ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Two – faced” – TANKARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Noise Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Harris Johns
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gerre
Κιθάρες – Andy Boulgaropoulos, Axel Katzmann
Μπάσο – Frank Thorwarth
Drums – Arnulf Tunn
Μάρτιος του 1994 και οι πάντα εργασιομανείς Γερμανοί thrashers TANKARD κυκλοφορούν το έκτο άλμπουμ τους, με τίτλο “Two-faced’, ένα πολύ σημαντικό, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, άλμπουμ, όχι μόνο για μουσικούς λόγους αλλά και για λόγους που θα σχολιαστούν αργότερα παρακάτω καθώς μετά από αυτό ακολούθησαν σημαντικές μεταβολές στο στρατόπεδο των TANKARD
Ήδη από το “Stone cold sober” που είχε κυκλοφορήσει δύο χρόνια πριν, οι TANKARD είχαν αρχίσει τους πειραματισμούς τόσο στον ήχο τους, παραμένοντας πάντα σε thrash πλαίσια, όσο και στιχουργικά, καθώς άρχισαν να καταπιάνονται και με πιο σοβαρά θέματα εκτός από το αλκοόλ. Στο “Two-faced” η μετάβαση σε ένα πιο σοβαρό προφίλ ολοκληρώνεται, καθώς, με εξαίρεση τη διασκευή στο “Ich brauch’ meinen suff” των STRASSENJUNGS και το “Jimmy B. Bad”, όλα τα υπόλοιπα κομμάτια ασχολούνται με θέματα όπως η πολιτική, η διαφθορά, και η θανατική ποινή, μεταξύ άλλων, υιοθετώντας μια εικόνα που, από τη μία μπορεί να ξένισε τους πιο… κάφρους οπαδούς, από την άλλη όμως, οι TANKARD ήταν αποφασισμένοι να αποτινάξουν από πάνω τους την ετικέτα της αμιγώς χαβαλέ μπάντας και να δείξουν ότι και αυτοί είχαν κάτι περισσότερο να πουν από μπίρες και πιώματα.
Καλό και άγιο το στιχουργικό μέρος, τι γίνεται όμως με το μουσικό μέρος του “Two-faced”; Προσωπικά το θεωρώ σαν την φυσική εξέλιξη του “Stone cold sober” και παρουσιάζει ίσως την πιο ώριμη μορφή των TANKARD μέχρι εκείνη την εποχή. Τεχνικό και συνάμα σκοτεινό, το “Two-faced” αρχικά μπέρδεψε τους οπαδούς που, ανάμεσα σε δυνατά thrash κομμάτια όπως τα “R.T.V” και “Betrayed”, υπάρχει το τεχνικό “Death penalty” που ανοίγει τον δίσκο, το ρυθμικό “Cyberworld” και φυσικά το, εντελώς διαφορετικό για TANKARD, “Days of the gun”, ένα αργό κομμάτι, που είτε το αγαπάς, είτε το μισείς. Οι punk επιρροές πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν στους TANKARD και εδώ αντικατοπτρίζονται στα “Up from zero” και “Jimmy B. Bad”.
Όπως ήταν φυσικό, το άλμπουμ δίχασε καθώς δεν ήταν και λίγοι αυτοί που δεν πήραν την εξέλιξη αυτή των TANKARD με καλό μάτι ενώ υπήρξαν και αυτοί που σήκωσαν με ενδιαφέρον το φρύδι στο άκουσμα του δίσκου και είδαν με άλλο μάτι τους συμπαθέστατους Γερμανούς. Η συνέχεια αναμενόταν ακόμη πιο… σοκαριστική με το ακόμη πιο αμφιλεγόμενο “The tankard” που κυκλοφόρησε μόλις έναν χρόνο αργότερα και το οποίο θεωρείται ίσως το πιο σοβαρό της καριέρας τους, ήταν όμως το “Two-faced” αυτό που έδειξε τον δρόμο που αποφάσισαν να ακολουθήσουν. Δύσπεπτο άλμπουμ που όμως έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία και αξίζει να του αφιερώσετε τον χρόνο σας, με ή χωρίς αλκοόλ!
Did you know that:
- Το “Two-faced” σηματοδότησε το κλείσιμο ενός κεφαλαίου για τους TANKARD καθώς ήταν η τελευταία κυκλοφορία τους με τον Arnulf Tunn και τον Axel Katzmann. Ο Tunn αντικαταστάθηκε από τον Olaf Zissel την ίδια χρονιά και παραμένει στην ίδια θέση μέχρι και σήμερα, ενώ από την άλλη , η θέση του Katzmann , που αποχώρησε λόγω αρθρίτιδας το 1995, δεν αναπληρώθηκε ποτέ καθώς οι TANKARD αποφάσισαν να συνεχίσουν με έναν κιθαρίστα.
- Στην επανέκδοση του άλμπουμ το 2005 αλλά και σε αυτήν του 2018, υπάρχουν πέντε επιπλέον κομμάτια από το live video “Open all night” του 1990, και συγκεκριμένα τα “Space beer”, “Zombie attack”, “Alcohol”, “Chemical invasion” και “(Empty) Tankard”.
Θοδωρής Κλώνης
