a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Contraband” -VELVET REVOLVER
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ETΑΙΡEΙΑ: RCA Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Josh Abraham
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Scott Weiland
Ρυθμικές κιθάρες – Dave Kushner
Lead κιθάρες – Slash
Μπάσο – Duff McKagan
Τύμπανα – Matt Sorum
Τη δεκαετία του 2000, τα αυθεντικά μέλη των GUNS N’ ROSES είχαν σκορπίσει σε διάφορες μεριές. Ο μπασίστας Duff McKagan είχε την δικιά του μπάντα τουs LOADED και έπαιξε όπου του έκανε κέφι, ο Slash είχε και αυτός την δικιά του μπάντα τους SNAKEPIT, ο δε ντράμερ Matt Sorum, συμμετείχε μετά την απόλυσή του από τους GNR το 1997 στους επανασυνδεμένους THE CULT. Το 2002 οι τρεις τους συναντήθηκαν σε μια συναυλία για τον Randy Castillo και αμέσως αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια νέα μπάντα.
Στην δεύτερη κιθάρα προστέθηκε ο Dave Kushner που γνώριζαν από παλιά, και στην θέση του τραγουδιστή προσλήφθηκε ο διάσημος από την πορεία του στα 90s με τους STONE TEMPLE PILOTS, Scott Weiland. H εξαιρετική φωνή του δεν ήταν το μόνο κριτήριο επιλογής του, όσο η προσωπικότητα του και το rock’ n’ roll attitude που διέθετε εντός και εκτός σκηνής. Έχοντας συνηθίσει σε έναν εκρηκτικό frontman σαν τον Axl στο παρελθόν, δεν μπορούσαν να βρουν κάτι λιγότερο. Και εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι ήταν η κατάλληλη και ιδανική επιλογή.
H δίψα του κοινού για μουσική GUNS N’ ROSES υπήρχε ακόμη πολύ έντονη, δέκα χρόνια είχαν περάσει κιόλας από την διάλυσή τους ή μάλλον καλύτερα από την απόφαση του Axl να συνεχίσει μόνος του με το όνομα των GUNS N’ ROSES. Οι VELVET REVOLVER φτιάχτηκαν με σκοπό να αποτελέσουν μια δεμένη μπάντα στην οποία δεν θα υπήρχε κάποιος αρχηγός, τα είχαν περάσει επίπονα όλα αυτά στο παρελθόν, όλοι μαζί θα αποτελούσαν μια στιβαρή ομάδα και θα ξανάφερναν πίσω στην “επικινδυνότητα” στο rock n’ roll. H βαριά φανέλα των τριών μελών συν το γεγονός που ότι ουσιαστικά είχαμε ότι πιο κοντινό σε GUNS μπορούσε να υπάρξει, κατάφεραν να τραβήξει την προσοχή μιας μεγάλη μερίδα GUNS οπαδών και όχι μόνο. Όλοι μας, με το που ακούσαμε τα ονόματα του συγκεκριμένου line up είχαμε εξ αρχής και μεγάλες προσδοκίες αλλά και κάποιες επιφυλάξεις στο κατά πόσο θα μπορέσουν όλες αυτές οι προσωπικότητες να συνεργαστούν ομαλά.
Ο πρώτος τους δίσκος “Contraband” που κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια(σοβαρά τώρα, πέρασαν κιόλας 20!!!) λόγω της πολύχρονης απουσίας των GNR από το προσκήνιο, χαιρετίσθηκε σαν κάτι ανάλογο και αμέσως σκαρφάλωσε στο Νο 1 των charts και έγινε με την μια διπλά πλατινένιο. Ήταν οι εποχές που ο δίσκος πούλησε 250.000 αντίτυπα την πρώτη κιόλας εβδομάδα, σήμερα ανάλογα σχήματα και δίσκοι μετα βίας φθάνουν τις 30.000 κόπιες. Τόσο πολύ έχει υποχωρήσει σήμερα το rock από πλευράς πωλήσεων στην Αμερική.
Ο δίσκος ήταν πέρα για πέρα αξιόλογος και κατάφερε να τους καθιερώσει εξ αρχής σαν ένα μεγάλο όνομα στον χώρο του hard rock. Με παραγωγό τον Josh Abraham (LIMP BIZKIT, ORGY, DOPE, LINKIN PARK, STAIND) δημιούργησαν έναν δίσκο που κρατούσε πολλά καλά στοιχεία από τα παλιά αλλά και έφερνε κάτι νέο. Η φωνή και το stage attitude του (μακαρίτη πλέον) Scott Weiland ήταν ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της μουσικής τους (εδώ αναλαμβάνει αποκλειστικά όλους τους στίχους) συνυπολογίζοντας τα άριστα παιξίματα από τους υπολοίπους που ξεκάθαρα φαίνεται πόσο πολύ τους είχε λείψει να αποτελούν μέρος μιας δυνατής rock μπάντας. Η χημεία φάνηκε ότι κόλλησε από την αρχή και αποτέλεσε την αρχή ενός νέου και ελπιδοφόρου ξεκινήματος για όλους τους συμμετέχοντες μουσικούς.
Και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι όλα δούλεψαν όπως πρέπει. O δίσκος ξεκινά και δηλώνει εξαρχής τις προθέσεις του με το πολύ ωραίο sleaze hard rock-άδικο κομμάτι “Sucker train blues” για να συνεχίσει με πιο punk rock n’ roll διαθέσεις όπως ακούμε στο “Do it for the kids”. To “Βig machine” είναι αρκετά καλό κομμάτι, τα “Illegal I song” και “Headspace” θυμίζουν αρκετά τους STONE TEMPLE PILOTS. To “Spectacle” μας φέρνει σε πρώτο πλάνο την rock ‘n’ roll διάθεση και ενέργεια, ενώ η power ballad “Fall to pieces” είναι εξαιρετική με το χαρακτηριστικό trademark solo του Slash.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα τα singles έχουν μαζευτεί προς το τέλος του δίσκου, το γκαζιάρικο “Set me free” που επιλέχθηκε για πρώτο single, το πασίγνωστο δεύτερο κατά σειρά single “Slither” που τα πήγε εξαιρετικά στα ανάλογα single charts και το αλανιάρικο “Dirty little thing” (το τέταρτο και τελευταίο single του δίσκου). Στο ντεμπούτο των VELVET REVOLVER υπάρχουν πολύ ωραία και αντιπροσωπευτικά κομμάτια του ήχου τους που προμήνυε το ξεκίνημα μιας σπουδαίας καριέρας. Μπορεί τα πράγματα να μην πήγαν όπως έπρεπε στην πορεία, αλλά όσον αφορά το “Contraband” είναι γεγονός ότι έκανε τρομερή αίσθηση όταν κυκλοφόρησε και ο κόσμος το αγκάλιασε με θέρμη και αγάπη, δίνοντάς τους ένα τεράστιο boost στο να συνεχίσουν.
Η μπάντα για την προώθηση του δίσκου θα ξεκινήσει μια τεράστια περιοδεία που θα κρατήσει δυόμιση χρόνια (από τον Μάιο του 2004 έως και τον Οκτώβριο του 2006) και θα κάνουν 185 εμφανίσεις σε 26 χώρες. Tα support σχήματα στην περιοδεία υπήρξαν τα εξής: BΑCKYARD BABIES, BIFFY CLYRO, D4,HOOBASTANK, HYBRID CHILDREN, K2 PROJECT, MODERN DAY ZERO, RIVER CITY REBELS, SIILVERTIDE, THE DATSUNS, THE GA GA’s, THREE DAYS GRACE.
Did you know that?
– O δίσκος μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα τέσσερα εκατομμύρια σε πωλήσεις παγκοσμίως.
– Με το “Slither” κέρδισαν το Grammy στην κατηγορία best hard rock performance το 2005.
– Oι δισκογραφικές που τους διεκδικούσαν ήταν η Warner, η Chrysalis, η Elektra και η RCA. H τελευταία ήταν αυτή που τελικά υπέγραψαν.
– Δεν ξεχνάμε ότι στις 25/06/2005 θα εμφανισθούν στο Rockwave festival, κάτω από τους BLACK SABBATH, μαζί με ΒLACK LABEL SOCIETY και WASTEFALL σε μια πολύ καλή πραγματικά εμφάνιση. Το set list αποτελούνταν από τα: “Sucker Train Blues”, “Do It for the Kids”, “Headspace”, “Superhuman”, ”Crackerman” ,”Fall to Pieces” ,”Dirty Little Thing”, “Big Machine”, “It’s So Easy”, “Sex Type Thing”, “Set Me Free”, ”Mr. Brownstone”, “Slither”.
– Το πρώτο τους single “Set me free” είχε εμφανισθεί στο soundtrack της ταινίας Ηulk το 2003.
– Στο single του “Slither” υπάρχει μια διασκευή στο “Negative Creep” των ΝΙRVANA και μια στο “Bodies” των SEX PISTOLS.
– Στο single της μπαλάντας “Fall to pieces” βρίσκουμε σαν b-side την διασκευή στο “Surrender” των CHEAP TRICK.
– To “Dirty little thing” αποτέλεσε το τέταρτο και τελευταίο single από τον δίσκο αυτόν. Η σύνθεση γράφθηκε από τον Scott Weiland και τον Keith Nelson, κιθαρίστα των BUCKCHERRY. Oι δύο τους λίγο πριν την ίδρυση των VELVET REVOLVER σχεδίαζαν να κάνουν κάποια μπάντα παρέα.
– Οι διασκευές που παίχθηκαν στην περιοδεία ήταν αυτές που παραθέτω παρακάτω. Φυσικά και υπήρχαν και κομμάτια από GUNS N ROSES και STONE TEMPLE PILOTS. Πιο αναλυτικά: “It’s So Easy” , “Mr. Brownstone”, “Used To Love Her” από GNR, “Sex Type Thing”, “Crackerman”, “Dead And Bloated”, “Interstate Love Song” από STP και επίσης τα “No More No More” (AΕROSMITH), “Negative Creep” (NIRVANA), “Bodies” (SEX PISTOLS), “Roadhouse Blues” (DOORS), “Surrender” (CHEAP TRICK), “I Wanna Be Sedated” (RAMONES), “Five To One” (DOORS), “Wish You Were Here” (PINK FLOYD), “Rock And Roll “(LED ZEPPELIN), “Dead Flowers” (ROLLING STONES), “Starfucker” (ROLLING STONES).
– Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στον τρομερό Randy Castillo (1950-2002).
– In memory of Scott Weiland (1967-2015). 48 ετών, τόσο νέος… τι κρίμα.
Γιάννης Παπαευθυμίου
