a
Νέο Autonomous Zone με το νέο EP των UNTO OTHERS να το έχω στο repeat αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως οι σοβαρές, δημιουργικές μπάντες μπορούν άνετα να αφήσουν τέτοιο αξιόλογο υλικό εκτός της αρχικής κυκλοφορίας, επειδή απλά μπορούν.
Η ατμόσφαιρα γύρω μου γίνεται dazed and confused ακούγοντας το νέο album των Σουηδών SIENA ROOT, αλλά κυκλοφορούν ένα δίσκο που παρά τον χιπισμό που κουβαλάει είναι σίγουρα αυθεντικό και πειστικό από προθέσεις και ποιότητα και κλείνω με το “Nocturna” των Ιταλών THE SADE θέτοντας ταυτόχρονα τα πράγματα στην σωστή τους βάση σχετικά με το όνομά τους.
Παραγγέλνω την 1η IPA της ημέρας ενώ βρίσκομαι στην μπάρα της Beer Alley (Σμύρνης 10, Νέα Φιλαδέλφεια) που μόλις άνοιξε για σήμερα και βρίσκομαι σε έκσταση από την πρώτη γουλιά…
UNTO OTHERS – “Strength II… Deep Cuts” (Roadrunner/Lone Fir)
Νέο EP 6 συνθέσεων από τους UNTO OTHERS (ακόμα να συνηθίσω να μην τους λέω ή να μην τους γράφω IDLE HANDS) που όμως δεν είναι και τόσο νέο, γιατί το “Strength II” είχε κυκλοφορήσει σε 1000 αντίτυπα, στις 22 Νοεμβρίου 2022, ως exclusive για την Record Store Day. Τώρα, το κυκλοφορούν ευρέως (σε βινύλιο και streaming αρχικά, αλλά θα έρθει και η σειρά του CD αργότερα) για την πλειοψηφία που δεν μπόρεσε να το αποκτήσει πέρυσι.
Οι 5 νέες συνθέσεις (συν την πολύ καλή διασκευή στο “Passion Rules The Game” των SCORPIONS που το έχουν φέρει απόλυτα στα μέτρα τους) είναι άλλη μία απόδειξη του πόσο μεγάλη μπάντα -που δεν έχει βρει την αναγνώριση που τις αξίζει ακόμα- είναι. Να φανταστείς , αυτά τα 6 tracks ήταν να μπουν στο “Strength” album του 2021 , με το αρχικό πλάνο των IDLE HANDS (εεε των UNTO OTHERS) να είναι να κυκλοφορήσει το “Strength” ως διπλό album. Η ιδέα απορρίφθηκε από την δισκογραφική εταιρία , το οποίο μας φέρνει στο Record Store Day πέρυσι που μας φέρνει με την σειρά του στο τωρινό “Strength II… Deep Cuts”.
Έλεγα πιο πάνω για μεγάλες μπάντες. Ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό μεγάλου group είναι η πολυτέλεια του να αφήνεις έξω από ένα album σαν το “Strength” τέτοια κομμάτια, τα οποία όχι απλά μπορούσαν να συμπεριληφθούν άνετα, αλλά θα μπορούσαν να είναι και πολύ δυνατά singles (βλέπε “Over Western Shores”, “When The Hammer Strikes”, “The Fire Of Youth” και το φουλ γκοθάδικο “Change Of Heart”).
Σε εποχές που labels και συγκροτήματα εφευρίσκουν ιδέες για ανούσιες κυκλοφορίες, οι IDLE HANDS (εμμ οι UNTO OTHERS) μας προσφέρουν την επιτομή του EP. Just like the old days.
8 / 10
SIENA ROOT – “Revelation” (Atomic Fire)
Το σημείο που με “χάνουν” οι Σουηδοί SIENA ROOT όλα αυτά τα 25 χρόνια που υπάρχουν ως μπάντα, είναι το γεγονός πως πάντα ακούγονταν παραπάνω χίπηδες και κλασικοροκάδες για τα δικά μου γούστα. Εδώ, στο 9ο τους album, δεν έχουν αλλάξει πολλά, αντίθετα θα έλεγε κανείς πως προσεγγίζουν μία ακόμα πιο organic κατεύθυνση στην παραγωγή κάνοντας το όλο ηχητικό αποτέλεσμα ακόμα πιο πειστικό, το μεγαλύτερο κέρδος όμως είναι ο κεντρικός ρόλος πλέον της Zubaida Solid που ειδικά στο κομμάτι των φωνητικών (παίζει και organ) οι SIENA ROOT δείχνουν τελικά να έχουν βρει το ιδανικό άτομο. Το λέω αυτό, γιατί μέσα στα χρόνια η θέση των φωνητικών ήταν μάλλον μία πονεμένη, ασταθής θέση (και ιστορία).
Η Zubaida έχει ένα τεράστιο poster της Janis πάνω από το κρεβάτι της (δεν έχω πάει στο κρεβάτι της, απλά το φαντάζομαι) και μπορείς εύκολα να το ακούσεις στην φωνή της. Αυτή όμως είναι η πρώτη “ανάγνωση”, γιατί όσο πιο πολύ την ακούς , τόσο πιο πολύ ξετυλίγονται οι Soul δυνατότητές (και επιρροές της) ταυτόχρονα.
Αν ήσουν πιστός fan των Σουηδών, όχι απλά δεν θα απογοητευθείς, αλλά ίσως να πεις πως στο “Revelation” μας δίνουν ένα από τα καλύτερα albums της μεγάλης (χρονικά) πορείας τους.
Οι περισσότεροι classic rock usual suspects των 70s παρελαύνουν ως επιρροές φυσικά, αλλά ταυτόχρονα ακούς πόσο επιδέξια αφήνουν τις Psychedelic Rock, Blues επιρροές (ακόμα και από την Ινδία με την συχνή χρησιμοποίηση sitar, που παραπέμπει κατευθείαν στα 60s , στους BEATLES και στο όλο κίνημα των hippies που το χρησιμοποίησε ευρέως και σαν statement ταυτόχρονα) να ξετυλιχθούν τόσο φυσικά.
Τους το δίνεις πάντως, πως αυτό το αναλογικό old school Vintage Rock το έκαναν πολύ πριν γίνει της μόδας και το “Revelation” είναι το καλύτερο και πιο πειστικό δείγμα τους που άρεσε μέχρι και σε εμένα να φανταστείς.
8 / 10
THE SADE – “Nocturna” (Go Down Records)
First things first: Υπάρχει μόνο ένας Sade και αυτός είναι ο Μαρκήσιος. Αλλά ακόμα και σε μουσικό επίπεδο όταν υπάρχει (TRIGGER WARNING: Ακολουθεί αντικειμενοποίηση της σοκολάτας) το σοκολατένιο πλάσμα που λέγεται Sade και φτιάχνει βελούδινη μουσική από τις αρχές των 80s, δεν ονομάζεις την μπάντα σου έτσι.
Αφήνοντας στην άκρη λοιπόν αυτές τις σκέψεις, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κυκλοφορία του 2022 (28 Οκτωβρίου για τους λεπτομερειάκηδες) που για κάποιο λόγο δεν αγγίχτηκε από κανέναν.
Οι Ιταλοί THE SADE με το “Nocturna” φτάνουν στο 4ο album τους πιστοί στο σκοτεινό όραμα THE DAMNED (“Phantasmagoria” era) να συναντά το Gothic Rock που συναντά το dark Indie Rock.
Δεν είναι σε όλα τα σημεία του καλό, καθώς κάνει μια κοιλιά στην μέση του δίσκου, αλλά περιέχει το “End Of Time” που είναι singl-άρα και είναι φτιαγμένο να σαρώνει σε Goth dancefloors (όσα έχουν μείνει τέλος πάντων) κάνοντας σε να ξεχνάς τις όποιες αδυναμίες ή τα fillers που αναπόφευκτα υπάρχουν.
7 / 10
Γιώργος Φακίνος
