Η σχέση μου με τους APOCALYPTICA ξεκίνησε από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τις διασκευές σε κομμάτια των METALLICA, το πασίγνωστο πλέον, “Plays Metallica by Four Cellos”. Σαν φανατικός των METALLICA ήταν λογικό να με συνεπάρει σιγά-σιγά. Εξάλλου ήταν τότε η εποχή που η κλασική μουσική, άρχιζε να μπαίνει όλο και πιο βαθιά σαν επιρροή στον χώρο του heavy metal. Οι RAGE με το “Lingua Mortis”, οι SAVATAGE με το “Dead winter dead” και τόσα άλλα σχήματα (κυρίως του power metal) που έκαναν την κλασική μουσική οδηγό τους. Κάπου εκεί βρήκαν και οι APOCALYPTICA τον δικό τους χώρο ώστε να λάμψουν. Σε αντίθεση όμως με τις πρώτες κραυγές κακής κριτικής, ότι θα παρέμεναν για πάντα μια tribute band, οι APOCALYPTICA εξελίχθηκαν με τον δικό τους τρόπο και στην πορεία βούλωσαν πολλά στόματα, μιας και πλέον μιλάμε για ένα γκρουπ που είναι πασίγνωστο ακόμη και σε μη φίλους της metal μουσικής. Η εμπορική επιτυχία των “Apocalyptica”, “Worlds collide” (τρομερές πωλήσεις στην Αμερική) και “7th Symphony” μιλά από μόνη της.

Μετά από 5 χρόνια σιγής το συμφωνικό θηρίο που λέγεται APOCALYPTICA, αποφάσισε να ξαναμιλήσει…και αυτή την φορά με τουλάχιστον έναν τρόπο που δεν περίμενε κανείς. Απαλλαγμένοι πλέον από οποιαδήποτε καλλιτεχνική δέσμευση, οι APOCALYPTICA, επιστρέφουν στις ρίζες τους, δημιουργώντας έναν instrumental δίσκο. Το εγχείρημα αυτό που ίσως σε κάποιους να μοιάζει αυτοκτονικό, αν σκεφτούμε σε ποια εποχή ζούμε όσο αφορά την μουσική βιομηχανία, εγώ θεωρώ ότι αυτή η κίνηση μόνο καλό θα κάνει στο συγκρότημα.

Το “Cell-0” δεν είναι ένα απλό άλμπουμ. Είναι το magnum opus της μπάντας μέχρι στιγμής. Είναι ο δίσκος που λίγοι θα αγοράσουν μονομιάς, αλλά σχεδόν όλοι από αυτούς που θα το κάνουν, θα μιλήσουν γι’ αυτόν σε δέκα φίλους τους. Είχα καιρό να ακούσω έναν instrumental δίσκο και να μην προχωράω τα κομμάτια,  αλλά να το ακούω το ίδιο ευχάριστα μετά την 5-6 συνεχή φορά. Ήχος διαμαντένιος, εξωπραγματικός και μια ποιότητα στις συνθέσεις που δύσκολα βρίσκεις εκεί έξω.

Και θα μου πείτε τώρα «δεν μπορούσαν να προσθέσουν στίχους σε όλο αυτό για να γίνει και πιο οικείο σε περισσότερο κόσμο;». Μα φυσικά και θα μπορούσαν, αλλά δύσκολα πιστεύω ότι τα κομμάτια θα έβγαζαν το ίδιο συναίσθημα, όπως πανέμορφα κάνουν σαν σύνολο τώρα. Γιατί το “Cell-0” δεν είναι ένα άλμπουμ για να το ακούσεις σε μεμονωμένα κομμάτια. Είναι ένας δίσκος που πρέπει να κλείσεις τα μάτια και να τον αφήσεις να σε ταξιδέψει εκεί που μόνο η μουσική μπορεί να δημιουργήσει τέτοιες εικόνες. Στο “Cell-0” κάθε κομμάτι δένει με το επόμενο, κάνοντας το ένα από τα καλύτερα concept instrumental άλμπουμ που έχω ακούσει ποτέ μου.

Το “Ashes of the Modern World” είναι το καλύτερο soundtrack για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας αυτή την στιγμή. Επικό, δυναμικό και πομπώδες σε αρπάζει από το λαιμό. Το “Cell-0” δαιδαλώδες, ένα δεκάλεπτο έπος που αν «διαβάσεις» πίσω από τις νότες, βλέπεις την αγάπη τους στους METALLICA και σε εποχές του “Master of Puppets”. To “Rise” είναι μελαγχολικό, αλλά και από την άλλη, κρατά μια κρυφή ελπίδα, κάνοντας το όλο αποτέλεσμα γλυκόπικρο (“Bittersweet”…δεν είναι τυχαίο). Το “En route to Mayhem’ καταλήγει να γίνεται πιο thrash metal από πολλές μπάντες που προσπαθούν να παίξουν thrash εκεί έξω. Ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι στο άλμπουμ. Το “Call My Name” στέκεται στη μέση του άλμπουμ σαν το συνδετικό κρίκο του ότι άκουσες μέχρι στιγμής και αυτού που έρχεται για το τέλος. Να τονίσω εδώ την τρομερή δουλειά που έχει κάνει ο Mikko Siren στα drums. “Fire & Ice” για την συνέχεια και είναι πραγματικά, ότι λέει ο τίτλος του. Λες και νιώθεις τα δύο αυτά στοιχεία να ξεπετιούνται μέσα από τις χορδές των cello. To “Scream for the Silent” είναι αρκετά δραματικό και μας οδηγεί στο κομμάτι που ουσιαστικά θα φέρει αυτό που χρειαζόμαστε μετά από τόσα πολύπλευρα συναισθήματα. Την κάθαρση. To “Catharsis” είναι το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι στο άλμπουμ και οδηγεί στο κλείσιμο, με το μαγικό “Beyond the Stars” που σε βγάζει από τον κόσμο αυτό και ίσως μας τονίζει ότι η αλήθεια βρίσκεται άλλου.

Για μένα είναι σίγουρα στα πέντε καλύτερα άλμπουμ του 2020. Ακούστε το και δεν θα χάσετε. Αξίζει 100% κάθε ευρώ που θα σπαταλήσετε από την τσέπη. Δεν κυκλοφορούν εύκολα πλέον τόσο αληθινά άλμπουμ, όπου κάθε φορά όταν τα ακούς ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα και βγαίνουν από την καρδιά ενός πραγματικού μουσικού. Αν σας αρέσει το συμφωνικό metal, είναι must για την συλλογή σας. Για τους υπόλοιπους προτείνω ανεπιφύλαχτα να του δώσετε μια ευκαιρία. Ίσως να βρείτε απαντήσεις σε πολλά από τα πράγματα που τριγυρίζουν στις σκέψεις σας και έναν μουσικό σύντροφο για μια ζωή.

9,5 / 10

Γιώργος Καραγιάννης