a
Η γενιά μου (οι σημερινοί τριαντάρηδες που σαρανταρίζουν σύντομα) έμαθε την Anneke φυσικά από τους THE GATHERING αλλά και με τις εμφανίσεις της στα project του Arjen Lucassen (AYREON, THE GENTLE STORM) και φυσικά πλησίον του Devin Townsend. Δεν χωράει αμφιβολία πως αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές της, που την έχτισαν στις συνειδήσεις μας και ανέβασαν στο πάνθεον των τραγουδιστών και ερμηνευτών του ευρύτερου metal χώρου. Όταν όμως μια τραγουδίστρια όπως η Anneke, με το ιδιαίτερο ταλέντο της και την αγάπη της για τη μουσική και το τραγούδι, επιλέξει να κάνει σόλο καριέρα, αναμφισβήτητα θα απογοητεύσει σωρεία οπαδών μιας και οι σόλο δίσκοι τραγουδιστών συχνά διαφέρουν (στη καλύτερη) από εκείνους με τις μπάντες τους (όπου συχνά δεν συμμετέχουν στη σύνθεση) και ενίοτε είναι η μέρα με τη νύχτα, καλή ώρα. Επιπλέον, τραγουδιστές που για χρόνια υπηρέτησαν σε μία μπάντα, αναζητούν το ύφος και τη μουσική που ταιριάζει προσωπικά σε κείνους και κείνες, πράγμα που μπορεί να πάρει χρόνια. Η Anneke νιώθω πως προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να ανακαλύψει και αποτυπώσει το δικό της προσωπικό μουσικό ύφος και στίγμα, μακριά από τις επιτυχίες των συγκροτημάτων και των (αρσενικών) καλλιτεχνών που την ανέδειξαν. Οι δύο σόλο δίσκοι της Anneke μέχρι τώρα, τα “Everything is changing” του 2012 και “Drive” του 2013, με βρίσκουν από ουδέτερο έως αδιάφορο. Το γενικότερο alternative/pop στυλ πιστεύω πως δεν της ταιριάζει, ούτε που προσπαθεί σε φάσεις να ηχήσει όπως οι THE GATHERING του “If then else”. Εξ ου που δεν της βγήκε καθόλου όμως το pop project των AGUA DE ANNIQUE όπως και το άλλο project ονόματι VUUR που ηχεί σαν ένα μικρό ξαδερφάκι του DEVIN TOWNSEND PROJECT.
Με το τρίτο της σόλο άλμπουμ “The darkest skies are the brightest” πιστεύω πως η Anneke βρήκε ένα στυλ και ήχο που ταιριάζει στη φωνή της και που την εκπροσωπεί. Χωρίς να είναι ένα τρομερό άλμπουμ που θα μείνει στη μνήμη των ακροατών για χρόνια, το “The darkest skies are the brightest” είναι ένα καλό άλμπουμ που οπαδοί της Anneke και όχι μόνο των THE GATHERING οφείλουν να ακούσουν. Εκεί έγκειται η ουσία, κατά πόσο δηλαδή η Anneke εδώ τραγουδά και παίζει όπως αρμόζει στον εαυτό της και όχι στην τραγουδίστρια των THE GATHERING. Τα έντεκα κομμάτια του δίσκου ηχούν σαν μια κατάθεση ψυχής από μια ερμηνεύτρια με την ανάγκη να εκφραστεί με απαλά χρώματα και χαμηλές εντάσεις, με ακουστικά όργανα, απαλή φωνή και στίχους που φανερώνουν ένα σημαντικό σταυροδρόμι στη ζωή της Anneke που στα 48 της χρόνια βρίσκει τον εαυτό της κοντά στο διαζύγιο και με πολλά ερωτήματα γύρω από την αγάπη και το νόημα της ίδιας της ζωής. Όντας σ αυτό το σταυροδρόμι, αποφάσισε το 2018 να κλειστεί σ’ ένα σπίτι στο δάσος στα πέριξ του Eindhoven, με μια ακουστική κιθάρα και τη φωνή της. Το αποτέλεσμα το ακούμε εν έτει 2021 σ’ έναν δίσκο 41 λεπτών όπου πρωταγωνιστούν η φωνή της Anneke, μια ακουστική κιθάρα, μερικά πνευστά και κρουστά. Το ύφος κυμαίνεται γενικά στα πλαίσια του singer/songwriter είδους. Τα κομμάτια αντηχούν την ήρεμη πλευρά της Anneke, χωρίς πολλά γκάζια και εντάσεις, με όμορφες μελωδίες πάνω σε καλογραμμένα τραγούδια με διάθεση και ατμόσφαιρα που δεν βρίσκω στις άλλες τις σόλο δουλειές. Όντως, έπρεπε να κινηθεί πολύ μακριά από την ροκ μουσική εν γένει για να μας δώσει κάτι που ακούγεται, για πρώτη φορά ίσως, 100% Anneke, χωρίς, ξαναλέω, να είναι κάτι πρωτάκουστο και μπροστά από την εποχή του. Το singer/songwriter στυλ στη τελική δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται και δεν είναι επίσης απλή υπόθεση η συγγραφή ενός καλού τραγουδιού στην ακουστική κιθάρα, με όμορφο ρεφραίν, catchy μελωδίες και ατμόσφαιρα ειδικά όταν απουσιάζουν τα πιο «φανταχτερά» όργανα. Και απ ότι φαίνεται, είναι κάτι που ταιριάζει στη prog κοινότητα σήμερα μιας και η Insideout (εταιρεία που στεγάζει όποιον καλλιτέχνη έχει έστω 0,01 ποσοστό prog στο αίμα του) έχει μαζέψει τραγουδιστές όπως τον Nad Sylvan (STEVE HACKETT, GENESIS revisited) και Jakko Jakszyk (KING CRIMSON) οι οποίοι έβγαλαν πρόσφατα δίσκους σε παρόμοιο ύφος. Προσωπικά απολαμβάνω τη φωνή της Anneke και τη μουσική της στο “The darkest skies are the brightest” ειδικά σε φάσεις που έχω ανάγκη να ακούσω κάτι απαλό και απλό στη δομή του. Ελπίζω να συνεχίσει στο ταξίδι της η Anneke και να συνεχίσει επίσης να μας εκπλήσσει ευχάριστα με ποιοτική μουσική.
7 / 10
Φίλιππος Φίλης
