Ο συναυλιακός καταιγισμός συνεχίζεται και αυτή την εβδομάδα, με τους PERTURBATOR, Michael Gira/Norman Westberg και Wayne Hussey. Επειδή και τα τρία acts έχουν μεγάλο ειδικό βάρος στο είδος που αντιπροσωπεύουν, η στήλη μας δε θα μπορούσε να αδιαφορήσει. Για αυτό και την εβδομάδα αυτή θα υπάρξει η λογική διαφοροποίηση από τη συνήθη ύλη.
Ο διαγωνισμός για τη συναυλία του Wayne Hussey τρέχει ακάθεκτος, με ένα νικητή να έχει την ευκαιρία να την απολαύσει εντελώς δωρεάν. Τις λεπτομέρειες θα τις βρείτε παρακάτω.
Ο χρόνος είναι χρήμα. Καλή ανάγνωση, ακούστε την ανανεωμένη λίστα της στήλης στο Spotify δυνατά και τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.
WAYNE HUSSEY SPECIAL
Όπως αναφέρθηκα και την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτό το Σάββατο θα μας επισκεφθεί ο Wayne Hussey για ένα ειδικό ακουστικό set, στα πλαίσια της προώθησης της αυτοβιογραφίας του “Salad daze”. Η περίσταση είναι πολύ ειδική, αναλογιζόμενοι το ποιος είναι ο Hussey και τι έχει προσφέρει στη goth σκηνή, ενώ δεν πρέπει να παραληφθεί ότι αυτή η συναυλία είναι πιθανόν και η τελευταία που θα διεξαχθεί στο Second Skin, πριν αυτό αποτελέσει μια ευχάριστη ανάμνηση στο τέλος της χρονιάς.
Παρακάτω θα μπορέσετε να διαβάσετε ένα αφιέρωμα με τις δεκατρείς πιο χαρακτηριστικές στιγμές του Wayne Hussey, κάτι σαν μίνι βιογραφία του, την οποία πραγματικά απόλαυσα κατά τη συγγραφή της.
Επίσης, μην ξεχνάτε και τον διαγωνισμό που τρέχει μέχρι και την Πέμπτη. Στείλτε μέχρι και την Πέμπτη το ονοματεπώνυμό σας καθώς και την απάντηση στην παρακάτω ερώτηση στο contest@rockhard.gr. Καλή επιτυχία:
Ποιο leftover τραγούδι των THE SISTERS OF MERCY βρίσκεται στην επίσημη δισκογραφία των THE MISSION;
1. Pauline Murray & THE INVISIBLE GIRLS – “Searching for heaven” (Pauline Murray & THE INVISIBLE GIRLS – 1980)
Το 1976 η Pauline Murray δημιούργησε μαζί με τον φίλο της Robert Blamire τους punk rockers PENETRATION, με τους οποίους πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν τέσσερα full lengths, καθώς και το single “Don’t dictate”, που θεωρείται διαχρονικό classic στο είδος τους. Μετά τη διάλυσή τους, το δίδυμο των Murray/Blamire δημιούργησαν το new wave group των THE INVISIBLE GIRLS, οι οποίοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Για τις ανάγκες της περιοδείας που ακολούθησε την κυκλοφορία του παρθενικού της album, η Murray προσέλαβε τον άσημο κιθαρίστα Wayne Hussey από το Bristol. Το τραγούδι “Searching for heaven” είναι το πρώτο στο οποίο ο Wayne φανέρωσε τις συνθετικές του αρετές και μάλιστα κυκλοφόρησε το 1982 σαν αυτόνομο single. Στη δε κιθάρα συμμετέχει ο Bernard Sumner (JOY DIVISION/NEW ORDER).
2. DEAD OR ALIVE – “Misty circles” (Sophisticated boom boom – 1984)
Έχοντας αποχωρίσει από το συγκρότημα της Pauline Murray, ο Hussey προχωρεί στις τάξεις των DEAD OR ALIVE του Pete Burns, οι οποίοι εκείνο τον καιρό έφτιαχναν το όνομά τους στη new wave σκηνή. Μπήκε μάλιστα στα βαθιά και το 1983 το “Misty circles” single κυκλοφορεί ως προπομπός του παρθενικού album του συγκροτήματος “Sophisticated boom boom”. Αν ψαρώνετε με το συγκρότημα κακώς, το album δεν έχει καμία σχέση με όσα ξέρετε. Έχοντας μεγαλώσει αρκετά, ο Burns και η παρέα του δεν χάνουν χρόνο και πολύ σύντομα έχουν έτοιμο τον διάδοχο “Youthquake”. Το πρώτο single ήταν το πασίγνωστο “You spin me round (like a record)” το οποίο έκανε πάταγο στα charts και πουλούσε σαν ζεστό ψωμί. Το b-side ήταν και εδώ το “Misty circles” και εξαιτίας των τρελών πωλήσεων που έκανε και των πνευματικών δικαιωμάτων που έχει ο Hussey, κατάφερε όχι μόνο να χρηματοδοτήσει τα τέσσερα πρώτα singles και το παρθενικό album των THE MISSION, αλλά να εξακολουθεί να βγάζει μέχρι και σήμερα ένα πολύ σεβαστό χρηματικό ποσό.
3. THE SISTERS OF MERCY – “Walk away” (First and last and always – 1985)
Για το ντεμπούτο των THE SISTERS OF MERCY τα έχουμε πει και πίσω στον Μάρτιο, με αφορμή τα γενέθλιά του, αλλά και πριν λίγες ημέρες για το “Body and soul” EP. Οι διαφωνίες ανάμεσα στους Eldritch και Hussey ήταν καθημερινό φαινόμενο και εκ των υστέρων, είναι άξιο απορίας πως κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα τόσο θρυλικό album. Το “Walk away” είναι ένα Hussey trademark και οι στίχοι του είναι αρκετά γλαφυροί για την κατάσταση μένω/φεύγω που επικρατούσε. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το single που κυκλοφόρησε είναι μάλλον και το πιο ολοκληρωμένο στη δισκογραφία των SISTERS, αφού τα b-sides “On the wire” και “Poison door” θα μπορούσαν να σταθούν με χαρακτηριστική άνεση και στο κανονικό tracklist του δίσκου.
4. THE MISSION – “Serpents kiss” (I – 1986)
Ο Wayne μαζί με τον μπασίστα Craig Adams πλέον έχουν αποχωρήσει από τους SISTERS και αποφασίζουν να δημιουργήσουν το νέο τους συγκρότημα, τους THE SISTERHOOD. Πριν προχωρήσουν σε κάποια κυκλοφορία, ξεκινούν να δίνουν συναυλίες ως support των THE CULT, για να δοκιμάσουν το νέο τους υλικό ενώπιον κοινού. Ο Eldritch όντας μεγάλο troll και προκειμένου να τους κάνει σπάσιμο νεύρων, κυκλοφορεί με συνοπτικές διαδικασίες το “Gift” EP των THE SISTERHOOD, με τη βοήθεια των James Ray και Patricia Morrison. Το όνομα λοιπόν αχρηστεύθηκε, αλλά οι Hussey/Adams δεν έχασαν καθόλου χρόνου. Μετονομάστηκαν σε THE MISSION και το πρώτο ηχογραφημένο δείγμα τους στα Slaughterhouse Studios, ήταν το double a-side “Serpents kiss”/”Wake RSV”.
5. THE MISSION – “Wasteland” (God’s own medicine – 1986)
“I still believe in God, but the God no longer believes in me”. Μετά από τέσσερα singles, η τετράδα Wayne Hussey/Craig Adams/Simon Hinkler/Mick Brown κυκλοφορεί επιτέλους το πρώτο της album “God’s own medicine”, έχοντας σταθερά δίπλα της τον διάσημο παραγωγό Tim Palmer. Για τους περισσότερους είναι το καλύτερο album των THE MISSION και δεν μπορώ να τους δώσω και ιδιαίτερο άδικο, αφού ΟΛΑ τα τραγούδια θεωρούνται κλασικότερα των κλασικών. Το “Wasteland” είναι η ιδανικότερη εισαγωγή μιας πολύ σπουδαίας δισκογραφίας.
6. THE MISSION – “Tower of strength” (Children – 1988)
Τη θέση του Tim Palmer αναλαμβάνει ο ογκόλιθος John Paul Jones των LED ZEPPELIN και οι THE MISSION ηχογραφούν τον πιο εσωτερικό, πιο ώριμο και για εμένα προσωπικά, τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Πλέον όλοι γνωρίζετε από που πήρε το όνομά της η στήλη αυτή, αλλά το “Children” δε σταματάει μόνο στο εναρκτήριο τραγούδι του (στο οποίο συμμετέχει η Julianne Reagan των ALL ABOUT EVE). Το “Tower of strength” είναι ένα ΕΠΟΣ με όλη τη σημασία της λέξης.
7. THE MISSION – “Deliverance” (Carved in sand – 1989)
Μετά από δύο εκτεταμένες περιοδείες, όντας support στον μέγιστο Robert Palmer στο πρώτο σκέλος της περιοδείας και στους THE CURE στο δεύτερο, η παρέα του Hussey ξαναμπαίνει στο studio και επαναπροσλαμβάνει τον Tim Palmer στην παραγωγή. Το “Carved in sand” έχει την εξής ιδιοτροπία: Η πρώτη πλευρά του δίσκου είναι η καλύτερη πρώτη πλευρά που έχουν ηχογραφήσει ποτέ οι THE MISSION. Αντιθέτως τη δεύτερη του πλευρά λίγοι τη θυμούνται. Στην περίφημη A-side λοιπόν του δίσκου, βρίσκονται τα δύο πιο ευρέως γνωστά τραγούδια του συγκροτήματος, το “Butterfly on wheel” με την οποία όλοι ερωτευτήκαμε και τον δυναμίτη “Deliverance”. Στην περιοδεία που ακολούθησε, ο Hinkler έχασε μεγάλο μέρος της, καθώς καθηλώθηκε στο κρεβάτι λόγω οστρακιάς και για τις εναπομείνασες ημερομηνίες, αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον Tim Bricheno των ALL ABOUT EVE. Περιττό να αναφερθεί ότι ο Bricheno, μόλις αποδεσμεύτηκε από τα καθήκοντά του, δεν έμεινε άνεργος. Μπήκε στο studio με τους…THE SISTERS OF MERCY, για την ηχογράφηση του “Vision thing”…
8. THE MISSION – “Hands across the ocean” (Grains of sand – 1990)
Τα recording sessions του “Carved in sand” ήταν υπέρ-αποδοτικά, με αποτέλεσμα πολλά τραγούδια να μείνουν έξω από το τελικό tracklist του. To “Grains of sand” που κυκλοφόρησε μόλις λίγους μήνες μετά τον προκάτοχό του, περιέχει όλα αυτά τα ακυκλοφόρητα τραγούδια, συν κάποιες εναλλακτικές εκδόσεις ήδη γνωστών τραγουδιών του συγκροτήματος. Το “Hands across the ocean”, αποτέλεσμα συμπαραγωγής μεταξύ Tim Palmer και Andy Partridge (XTC), είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι που αν βρίσκονταν στη δεύτερη πλευρά του “Carved in sand”, θα ανέβαζε αρκετά τη συνολική του βαθμολογία.
9. THE MISSION – “Like a child again” (Masque – 1992)
Ο Hinkler έχει πλέον αποχωρήσει επίσημα και υπάρχει αναστάτωση στις τάξεις του συγκροτήματος. Το “Masque” αρχικά προορίζονταν για προσωπικό album του Wayne, αλλά τελικά συνεισέφεραν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και ο Adams και ο Brown και έτσι κυκλοφόρησε κάτω από την ταμπέλα των THE MISSION. Πρόκειται για μια μάλλον άνιση δουλειά, η οποία όμως πούλησε και αυτή καλά και που μπήκε στα charts. Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο διοργανωτής της συναυλίας του Hussey μισεί το “Masque”, αλλά λόγοι γυναικείας φύσης σχεδόν μου καθιστούν επιτακτική την επιλογή του “Like a child again”.
10. EYES OF THE NIGHTMARE JUNGLE – “Where was?” (Fate – 1992)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με τρελό trivia. Το “Where was?” κυκλοφόρησε αρχικά σαν single, το οποίο ήταν η σύμπραξη του Wayne με τον κιθαρίστα Guthrie Handley και ηχογραφήθηκε στα Slaughterhouse Studios στο East Yorkshire. Στα συγκεκριμένα studios έγινε διάσημος ο Colin Richardson και, εκτός από τα τέσσερα πρώτα EPs των THE MISSION, εκεί επίσης ηχογραφήθηκαν θρυλικά albums. Αναφέρω ενδεικτικά το “Bummed” των HAPPY MONDAYS, το “Massacre” των THE EXPLOITED, όλα τα singles των STIFF KITTENS, το “Symphonies of sickness” των CARCASS (!), το “Realm of chaos” των BOLT THROWER (!!) και το “Mentally murdered” EP των NAPALM DEATH (!!!). Χαμός δηλαδή. Το 1992 ο Handley δημιουργεί μαζί με τον ιδιοκτήτη των Slaughterhouse, Russel Webster, ένα gothic rock studio project, τους EYES OF THE NIGHTMARE JUNGLE, των οποίων το παρθενικό album “Fate” είχε κάνει σχετική αίσθηση στους underground κύκλους. Το εναρκτήριο τραγούδι “Shadow dance” είναι διαχρονικό dancefloor goth classic. Ανάμεσα στα τραγούδια του album υπάρχει και η επανηχογράφηση του “Where was?” και τι πιο φυσιολογικό, να κληθεί και εδώ ο συνθέτης του να συμμετάσχει. Για εμπορικούς σκοπούς μάλιστα, το βινύλιο είχε πάνω και το sticker “Feat. Wayne Hussey”.
11. THE MISSION – “Sway” (Neverland – 1995)
Πλέον οι THE MISSION θεωρούνται το ατομικό project του Hussey, αφού τον δρόμο του Hinkler ακολούθησε και ο Adams, ενώ ο Brown ποτέ δεν ήταν ενεργός συνθετικά. Πλέον, το μπάσο ανέλαβε ο Andy Cousin (ALL ABOUT EVE – από που αλλού;), ενώ στη δεύτερη κιθάρα βρίσκεται ο Mark Thwaite, τον οποίο μετέπειτα θα τον πετύχουμε σε REVOLTING COCKS, Gary Numan, ενώ πρόσφατα τον είδαμε και στα μέρη μας, δίπλα στον Peter Murphy. Ο ήχος έχει βαρύνει και το goth στοιχεία σχεδόν έχει εξαϋλωθεί. Το “Sway” είναι ενδεικτικό του ήχου που επέλεξε να ακολουθεί εκείνο τον καιρό ο Wayne.
12. THE MISSION – “Evangeline” (Aura – 2001)
Χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να συνέλθει ο Hussey από το αίσχος του “Blue”, που κυκλοφόρησε το 1996. Στο “Aura” επιστρέφει ο άσωτος υιός Craig Adams και παρέα με τον Thwaite που πρακτικά δεν έφταιγε σε τίποτα για την προηγούμενη συνθετική παρακμή, συνθέτουν παρέα ένα δίσκο που επανέφερε προσωρινά το χαμόγελο στα χείλια μας. Το τελικό αποτέλεσμα μάλιστα ήταν τόσο καλό, που σχεδόν ξεχάστηκε ότι κυκλοφόρησε τη δεκαετία που μεσολάβησε από το “Carved in sand”. Το “Evangeline” συνεχίζει την παράδοση να γράφει πάντα ένα τραγούδι για την εκάστοτε γκόμενά του, παράδοση που κρατάει από τις μέρες (μαντέψτε) των THE SISTERS OF MERCY.
13. THE MISSION – “Met-Amor-Phosis” (Another fall from grace – 2016)
Ακόμη θυμάμαι την κριτική που έκανα για το “Another fall from grace”, όπου παρασυρόμενος από το συναίσθημα έβαλα τον απόλυτο βαθμό. Έχοντας το ακούσει έκτοτε αμέτρητες φορές, σίγουρα δεν είναι “δεκάρι”, αλλά και πάλι ήταν πολλά τα δεκαπέντε χρόνια που είχα να ακούσω ένα ολοκληρωμένο THE MISSION album. Γιατί κάτι τέτοιο είναι, από τη στιγμή που όλα τα τραγούδια έχουν λόγο ύπαρξης. Και όπως είχα πει και τότε, το “Met-Amor-Phosis”, αποτελεί τη γοτθική απενεχοποίηση του Ville Vallo.
FROM THE GRAVES
PERTURBATOR – “Dangerous days” (Blood Music)
Το γεγονός και μόνο ότι ο PERTURBATOR επισκέπτεται για δεύτερη φορά το Gagarin 205 σε διάστημα λίγοτερο από ένα χρόνο από την παρθενική του εμφάνιση στα μέρη μας, λέει πάρα πολλά. Όσοι είχαν βρεθεί εκείνη τη μαγική νύχτα του Νοεμβρίου ακόμη έχουν να διηγούνται το οπτικοακουστικό υπερθέαμα που βίωσαν. Η Τετάρτη που θα απολαύσουμε και πάλι τον James Kent είναι πλέον μια ανάσα μακριά και δεν υπάρχει καλύτερη αφορμή για να βουτήξουμε στο πρόσφατο παρελθόν και να πούμε δυο λόγια για το breakthrough album του.
Έχοντας black metal background και προερχόμενος από ένα πατρικό σπίτι γεμάτο μουσική, αφού και οι δύο γονείς του είναι μουσικοί συντάκτες, ο Kent δεν ήταν δύσκολο για να διευρύνει τους μουσικούς του ορίζοντες πέρα από τα στενά μεταλλικά πλαίσια. Έτσι λοιπόν, το 2014 ήταν ήδη αναγνωρισμένος στην αναδυόμενη synthwave σκηνή, ειδικά μετά τη συμμετοχή του στο soundtrack των παιχνιδιών “Hotline Miami”. Μπορεί, τα δύο πρώτα του albums να μην έκαναν τόσο μεγάλη αίσθηση, όπως και τα πρώτα τέσσερά του EPs, αλλά το “Sexualizer” EP, που κυκλοφόρησε αποκλειστικά για να ευχαριστήσει τους παίκτες των παραπάνω παιχνιδιών, ήταν αυτό που κέντρισε την προσοχή της Blood Music.
Για όσους δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με το εν λόγω label από τη Φινλανδία, να αναφέρω ενδεικτικά κάποια ονόματα που είχε ως τότε στο roster της, όπως ο Ihsahn, οι NE OBLIVISCARIS και οι ENSIFERUM. Εκ του αποτελέσματος δηλαδή, αυτή παράτολμη κίνηση να εντάξει στο δυναμικό της και τον PERTURBATOR της βγήκε σε καλό, αφού το “Dangerous days” ήταν ένα commercial breakthrough και για την εταιρία. Και πως να μην ήταν άλλωστε, αφού πρόκειται ουσιαστικά για τον πρώτο synthwave album που αγγίζει το απόλυτο.
Με εξαίρεση το “Hard wired” που συμμετέχει με τη φωνή της η Isabella Goloversic των MEMORY GHOST, καθώς και το “Minuit” όπου συμβάλει το ντουέτο των lo-fi DEAD ASTRONAUTS, στο “Dangerous days”, όλος ο δίσκος είναι αμιγώς ορχηστρικός, όπως είθισται και στην ευρύτερη synthwave σκηνή, η οποία ήταν ακόμη σε εμβρυακό στάδιο. Τα δε κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι αμέτρητα. Από τα “Perturbator’s theme” “She is young, she is beautiful, she is next” και “Complete domination” (με τη συμμετοχή του κορυφαίου του είδους CARPENTER BRUT) που ήταν τρία πρώτα, επίσημα video clips που κυκλοφόρησε ποτέ ο Kent, στην απόλυτη dancefloor επιτυχία του “Future club”. Από το υπόγειο “Raw power” στο διαβολεμένο “Satanic rites”. Και θα μπορούσα να κατονομάσω όλο το tracklist του album.
Δεν είναι τυχαίο ότι η καριέρα του PERTURBATOR εκτοξεύτηκε κατακόρυφα μετά την κυκλοφορία του “Dangerous days” και έκτοτε παίζει σε sold-out συναυλιακούς χώρους και μεγάλα festivals, ακόμη και του μεταλλικού χώρου, όπως τα Hellfest, Graspop και Brutal Assault. Βάλτε λοιπόν το album να παίξει δυνατά και προετοιμαστείτε για ένα συναυλιακό σοκ την Τετάρτη…
VIDEO OF THE WEEK
Ο Michael Gira, ο ιθύνων νους πίσω από τους θρυλικούς SWANS, εμφανίζεται αυτήν την Παρασκευή στο Temple Athens, σε ένα διαφορετικό ακουστικό set, έχοντας παρέα τον επί χρόνια συνοδοιπόρο του Norman Westberg. Όσοι έχουν ζήσει την εμπειρία των SWANS επί σκηνής, παραμιλούν μέχρι και σήμερα. Σε κάποια μελλοντική έκδοση της στήλης δεσμεύομαι να πω αναλυτικά για την ογκώδη δισκογραφία αυτού του σπουδαίου συγκροτήματος. Μέχρι τότε όμως και με την ευκαιρία λοιπόν της συναυλίας, ρίχνουμε μια γερή βουτιά πίσω στο 1987 και στο album “Children of God”.
AGENDA
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου
PERTURBATOR – THE ALGORITHM AT GAGARIN 205: Ο γάλλος superstar του synthwave επιστρέφει στην Αθήνα με νέο άλμπουμ. Μετά το αξέχαστο live στο Gagarin 205, που εντυπωσίασε ακόμα και τους δύσπιστους, έρχεται ξανά με μια εντυπωσιακή παραγωγή απευθείας από τη Γαλλία, ένα laser και strobe light show που για πρώτη φορά παρουσιάζει στην Ευρώπη και θα μας μείνει αξέχαστο. “Ο μύθος λέει ότι είναι μισός άνθρωπος – μισός συνθεσάιζερ”: o Άρχοντας του synthwave αποτελεί έναν από τους πυλώνες της περιβόητης γαλλικής σκηνής που έβγαλε σούπερσταρς όπως οι Justice, και τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη του neon metal, του σύγχρονου θορυβώδους electro-wave με την crossover αποδοχή, που συνδυάζει με αναπάντεχη επιτυχία τη νέο-goth αισθητική με το industrial metal, φτάνοντας μέχρι και το krautrock. Αν λείψατε από το αλησμόνητο ντεμπούτο του στη Λιοσίων, ένα live που δημιούργησε προηγούμενο και ήταν περισσότερο ένα διαδραστικό πάρτυ, έχετε τώρα μια δεύτερη ευκαιρία.
Οι γάλλοι Algorithm, special guests του Perturbator, συνδυάζουν heavy metal riffs με ηλεκτρονική μουσική, από synthwave και chiptune μέχρι breakcore, για να φτιάξουν το δικό τους μίγμα, εντελώς προσωπικό και ανοιχτόμυαλο όσο και ο εμπνευστής τους Rémi Gallego. Έλαβαν το βραβείο του Καλύτερου Underground Act από το Metal Hammer το 2013 και έκτοτε έχουν παίξει πολλά λάιβ σε πολλά φεστιβάλ και headline shows, με τις συναυλίες τους να αποτελούν μια ξεχωριστή οπτικοακουστική εμπειρία που υπνωτίζει. Starting time: 20:00 (Gagarin 205, Λιοσίων 205, Αττική)
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου
MICHAEL GIRA & NORMAN WESTBERG (SWANS) LIE AT TEMPLE: “Να κάθομαι μόνος μου στο stage μ’ ένα νεκρό κομμάτι ξύλου, μερικά καλώδια και μόνο τη φωνή μου είναι μια πρόκληση που αποφάσισα να βάλω στον εαυτό μου πριν αρκετά χρόνια. Είναι η προσπάθεια να αποδώσω το ίδιο νόημα που έτρεχε πίσω απ’ τη μουσική μου από την αφετηρία, με τα απλούστερα μέσα. Πιστεύω ότι έχω γίνει αρκετά καλός σ’ αυτό με το χρόνο. Παίζω κιθάρα με το δικό μου τρόπο. Ποτέ δεν έμαθα να παίζω συμβατικά και δεν μ’ ενδιαφέρει να το κάνω. Θα μπορούσα το ίδιο εύκολα να χτυπάω δύο πέτρες. Παρέχει ένα πλαίσιο για τη φωνή και τους στίχους με όλα τα μέρη (γνωστά και άγνωστα) να συνενώνονται, μπορεί να οδηγήσει σε κάτι πραγματικά υπερβατικό, που είναι πάντα το μέρος που θέλω να ταξιδεύω: Στο κάπου αλλού, ελπίζω να σας συναντήσω” – Michael Gira / Swans. Μετά από 8 χρόνια, 4 δίσκους με αποθεωτικές κριτικές από το μουσικό τύπο και εξοντωτικές περιοδείες, η τελευταία περιοδεία των Swans έληξε με 3 sold out shows στο Warsaw της Νέας Υόρκης τον Νοέμβριο του 2017. Ο Michael Gira ξεκίνησε άμεσα να γράφει το υλικό για τη νέα εκδοχή των Swans που έχει ολοκληρωθεί, με τις ηχογραφήσεις να έχουν ξεκινήσει ήδη και θα το παρουσιάσει όλο μαζί με παλαιότερα κομμάτια στο παρόν tour. Μαζί του ο Norman Westberg, ενεργό μέλος των Swans από το 1982 μέχρι και σήμερα και ως ο βασικός special guest σε όλες τις ημερομηνίες.
Η υπέροχη Azraq Sahara ολοκληρώνει το μαγικό lineup των συναυλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που θα είναι μαζί μας. Starting time: 21:00 (Temple Athens, Ιάκχου 17, Γκάζι)
Σάββατο 19 Οκτωβρίου
WAYNE HUSSEY ACOUSTIC SHOW AT SECOND SKIN CLUB: 8 χρόνια μετά το τελευταίο live των Mission στην Αθήνα και 10 ολόκληρα χρόνια από το τελευταίο ακουστικό solo show του Wayne Hussey στην Ελλάδα… Όλα αυτά αλλάζουν όμως, αφού στις 19 Οκτωβρίου, ο Wayne Hussey (τραγουδιστής, κιθαρίστας και ιδρυτής των Mission) θα παίξει στο Second Skin ένα ακουστικό live που αναμένεται απόλυτα μυσταγωγικό. Οι καλύτερες στιγμές των Mission, θα ακουστούν σε μία πιο “γυμνή”, ευάλωτη εκδοχή, μόνο δηλαδή μέσω της ακουστικής κιθάρας του Wayne, ενός πιάνου και της άψογης, χαρακτηριστικής φωνής του. Αυτό το live έρχεται στο καλύτερο δυνατό timing, αφού τον Μάιο κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του Wayne με τίτλο Salad Daze (από τις εκδόσεις Omnibus press). Εκεί θα διαβάσουμε άγνωστες λεπτομέρειες και ιστορίες που θα ξεκινούν από τις πρώτες του μέρες με την Pauline Murray and the Invisible Girls, τους Dead Or Alive, την περίοδο που ήταν μέλος των Sisters Of Mercy και φυσικά, στα μεγάλα κεφάλαια του βιβλίου, σε αυτά των Mission από το 1986 και μέχρι σήμερα… Στις 19 Οκτωβρίου δηλαδή, θα δούμε όλη την ιστορία των Mission να ξεδιπλώνεται ζωντανά μπροστά μας με τον καλύτερο και πιο intimate τρόπο. Opening act θα είναι το ντουέτο των Phoebus Water από την Αθήνα.
Αμέσως μετά το acoustic show του Wayne Hussey (The Mission) στο Second Skin Club, απλά δεν φεύγεις! Με τον Wayne στον ίδιο χώρο να μιλάει και να φωτογραφίζεται με τους fans του και τον George Fakinos μαζί με τον Nick Ribeiro στα decks να συνεχίζουν την Γοτθική έκσταση… Starting time: 22:00 (Second Skin Club, Δαμοκλέους 8, Γκάζι)
THE OFFICIAL DEATH DISCO NEW SEASON CELEBRATION PARTY: Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου, το Death Disco κάνει το επίσημο new season opening party, ένα μοναδικό dark wave, electro, gothic, indie, 80’s πάρτι για να εγκαινιάσουμε με όλες τις τιμές που της αρμόζουν τη νέα σεζόν! Ένα event που για όλους όσοι είμαστε άμεσα εμπλεκόμενοι με το Death Disco, αυτή τη φορά έχει μια διαφορετική σημασία, μια και κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί μια νέα αρχή μετά από μια πολύ αγχωτική περίοδο που ευελπιστούμε να έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας. Και για αυτό, το Σάββατο 19 Οκτωβρίου θα αντικρίσετε ένα αρκετά διαφοροποιημένο Death Disco, που και εμφανισιακά αλλά και λειτουργικά θα μας κάνει να νοιώσουμε αυτό το νέο ξεκίνημα. Κατά τ’ άλλα, πέρα από τη μουσική του πάρτι που είναι πάντα ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής, θα υπάρχει και ένα super δώρο που θα κάνει τη βραδιά αυτή ακόμα πιο ξεχωριστή. Τρεις τυχεροί θα αποκτήσουν την Death Disco Full Season Pass που σημαίνει οτι θα έχουν δωρεάν είσοδο σε όλα (επαναλαμβάνω: ΟΛΑ!) τα events που θα γίνουν στο Death Disco μέσα στη σεζόν! Συναυλίες, φεστιβάλ, πάρτι, παζάρια, τα πάντα! Ένα δώρο που αν πέσει στα κατάλληλα χέρια και αξιοποιηθεί όπως του αξίζει, είναι αξίας πολλών εκατοντάδων ευρώ! Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου, το Death Disco ξεκινάει και επισήμως τη νέα σεζόν, και ίσως ξεκινάει και μια νέα εποχή γι’ αυτό, με ένα πάρτι όπως αυτά που μόνο στο Death Disco γίνονται. Μην το χάσετε! Dj’s: Leo Skiadas – George Safelas (Reflections) – S. Terezis – Marquis – Anastos K – Lullaby. Starting time: 24:00 (Death Disco, Ωγύγου 16, Ψυρρή)
HEARTLAND: Το Σάββατο 19 Oκτωβρίου, το Dark Sun σας προσκαλεί στο σκοτεινό και συνάμα λυρικό, HEARTLAND: ένα μουσικό ταξίδι αφιερωμένο σε όλα τα underground και σκοτεινά genres, από τα post punk των 70s και τα gothic των 80s ως και τα πιο dark ηλεκτρονικά και κιθαριστικά ακούσματα του σήμερα. Από τους Bauhaus και τους The Sisters Of Mercy στους Paradise Lost, από τους Sad Lovers & Giants και τους The Sound στους Skinny Puppy, από τους Diary Of Dreams στους Deine Lakaien και τους The Frozen Autumn, στο HEARTLAND δεν υπάρχουν όρια. Στις μουσικές επιλογές της βραδιάς, οι K.Georgiopoulos, Sir Demian και G.Drivas. Starting time: 24:00 (Dark Sun, Θηβών 42, Περιστέρι)
BEYOND THE PALE WEEKLY PLAYLIST
