a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Penetralia” – HYPOCRISY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Peter Tägtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Masse Broberg: Φωνητικά (κομμάτια 1-9)
Peter Tägtgren: Φωνητικά (κομμάτι 10), Κιθάρες, Πλήκτρα (κομμάτι 10), Τύμπανα (κομμάτια 1-3, 5-8)
Jonas Österberg: Κιθάρες
Mikael Hedlund: Μπάσο
Lars Szöke: Τύμπανα (κομμάτια 4, 9, 10)
Peter Tägtgren. Ένας άνθρωπος, ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τον σκληρό ήχο.
Παραγωγός, πολυοργανίστας, συνθέτης, στιχουργός. Βρισκόμαστε στα τέλη των 80s, όταν ο άνθρωπος αυτός, ξεκινάει ένα solo project, με την ονομασία SEDITIOUS. Το 1991, το project αυτό αλλάζει όνομα και από solo γίνεται πλήρης μπάντα. Το όνομα αυτής HYPOCRISY και μια ένδοξη ιστορία ξεκινά. 5 Οκτωβρίου 1992 και η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική του νεοσύστατου συγκροτήματος κυκλοφορεί. Τα χρόνια εκείνα, ο Tägtgren ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν επιστρέψει το 1990 στη Σουηδία , οπότε ως ένα βαθμό η επιρροή του από συγκροτήματα της αμερικανικής Death Metal σχολής, ήταν αναμενόμενη. Σε αυτόν τον πιο «ωμό» ήχο, ο Peter προσέθεσε την «γλύκα» του Ευρωπαϊκού και στην περίπτωση του, πιο συγκεκριμένα, Σουηδικού μελωδικού Death Metal και το “Penetralia” είναι γεγονός.
Με μία σύνθεση αρκετά διαφορετική σε σχέση με τις επόμενες, τον Tägtgren να τραγουδάει μόνο σε ένα κομμάτι, το ομώνυμο του δίσκου, αλλά να έχει αναλάβει τα τύμπανα για περισσότερο από το μισό άλμπουμ, ενώ στο επίσης ομώνυμο τραγούδι συνεισφέρει και στις κιθάρες και τα πλήκτρα, με τον Masse Broberg πίσω από το μικρόφωνο και τους Jonas Österberg και Mikael Hedlund στις κιθάρες και το μπάσο αντίστοιχα και τέλος τον Lars Szöke να συμπληρώνει τα τύμπανα σε τρία τραγούδια, το ντεμπούτο άλμπουμ των HYPOCRISY είναι ξεκάθαρα εισαγωγικό στη μελλοντική δισκογραφία του συγκροτήματος, αρκετά διαφορετικό και παράλληλα πολύ ενδιαφέρον. Ίσως αξίζει αναφοράς και το πρώτο, διαφορετικό, ροζ λογότυπο της μπάντας που φιγουράρει στο εξώφυλλο, ένα σχέδιο που βασίστηκε σε μία ιδέα του Masse Broberg και σχεδιάστηκε από τον Peter Almlöf.
Δέκα συνθέσεις περιλαμβάνει το “Penetralia”, ενώ θα λέγαμε πως αν κάτι είναι έντονο εδώ αλλά ξεθυμαίνει στο μέλλον, είναι το αντιθρησκευτικό ύφος που έχουν τα τραγούδια. Τα κοινωνικά θέματα και η πολιτική είναι αυτά που θα απασχολήσουν κυρίως τους HYPOCRISY στην πορεία, εδώ όμως βγαίνει μια επιθετικότητα απέναντι στην συστημική μορφή της θρησκείας (ή Εκκλησίας) και κατ’ επέκταση στα πρόσωπα και τα σύμβολα που αστόχως αυτή θεωρεί ότι εκπροσωπεί.
Τα φωνητικά δεν έχουν τόσες εναλλαγές, για την ακρίβεια είναι σκληρά και μονοκόμματα, κάτι που θα μπορούσαν να θεωρηθεί και ως καλό και ως κακό, άλλωστε, είναι σίγουρα ένα άλμπουμ που καθορίζει το σχήμα και την εξέλιξή του. Στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, ο ήχος είναι τρομερός, με φοβερή ενορχήστρωση, ενώ το “To escape is to die” έχει σχεδόν μια thrash metal αισθητική, ασχέτως αν το σύνολο του δίσκου κλασικό είναι Death Metal. Με την χρήση δε των πλήκτρων (κάτι που δεν χρησιμοποιούν πολλές Death Metal ο Peter Tägtgren αποδεικνύει γιατί θεωρείται τόσο ταλαντούχος και καινοτόμος, μία ιδιοφυΐα στη βιομηχανία Death Metal. Στο “Penetralia”, μπορείτε πραγματικά να ακούσετε και να βρείτε τις ρίζες του συγκροτήματος, αυτής της τόσο ιδιαίτερης μπάντας. Σκεφτείτε απλά, ότι πρόκειται για ένα σουηδικό συγκρότημα που δεν έχει τον τυπικό ήχο της κιθάρας των ENTOMBED. Αυτό από μόνο του, δεν κινεί το ενδιαφέρον;
Φανούρης Εξηνταβελόνης
