ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The beauty and the beer” – TANKARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2006
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: AFM Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andy Classen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gerre
Κιθάρες – Andy Gutjahr
Μπάσο – Frank Thorwarth
Drums – Olaf Zissel
Το δωδέκατο άλμπουμ των Γερμανών thrashers TANKARD με τον ευφάνταστο τίτλο “The beauty and the beer” βρήκε τους αγαπημένους μας μπεκρούλιακες για μια ακόμη φορά σε δημιουργικό οίστρο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι οι TANKARD κυκλοφορούν άλμπουμ κάθε δύο, το πολύ τρία χρόνια, με εξαίρεση το πρόσφατο “Pavlov’s dawgs” που κυκλοφόρησε πέντε χρόνια μετά το προηγούμενο. Πραγματικά δεν ξέρω πώς κυκλοφορούσαν δίσκο σε τόσο σύντομα χρονικά διαστήματα και μάλιστα να όχι μόνο να μην στερείται έμπνευσης αλλά και να είναι και πολύ αξιόλογος. Εντάξει, όχι όλοι, αλλά το “The beauty and the beer” για το οποίο θα συζητήσουμε εδώ, (συνοδεία παγωμένης μπίρας, βεβαίως βεβαίως!)ίναι ένας πάρα πολύ καλός δίσκος.
“Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει”, λένε στο χωριό μου, και στο “The beauty and the beer” οι TANKARD κατεβαίνουν στο γήπεδο, όπως ακριβώς κατέβηκαν και στα δύο προηγούμενα άλμπουμ τους. To line up σταθερότατο, ο Andy Classen στη θέση του παραγωγού, και οι TANKARD βγαίνουν να παίξουν μπαλίτσα όσο καλύτερα μπορούν. Και μάλιστα, καταφέρνουν να ξεπεράσουν κάθε προσδοκία.
Μουσικά οι TANKARD προχωρούν λίγο παραπέρα από την προηγούμενη τους δουλειά, το εξαιρετικό “Beast of bourbon” και ανεβάζουν και άλλο τις ταχύτητες, θυμίζοντας σε σημεία τα πρώτα τους άλμπουμ, αλλά με μπόλικη τεχνική κατάρτιση. Το εναρκτήριο “Ice-olation” θυμίζει αρκετά ANTHRAX, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό, απλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα περίμενε κανείς κάτι τέτοιο από τους TANKARD. Εμένα μου αρέσει πολύ πάντως ο τσαμπουκάς που βγάζει, και σε προετοιμάζει θετικά για τη συνέχεια. Και τι συνέχεια είναι αυτή!
Κομματάρες βιτριολικού thrash όπως το , περίπου ομώνυμο, “The beauty and the beast”, το “Forsaken world” και το “Blue rage- black redemption” παίρνουν κεφάλια. Φανταστικά riffs, για μια ακόμα φορά, σε σημείο που, κομμάτια όπως τα “Rockstars no.1” και “Frankfurt : we need more beer” , που ενώ είναι κομματάρες, να θεωρούνται τα πιο…. απλοϊκά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. Είναι τέτοια η ποιότητα του δίσκου που δεν χωρά αμφισβήτηση από κανέναν.
Στιχουργικά, ναι, υπάρχουν και σοβαροί στίχοι όπως για παράδειγμα στο “Dirty digger”, είναι όμως το αλκοολικό χιούμορ που αυτή τη φορά έχει το προβάδισμα στα περισσότερα κομμάτια, με αποκορύφωμα το “Frankfurt : we need more beer” όπου επανεμφανίζεται το γνωστό μας alien!
Γενικά ο δίσκος βγάζει ένα απίστευτο κράμα τεχνικής και καφρίλας, κάτι ανάμεσα σε DESTRUCTION και HOLY MOSES, πάντα όμως με την προσωπική σφραγίδα των TANKARD. Εξαιρετική παραγωγή, για μια ακόμα φορά, από τον Andy Classen και το κουαρτέτο των Γερμανών σε δαιμονισμένη φόρμα να αποδίδει τα μέγιστα για μια ακόμα φορά.
Ξέρω αρκετούς που θεωρούν το “The beauty and the beer” ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των TANKARD και δεν μπορώ να τους αδικήσω για αυτό. Προσωπικά για μένα το άλμπουμ αυτό πιστοποιεί την συνεχόμενα ανοδική πορεία των Γερμανών εκείνη την εποχή και εκτιμώ ότι είναι το καλύτερο άλμπουμ τους για την δεκαετία 2000-2010. Αξίζει, μέρα που είναι, να το ξανακούσετε!
Did you know that:
- Στην limited edition του δίσκου συμπεριλαμβάνεται και το E.P. “ Schwarz – Weiss wie Schnee” που κυκλοφόρησε αργότερα τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ως ανεξάρτητο και είναι αφιερωμένο στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, μεγάλη ποδοσφαιρική αγάπη των TANKARD. Η Ιαπωνική έκδοση , από την άλλη, έχει δύο bonus κομμάτια , ένα hidden track και το άλλο είναι το “Rectifier”από το “B-Day” του 2002.
Θοδωρής Κλώνης
