ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Beyond The Red Mirror” – BLIND GUARDIAN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2015
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Charlie Bauerfeind
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Hansi Kürsch – Φωνητικά
André Olbrich – Κιθάρες
Marcus Siepen – Κιθάρες
Frederik Ehmke – Τύμπανα
Όταν ένα συγκρότημα αφήνει το απότυπωμα του στην ψυχή σου και την νεαρή σου ηλικία μοιραία δημιουργούνται απαιτήσεις.
Αυτό οδηγεί και σε ακραίες διαθέσεις. Είτε γίνεσαι πολύ φανατικός και αγκαλιάζεις οποιαδήποτε δισκογραφική προσπάθειά του άκριτα, είτε φανατικός εχθρός απέναντι σε οτιδήποτε δε θυμίζει τους δίσκους που σε στιγμάτισαν.
Οι BLIND GUARDIAN με μια μεγάλη πορεία στο σκληρό ήχο ανήκουν σε εκείνα τα συγκροτήματα που το κοινό τους έχει απαιτήσεις. Μου φαίνεται σχεδόν απίστευτο το ότι έχουν περάσει δέκα χρόνια από το “Beyond the red mirror”. Ένα δίσκο που σίγουρα δίχασε το κοινό των Γερμανών βάρδων.
Σε αυτό το άλμπουμ ισορρόπησαν ανάμεσα στο Fantasy και το Sci Fi όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Hansi Kursch και αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο στη θεματολογία του άλμπουμ αλλά και στο ηχόχρωμα. Ο δίσκος θυμίζει soundtrack με έντονα συμφωνικά μέρη συνεχίζοντας αυτό που είχε ξεκινήσει στον αμέσως προηγούμενο δίσκο “At the edge of time”. Τα οποία μέρη όμως δεν είναι “βαριά” και δεν θυμίζουν παρωχημένο συμφωνικό europower. Είναι άλλωστε η εποχή που τελειοποιούν το συμφωνικό άλμπουμ και βρίσκονται σε αυτή την ατμόσφαιρα.
Έχω ακούσει θετικές κριτικές για το συγκεκριμένο δίσκο αλλά και πολλές αρνητικές από οπαδούς των BLIND GUARDIAN.
Οι Γερμανοί όμως κάνουν πάντα αυτό που νιώθουν. Και σε κάθε δίσκο θέλουν να εξελίσσονται ενσωματώνοντας όλα όσα τους εμπνέουν. Γι’ αυτό το λόγο κάθε δίσκος τους είναι διαφορετικός και κοιτάει κάπου αλλού. Για αυτόν ακριβώς το λόγο δεν επαναλάμβαναν το “Batallions of fear” και έφτασαν να μας δίνουν απανωτά διαμάντια που το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Στο “Beyond the red mirror” πειραματίστηκαν με τις ματζόρε μελωδίες με τα ορχηστρικά σινεματικά περάσματα και δοκίμασαν να δώσουν μια άλλη χροιά στον ήχο τους; Δούλεψε αυτό; Κατά τη γνώμη μου σε κάποια σημεία δούλεψε αλλά σε κάποια άλλα η παραγωγή με την έλλειψη μπάσων συχνοτήτων και τη διστακτική παρουσία της κιθάρας αδίκησε κάποιες πολύ όμορφες συνθέσεις.
Δέκα χρόνια μετά, το “Beyond the red mirror” που βρίσκεται στη δισκοθήκη των μεταλλάδων; Σίγουρα δεν είναι ένα άλμπουμ 10/10 και δεν βρίσκεται στο ίδιο βάθρο που έχουν τα “Somewhere Far Beyond”, “Imaginations from the other side”, “Nightfall in middle earth”. Ωστόσο το δέκατο άλμπουμ των BLIND GUARDIAN είναι πιστό στην καλή μουσική. Μέσα σε αυτό το δίσκο υπάρχουν εκπληκτικά κομμάτια όπως τα “Prophecies”, “At the edge of time”, “Holy Grail”, “The throne” που είναι απαραίτητα σε μία καλή λίστα με τα καλύτερα κομμάτια των BLIND GUARDIAN. Υπάρχουν τολμηρές συνθέσεις όπως το “Ninth Wave” και το “Twilight of the Gods” και παραμυθιάρικα νοσταλγικά τραγούδια όπως το “Distant Memories” και “Miracle Machine”.
Δέκα χρόνια μετά το “Beyond the red mirror” είναι ένα ηχητικό πείραμα που λειτούργησε εν μέρει. Είναι βέβαιο ότι η προοδευτική προσέγγιση του ήχου που υιοθετούν οι βάρδοι φέρνει διαρκώς νέο κόσμο στο metal. Η καλή μουσική είναι εκεί και στο τέλος αυτό είναι που μετράει. Για αυτό τους αγαπάμε για αυτό γεμίζουν και θα γεμίζουν τα venues ακόμα και αν έρχονται στην Ελλάδα κάθε μήνα.
Άρης Λάμπος
