στην σύνθεση των τραγουδιών τους.
Η μεγάλη αναμονή έφερε και μεγάλη πίεση για να βγει ένα άλμπουμ αντάξιο της κληρονομιάς του Paul Gray ήταν τεράστια και το “.5: The gray chapter”, έφτασε στα χέρια μας πριν από δέκα χρόνια, στο όχι και τόσο μακρινό 2014, αφήνοντας μέχρι σήμερα ανάμεικτα συναισθήματα. Παρόλο που περιέχει κάποιες πολύ καλές στιγμές, το “.5: The gray chapter” είναι κατά τη γνώμη μου κατώτερο από τους προηγούμενους δίσκους τους και αποτυγχάνει να μεταδώσει τη μοναδική ένταση που είχαν οι SLIPKNOT.
Ο βασικός λόγος που συνέβη αυτό δεν άλλος από το γεγονός, ότι με την απουσία των Gray και Jordison, πέρασε σχεδόν σε αποκλειστικότητα η συνθετική διαδικασία στους Corey Taylor και Jim Root, οι όποιοι έβαλαν πολλά στοιχεία των STONE SOUR στην μουσική των SLIPKNOT. Αυτό είναι κακό; Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Για παράδειγμα εγώ γουστάρω πολύ τους STONE SOUR. Όταν ακούω όμως SLIPKNOT θέλω να βγαίνει από τα ηχεία μου αυτή η τρέλα και η ενέργεια που χαρακτήριζε το συγκρότημα και πόσο μάλλον σε ένα άλμπουμ που θα ήταν αφιερωμένο στον εκλιπόντα μπασίστα τους. Αυτή η ακατέργαστη ενέργεια και ο ιδιαίτερα βαρύς και χαοτικός ήχος τους, αλλοιώθηκε, αφήνοντας χώρο στα πιο μελωδικά και δομημένα χαρακτηριστικά των STONE SOUR.
Το “.5: The gray chapter” ήταν ένας μεταβατικός δίσκος και συνολικά δεν είναι κακό άλμπουμ, αλλά σίγουρα δεν πλησιάζει το επίπεδο των καλύτερων δίσκων τους. Είναι ένα άλμπουμ που προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του, αλλά καταλήγει να είναι μια μίξη μεταξύ δύο κόσμων, χωρίς την ένταση και την ωμή ενέργεια που τους χαρακτήριζε στο παρελθόν.
Did you know that:
- Ο ντράμερ που αντικατέστησε των Joey Jordison ήταν ο Jay Weinberg, γιος του Max Weinberg, του ντράμερ του Bruce Springsteen, ένας εξαιρετικός ντράμερ που έπρεπε να πάρει την θέση ενός θρύλου.
- Ένας εκ των ιδρυτών των SLIPKNOT, ο κιθαρίστας και μπασίστας για την περιοδεία που ακολούθησε μετά τον χαμό του Paul Gray, o Donnie Steele, συμμετείχε σε μερικές ηχογραφήσεις για το άλμπουμ, αλλά τελικά ο Steele αρνήθηκε να ξαναμπεί στο συγκρότημα, καθώς είχε πάρει απόφαση να δώσει χρόνο στην οικογένεια του. Ο μπασίστας Alessandro Venturella των KROKODIL ήταν αυτός που ανέλαβε τον ρόλο.
Δημήτρης Μπούκης
