ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Window dressing” – TILES
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΙΑ: Inside Out
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Terry Brown
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Paul Rarick – φωνή, μπάσο
Chris Herin – κιθάρες, τρομπέτα, πλήκτρα, μαντολίνο, μπάντζο
Pat DeLeon – τύμπανα
Jeff Whittle – μπάσο
Η λατρεία της παρέας αυτής για τους RUSH δεν περιορίστηκε ποτέ. Οι TILES από τις πρώτες τους συνθέσεις φανερώνουν την κοινή συνισταμένη των επιρροών τους. Από τον ήχο τους, μέχρι την επιλογή τους να συνεργαστούν με τον Terry Brown για την παραγωγή, αλλά και τον Hugh Syme για το εικαστικό τους μέρος (και όχι μόνο).
Στην πραγματικότητα όμως, οι συνθέσεις των Αμερικάνων, απέχουν αρκετά από τον τρόπο που συνέθεταν οι Καναδοί αρχιμάστορες του Progressive Rock. Οι TILES, έχοντας ξεκινήσει σε μια άλλη χρονική περίοδο και με διαφορετικά μουσικά δεδομένα, συχνά ακούγονται πιο πολύπλοκοι και λιγότερο εύπεπτοι. Όσο κάποιος ψάχνει βαθύτερα από τον επιφανειακό τους ηχητικό πέπλο, ανακαλύπτει μια άκρως πολυδιάστατη μπάντα, εξαιρετικούς μουσικούς, αλλά και μια κάποια αδυναμία στις συνθέσεις τους.
Σε μια εποχή που γιορτάζαμε την αναγέννηση του prog, το “Window dressing” ήταν το τέταρτο συνεχόμενο άλμπουμ τους και η εμπειρία τους πλέον, απεικονιζόταν στα τραγούδια του. Ιδιαίτερα το ομώνυμο που ανοίγει το άλμπουμ, με τα 17 του λεπτά, και το τελευταίο, το “Spindrift” εμπεριέχουν όλους τους λόγους που είτε αγαπάς, είτε μισείς το συγκρότημα από το Michigan. Δαιδαλώδη, αλλά γεμάτα από μικρές, μουσικές περιπέτειες και καλογραμμένους στίχους. Χρειάζεται περίσσια αυτοπεποίθηση για να ξεκινήσεις το άλμπουμ με το πιο μακροσκελές τραγούδι που έχεις γράψει ποτέ, που ξεπερνά τα 17 λεπτά! Όπως και το να επιλέξεις δυο instrumental συνθέσεις να ακολουθούν η μια την άλλη και μάλιστα να είναι σε τελείως διαφορετικό κλίμα.
Ακριβώς λόγω της ιδιαίτερης χροιάς τους, οι TILES δεν ξέφυγαν από τα όρια του κοινού της Inside Out και της Magna Carta. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο και ελάχιστες ζωντανές εμφανίσεις που έκαναν. Το “Window dressing”, εμφανίζει τον Chris Herin σε ακόμα πιο πρωταγωνιστικό ρόλο με την κιθάρα του. Τα καταφέρνει καλά και στα πιο σκληρά μέρη που έχει γράψει εδώ, αν και το αποκορύφωμα θα έρθει στον επόμενο δίσκο, είναι η αλήθεια. Δεν είναι πως το “Window dressing” ήταν πειραματικό, όμως σίγουρα ήταν αρκετά περιπετειώδες και άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Κάποιοι συνοδοιπόροι τους, μέσα στους προηγούμενους μήνες, είχαν κυκλοφορήσει σαφώς ανώτερους δίσκους, με το “Snow” των SPOCK’S BEARD και το “Tug of war” των ENCHANT, να είναι δυο από τα καλύτερά τους άλμπουμ. Αντιθέτως, οι TILES συνθετικά δυσκόλεψαν το κοινό. Μάλλον η υπερπληθώρα ιδεών δεν έδεσε σωστά. Γιατί, τόσο τα jazz rock περάσματα, μέχρι και τα πιο σύγχρονα και πιο σκληρά μέρη, κρύβουν υπέροχες στιγμές, όμως το σύνολο υπολείπεται τόσο του “Presents of mind” που προηγήθηκε, όσο και του “Fly paper” που ακολούθησε.
Το ότι ασχολούμαστε με τους TILES ακόμα και 20 χρόνια μετά από αυτή την κυκλοφορία τους, λέει πολλά για ένα τόσο cult όνομα του χώρου. Το “Window dressing”, ήταν κάτι πάνω από μέτριο, αλλά, τα καλύτερα όμως, έμελλε να ακολουθήσουν.
Did you know that:
- Υπάρχουν επιφανείς συνεργάτες στο εκτελεστικό μέρος. Τόσο ο Kim Mitchell (των Καναδών MAX WEBSTER) που παίζει κιθάρα σε ένα κομμάτι, όσο και ο παραγωγός Terry Brown (άπειρες συνεργασίες με RUSH, QUEENSRYCHE, DREAM THEATER και άλλους). Μαζί τους και ο πασίγνωστος καλλιτέχνης Hugh Syme (αρνούμαι να αναφέρω πόσα εξώφυλλα έχει επιμεληθεί) ο οποίος παίζει πλήκτρα στο “Slippers in the snow”.
- Την ίδια χρονιά η Inside Out, επανακυκλοφόρησε τα προηγούμενα άλμπουμ τους, σε ειδικές εκδόσεις. Ακόμα και το “Window dressing” βγήκε σε διπλή έκδοση με ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια από την περιοδεία του 1999.
- Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στην πόλη τους, το Detroit, εκτός από τα φωνητικά του Ranick που γράφτηκαν στο στούντιο του Terry Brown στο Toronto. Οι ηχογραφήσεις δεν ήταν συνεχόμενες και ολοκληρώθηκαν από τον Μάρτιο, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2003.
- Ο Jeff Whittle, ο μπασίστας, παντρεύτηκε στο τέλος του 2003, ενώ ο Terry Brown έκανε την μίξη του άλμπουμ.
Γιώργος “spindrift” Κουκουλάκης
