BLACKFINGER – “When Colors Fade Away” (M-Theory)

0
71

O Eric Wagner (πρώην TROUBLE) κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ με το νέο σχήμα του τους BLACKFINGER. Η αλλαγή κατοικίας του από το Σικάγο στο Πίτσμπουργκ και τα νέα μέλη του σχήματος, δεν έχουν επηρεάσει την οπτική του στη σύνθεση μουσικής. Οι BLACK SABBATH, SOUNDGARDEN, THE DOORS  αποτελούν τα σημαντικότερα στοιχεία του ήχου των BLACKFINGER. Ογκώδη riff, ένα rhythm section που στοιχειώνει τον ακροατή κύρια με τις μπασογραμμές που ξεφεύγουν από τον κλασικό metal ήχο, με δακτυλισμούς και παιχνίδια σαν τις μαύρες σημαίες που δηλώνουν την παρουσία πανώλης στο μεσαιωνικό χωριό, καθώς ανεμίζουν χαρούμενα, στο παιχνίδι του ανέμου, που φουντώνει τις νεκρικές φωτιές.

Αν περιμένατε κάτι διαφορετικό από τον ήχο των TROUBLE, θα απογοητευτείτε. Εδώ η έμφαση δίνεται στο μελωδικό Doom, και τον βαρύ σκοτεινό ήχο που έχει τις ρίζες του στην εικόνα που αντίκρυσαν οι σύμμαχοι όταν απελευθέρωσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους επιζώντες. Η ελπίδα είναι πραγματικά λέξη που ηχεί κενή στο λεξιλόγιο και τη ζωή του Wagner. Οι στίχοι του “All My Sorrow” – “Hush little babies, don’t you cry/You know your daddy was born to die/All my troubles will soon be gone…’’ μιλάνε από μόνοι τους.

Το μεγαλείο των BLACKFINGER έγκειται στο ότι με καλλιτεχνικά λιτές προσεγγίσεις δημιουργούν το αίσθημα του τέλους, της απομόνωσης και της απόγνωσης, με τρόπο που οι PARADISE LOST πχ θα χρειάζονταν σειρές από κιθαριστικά riff και εδώ αρκεί η μονότονη επανάληψη της κεντρικής ιδέας του θλιμμένου εγκεφάλου που λέγεται Eric Wagner.

Αυτό το άλμπουμ είναι η απόδειξη ότι οι TROUBLE δεν θα είναι ποτέ οι ίδιοι χωρίς την μεγαλύτερη κατά τη γνώμη μου φωνή του Doom, τον άνθρωπο που το μπόλιασε με τα ψυχοτρόπα, την ψυχεδέλεια και ανέδειξε την κατάθλιψη σε κινητήρια δύναμη του σκοτεινού ήχου, τον Eric Wagner. Λιτό, χαμηλών τόνων και ταχυτήτων, αλλά βασανιστικά επώδυνο άλμπουμ, σε ταξιδεύει στις σκοτεινές γωνιές που σε περιμένει η απόγνωση, ο φόβος και η παγωμένη αίσθηση της μοναξιάς που μόνο ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας, περασμένης μέσα από την παραμόρφωση ξέρει να μεταδώσει.

Για γκρίζες νύχτες, ιδανικό soundtrack για να περπατήσετε βράδυ στις ακτές του Σαρωνικού, αναζητώντας ποιός σκότωσε την φώκια Αργυρώ. 

8 / 10

Στέλιος Μπασμπαγιάννης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here