ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Winterheart’s Guild” – SONATA ARCTICA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Spinefarm Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mikko Karmila, Mika Jussila
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Πλήκτρα – Tony Kakko
Κιθάρα – Jani Liimatainen
Μπάσο – Marko Paasikoski
Τύμπανα – Tommy Portimo
Guest Πλήκτρα – Jens Johansson
20 ολόκληρα χρόνια κλείνει φέτος το αριστουργηματικό “Winterheart’s Guild” των Φινλανδών πρώην power metallers SONATA ARCTICA, περίπου δηλαδή όσα χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία φορά που κυκλοφόρησαν πραγματικά καλό δίσκο. Γράφω «περίπου» μετρώντας από το επόμενο πολύ καλό “Reckoning Night” στο οποίο όμως τα πρώτα σημάδια παρακμής έκαναν ανεπαίσθητα την εμφάνιση τους για να κυριαρχήσουν βέβαια σε όλους μα όλους τους επόμενους δίσκους τους μέχρι σήμερα.
Το τρίτο άλμπουμ των SONATA ARCTICA τους βρίσκει σε μια εξαιρετική κατάσταση έχοντας ήδη δυο εκπληκτικές δουλειές στο παλμαρέ τους, τα “Ecliptica” (1999) και “Silence” (2001) στα οποία το συγκρότημα είχε ήδη δείξει ότι μπορούσε να αναλάβει μαζί με τους Γερμανούς EDGUY τα ηνία της europower σκηνής, ως ένα δίδυμο διαδόχων των STRATOVARIUS και HELLOWEEN αντίστοιχα. Αυτό βέβαια φαντάζει αστείο 20 χρόνια, καθώς για διαφορετικούς λόγους απέτυχαν παταγωδώς και οι δυο, ευτυχώς βέβαια στη σκηνή συνεχίζουν την πρωτοκαθεδρία τους οι προαναφερθείσες ιστορικές μπάντες.
Ο δίσκος ξεκινά σαρωτικά με απίστευτες ταχύτητες με το τραγούδι με τίτλο-σιδηρόδρομο (“Abandoned, Pleased, Brainwashed, Exploited”) και η μπάντα δείχνει ότι συνεχίζει πίστα στο κλασικό αλλά με μοντέρνα -τότε- στοιχεία ευρωπαϊκό μελωδικό power metal μονοπάτι της. Στο υπερμελωδικό “Graven Image” οι ταχύτητες πέφτουν για να ακολουθήσει το modern speed metal έπος “The Cage” στο οποίο κλέβει την παράσταση ο (ερχόμενος με φόρα από το “Elements Part 1” των STRATOVARIUS) καλεσμένος Jens Johansson με ένα φοβερό solo. Συνέχεια με το «ROYAL HUNT κομμάτι του δίσκου» που μέχρι τότε ο Tony Kakko συνήθιζε να περιλαμβάνει σε κάθε δίσκο τους (“Silver Tongue”) και την εκπληκτική και γεμάτη πανέμορφες ρομαντικές μελωδίες μπαλάντα “The Misery”.
Επιστροφή σε power metal ρυθμούς με το “Victoria’s Secret” δηλαδή ένα από τα τελευταία πραγματικά καλά γρήγορα τραγούδια της δισκογραφίας της μπάντας που περιλαμβάνει όλο το πακέτο που θέλει να ακούσει ο οπαδός του είδους, και το μισό neoclassical – μισό progressive “Champagne Bath”. Το μελωδικό hard rock χιτάκι “Broken”, έγινε επιτυχία και παίζεται συχνά στις συναυλίες τους μέχρι σήμερα, ενώ στην Ιαπωνική έκδοση του δίσκου (που είναι και αυτή από την οποία πρωτοάκουσα τότε το άλμπουμ) στο tracklist ακολουθεί το bonus track “The Rest of the Sun belongs to me”, ένα πραγματικά φοβερό uptempo power metal track που θα έπρεπε να βρίσκεται στην κανονική ροή του δίσκου. Εξίσου καλό και το επόμενο “The Ruins of my Life” πάλι σε πολύ υψηλές ταχύτητες, γεμάτο πανέμορφες μελωδίες, φοβερές ιδέες σε κιθάρες και πλήκτρα, και τον Tony Kakko να αποδίδει εξαιρετικά στη φωνή, τότε που ακόμα καταλάβαινε ότι η φωνή του μπορεί να ακουστεί δυναμική και μελωδική ταυτόχρονα πριν το γυρίσει στις γνωστές χαμηλών τόνων flat ερμηνείες των τελευταίων πολλών ετών.
Κλείσιμο του δίσκου με την υπέροχη, κινηματογραφική, μελοδραματική μπαλάντα “Draw me” και επιτρέψτε μου να πω ότι ακούγοντας ξανά τόσα χρόνια μετά αυτό το άλμπουμ θεωρώ πως παρότι κυκλοφόρησε το 2003 είναι ίσως ο τελευταίος πραγματικά μεγάλος europower δίσκος 90s αισθητικής. Δηλαδή ένα άλμπουμ που περιέχει την πραγματικά σωστή αναλογία γρήγορων και αργών στιγμών πριν πάρει όλη η σκηνή -με φωτεινή εξαίρεση τους HELLOWEEN- μαζικά την απόφαση να γράφουν γρήγορα τραγούδια με το σταγονόμετρο και να γεμίζουν τους δίσκους τους με «έντεχνες» mid tempo ροκιές. Και αναφέρομαι κυρίως στις μεγάλες μπάντες του είδους καθώς στις μικρότερες κατηγορίες συνεχίστηκε η παραγωγή power/speed metal υλικού.
Ως επίλογο να αναφέρω ότι το “Winterheart’s Guild” αποτελεί ένα εξαιρετικό άλμπουμ μελωδικού power metal που κάνει κλικ σε όλα τα κουτάκια, είναι έργο απαράμιλλης αισθητικής προσεγμένο σε κάθε σημείο του, από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία του νότα, και συνεχίζει την ελπιδοφόρα πορεία που η μπάντα δημιούργησε εκείνη την περίοδο, το συγκρότημα βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του και τίποτα δεν προμήνυε ότι μετά από έναν μόλις δίσκο η μουσική ταυτότητα της μπάντας θα μεταμορφωνόταν διαπλαστικά και οι SONATA ARCTICA θα κατέληγαν σκιά του εαυτού τους.
Did you know that:
– Την περίοδο κυκλοφορίας του “Winterheart’s Guild” είχε αποχωρήσει ο πλήκτρας της μπάντας Mikko Harkin με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των πλήκτρων να αναλάβει ο τραγουδιστής/συνθέτης Tony Kakkο και φυσικά ο εκλεκτός καλεσμένος τους Jens Johansson των STRATOVARIUS στους οποίους οι SONATA ARCTICA είχαν τον ρόλο του support σχήματος σε προηγούμενη περιοδεία τους.
Δημήτρης Μελίδης
