A day to remember… 31/1 [MASTERPLAN]

0
25
Masterplan












Masterplan

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: Aeronautics” – MASTERPLAN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
: 2005
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ
: Andy Sneap & MASTERPLAN
ΕΤΑΙΡΙΑ
: AFM Records
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Jorn Lande – φωνητικά
Roland Grapow – κιθάρες
Jan-S. Eckert – μπάσο
Axel Mackenrott – πλήκτρα
Uli Kusch – τύμπανα

Όταν οι Roland Grapow (κιθάρες) και Uli Kusch (τύμπανα) αποχώρησαν κακήν κακώς από τους HELLOWEEN μετά το φοβερό “The Dark Ride” (2000) η είδηση της ίδρυσης της νέας τους μπάντας και μάλιστα έχοντας στα φωνητικά τον «πολύ» Jorn Lande έφερε ενθουσιασμό σε όσους λάτρεψαν την πιο μοντέρνα και ατμοσφαιρική κατεύθυνση που απέπνεε το “The Dark Ride”. Εν πολλοίς μάλιστα εκείνη η ανανέωση του ήχου των HELLOWEEN πιστώθηκε μόνο σε αυτούς τους δύο, κακώς κατά τη γνώμη μου, καθώς ήταν δεδομένο ότι μεγάλο μερίδιο της έμπνευσης του «νέου» ήχου των pumpkins ανήκε εξίσου, αν όχι κυρίως, στον Andi Deris που παρέμεινε στο συγκρότημα.

Μετά το επιτυχημένο ομώνυμο ντεμπούτο τους (“Masterplan”-2003) είχε έρθει η ώρα να αποδειχτεί αν το συγκρότημα ήταν απλώς ένα πυροτέχνημα ή αν οι MASTERPLAN θα εδραιώνονταν στις συνειδήσεις των οπαδών της ευρωπαϊκής power metal σκηνής ως το next big thing. Το “Aeronautics” λοιπόν ήρθε και οριστικοποίησε την θέση της τους ως μια από τις σημαντικότερες νέες δυνάμεις στο χώρο του ευρωπαϊκού power και γενικά μελωδικού heavy ήχου αφού με τις εξαιρετικές συνθέσεις, την άψογη παραγωγή (λέγε με Andy Sneap) και τις φοβερές ερμηνείες του Lande αποτέλεσε έναν από τους πιο υπέροχους, διαχρονικούς, αριστουργηματικούς metal δίσκους εκείνης της δεκαετίας.

Και πως να εδραιώσει το “Aeronautics” τους MASTERPLAN βέβαια όταν ο δίσκος ξεκινά με την τριπλέτα “Crimson Rider”, “Back for My Life” και “Wounds” που το καθένα ξεχωριστά αποτελεί μια συνθετική πανδαισία που εμπεριέχει ώριμο και σοβαρό europower,  prog περάσματα, μεγάλες μελωδίες και μοντέρνο -για την εποχή- ήχο: το εναρκτήριο “Crimson Rider” με τις SYMPHONY X meets HELLOWEEN επιρροές σε κερδίζει με το ευθύ και παραδοσιακό του ρεφραίν, το ‘Back for my Life” με τον πιο αμερικάνικο ήχο λειτουργεί άψογα ως singlάκι και το προσωπικό μου αγαπημένο “Wounds” επαναπροσδιορίζει το πως πρέπει να ακούγεται το σωστό europower, αφού τέτοιες συνθέσεις, γλυκόπικρες και μελοδραματικές, αποτελούν διαφήμιση για το μελωδικό power metal ως είδος μουσικής.

Συνέχεια με το “I’m not Afraid”, τραγούδι που κινείται σε πιο prog/power μονοπάτια και συναρπάζει με το ταξιδιάρικο ρεφραίν του. Το mid-tempo “Headbanger’s Ballroom” σε hard rock φόρμες αποτελεί την ιδανική γέφυρα για το δεύτερο μισό του δίσκου που περιέχει εξίσου σπουδαίες συνθέσεις. Οι ρυθμοί χαμηλώνουν με μια prog και σχεδόν Theater-ική επανεκτέλεση του “After this War” (τραγούδι των IRON SAVIOR) το οποίο απογειώνουν τόσο οι κιθάρες του Grapow όσο και η φανταστική ερμηνεία του Lande (σε σημεία νομίζεις πως ακούς τον M.Shadows των A7X!).  Το ρεφραίν του “Into the Arena” που ακολουθεί με τις PAIN OF SALVATION επιρροές ξεδιπλώνει μια άλλη πλευρά της μπάντας που δένει καταπληκτικά με το στυλ του δίσκου ενώ περιέχει μερικές από τις καλύτερες κιθαριστικές στιγμές της καριέρας του Grapow. Συνέχεια με “Dark from the Dying” που προέρχεται από το “The Dark Ride” universe και “Falling Sparrow”, ένα ακόμη τραγούδι με φανταστικό ρεφραίν, μεγάλα riffs και ωραίες εναλλαγές στα drums, χαρακτηριστικές του παιξίματος του Uli Kusch που τόσο έλειψαν μετά την αποχώρησή του από το συγκρότημα.

Ο δίσκος κλείνει με το “Black in the Burn” το οποίο κατά τη γνώμη μου αποτελεί μουσικά ένα μεγαλειώδες sequel του ομώνυμου (του δίσκου) τραγουδιού του “The Dark Ride” καθώς περιέχει τα πάντα: φοβερές κιθάρες, τεράστιες μελωδίες, καθηλωτική ερμηνεία στα φωνητικά, υπέροχα solos και instrumental σημεία, ένα αριστουργηματικό power metal έπος που κλείνει έναν πραγματικά καταπληκτικό δίσκο. Είναι κρίμα που η μετέπειτα φυγή των Kusch και Lande διέκοψε την ανοδική πορεία της μπάντας αλλά χαιρόμαστε που μέχρι και σήμερα το συγκρότημα συνεχίζει την πορεία του έστω και με διαφοροποιημένο line-up που κατά κανόνα μας προσφέρει αξιοπρεπείς κυκλοφορίες και εξαιρετικά live shows. Κλείνουμε με τους τίτλους τέλους που τραγουδά ο Lande στο φινάλε του “Black In the Burn”: “When the news are heard –  of the fallen bird – sing his song so you will remember – he just wanted to be –  here forever you see – and create his soaring melody”.

Did you know that:

  • Κατά την πρόσφατη επίσκεψη τους στην χώρα μας τον περασμένο Δεκέμβριο (μαζί με τους FIREWIND) oι MASTERPLAN είχαν στη σύνθεσή τους τον μπασίστα τoυ κλασικού line-up των STRATOVARIUS, τον θρυλικό Jari Kainulainen.

Δημήτρης Μελίδης

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here