ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Reroute to remain” – IN FLAMES
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2002
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Daniel Bergstrand
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: Anders Friden
Κιθάρα: Jesper Stromblad
Κιθάρα: Bjorn Gelotte
Μπάσο: Peter Iwers
Ντραμς: Daniel Svensson
Θα μπω κατευθείαν στο ψητό λέγοντας ότι λατρεύω το “Reroute to remain” για πολλούς και διάφορους λόγους. Πέρα από τον προφανή που είναι η μουσική και τα τραγούδια του, ένας από τους βασικούς είναι πως το άλμπουμ αυτό είναι η απόδειξη ότι μπορεί ένα συγκρότημα να αποδομηθεί, να πειραματιστεί και να κολυμπήσει έξω από τα νερά του, χωρίς όμως να κυκλοφορεί πατάτες ή επιτηδευμένα άλμπουμ με όποιον σκοπό έχουν στο μυαλό τους οι μουσικοί του.
Ναι, οι IN FLAMES το 2002 όταν και κυκλοφόρησαν το “Reroute to remain”, άκουσαν το πρώτο τους κράξιμο από μερίδα των οπαδών τους. Και εγώ πρώτος από όλους, κάθε φορά που πέσει στο τραπέζι της κουβέντας το όνομα αυτού του πολυαγαπημένου μου σουηδικού συγκροτήματος, θα ξεκινήσω το παράπονό μου για την εδώ και χρόνια απουσία καλών άλμπουμ που να με κάνουν να πετάω την σκούφια μου από την χαρά. Όμως τα άλμπουμ από το “Reroute to remain” μέχρι και το “Come clarity” είναι μία διαφορετική ιστορία από ότι των επόμενων (αφαιρούνται από την εξίσωση τα έπη από το “The jester race” μέχρι και το “Clayman”). Ειδικά το “Reroute to remain”, που έχει την ιδιαιτερότητα να ξεφεύγει αρκετά από τον κλασικό melodeath ήχο του Gothenburg, ενσωματώνοντας πολλά alternative, αμερικάνικης προέλευσης, δεδομένα και ηλεκτρονικά στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα μπορεί και κρατά τις σταθερές του συγκροτήματος όπως τα leads στις κιθάρες και ένα μέρος του στυλ των riff τους.
Κοινώς οι IN FLAMES με το “Reroute to remain” πρωτοτύπησαν γράφοντας κομματάρες και ενώ τα single “Trigger” και “Cloud connected” είναι αυτά που ξεχώρισαν από την πρώτη στιγμή, υπάρχουν τραγούδια όπως το low tempo και μελωδικό “Metaphor”, το πειραματικό “Dawn of a new day”, τα “Driffter”, “Minus” και “Dark signs” που μέσα στην μοντερνιά τους εμφανίζουν ψήγματα του παρελθόντος και το πολύ αγαπημένο μου “Free fall”, που δημιουργούν ένα σύνολο εντυπωσιακό.
Πέρα από τις συνθετικές αλλαγές, θεωρώ πως η στροφή του Jesper σε έναν πιο ρυθμικό ρόλο και του Bjorn σε έναν πιο lead στις κιθάρες, είχε την σημασία τους στον τρόπο που δομήθηκαν οι συνθέσεις, ενώ τα φωνητικά του Anders σε screams από growls, έδωσαν μία διαφορετική χροιά.
Διάολε συνειδητοποιώ ότι πέρασαν 20 χρόνια από την κυκλοφορία του “Reroute to remain” και καταλαβαίνω ότι ήμουν 14 όταν αγόρασα τον δίσκο και ακόμα θυμάμαι πως όσο και αν μου έκανε εντύπωση που ακούγονταν διαφορετικοί από το “Clayman”, εγώ γούσταρα πάρα πολύ με αυτό που άκουγα και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο με την μουσική? Πως 20 χρόνια μετά τον γουστάρω το ίδιο και απαράλαχτα.
Did you know that:
-Είναι γνωστό αλλά αξίζει ακόμα μία φορά να θυμηθούμε ότι οι IN FLAMES για το τραγούδι “Trigger” γύρισαν πανομοιότυπο video clip με το τραγούδι “Rejection role” των SOILWORK. Στο τραγούδι των IN FLAMES, το συγκρότημα παίζει σε ένα μαγαζί και στο κοινό είναι οι SOILWORK που τους γιουχάρουν και καταλήγουν να τις τρώνε και στο αντίστοιχο των SOILWORK, αντιστρέφονται οι ρόλοι. Ό λόγος που έγινε όλο αυτό είναι γιατί τα δύο συγκροτήματα είχαν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους και το έκαναν σαν αστείο. Από κάτω μπορείτε να δείτε και τα δύο βίντεο, δεν παλιώνουν ποτέ τα άτιμα.
Δημήτρης Μπούκης
