“Back to the roots”
Σε όλους τους τομείς της ζωής, είναι σημαντικό να μην ξεχνάς τις ρίζες σου και αυτό φαίνεται ότι είχε στο μυαλό του και ο Michael Poulsen, τραγουδιστής, κιθαρίστας και ηγέτης των VOLBEAT, όταν αποφάσισε να κάνει το death metal συγκρότημα των ASINHELL, σ’ ένα ύφος πιο κοντά στο παρελθόν του με τους DOMINUS κι έχοντας απειροελάχιστη σχέση με τους υπερεπιτυχημένους VOLBEAT. Εννοείται ότι ο Σάκης Φράγκος γράπωσε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του από τον λαιμό και είχαν μία πολύ ευχάριστη κουβέντα σχετικά με το “Impii hora” που βγήκε πριν λίγες μέρες από τη Metal Blade.
Πως πιστεύεις ότι θα αντιδράσει το «αθώο» κοινό των VOLBEAT, στον ήχο των ASINHELL, αν δεν γνωρίζουν το παρελθόν σου με τους DOMINUS και το death metal γενικότερα;
Χαχαχαχαχα! Δεν ξέρω αν είναι όλοι «αθώοι». Το άλμπουμ είναι αυτό που είναι. Αν σου αρέσει, έχει καλώς. Αν όχι, είναι κι αυτό ένα bonus. Χαχαχαχα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχεις death metal φωνητικά στους δίσκους σου μετά τους DOMINUS, όπως είχες κάνει με τον Mark “Barney” Greenway, στους VOLBEAT, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Τι σου έδωσε το έναυσμα να δημιουργήσεις όμως ένα death metal project;
Άκουγα death metal από τότε που ήμουν 13 ετών και σήμερα είμαι 48. Ανακάλυψα το κλασικό heavy metal όταν ήμουν 10 ετών. Με συγχωρείς για τη φωνή μου, αλλά θα κάνω μία επέμβαση τον Οκτώβριο στο λαιμό και δεν μπορώ να μιλήσω καλά… Άκουγα λοιπόν πολλά βινύλια από μικρός, κάναμε tape trading, ακούγαμε πολλά demo, έκανα και τους DOMINUS, όπως έχεις ήδη πει. Όταν ακούσεις τη μουσική των 50s και την ερωτευθείς, μιλά στην ψυχή σου και ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργια πράγματα. Το ίδιο συνέβη και με την ακραία μουσική. Αν αγαπήσεις το death metal, δεν γίνεται να απομακρυνθείς. Ο λόγος που δεν έπαιζα death metal τα τελευταία χρόνια, ήταν επειδή όταν έγραφα τραγούδια, έμπαιναν μέσα οι 50s επιρροές μου και πολλά άλλα στοιχεία που δεν μπορούσα να τα αφήσω απ’ έξω, το αποτέλεσμα όμως δεν ήταν death metal, δεν ήταν υλικό για δίσκο των DOMINUS. Δεν ήθελα να γα**σω το death metal από σεβασμό στο ιδίωμα. Είμαι όμως πολύ περίεργος άνθρωπος σε ότι έχει να κάνει με τη μουσική και ήθελα να δω τι θα βγει αν ανακατέψεις τα 50s, τα blues, την gospel μουσική και το heavy metal, όλα δηλαδή τα είδη που άκουγα, σ’ ένα συγκρότημα. Έτσι προέκυψαν οι VOLBEAT. Όλον τον καιρό αυτόν, όμως, συνέχιζα να ακούω τα παλιά μου βινύλια και τα demo, να ακούω death metal και πολλές καινούργιες μπάντες. Απλά δεν είχα χρόνο να φτιάξω ένα project που να παίζω ξανά death metal. Όλα πρέπει να γίνονται στον σωστό χρόνο, όταν νιώθεις έμπνευση, όταν βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους. Άρα, η σπίθα, το έναυσμα, πάντα υπήρχε, απλά το timing δεν ήταν σωστό εδώ και πολλά χρόνια με τους VOLBEAT, κάνοντας εξαντλητικές περιοδείες σ’ όλον τον κόσμο, προωθώντας το συγκρότημα, γράφοντας καινούργιους δίσκους. Του χρόνου θα γράψουμε νέο δίσκο με τους VOLBEAT, αλλά δεν θα περιοδεύσουμε, επειδή όπως σου είπα θα κάνω εγχείρηση στο λαιμό πολύ σύντομα και χρειάζεται αρκετό χρόνο για να επιστρέψω στην κατάσταση που ήμουν. Αντίθετα, του χρόνου θα κάνω κάποιες συναυλίες με τους ASINHELL. Επιστρέφοντας στην ερώτησή σου, σίγουρα και η πανδημία, όπως και στον περισσότερο κόσμο, μ’ έκανε να σκεφτώ τι έχω κάνει, τι θέλω να κάνω και να κάτσω να δουλέψω.
Ήταν το τραγούδι των VOLBEAT, “Becoming”, που ήταν αφιερωμένο στον L.G. Petrov των ENTOMBED, μέρος της σπίθας που μιλούσαμε πριν;
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο τεράστιος L.G. Petrov των ENTOMBED πέθανε από μία πολύ σπάνια μορφή καρκίνου. Ήμουν πολύ καλός φίλος με τον L.G. Προσπάθησε να με καλέσει στο τηλέφωνο, αλλά ήμουν στο σούπερ μάρκετ και πλήρωνα στο ταμείο, οπότε δεν το σήκωσα. Την επόμενη φορά που με πήρε, κοιμόμουν, οπότε δεν το ξανασήκωσα. Το επόμενο πράγμα που άκουσα, ήταν ότι πέθανε… Ήμουν πολύ στεναχωρημένος που δεν μπορούσα να σηκώσω το τηλέφωνο. Όταν γράφαμε το “Servants of the mind” των VOLBEAT, μπορούσες να ακούσεις στο “Becoming” τις εμφανείς επιρροές από τους ENTOMBED στην εισαγωγή του και αυτόν τον “bass pedal” άσχημο αλλά και όμορφο ήχο του Σουηδικού death metal, οπότε σκεφτήκαμε να το αφιερώσουμε στον L.G. και τους ENTOMBED. Όταν βγήκαμε περιοδεία, είχα τόση έμπνευση από αυτό το riff, που ζήτησα από τον τεχνικό μου, να βρει αυτό το πετάλι και να το πάρουμε μαζί μας, ώστε να κάθομαι backstage και να βγάζω τραγούδια. Εκείνος, με ρώτησε αν θα ξεκινούσα εκείνο το death metal project που τόσον καιρό σκεφτόμουν κι εγώ του απάντησα, ότι δεν βλέπω να υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος. Εκείνη την ώρα, εντελώς από το πουθενά, το iPod μου, άρχισε να παίζει και ακούστηκε η φωνή του L.G. στο τραγούδι των ENTOMBED να φωνάζει “I’m full of hell” μέσα από το “Wolverine blues”. Θεώρησα ότι αυτό ήταν ένα σημάδι από τον L.G. από τον άλλο κόσμο και ότι έπρεπε να «σηκώσω το τηλέφωνο» αυτή τη φορά και να ξεκινήσω το συγκρότημα που σκεφτόμουν τόσον καιρό. Ήθελα να πω το σχήμα FULL OF HELL, αλλά δυστυχώς υπήρχε άλλο με αυτό το όνομα και γεννήθηκαν οι ASINHELL.
Ο λόγος που δεν τραγουδάς εσύ, είναι το πρόβλημα που έχεις με τις φωνητικές σου χορδές;
Όχι. Έκανα growls όταν ήμουν στους DOMINUS, αλλά δεν θέλω να επιστρέψω σ’ αυτό το ύφος τραγουδιού. Από την πρώτη στιγμή που σκέφτηκα τους ASINHELL, ο μόνος άνθρωπος που ήθελα να αναλάβει τα φωνητικά, ήταν ένας από τους αγαπημένους μου growlers, ο Mark Grewe, πρώην τραγουδιστής των MORGOTH και πλέον στους INSIDIOUS DISEASE. Ο απόλυτα αγαπημένος μου τραγουδιστής σ’ αυτό το ύφος, είναι ο Chuck Schuldiner των DEATH (R.I.P.), αλλά πιστεύω ότι ο Mark είναι στο ίδιο επίπεδο, έχει έναν τόνο που μοιάζει πολύ με του Chuck και μου αρέσει πολύ. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και πάντα λέγαμε ότι όταν το timing είναι σωστό, θα πρέπει να κάνουμε αυτό το old school death metal project. Είχα πάντα τη φωνή του στο μυαλό μου κι εγώ ήμουν ο άνθρωπος που θα έπαιζε κιθάρα και θα έγραφε τη μουσική.
Μιας και ανέφερες τον Chuck Schuldiner, το “Fall of the loyal warrior” έχει σίγουρα vibes από το “Spiritual healing”. Κρίνοντας από το γεγονός ότι έγραψες και τα liner notes για την επανακυκλοφορία εκείνου του δίσκου, πρέπει να είσαι μεγάλος οπαδός…
Ναι, είναι ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών. Νομίζω ότι το “Spiritual healing”, λέει πολλά για τον Chuck Schuldiner και το ταλέντο του και το πώς έκανε το death metal να προοδεύσει, όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στους στίχους και στη δομή των κομματιών. Είναι ένας εκπληκτικός δίσκος.
Ποια στοιχεία των VOLBEAT έφερες στους ASINHELL; Για παράδειγμα, υπάρχει ένα τραγούδι, το “Island of dead men”, που ξεκινά σαν μία μίξη DEICIDE και CANNIBAL CORPSE, αλλά ξεκάθαρα έχει και ρεφρέν!!!
Μου αρέσουν πολύ και οι DEICIDE και οι CANNIBAL CORPSE, αλλά δεν πιστεύω απαραίτητα ότι υπάρχουν στοιχεία από τους VOLBEAT. Ίσως, ο τρόπος με τον οποίο συνθέτω να κάνει, έστω και λίγο τους ASINHELL να φαίνεται ότι έχουν κοινά στοιχεία με τους VOLBEAT. Εγώ, θέλω να είναι πιο «ακατάστατος» ο τρόπος σύνθεσης, αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω τα κοινά στοιχεία, αν υπάρχουν. Έχουν έρθει φίλοι και μου έχουν πει ότι μπορούν να αναγνωρίσουν ότι εγώ έχω γράψει τα τραγούδια. Για να το λένε, μπορεί και να υπάρχει αυτό. Πάντως, είναι δεδομένο ότι πρέπει να υπάρχει μία δομή στα τραγούδια και πιθανόν να υπάρχουν εκεί, τέτοια στοιχεία.
Αληθεύει ότι έγραψες το άλμπουμ σ’ ένα γκαράζ;
Τις αρχικές ιδέες τις έγραψα στο σπίτι μου, αλλά τα τραγούδια πήραν την τελική τους μορφή σ’ ένα πολύ μικρό γκαράζ. Πίναμε μπύρες στην αυλή του Morten, του ντράμερ του σχήματος και παρακολουθούσαμε τα παιδιά μας να παίζουν, ώσπου είδα ότι υπάρχουν ντραμς μέσα στο γκαράζ κι εκείνος μου είπε πως όταν δεν περιοδεύει με τους RAUNCHY, κάνει εξάσκηση εκεί μέσα. Όταν του πρότεινα να παίξουμε εκεί μέσα τα death metal riffs που είχα γράψει και να παίξει εκείνος τύμπανα, δέχτηκε αμέσως. Ήθελα να κάνουμε το δίσκο με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ότι με τους VOLBEAT, που μπορούμε να πάμε σε όποιο στούντιο θέλουμε και να χρησιμοποιήσουμε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Ήθελα να το κάνουμε, όπως παλιά. Μείναμε λοιπόν στο γκαράζ κι εγώ έφερα έναν πολύ παλιό ενισχυτή που είχα στο υπόγειό μου, μία πολύ παλιά κιθάρα που χρησιμοποιούσα στους DOMINUS, τσιτώσαμε τα μηχανήματα στο «10» και αρχίσαμε να παίζουμε. Να σκεφτείς ότι τα ντραμς του Morten δεν είχαν καν μικρόφωνα. Κάπως έτσι ολοκληρώσαμε τα 10 τραγούδια του δίσκου.
Φοβήθηκες ποτέ μην ακουστείς ρετρό, που είναι και μόδα στις ημέρες μας;
Δεν ακολουθώ τις μόδες και δεν σκέφτομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό το θέμα. Για εμένα, το να παίζω death metal, είναι σαν να ξανακάνω ποδήλατο μετά από καιρό. Είναι στο αίμα μου. Επίσης γνωρίζω και πώς να ηχογραφήσω κάτι τέτοιο. Για εμένα, όμως, ήταν πάρα πολύ σημαντικό να ακούγεται όπως οι δίσκοι που αρέσουν. Δεν έχω τίποτα με τα συγκροτήματα που χρησιμοποιούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για να ηχογραφήσουν αυτή τη μουσική, δεν θέλω να τους πω τι είναι σωστό και τι λάθος. Με ενδιαφέρει τι θέλω εγώ να κάνω και πως θέλω εγώ να ακούγομαι. Εγώ ήθελα να μπω σ’ ένα στούντιο, να γράψω τη μουσική μου ζωντανά και να προσθέσω από πάνω κι άλλες κιθάρες, μπάσο και φωνητικά. Κάπως έτσι, να σου πω την αλήθεια, ηχογραφούμε και με τους VOLBEAT. Παλιότερα, βέβαια, συνέβαινε αυτό, επειδή δεν είχαμε τα χρήματα να μείνουμε πολύ στο στούντιο και χρησιμοποιούσαμε αυτούς τους τρόπους για να εξοικονομήσουμε χρήματα. Με αυτόν τον τρόπο, τελειώσαμε μέσα σε μία εβδομάδα. Ό,τι ακούς είναι γραμμένο στο στούντιο χωρίς καμία μοντέρνα τεχνολογία. Μόνο ο Flemming (C. Lund, κιθαρίστας του σχήματος και touring κιθαρίστας των VOLBEAT), ηχογράφησε τα σόλο της κιθάρας από το δικό του στούντιο. Δεν ηχογραφήσαμε αναλογικά ή κάτι τέτοιο, αλλά ο ήχος μας ακούγεται αρκετά old school, την ίδια στιγμή όμως νιώθεις ότι έγινε το 2023.
Οπότε δεν χρησιμοποιήσατε κασετόφωνο…
Χαχαχαχαχα! Όχι, ίσως την επόμενη φορά!
Μιλώντας για τον Flemming, περιοδεύει μαζί σας ως αντικαταστάτης του Rob Caggiano. Θα είναι αυτός ο μόνιμος κιθαρίστας του σχήματος ή δεν ξέρετε ακόμα;
Όπως είπα, τον Οκτώβριο θα μπω να κάνω μία εγχείρηση στον λαιμό μου και του χρόνου θα μπούμε στο στούντιο να γράψουμε το νέο άλμπουμ των VOLBEAT, ενώ θα περιοδεύσω με τους ASINHELL. Οι VOLBEAT, λοιπόν, θα βγουν στο δρόμο το 2025, οπότε δεν ξέρω πολλά πράγματα ακόμα. Πάντως είναι μεγάλη η πιθανότητα να είναι μαζί μας στην επόμενη περιοδεία ο Flemming.
Έχεις σκεφτεί να επανακυκλοφορήσεις τα άλμπουμ των DOMINUS;
Ναι και αυτό θα γίνει στο κοντινό μέλλον. Δεν μπορώ να σου πω ημερομηνία, αλλά θα συμβεί σίγουρα. Το πλάνο είναι να επανακυκλοφορήσουν σε βινύλιο αλλά και ψηφιακά.
Πάντα φρόντιζες να μιλάς για extreme metal συγκροτήματα στα social media, όπως είχες κάνει για τους SUICIDAL ANGELS, πχ και το είπες όταν επισκέφθηκες την Ελλάδα. Παρακολουθείς τις νέες μπάντες του extreme ήχου; Πως σου φαίνονται τα thrash/death metal συγκροτήματα του καιρού μας;
Εγώ, συνήθως ακούω παλιούς δίσκους ακραίου metal, που βγήκαν στα τέλη των 80s με αρχές των 90s, αλλά υπάρχουν σίγουρα πολλά νέα σχήματα που βγάζουν σπουδαίες δουλειές. Περιοδεύω πολύ κι έχω την ευκαιρία να συναντήσω πολλούς ανθρώπους και γίνεται ότι και παλιά, που ανταλλάζαμε flyers, demos, ακόμα και τα νέα σχήματα που ακούγονται. Είμαι πάντα περίεργος να μαθαίνω τι ακούνε οι φίλοι μου και οι οπαδοί μας, αλλά και όποτε μπορώ, φροντίζω να πηγαίνω σε τοπικά δισκοπωλεία και να αγοράζω βινύλια.
Πως είναι να είσαι σε μία εταιρία όπως η Metal Blade, τη στιγμή που έχεις περάσει πάρα πολλά χρόνια σε πολυεθνικές, οι οποίες είναι πιο απρόσωπες;
Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Παρότι είμαι σ’ ένα πολύ επιτυχημένο συγκρότημα όπως οι VOLBEAT, που πουλάμε πολλούς δίσκους, έρχεται πολύς κόσμος στις συναυλίες μας και όλα πηγαίνουν τέλεια κι ευχαριστώ πολύ τους οπαδούς μας. Τώρα η προώθηση γίνεται κυρίως μέσω των social media, των οποίων εγώ δεν είμαι fan και δεν ανακατεύομαι πολύ. Για εμένα, λοιπόν, το να γυρίσω πίσω στο χρόνο και να προμοτάρω μία old school death metal μπάντα, όταν δεν υπάρχει πίεση να το κάνω με τον μοντέρνο τρόπο. Όταν υπογράψαμε το πρώτο συμβόλαιό μας με εταιρία, με τους DOMINUS, ήταν πια αργά και δεν έβγαζαν βινύλια, παρά μόνο CD. Είχαμε υπογράψει σε μία μικρή εταιρία, τη Die Hard Music, που τους ευχαριστώ πολύ, αλλά είχαμε μία λύπη, επειδή δεν καταφέραμε ποτέ να βγάλουμε τη μουσική μας σε βινύλιο. Πάντα ήθελα να συνεργαστώ με κάποια από τις θρυλικές εταιρίες που αγόραζα τους δίσκους τους και πλέον με τη Metal Blade καταφέραμε να βγάλουμε όχι μόνο βινύλιο, αλλά και κασέτα, οπότε πανηγύριζα σαν μικρό παιδί!!!
Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την εγχείρηση και να σε δούμε σύντομα στη χώρα μας με τους VOLBEAT, αλλά γιατί όχι και με τους ASINHELL.
Εγώ ευχαριστώ και ανυπομονώ να ξαναέρθω στην Ελλάδα.
Σάκης Φράγκος
Photos: Brittany Bowman
