ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Precious Metal” – House Of Lords
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Frontiers Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: James Christian
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – James Christian
Κιθάρες – Jimi Bell
Μπάσο – Chris McCarvill
Drums – BJ Zampa
Το ένατο στούντιο άλμπουμ από τους HOUSE OF LORDS είναι μια κυκλοφορία σε παραγωγή του τραγουδιστή James Christian, αλλά μην νομίσετε ότι πρόκειται για κάποια κυκλοφορία ματαιοδοξίας για να κρατήσει το όνομα του συγκροτήματος ζωντανό.
Με σάρκα και οστά, οι HOUSE OF LORDS «πυροβολούν» το ένα σπουδαίο κομμάτι μετά το άλλο στο “Precious Metal”.
Τα αναμενόμενα αναγνωριστικά χαρακτηριστικά των ηχητικά-στιλιστικών επιλογών σε προηγούμενα άλμπουμ των HOUSE OF LORDS υπάρχουν στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, σε συνδυασμό με μια πολύ πιο ζωντανή τραχιά rock έμφαση.
Το άλμπουμ ανοίγει με το τραγούδι “Battle” και ενώ ξεκινά αργά, σύντομα εξελίσσεται με ένα πολύ πιο γρήγορο ρυθμό.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ενώ ο Christian είναι ο αναγνωρισμένος ηγέτης της μπάντας, ο κιθαρίστας Jimi Bell συνεχίζει να «μοιράζει» αξιομνημόνευτα riffs σε κάθε άλμπουμ. Αυτό δημιουργεί μια προσδοκία κι ένα ενδιαφέρον να ακούσουμε τι παίζει ο Bell, όσο και τι τραγουδάει o Christian.
Ο Bell ξεκινάει με μερικές σπουδαίες ιδέες στο τραγούδι “I’m Breakin’ Free”, μία uptempo σύνθεση. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Λάμπει στο “Permission To Die” όπου η κιθαριστική του δουλειά είναι που κάνει το τραγούδι «να πουλάει».
Ο αδυσώπητος ρυθμός του “Epic” δεν θα μπορούσε να έχει πιο κατάλληλο τίτλο. Η έκφραση στα φωνητικά του Christian ταιριάζει απόλυτα.
Τα πιο γρήγορα τραγούδια, θεωρώ ότι φτάνουν πιο εύκολα στον ακροατή από το πιο αργό υλικό του “Precious Metal”. Αλλά και mid-tempo κομμάτια όπως το “Live Every Day (Like It’s The Last)” στέκονται πολύ καλά και ενίοτε ξεχωρίζουν.
Το πρώτο μισό του CD κλείνει με τη μοναδική πραγματική μπαλάντα του δίσκου. Είναι το ομώνυμο κομμάτι και μπορεί να είναι μια πολύ «γλυκανάλατη» μπαλάντα, αλλά ευτυχώς το άλμπουμ περιέχει περισσότερα «σκληρά» τραγούδια…
Αν και λίγο πιο αργό από τα πιο γρήγορα κομμάτια, το τραγούδι “Raw” έχει ένα «κολλητικό» ρεφρέν, και έναν Bell να λάμπει κιθαριστικά!!!
Το “Swimmin’ with the Sharks” και το “Action” είναι δύο ακόμα πιο γρήγορα κομμάτια και μαζί με το “Raw” αποτελούν την τριάδα των αγαπημένων μου τραγουδιών στο δίσκο. Το κομμάτι “Sharks” είναι ένας τέλειος συνδυασμός μιας ελαφρώς πιο τραχιάς φωνητικής εκτέλεσης από τον Christian και της μουσικής που σε ταξιδεύει γρήγορα στο τοπίο του τραγουδιού, με το σόλο να είναι απλά εξαιρετικό. Στο “Action”, ο James Christian έχει άλλη μια σπουδαία φωνητική εμφάνιση με έμφαση στον όγκο των δεύτερων φωνητικών για να δώσουν περισσότερο έμφαση στα φωνητικά.
Αν έχετε ακούσει πολλές από τις κυκλοφορίες της Frontiers Records, σίγουρα θα συνειδητοποιήσετε ότι για το μεγαλύτερο μέρος του υλικού, υπάρχει μια μικρή φόρμουλα σε αυτές. Και αυτό είναι μια χαρά, είναι ξεκάθαρο ότι είναι μια melodic rock εταιρεία και έχουν έναν συγκεκριμένο τρόπο να κάνουν τα πράγματα. Το κόλπο για να κάνεις ένα άλμπουμ να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα είναι να βρεις έναν τρόπο να παίξεις μέσα στη φόρμουλα, επιτρέποντας στο συγκρότημα να βγάλει κάτι που να ακούγεται φρέσκο αντί για επαναλαμβανόμενη δουλειά. Αυτό ενισχύει την εκτίμηση του ακροατή για τη δημιουργικότητα της μπάντας. Τίποτα δεν φαίνεται κατασκευασμένο ή επιβεβλημένο στο “Precious Metal” και η συνολική μουσική εμπειρία κινείται σε υψηλά επίπεδα δημιουργικότητας και έμπνευσης.
Πέτρος Καραλής
