A day to remember… 8/6 [SEANCE]

0
194

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Fornever laid to rest” – SEANCE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Black Mark Productions
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Berno Paulsson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Johan Larsson
Κιθάρες – Tony Kampner 

Κιθάρες – Patrick Jensen 
Μπάσο – Bino Carlsson 
Drums – Micke Petterson 

Έχουμε εξυμνήσει πολύ τη παράδοση, είτε σε αυτή τη στήλη, είτε στις στήλες που παρουσιάζουμε νέο υλικό. Σημαντικό είναι, ωστόσο, πολλές φορές, στην ιστορία μιας μουσικής σκηνής, να κάνεις και κάπως διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με τους συνοδοιπόρους σου. Να ξεχωρίσεις σαν μουσική πρόταση, μια άλλη προσέγγιση βρε αδερφέ. Ειδάλλως, περισσότερο θα ετεροπροσδιορίζεσαι, παρά θα προσφέρεις κάτι ξεχωριστό. Αυτό πρέπει να σκέφτηκαν οι σπουδαίοι Σουηδοί deathsters SEANCE που ιδρύθηκαν το 1990, και από το demo το Αυγουστιάτικο (σαν το φεγγάρι ένα πράγμα…όχι ε; Καλά σκάω!) της επόμενης χρονιάς “Levitised spirit” δείξανε χαρακτήρα κι έδωσαν το στίγμα τους. Οι SEANCE χαρακτηρίζονται από έναν έρωτα προς τον πιο Florida ήχο φέρνοντας στα μέτρα τους, την κακία των DEICIDE και δεξιοτεχνία των MALEVOLENT CREATION, “δανειζόμενοι” τη λύσσα αμφοτέρων ως εκείνο το σημείο της καριέρας τους.

Δεν θα αποτελούσαν τη μοναδική μπάντα που θα ακολουθούσε αυτό το μονοπάτι, το “Αμερικάνικο”, μια και η σκηνής θα μα έδινε μελλοντικά μεταξύ άλλων τους: LIERS IN WAIT (“Spiritually uncontrolled art” EP – 17 λεπτά όλεθρος, και καταστροφική διασκευή στο “Angel of death” των SLAYER), VOMITORY (ξεχωριστό κεφάλαιο της Σουηδικής σκηνής το δίχως άλλο, ιστορικό όνομα με συνεπέστατη δισκογραφία), LUCIFERION (άξιοι μαθητές των MORBID ANGEL/NOCTURNUS/DEICIDE – δύο εκπληκτικά άλμπουμ, “Demonication (the manifest)” και “The apostate”), INSISION (σε πιο brutal death μονοπάτια – είχαν κάνει και split με τους δικούς μας INVERACITY στις αρχές τους) και φυσικά τους διάσημους BLOODBATH (αποτελούσαν πάντα τη χρυσή τομή των δύο σχολών σκέψης/προσέγγισης του είδους – αν και στη δεύτερη περίοδο με τον Akerfeldt έπαθαν MORBID ANGEL). Εύφημος μνεία και στους σπουδαίους HYPOCRISY για τα δύο πρώτα εξαιρετικά άλμπουμ τους, που εντάσσονται σε αυτή τη κατηγορία (“Penetralia”, “Osculum obscenum”).

Πίσω στους SEANCE, οι οποίοι μετά από το demo δεν έχασαν καθόλου χρόνο, μπήκαν στα Berno studios στο Malmo, και υπό το βλέμμα του Berno Paulsson, επανηχογραφώντας 4 από τα 5 κομμάτια του demo (“Haunted”, “Reincarnage”, “The blessing of death”, “Sin”), γράψανε άλλα πέντε και στις 8 Ιουνίου του σωτηρίου έτους 1992, κυκλοφόρησαν το μνημειώδες για το Σουηδικό death metal, “Fornever laid to rest” από τη θρυλική Black Mark του Stig Börje Forsberg (εδώ ονομάζεται “Boss” στο booklet). Να σημειωθεί το ότι σε αμφότερο το demo και το ντεμπούτο, το εξώφυλλο αποτελεί δουλειά του νεαρού τότε Dan Seagrave, κερδίζοντας θέση ανάμεσα στις αγαπημένες μου δουλειές του ιστορικού καλλιτέχνη για το death metal και τον ακραίο ήχο εν γένει. Ειδικά το “Fornever laid to rest” έχει τόσο μυστικιστικό αέρα, τόσα χρώματα, και φυσικά τόσες λεπτομέρειες που σε κάνουν να το χαζεύεις για ώρα.

Τα κομμάτια του demo, παίζονται ακόμα πιο τσαμπουκαλεμένα και σίγουρα, σαν έτοιμα από καιρό, σαν θαρραλέα. Σαν λεπίδες που ακονίστηκαν καλά πριν αρχίσουν να πετσοκόβουν. Όσον για τις πιο “νέες” συνθέσεις, το εναρκτήριο “Who will not be dead” μπαίνει και τα παίρνει όλα σβάρνα, με τη παραγωγή σε πιο επαγγελματικά χέρια να αναδεικνύει το φρενήρες παίξιμο των SEANCE. Τα τύμπανα του Micke Petterson είναι απλά για σεμινάριο, και οι κιθάρες των Patrick Jensen/Tony Kampner ξυρίζουν με έναν τρόπο που θα ορκιζόσουν πως αυτό ΔΕΝ γράφτηκε στα Sunlight studios. Ούτε είναι “καρφί” Florida η παραγωγή όμως. Θα έλεγα βρέθηκε ηχητικά η χρυσή τομή, δίνοντας ένα ξεχωριστό χαρακτήρα που για τον οποιονδήποτε λόγο (καλό ή κακό) δεν επέλεξε κάποιος να αναπαράξει, όπως έγινε κατά κόρον με τον κλασσικό ήχο “πριονοκορδέλα” του HM-2 της Boss που πρώτοι έφεραν οι ENTOMBED.

Φοβερές δυναμικές παρουσιάζουν τόσο το επιβλητικό “Necronomicon” (πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς αλήθεια, με τέτοιο τίτλο – o H.P. Lovecraft να μας φυλάει!), όσο και το instrumental “Winds of gehenna” που κάνει ένα ενδιαφέρον fade out σε καμπάνες, προτού σκάσει το τελικό χτύπημα αιφνιδίως με το “Inferna cabbala” που και αυτό μέσα στη ποικιλία του “βασανίζει” για μια τελευταία φορά τον σβέρκο μας. Αδιανόητο πως τόση μουσικότητα χώρεσε σε μόλις 31 λεπτά μουσικής. Άλλες μπάντες θα χρειάζονταν 45 λεπτά και βάλε για να αναπτύξουν επαρκώς αυτές τις ιδέες που ακούμε εδώ μέσα. Από τα περίτεχνα θέματα στα τύμπανα, στις κιθάρες, στα τσαμπουκαλεμένα φωνητικά ακόμα, οι τύποι αυτοί έριξαν δουλειά, και δικαιώσανε όποιον πίστεψε σε αυτούς εξαρχής.

Η συνέχεια για τους SEANCE, θα είναι βραχύβια, καθώς μετά από ένα ανάλογης ποιότητας “Saltrubbed eyes” (1993) (ωραίο back-to-back), θα ακολουθήσει σιωπή και παρά την επάνοδο στα πράγματα το 2008 που μεταφράστηκε στο “Awakening of the Gods” (2009), η μπάντα επανήλθε με ένα καινούργιο κομμάτι προ εξαετίας με τίτλο “Silurian overkill”, και το οποίο ήταν φόρος τιμής στον Lemmy σε split με τους DENATA. Κυρίως δραστηριοποιούνται συναυλιακά παρά δισκογραφικά. Όλα αυτά δεν αλλοιώνουν όμως την αξία του “Fornever laid to rest” που 30 χρόνια μετά, ακούγεται το ίδιο φρέσκο, το ίδιο διαφορετικό “σαν τη μύγα μες το γάλα”, το ίδιο σπουδαίο εν τέλει. Και αυτό δε τους το παίρνει κανείς.

Did you know that?

– Αποτελούν μια από τις πάμπολλες μπάντες που ο Stig Börje Forsberg (πατέρας του Thomas “Quorthon” Forsberg), βοήθησε μέσω της Black Mark productions, κυκλοφορώντας δουλειές τους. Συχνό είναι το φαινόμενο μάλιστα, να έχει credit παραγωγής. Ενδεικτικά αναφέρονται οι TAD MOROSE, EDGE OF SANITY, LAKE OF TEARS, INVOCATOR, CEMETARY, FLESHCRAWL, NECROPHOBIC, MEMENTO MORI, MORGANA LEFAY, HEXENHAUS. Ο Stig απεβίωσε το 2017 σε ηλικία 73 ετών.

– Αμφότεροι οι κιθαρίστες των SEANCE, πέρασαν από τους WITCHERY, αλλά και από τους SATANIC SLAUGHTER. Ο δε Jensen, παραμένει στους WITCHERY, ενώ αποτελεί σταθερό μέλος στους τεράστιους THE HAUNTED ως και τις μέρες μας.

Γιάννης Σαββίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here