ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Tomcattin” – BLACKFOOT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 1980
ΕΤΑΙΡΙΑ – Atco
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Al Nalli /Henry Wreck
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/ Κιθάρες – Ricky Medlocke
Κιθάρες – Charlie Hargrett
Μπάσο – Greg T Walker
Τύμπανα – Jackson Spires
Υπάρχει κάποια εποχή στην ιστορία των περισσότερων μουσικών σχημάτων που η δημιουργικότητα ρέει σαν τους χυμούς της ζωής στην Μόνικα Μπελούτσι. Μετά παραμένουν υπενθυμίσεις συνήθως του καλού εαυτού τους, με στιγμές ανάκαμψης, έκλαμψης πείτε το όπως θέλετε. Τα πέντε στούντιο άλμπουμ των Νότιων rockers μέχρι το περίφημο live άλμπουμ τους, είναι αυτή η περίπτωση. Εδώ έχουμε να ασχοληθούμε με το τέταρτο άλμπουμ τους.
Κυκλοφόρησε το 1980 και μπορείτε με άνεση να το συγκρίνετε με το τί γινόταν εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Μια μηχανή παραγωγής riff αλλά και γνήσιας επιθετικής rock n’ roll φωνής, ποτισμένη με την απόγνωση του αυτόχθονα που διεκδικεί τα δικαιώματα του, του ελεύθερου ανθρώπου αλλά και της Αμερικάνικης μεσαίας τάξης, που αποίκισε την Δύση, για να δει την δουλειά της να καταλήγει στα χέρια λίγων, τραπεζιτών και μεγαλοκτηματιών. Ο Medlocke είναι απλά μια από τις εμβληματικές μορφές του Νότιου ροκ, δίπλα στους Ronnie Van Zant, Hughie Thomasson κι εδώ το αποδεικνύει. Πολύτιμοι συμπαραστάτες του ο κιθαρίστας του σχήματος Charlie Hargrett, ακούστε τις εισαγωγικές δισολίες στον ύμνο “Reckless abandoner” αλλά και το σφιχτό rhythm section, μια επίθεση με τα τύμπανα του πολέμου, ξερά, λιτά, απειλητικά να δίνουν τον τόνο για την τελική επέλαση απέναντι στον κοινό εχθρό τον άπληστο άνθρωπο, δίχως το χρώμα να παίζει ρόλο.
Το άλμπουμ έχει ένα σαφή πιο hard rock χαρακτήρα που υπηρετεί με τιμιότητα και εξαιρετικές συνθέσεις σαν τα “On the run”, “Gimme, Gimme, Gimme”, “Every man should know (Queenie)”, “In the night” “Reckless abandoner”. Με κιθάρες που δονούν την ατμόσφαιρα σαν τις σάλπιγγες των αγγέλων στην Ιεριχώ, φωνητικά, με τη σωστή δόση αλκοόλ και γρεζιού και στίχους που μιλάνε για την καθημερινότητα, την ελευθερία, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τις απογοητεύσεις. Οι BLACKFOOT σε ένα άλμπουμ που αγαπήθηκε περισσότερο από τους οπαδούς και δεν έγινε τόσο γνωστό στους πολλούς, αφήνουν ακόμη μια φορά το στίγμα που τους καθιέρωσε ανάμεσα στους μεγάλους του Νότιου Ροκ. Σκληροί, μέσα στο ύφος της εποχής τους αλλά και με την παρουσία του Shorty Medlocke παππού του Ricky Medlocke, στο “Fox Chase”, με την φυσαρμόνικά του και την εισαγωγή του με την χαρακτηριστική Νότια προφορά, που απαιτεί μεταφραστή, δίνουν το στίγμα ενός σχήματος στα ντουζένια της δημιουργικότητας του. Slide, πιάνο, σαξόφωνα, χρησιμεύουν για να εμπλουτίσουν τον ήχο, όπου δεν αρκεί η καταιγιστική δύναμη της τετράδας και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα κλασικό άλμπουμ Νότιου Hard Rock. Μέχρι που ήρθε ο Ken Hensley και τα έκανε όλα «ίσιωμα».
Οι BLACKFOOT είναι κατά τα τρία τέταρτα απόγονοι Ινδιάνων ο Jackson Spires απόγονος Τσεγιέν, ο Ricky Medlocke Λακότα Σιού και Μαυροπόδαρων (BLACKFOOT) και Creek/Cherokee, Ο Greg “Two Wolf” Walker Ινδιάνων (Muskogee) Creek, Μεινονότητα αποτελούσε το χλωμό πρόσωπο Charlie Hargrett.
Σήμερα οι BLACKFOOT συνεχίζουν με άλλα μέλη υπό την εποπτεία, καθοδήγηση του Ricky Medlocke αποφύγετε τους αν μπορείτε, χωρίς να κυκλοφορούν κακές δουλειές, το franchise δεν πείθει.
Στέλιος «Ουγκ» Μπασμπαγιάννης
