Με την 40ή επέτειο του εμβληματικού άλμπουμ των ACCEPT, “Balls To The Wall”, ο Udo Dirkschneider, ιδρυτικό μέλος και πρώην τραγουδιστής των ACCEPT, δίνει νέα πνοή σε ένα μουσικό αριστούργημα. Αυτή η αναδημιουργία δεν γεννήθηκε από την επιθυμία απλώς να επαναληφθεί το πρωτότυπο, αλλά προέκυψε μέσα από αμέτρητες συζητήσεις με καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς rock και metal σκηνής.
Σε συναυλίες και φεστιβάλ, ένα ερώτημα ακουγόταν ξανά και ξανά: “Σχεδιάζεις κάτι ιδιαίτερο για τα 40 χρόνια του ‘Balls To The Wall’;” Αυτές οι συζητήσεις τελικά πυροδότησαν την ιδέα της ηχογράφησης των θρυλικών κομματιών του άλμπουμ με τη συμμετοχή μιας πληθώρας καλεσμένων μουσικών. Το αποτέλεσμα είναι ένας φόρος τιμής που έχει ξεχωριστή σημασία τόσο για τον Dirkschneider όσο και για τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Για αυτούς, η συμμετοχή στο έργο αυτό δεν είναι μόνο προσωπική τιμή, αλλά και μια ισχυρή αναγνώριση ενός πρωτοποριακού κεφαλαίου στην ιστορία της μουσικής.
Η νέα εκδοχή του “Balls To The Wall” διαθέτει ένα εντυπωσιακό lineup που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη λάμψη στην επανέκδοση:
Balls To The Wall – Joakim Brodén (Sabaton)
London Leatherboys – Biff Byford (Saxon)
Fight It Back – Mille Petrozza (Kreator)
Head Over Heels – Nils Molin (Dynazty/Amaranthe)
Losing More Than You’ve Ever Had – Michael Kiske (Helloween)
Love Child – Ylva Eriksson (Brothers Of Metal)
Turn Me On – Danko Jones
Losers and Winners – Dee Snider (Twisted Sister)
Guardian Of The Night – Tim “Ripper” Owens (πρώην Judas Priest)
Winter Dreams – Doro Pesch
Αυτή η επανερμηνεία του “Balls To The Wall” όχι μόνο κάνει τα πρωτότυπα κομμάτια να λάμψουν ξανά, αλλά και υπογραμμίζει τη διαχρονική σημασία και επιρροή του άλμπουμ στη metal σκηνή. Ταυτόχρονα, γίνεται σαφές ότι δεν πρόκειται για μια απλή προσπάθεια αναβίωσης ενός «ανέγγιχτου» έργου. Αντίθετα, είναι μια γιορτή της κληρονομιάς του “Balls To The Wall”, με την ευλογία και τον ενθουσιασμό πολλών σημαντικών φωνών του είδους.
Το αποτέλεσμα είναι ένας φόρος τιμής στην ιστορία του heavy metal και μια απόδειξη για το πόσο διαχρονικό και εμπνευσμένο παραμένει αυτό το άλμπουμ, ακόμα και τέσσερις δεκαετίες μετά.
Οι Acaste, είναι ένα συγκρότημα που προέκυψε από τις στάχτες των Sleepin Pillow, και μας συστήνεται μέσα από την κυκλοφορία του πρώτου τους EP, “Home”. Με μια πλούσια δισκογραφία και αμέτρητες εμφανίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, τα μέλη του συγκροτήματος φέρνουν μαζί τους μια τεράστια εμπειρία και ένα πάθος για τη μουσική που ξεχειλίζει από κάθε νότα.
Στην καρδιά των Acaste βρίσκονται τρία από τα πρώην μέλη των Sleepin Pillow: ο Πάρης Βασιλειάδης (Rispa) στις κιθάρες, ο Θοδωρής Αραμπατζής (Aisha-Sama) στο μπάσο και ο Μπάμπης Πετσίνης (Skinman) στα τύμπανα. H τριάδα συμπληρώνεται από τη Σοφία Γεωργαντά (Mora Hecate), μια ερμηνεύτρια με μια δυναμική φωνή και εντυπωσιακή σκηνική παρουσία που συναρπάζει.
Η μουσική των Acaste είναι ένα συναρπαστικό μείγμα από Art Rock, Progressive και Alternative Metal, που δημιουργεί μια μοναδική κι άκρως ακουστική εμπειρία. Οι μελωδίες τους είναι εθιστικές, γκρουβάτες και φλερτάρουν με το metalcore, εκπροσωπώντας επάξια την κοχλάζουσα ελληνική σκηνή με το Home.
Το ΕP αποτελείται από 4 τραγούδια σε μουσική, στίχους και παραγωγή του Πάρη Βασιλειάδη, ενώ η μίξη και το mastering έγινε από τον Θάνο Μυλωνά.
Δείτε εδώ το video για το The Last Day of your Life.
Οι Saxon κυκλοφορούν το βίντεο για το “Pirates Of The Airwaves” από το πολυσυζητημένο 24ο στούντιο άλμπουμ τους, “Hell, Fire And Damnation” – διαθέσιμο τώρα από τη Silver Lining Music.
Οι Saxon είναι επίσης ενθουσιασμένοι να ανακοινώσουν ότι οι Grand Slam θα συμμετάσχουν στην περιοδεία τους “Hell, Fire and Steel” στην Ευρώπη, μαζί με τις ήδη ανακοινωμένες Girlschool.
Ο Biff Byford των Saxon δήλωσε:
“Είναι υπέροχο που θα έχουμε τους Grand Slam μαζί μας στην περιοδεία – είναι μια φανταστική μπάντα. Θα είναι ΕΠΙΚΟ!”
Οι Grand Slam σχηματίστηκαν αρχικά το 1984 από τον θρύλο της ιρλανδικής rock μουσικής Phil Lynott και τον κιθαρίστα Laurence Archer. Μετά τη διάλυσή τους το 1986, η μπάντα επέστρεψε με νέο άλμπουμ, το “Wheel of Fortune”, γεμάτο δυναμικά hard rock κομμάτια που εκπέμπουν μια ζωηρή και καθαρή ενέργεια. Οι Grand Slam είναι και πάλι δυναμικά παρόντες, έτοιμοι να κατακτήσουν τις σκηνές παγκοσμίως με έναν ήχο που αγγίζει ασυνείδητα την ψυχή των οπαδών του κλασικού ροκ, οι οποίοι δεν ήξεραν τι τους έλειπε.
Στο μεταξύ, τα εισιτήρια για την περιοδεία “Hell, Fire and Steel” πωλούνται με γοργούς ρυθμούς, με τις συναυλίες σε Στοκχόλμη και Huskvarna ήδη SOLD OUT, ενώ και σε άλλες τοποθεσίες τα εισιτήρια εξαντλούνται.
Η περιοδεία “Hell, Fire and Steel” στην Ευρώπη θα περιλαμβάνει εκτελέσεις κομματιών από το πρόσφατο, επιτυχημένο στούντιο άλμπουμ τους “Hell, Fire and Damnation”, καθώς και ολόκληρο το κλασικό δεύτερο άλμπουμ τους, “Wheels of Steel”, που κλείνει 45 χρόνια κυκλοφορίας την επόμενη χρονιά. Επιπλέον, το κοινό θα απολαύσει και άλλα αγαπημένα τραγούδια και επιτυχίες από όλη την καριέρα των Saxon.
Το θρυλικό άλμπουμ “Wheels of Steel” έχει αναφερθεί από πολλούς δημοσιογράφους ως ένα από τα κλασικά άλμπουμ που κάθε οπαδός του heavy metal πρέπει να έχει. Γεμάτο από ιστορικά κομμάτια και βαριά ριφ, από το εκρηκτικό εναρκτήριο riff του “Motorcycle Man” μέχρι το μεγαλειώδες και τραχύ tour de force του ομώνυμου “Wheels of Steel”, το άλμπουμ είναι μια εμπειρία που πρέπει να ζήσει κάθε ακροατής.
Ο Biff Byford σχολίασε:
“Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι που θα επιστρέψουμε στην Ευρώπη στις αρχές του επόμενου χρόνου και θέλαμε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο για αυτή την περίσταση. Η περιοδεία με τους Judas Priest ήταν φανταστική και θέλαμε να μεταφέρουμε αυτό το πνεύμα και την ενέργεια στην επόμενη περιοδεία μας. Και ποιος καλύτερος τρόπος από το να παίξουμε το πρώτο μας άλμπουμ που μας καθιέρωσε παγκοσμίως, το “Wheels of Steel”, στην ολότητά του; Φυσικά, θα παίξουμε και τις μεγάλες μας επιτυχίες, άλλα αγαπημένα των φαν, καθώς και κομμάτια από το νέο μας άλμπουμ “Hell, Fire and Damnation”.”
Η περιοδεία “Hell, Fire And Steel” ξεκινά από τη Βρέμη της Γερμανίας στις 4 Φεβρουαρίου, αλλά δυστυχώς δεν περνά από τη χώρα μας.
Το “Hell, FireAndDamnation” είναι ένα άλμπουμ στο οποίο οι Saxon εξερευνούν διάφορες πτυχές της ιστορίας και του μυστηρίου, μέσα από δέκα από τα πιο εκρηκτικά τους τραγούδια μέχρι σήμερα. Ο Biff προσφέρει τα πιο πλούσια φωνητικά του εδώ και χρόνια, ενώ οι NigelGlockler και NibbsCarter στα ντραμς και το μπάσο αντίστοιχα, καθορίζουν τον ρυθμό με εκρηκτική δύναμη. Οι κιθάρες των DougScarratt και BrianTatler είναι φρέσκες και γεμάτες φωτιά, συμπληρώνοντας η μία την άλλη ιδανικά, προσφέροντας μια συνολική ενέργεια και μανία που θα κάνει τους οπαδούς να «τρελαθούν». Μουσικά, οι Saxon φέρνουν τα πάντα στο τραπέζι. Υπάρχει ένας φρενήρης φόρος τιμής στο ίδιο το heavy metal με το τραχύ και δυναμικό “FireAndSteel”, ένα υπέροχο νεύμα στη γέννηση του NWOBHM με το mid-tempo κομμάτι “PiratesOfTheAirwaves”, αλλά ίσως το πραγματικό διαμάντι είναι το “There‘sSomethingInRoswell”, με το εκτεταμένο groove και την αίσθηση που αξίζει να παιχτεί σε αρένες.
Το “Hell, FireAndDamnation” είναι ένα κλασικό δείγμα βρετανικού heavy metal. Η παραγωγή έγινε από τον AndySneap (JudasPriest, Exodus, Accept, και κιθαρίστας των Priest) και τον Biff Byford, με τον Sneap να επιμελείται τη μίξη και το mastering. Το άλμπουμ ισορροπεί τέλεια μεταξύ αυτοπεποίθησης και δύναμης, αλλά και της ειλικρινούς, άνετης επίδειξης των μυών του NWOBHM, το οποίο οι Saxon συνέβαλαν στη δημιουργία του.
Μύθοι και Ξωτικά: Ένα Βραδύ Φαντασίας στον Θρόνο του Λυκαβηττού!
Blind Guardian – Ελληνικό κοινό. Η σχέση αυτή δεν περιγράφεται. Σχέση μοναδική και βαθιά συναισθηματική, γεμάτη αμοιβαία αγάπη και θαυμασμό. Από την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας στα μέσα της δεκαετίας του 90 μέχρι και σήμερα το κοινό συνεχώς αυξάνεται, νέες γενιές προστίθενται οι παλιοί δεν αποχωρούν ποτέ και όλοι μαζί τραγουδούν κάθε λέξη, κάθε νότα, δημιουργώντας ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός που πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις. Και φυσικά οι ίδιοι οι Guardian δεν χάνουν την ευκαιρία να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για την αγάπη των Ελλήνων, περιγράφοντάς τους ως από τους πιο θερμούς και παθιασμένους οπαδούς τους παγκοσμίως.
Η μαγεία επιστρέφει, αυτή τη φορά στον πλέον ιδανικό χώρο, στο Θρόνο της Αθήνας, το Θέατρο του Λυκαβηττού, στις 26 Ιουνίου 2025 και αυτό που αναμένεται είναι η καλύτερη, η πληρέστερη, η πιο επική εμφάνιση των Γερμανών στη χώρα μας.
Είναι επίσης μοναδικό φαινόμενο ότι οι συναυλίες τoυ συγκροτήματος βασίζονται αποκλειστικά στην διάδρασή τους με το κοινό. Κανένα οπτικό εφέ, κανένα σκηνικό, καθόλου φωτιές, περίτεχνα φώτα και οθόνες. Καμία προσπάθεια για βεβιασμένες εντυπώσεις. Η μουσική και οι στίχοι τους αρκούν για να μετατρέψουν τις συναυλίες τους σε εμπειρία ζωής.
Οι Blind Guardian είναι αναμφίβολα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του power metal. Με μοναδικό χαρακτήρα και προσωπικό ηχόχρωμα έχουν δημιουργήσει το δικό τους χώρο στο metal στερέωμα και η ικανότητά τους να συνδυάζουν περίτεχνες ενορχηστρώσεις, επικές αφηγήσεις και συναισθηματική ειλικρίνεια, τους έχει καθιερώσει ως ζωντανούς θρύλους.
Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1984 στο Krefeld της Γερμανίας από τους Hansi Kürsch (φωνητικά, μπάσο αρχικά) και André Olbrich (κιθάρα), οι οποίοι παραμένουν οι βασικοί πυλώνες της μπάντας. Ξεκινώντας ως Lucifer’s Heritage, οι Blind Guardian αρχικά κινήθηκαν σε speed metal ύφος , με εμφανείς επιρροές από συγκροτήματα όπως οι Helloween και οι Iron Maiden. Το 1988 επηρεασμένοι από το δίσκο “Awaken the Guardian’ των Fates Warning μετονομάστηκαν σε Blind Guardian και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “Battalions of Fear” το οποίο πέρασε σχετικά απαρατήρητο. Ακολουθεί το “Follow the Blind” (1989) στο οποίο συμμετέχει ο Kai Hansen των Helloween και με τραγούδια όπως το μυθικό πλέον “Valhalla” το συγκρότημα μπαίνει στον χάρτη. Με το “Tales from the Twilight World” (1990) παρουσιάζουν ακόμα πιο έντονα το επικό αφηγηματικό τους ύφος κρατώντας όμως αρκετά speed metal στοιχεία και φτάνουμε στο “Somewhere Far Beyond” (1992) το album με το εμβληματικό “The Bard’s Song (In the Forest)” να αποτελεί από τότε μέχρι και σήμερα το highlight κάθε συναυλίας τους.
Οι δύο δίσκοι που ακολουθούν είναι τα αριστουργήματα που καθιερώνουν τους Guardian ως μία από τις μεγάλες δυνάμεις του χώρου. Είναι τα “Imaginations from the Other Side” (1995) και “Nightfall in Middle-Earth” (1998). Το πρώτο ένα αριστούργημα του power metal, με τραγούδια όπως “Bright Eyes” και “Mordred’s Song” και το δεύτερο, το πιο γνωστό album τους, βασισμένο στο “Silmarillion” του Tolkien. Με το “A Night at the Opera” (2002) εξερευνούν πιο περίπλοκες δομές, το “A Twist in the Myth” (2006) διακρίνεται για την πιο μοντέρνα προσέγγιση και στο “At the Edge of Time” (2010) επιχειρούν μία επιστροφή στις ρίζες. Με τα δύο τελευταία τους album, “Beyond the Red Mirror” (2015) και “The God Machine” (2022) συνεχίζουν την παράδοση του αφηγηματικού power metal με αμείωτη τη δημιουργική τους ενέργεια.
Στις 26 Ιουνίου, στο Θέατρο του Λυκαβηττού, τους περιμένουμε για μία ακόμα φορά, να ανανεώσουμε τους όρκους αγάπης και να ζήσουμε και πάλι την υπερβατική εμπειρία των συναυλιών του. Το ξέρεις πως δεν μπορείς να λείψεις από εκεί.
BEAST IN BLACK
Το Μέλλον είναι Τώρα
Οι Beast in Black είναι ένα φινλανδικό heavy/power metal συγκρότημα που ιδρύθηκε το 2015 από τον κιθαρίστα και συνθέτη Anton Kabanen, πρώην μέλος των Battle Beast. Το όνομα του συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από το ιαπωνικό manga “Berserk“, το οποίο αποτελεί και βασική θεματολογία για πολλούς από τους στίχους και την αισθητική της μπάντας.
Το 2017, οι Beast in Black κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, “Berserker“, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη metal κοινότητα χάρη στον συνδυασμό επικών riff, δυναμικών μελωδιών και ηλεκτρονικών στοιχείων, ενώ τα φωνητικά του Έλληνα τραγουδιστή Yannis Papadopoulos (πρώην Wardrum) ξεχωρίζουν για την εντυπωσιακή τους έκταση και τη θεατρικότητά τους.
Η επιτυχία συνεχίστηκε με το άλμπουμ “From Hell with Love“ (2019) και το “Dark Connection“ (2021), που ενίσχυσαν την παρουσία τους στις διεθνείς metal σκηνές. Οι Beast in Black συνδυάζουν στοιχεία από heavy metal, power metal, synthwave και eurobeat, δημιουργώντας έναν μοναδικό, ρετρό-φουτουριστικό ήχο.
Με εντυπωσιακές ζωντανές εμφανίσεις και διαρκώς αυξανόμενη φήμη, οι Beast in Black έχουν καταξιωθεί ως ένα από τα πιο ξεχωριστά σχήματα της σύγχρονης metal σκηνής.
Οι Beast in Black δεν είναι απλά μια ακόμη τυπική power metal μπάντα. Η μουσική τους έχει μια φουτουριστική και ταυτόχρονα νοσταλγική αίσθηση, κάνοντας τη συναυλία να μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο και παράλληλα τραγούδια σαν τα “Blind and Frozen“, “Born Again“ και “Sweet True Lies“ έχουν χορωδιακά ρεφρέν που ξεσηκώνουν τον κόσμο, ενώ ο ρυθμός και οι μελωδίεςτους είναι “κολλητικές”, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πάρτι.
Πρέπει, τέλος, να σημειωθεί η σπουδαία φωνή του Yannis Papadopoulos,o οποίος θεωρείται ένας από τους καλύτερους σύγχρονους metal τραγουδιστές, με εντυπωσιακή έκταση φωνής, που κυμαίνεται από βαθιά, δυναμικά growls έως πανύψηλα falsetto. Πρέπει να τον ακούσεις για να τον πιστέψεις.
Αν οι Blind Guardian είναι ένα ιστορικό συγκρότημα, και δικαίως θεωρούνται από τους θεμελιωτές του power metal, οι Beast In Black είναι οι άξιοι συνεχιστές μίας τεράστιας σχολής και στις 26 Ιουνίου το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον του power θα βρεθούν επάνω στη σκηνή του Λυκαβηττού σε μία βραδιά φτιαγμένη για να γίνει μύθος…
BLIND GUARDIAN
Beast in Black
26 IOYNIOY 2025 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ
Πληροφορίες Εισιτηρίων
Η τιμή των εισιτηρίων αρχίζει από 49,50 € και μπορείτε να τα προμηθευτείτε εδώ: more.com
Σας άρεσαν οι λίστες και συνεχίζουμε!!! Ο Σάκης Φράγκος, στο 8ο επεισόδιο της 3ης σεζόν του Rock Hard – The Pod, βρίσκει αφορμή από την επέτειο κυκλοφορίας του “Show no mercy” των SLAYER, κι έφτιαξε το Top-10 των αγαπημένων του thrash metal ντεμπούτων από τις ΗΠΑ (παραθέτοντας -βέβαια- και δέκα επιπλέον άλμπουμ) σ’ ένα χορταστικό -αν μη τι άλλο- podcast.
Ελάτε μαζί μας στον τρίτο χρόνο του Rock Hard – The Pod, γραφτείτε στο κανάλι μας και θα έρθουν πολλές ακόμα μεταλλικές ιστορίες.
Η τέταρτη συναυλία και δημοπρασία “Helping Hands” των METALLICA πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή (13 Δεκεμβρίου) στο YouTube Theater στο Λος Άντζελες.
Εκτός από τους METALLICA, στη φετινή εκδήλωση “Helping Hands Concert & Auction” εμφανίστηκαν επίσης οι Sammy Hagar, Michael Anthony, Joe Satriani και Kenny Aronoff, καθώς και οι SistaStrings, το μουσικό δίδυμο που αποτελείται από δύο αδερφές οι οποίες πήραν τον τίτλο στην κατηγορία “best instrumentalist” για το 2023 από την Americana Music Association.
Η εκδήλωση, με παρουσιαστή για άλλη μια φορά τον Jimmy Kimmel, σηματοδότησε την επιστροφή της συναυλίας και δημοπρασίας “Helping Hands” του ιδρύματος All Within My Hands στο Λος Άντζελες. Στην αντίστοιχη εκδήλωση “Helping Hands” του 2022, συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000.000 δολάρια, το 100% των οποίων διατέθηκε απευθείας στις προσπάθειες του ιδρύματος All Within My Hands για την υποστήριξη της εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού, της καταπολέμησης της πείνας, της παροχής βοήθειας σε καταστροφές και άλλων κρίσιμων τοπικών υπηρεσιών.
Το setlist που έπαιξαν οι METALLICA, σύμφωνα με το setlist.fm, ήταν το ακόλουθο:
Acoustic
01. Low Man’s Lyric (with Avi Vinocur) (also with Henry Salvia; first performance since September 13, 1998)
02. Helpless (DIAMOND HEAD cover) (with Avi Vinocur) (also with Henry Salvia; first performance since April 7, 2018)
03. Away From Home (BACHMAN–TURNER OVERDRIVE cover) (with Avi Vinocur) (also with Henry Salvia; live debut)
04. If Darkness Had A Son (with SistaStrings) (also with Avi Vinocur and Henry Salvia; live debut of acoustic rendition)
05. Nothing Else Matters (with SistaStrings) (also with Avi Vinocur and Henry Salvia)
Electric
06. Orion
07. The Shortest Straw
08. Until It Sleeps
09. Screaming Suicide
10. The Unforgiven II (with Avi Vinocur) (first performance since September 16, 2015)
11. Fuel (with Avi Vinocur) (also with Henry Salvia; new arrangement)
12. Hit The Lights (with Jeff Ament)
13. Master Of Puppets
Μπορείτε να παρακολουθήσετε μερικές στιγμές από τη βραδιά στα βίντεο που ακολουθούν:
Νεότερα σχετικά με το πότε θα μπορέσουν να ακούσουν το πρώτο single και γενικότερα νέο υλικό από το επερχόμενο άλμπουμ των HELLOWEEN, έδωσε ο Andi Deris, σε ερώτηση που του έγινε από το MariskalRockTV της Ισπανίας. Ο τραγουδιστής είπε χαρακτηριστικά: «Εντάξει. Είμαι πολύ προσεκτικός εδώ. Πολύ προσεκτικά, θα έλεγα ότι τον Φεβρουάριο θα έχουμε το πρώτο single. Ολόκληρο το άλμπουμ, υπολογίζω, θα κυκλοφορήσει στις αρχές του καλοκαιριού του ‘25».
Ο καλλιτέχνης συνέχισε λέγοντας ότι τα ντραμς για το νέο άλμπουμ των HELLOWEEN εξακολουθούν να ηχογραφούνται και πως τα άλλα μέλη του γκρουπ θα βρίσκονται στο στούντιο του στην Τενερίφη, στις 20 Δεκεμβρίου, όταν και θα ξεκινήσουν την προσθήκη των κιθαριστικών μερών, των σόλο και θα ξεκινήσουν και την ηχογράφηση των φωνητικών με συμμετοχή τόσο του Kai Hansen, όσο και του Michael Kiske.
Υπενθυμίζουμε ότι νωρίτερα φέτος, η επανενωμένη και διευρυμένη κλασική σύνθεση του γερμανικού συγκροτήματος, υπέγραψε με τη Reigning Phoenix Music (RPM) για την κυκλοφορία του επόμενου στούντιο άλμπουμ τους. Η μπάντα μπήκε στο στούντιο το περασμένο καλοκαίρι για να ξεκινήσει την ηχογράφηση του διαδόχου του πολυαναγνωρισμένου ομώνυμου άλμπουμ που κυκλοφόρησε τρία χρόνια νωρίτερα.
Σχετικά με την μουσική κατεύθυνση του δίσκου, ο Deris δήλωσε πως:
«Λατρεύω δύο ή τρία τραγούδια του Kai. Είναι τρελά με την καλή έννοια, και τα αγαπώ μέχρι θανάτου. Ο Weiki [Michael Weikath] έχει επίσης ένα καταπληκτικό τραγούδι. Τα δικά μου τραγούδια είναι σίγουρα πάντα καλά. [Γέλια] Αυτό είναι αστείο. Αλλά νομίζω ότι έχουμε πολλά εξαιρετικά τραγούδια, σίγουρα. Υπέροχα hooks, πολλά θετικά sing-alongs. Οπότε, ναι, πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που πιθανότατα θα χρειαζόμαστε στις εποχές που έρχονται. [Γέλια] Πολύ θετικό, πρέπει να πω. Θα έλεγα ότι το 80% του άλμπουμ είναι εξαιρετικά θετικό. Μερικές φορές πολύ γρήγορο και βαρύ, αλλά θετικό. Καλή, καλή διάθεση. Και έχουμε μία μπαλάντα. Επιτέλους, έχουμε μία μπαλάντα».
Οι βετεράνοι του heavy rock, Nightstalker, επιστρέφουν με το νέο τους single “Uncut”, το πρώτο τραγούδι από το επερχόμενο έβδομο στούντιο άλμπουμ τους, “Return From The Point of No Return”, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 14 Μαρτίου 2025, μέσω της ιταλικής Heavy Psych Sounds.
Με τα σκληρά riffs, τους υπνωτιστικούς ρυθμούς και τα επιβλητικά φωνητικά του Argy, το “Uncut” αποτυπώνει τον χαρακτηριστικό ήχο της μπάντας, ενώ ταυτόχρονα προϊδεάζει για τη σκοτεινότερη και πιο επεκτατική κατεύθυνση του νέου άλμπουμ.
Το “Uncut” συνοδεύεται από video clip που σκηνοθέτησε ο Άγγελος Βινιεράτος με τον οποίο έχουν συνεργαστεί ξανά για το video του “Sweet Knife”. Το video περιέχει στιγμιότυπα από τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ που πραγματοποιήθηκαν στα Manos Backline studios.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO
Το “Return From The Point of No Return” αποτελεί έναν θρίαμβο του heavy rock και μια αδιάψευστη απόδειξη της κληρονομιάς των Nightstalker.
Το άλμπουμ θα είναι διαθέσιμο από τις 14 Μαρτίου σε διάφορες εκδόσεις βινυλίου, σε CD digipack και ψηφιακά.
Την ημέρα των Χριστουγέννων, στο Κύτταρο, θα δοθεί μια μεγάλη, για το ελληνικό underground metal, συναυλία: Οι TRIUMPHER γιορτάζουν την κυκλοφορία του “Spirit Invictus”, του σαρωτικού νέου δίσκου τους, έχοντας ως εκλεκτούς καλεσμένους τους ACHELOUS, που επίσης ενθουσίασαν με το φετινό “Tower of High Sorcery”, τον Σάκη Τόλη (ROTTING CHRIST) και τον Tony Abaddon Bray, τον αυθεντικό drummer των τεράστιων VENOM. Το Rock Hard λοιπόν δεν χάνει την ευκαιρία και «ανακρίνει» τους Αντώνη “Mars Triumph” Βάιλα (φωνητικά, TRIUMPHER), Χρήστο Κάππα (φωνητικά, ACHELOUS) και Chris Achelous (μπάσο, ACHELOUS) σε γνωστό πεζόδρομο των Αθηνών, συνοδεία ενός freddo espresso, δύο διπλών ελληνικών και ενός καφέ φίλτρου. Το τι συζητήθηκε, ακολουθεί ευθύς αμέσως!
Καλησπέρα σας κύριοι, από εμένα και το RockHard! Η πρώτη μου ερώτηση είναι νομίζω η πλέον λογική και αναμενόμενη: Πως «τα βρήκατε» και δίνετε live μαζί;
Αντώνης: Χαιρετώ και ευχαριστώ, Δημήτρη, για την πρόσκληση! Δεν είναι κάτι νέο αυτό που ετοιμάσαμε! Υπήρχε η σκέψη από πέρυσι και με αφορμή το release show για το “Spirit Invictus”, επιτέλους μας δόθηκε ένα καλό «πάτημα» ώστε να καλέσουμε τους ACHELOUS για να σταθούν στο πλευρό μας αυτήν την σημαντική, για εμάς, βραδιά! Χρήστος: Καλησπέρα, Δημήτρη! Με τα παιδιά είμαστε φίλοι, εκτιμάμε τη μουσική τους και όλα ήταν πολύ εύκολα να κανονιστούν. Όπως είπε ο Αντώνης, συζητούσαμε πολύ καιρό για να κάνουμε ένα live μαζί και με την ευκαιρία του νέου, εκπληκτικού τους δίσκου, τα παιδιά μας κάλεσαν να παίξουμε στην παρουσίαση του! Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, φέτος τα Χριστούγεννα θα έχουμε ένα μακελειό καυτού, επικού μετάλλου στο Κύτταρο! Chris: Καλησπέρα κι από μένα! Τι να πω εγώ παραπάνω, με κάλυψαν απόλυτα οι προλαλήσαντες.
Και όχι μόνο τα «βρήκατε» μεταξύ σας, αλλά βρήκατε επίσης τον Σάκη Τόλη και τον Tony “Abaddon” Bray.
Αντώνης: Πρόκειται για δύο τεράστιες προσωπικότητες του σκληρού ήχου και μεγάλες επιρροές για τους TRIUMPHER, τόσο σε μουσικό επίπεδο όσο και στη “metal” φιλοσοφία μας, που προσκλήθηκαν και θα μας τιμήσουν με την σπουδαία παρουσία τους.
Chris, εσύ ειδικά, ξέρω πως είσαι φανατικός οπαδός των ROTTINGCHRIST και VENOM! Chris: Προσωπικά, έχω ανέβει στο συννεφάκι μου και δεν κατεβαίνω με τίποτα! Είμαι ένας ευτυχισμένος μπλακμεταλλάς, με ένα μόνιμο χαμόγελο! Για να το πω με απλά λόγια, “dreamsdocometrue”…
Αμφότεροι κυκλοφορήσατε φέτος εξαίσιες δουλειές. Θα ήθελα αρχικά να μου πουν οι ACHELOUS πως πάνε τα πράγματα με το “TowerofHighSorcery”. Χρήστος: Τα πάντα πήγαν και πάνε εξαιρετικά. Τον συγκεκριμένο δίσκο είχαμε την ευκαιρία να τον προωθήσουμε όπως του αρμόζει. Κάναμε μια επιτυχημένη παρουσίαση σε ένα γεμάτο Temple, περιοδεύσαμε στο εξωτερικό, παίξαμε στην επαρχία, παίξαμε σε διάφορα festivals στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και φυσικά support-άραμε τους τεράστιους RAGE στα live τους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Σαν κερασάκι στη τούρτα, έρχεται και το live με τους TRIUMPHER στο Κύτταρο, για να κλείσει ιδανικά η χρονιά. Ο δίσκος έχει ήδη γίνει sold out όσον αφορά το βινύλιο και σχεδόν sold out όσον αφορά τα CD, οπότε μπορούμε να πούμε ότι όλα πάνε κατ’ ευχή! Chris: Θεωρώ ότι το “Tower…” ήταν η πιο ολοκληρωμένη προσπάθειά μας από όλες τις απόψεις. Βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι πλέον είμαστε πολλά χρόνια μαζί όλα τα παιδιά στη μπάντα, οπότε τα πάντα γίνονται με μεγαλύτερη ευκολία.
Ξέρω πως δουλεύετε σχολαστικά το υλικό σας. Μήπως έχετε ξεκινήσει ήδη να ετοιμάζετε τον διάδοχο του “Tower…”; Χρήστος: Δημήτρη, εσύ ξέρεις ότι δεν αφήνουμε τίποτα στη τύχη του και ότι δουλεύουμε ασταμάτητα. Εννοείται ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία της προπαραγωγής του νέου άλμπουμ (σ.σ: λαυράκι!) και θεωρούμε ότι μάλλον θα είμαστε έτοιμοι να τον δουλέψουμε και στο στούντιο στα μισά του 2025! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η προώθηση του “Tower…” έχει τελειώσει. Συνεχίζουμε ακάθεκτοι σε όλα τα μέτωπα!
Αντιστοίχως, Αντώνη, ποιες οι πρώτες αντιδράσεις για το “SpiritInvictus”;
Αντώνης: Οι αντιδράσεις μετά τον περσινό χαμό με το “Storming the walls”, πλέον ήταν οι αναμενόμενες! Διαβάζουμε συνεχώς σπουδαίες κριτικές αλλά το κυριότερο είναι πως υπάρχει φοβερός ενθουσιασμός, διθύραμβοι και εκστατικά σχόλια από το όλο και αυξανόμενο fanbase μας, καθώς νομίζω αποδείξαμε σε όσους μας ακολουθούν ότι το “Storming…” δεν ήταν ένα… πυροτέχνημα, αλλά ότι ήρθαμε για να μείνουμε!
Είστε μουσικοί με πολύχρονη εμπειρία. Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ άγχος, αγωνία, ένταση πριν ή κατά τη διάρκεια ενός live;
Χρήστος: Λίγο άγχος πριν το live πάντα υπάρχει. Αγωνία και ένταση ποτέ. Και από την στιγμή που, εγώ τουλάχιστον, ανεβαίνω στο σανίδι, τα ξεχνάω όλα και απλά το διασκεδάζω όσο περισσότερο μπορώ. Chris: Προσωπικά δε θα το έλεγα άγχος. Απλά, τις περισσότερες φορές, προτιμώ να απομονώνομαι πριν βγω στη σκηνή. Με βοηθάει να καθαρίζω το μυαλό μου και να συγκεντρώνομαι στο live. Αντώνης: Μόνο στο Keep It True ένιωσα ελαφρώς λίγο άγχος, καθότι δεν είχα ξαναπαίξει σε τόσο μεγάλο κοινό.
Υπάρχουν κάποιες δικές σας συναυλίες, που να σας έχουν μείνει αξέχαστες, για τους σωστούς ή και τους λάθος λόγους;
Αντώνης: Αξέχαστο σίγουρα θα μου μείνει το πρώτο μας live στο Up The Hammers, γιατί η μπάντα δοκιμάστηκε στο σανίδι για πρώτη φορά και δεν είχαμε πολύ χρόνο να προετοιμαστούμε. Επίσης τρομερό live δώσαμε στην Κύπρο, στο Open The Gates Festival. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, το κοινό και η διοργάνωση ήταν “true to the bone”! Χρήστος: Καλά … τι να σου πρωτοπώ! Αν αρχίσουμε να λέμε ιστορίες θα γίνουμε σαν τους θείους που κάθονται με τη νεολαία (γέλια).
Γιατί, μήπως δεν είμαστε; (γέλια)
Χρήστος: Που λες, από τα early 90s που παίζω, οι πιο επικές στιγμές έχουν γίνει με τους ACHELOUS. Στις αρχές της μπάντας, είχαμε παίξει σε ένα live σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό, για να προμοτάρουμε ένα φεστιβάλ της εκπομπής, στην Αρχιτεκτονική. Με το που ξεκινήσαμε, κατέρρευσαν τα… αρχαία τύμπανα που είχαν εκεί, με αποτέλεσμα να ακούγονται τα μπινελίκια για την όλη φάση στον αέρα της εκπομπής! Στο πρώτο μας live στη Γερμανία, ενώ ήταν να κάνουμε soundcheck, απλά μας είπαν ότι πρέπει να βγούμε… δεν είχαμε προλάβει να βάλουμε καν τα ρούχα μας και ήμασταν ακόμα με τις φόρμες, με αποτέλεσμα να αλλάξουμε σχεδόν πάνω στη σκηνή! Τέλος, στο tour που κάναμε φέτος, παίξαμε σε μια πόλη στην Σερβία, σε ένα μαγαζί βγαλμένο από τη ταινία “Hostel”… Χωρίς ηχολήπτη, χωρίς μηχανήματα, χωρίς μικρόφωνα και χωρίς τύμπανα! Έπρεπε να στήσουμε τα πάντα μόνοι μας, να παίξουμε χωρίς καν monitor (!), να ξεστήσουμε και να πάμε για ύπνο στις 4 το πρωί έτσι ώστε να σηκωθούμε στις 07:00 για να κάνουμε δεκάωρο ταξίδι για Ρουμανία! Σε όλα αυτά όμως περάσαμε υπέροχα! Να ξέρεις ότι οι δυσκολίες ατσαλώνουν μια μπάντα.
Τί πρέπει να θεωρείται δεδομένο για την σωστή διεξαγωγή μιας συναυλίας και πως ξεπερνάς κάποια δυσκολία που θα παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια αυτής; Chris: Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη διεξαγωγή μιας συναυλίας και πολλές φορές μπορεί να είναι πέρα από τη δική μας σφαίρα επιρροής. Αυτό που σαν μπάντα προσπαθούμε πάντα να επιτυγχάνουμε είναι η έναρξη του live στην ώρα του! (σ.σ: ΕΥΓΕ) Από κει και πέρα, πάνω στην σκηνή, μπορεί να τύχουν πολλά, αλλά αν είσαι φουλ προβαρισμένος νομίζω μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Εκτός κι αν μιλάμε για κάποιο σοβαρό τεχνικό πρόβλημα, που εκεί προφανώς αλλάζει το πράγμα. Αντώνης: Συμφωνώ απολύτως σε αυτό περί «προβαρισμένης μπάντας»! Πέραν αυτού, σίγουρα απαραίτητο είναι να υπάρχει κι ο σωστός βασικός εξοπλισμός. Μετά, είναι θέμα τεχνικών ήχου και τήρησης προγράμματος. Αυτά ως προς τα βασικά, έτσι; Γιατί υπάρχουν και άλλα πολλά που μπορούν να στραβώσουν σε μια παραγωγή. Χρήστος: Υπομονή, υπομονή και υπομονή! Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν αλλά θα πρέπει να υπάρχει η καλή διάθεση να ξεπεραστούν. Και φυσικά τρέξιμο από τις μπάντες. Κανένας μας δεν είναι οι IRON MAIDEN, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να κάνεις κάτι.
Θυμάστε το πρώτο live που δώσατε;
Αντώνης: Σωτήριον έτος 1999, όταν ήμουν στους OVERCAST, στο Woodstock στο Περιστέρι, το θυμάστε;
(σχεδόν όλοι μαζί) Εννοείται!
Αντώνης: Με INVERACITY και ANGRIST… πιτσιρίκος! Χρήστος: AN club, αρχές δεκαετίας του ‘90 με REFLECTION, σε ένα φεστιβάλ αν θυμάμαι καλά. Αν δε με απατά η μνήμη μου, η φωτογραφία μας στο οπισθόφυλλο του “The Sire of The Storm” 7’’ είναι από εκεί. Με ACHELOUS το πρώτο live ήταν στο Remedy, με ILLUSORY και ERASE.
Θέλω να μου πείτε μια τριάδα τραγουδιών σας τα οποία, όπως το βλέπετε, δεν υπάρχει περίπτωση να βγουν ποτέ από το set, ακόμη κι αν έχετε κυκλοφορήσει δέκα δίσκους.
Αντώνης: ΔΕΚΑ ΔΙΣΚΟΥΣ;!;!;!; Γένοιτο! (γέλια) Λοιπόν, θα έλεγα τα “The Thunderer”, “Blazing circle” και “Athena”. Κάθε συγκρότημα νομίζω συνδέεται με τους οπαδούς του με τις πιο δυνατές στιγμές του μουσικά και οφείλει να παίζει «ζωντανά» τα κομμάτια που αγαπάει περισσότερο ο κόσμος. Chris: Χρήστο πες! (γέλια) Χρήστος: Νομίζω το “Macedon”, το “Flames of war” και το “Dragon wings”, θα παίζονται για πολύ καιρό ακόμα. Είναι κλασσικά fan favorites, ο κόσμος τα ζητάει.
Ποια όμως δε θα θέλατε εσείς να βγουν, όπως και να ’χει;
Αντώνης: Θα πω το “I wake the Dragon” για να σου κάνω καλή εντύπωση (σ.σ: γελάμε, γιατί είναι το αγαπημένο μου TRIUMPHER κομμάτι), το “Arrival of the Avenger” και το “Triumpher”. Χρήστος: Εγώ έχω μεγάλο έρωτα με το “Istar”. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι από τα πιο «εύκολα» και «εμπορικά» μας τραγούδια, όσο εμπορικά μπορεί να έχει μια μπάντα σαν εμάς, αλλά το θεωρώ μια εκπληκτική σύνθεση. Είναι το αγαπημένο μου. Καταλαβαίνω όμως ότι σε ένα live πρέπει να σεβαστείς και τον χρόνο που σου δίνουν, οπότε κάποια κομμάτια θα μείνουν έξω. Chris: Προσωπικά μου αρέσει η ένταση και η δυναμική που βγάζει το “Blood”, συνδυαστικά πάντα και με την συμμετοχή του κόσμου!
Υπάρχουν τραγούδια του ενός που «ζηλεύει» ο άλλος και θα ήθελε να έχει γράψει; Chris: Το “The Blazing Circle” είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από TRIUMPHER! Κορυφαίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία του νότα. Προσωπικά με ταξιδεύει και περιμένω πάντα να το ακούσω στα live! Αντώνης: Δύσκολο να διαλέξω… Για σήμερα, θα πω τα “Dragon wings”, “Tower of high sorcery”, “Northern winds” και “The Oath”. Chris: Αντώνη, δεν ήξερα πως μας ζηλεύεις τόσο πολύ! (γέλια)
Υπάρχει κάποιος ευσεβής πόθος, κάποιο όνειρο που έχετε όσον αφορά τις συναυλίες, ως μουσικοί;
Αντώνης: Τρεις μήνες το χρόνο περιοδεία! Αυτός είναι ο στόχος μας! (γέλια) Σίγουρα και το να παίξουμε σε πολύ μεγάλα φεστιβάλ. Χρήστος: Έχω πολλές μπάντες με τις οποίες θα γούσταρα να παίξω αλλά όπως ξέρεις και εσύ, ο παντοτινός μου έρωτας είναι οι SCORPIONS. Από το 1985 μέχρι το 2024, σχεδόν 2025, μιλάμε για 40 ολόκληρα χρόνια λατρείας. Τους έχω δει καμιά 40αριά (σ.σ: τι λέει…) φορές και εδώ και έξω, όπως έχω δει αρκετές και τον Uli Roth, συγκεκριμένα άλλες δεκαπέντε. Τους ακολούθησα στα Ελληνικά tour το 2009 και το 2010, δούλευα μέχρι το απόγευμα, στα «καπάκια» έφυγα για Τσαγκαράδα στο Πήλιο να δω Roth και επέστρεψα μετά το live Αθήνα ξανά για δουλειά χωρίς ύπνο. Είναι το μόνο απωθημένο που έχω όσον αφορά τα support. Chris: Δεν θα σταθώ στις μπάντες που θα ήθελα να παίξω γιατί το θεωρώ ουτοπικό το γεγονός να παίξω με τη μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη, δηλ. τους IRON MAIDEN (σ.σ: καλά τα λέει, οι JUDASPRIEST είναι του γαλαξία ολόκληρου) ή με BATHORY, αφού ο Quorthon έφυγε για άλλες διαστάσεις και δεν έδινε και live. Αισθάνομαι όμως πολύ τυχερός που μου δόθηκε η δυνατότητα στη μέχρι τώρα πορεία μου, να μοιραστώ τη σκηνή με μερικούς από τους ήρωες της εφηβείας μου, όπως οι GRAVE DIGGER, RAGE, ANCIENT RITES, NECROPHOBIC και θα ήθελα να πω ένα «ευχαριστώ» στους ανθρώπους που μου έδωσαν αυτή τη δυνατότητα!
Ως οπαδοί;
Χρήστος: Έχω δει σχεδόν τα πάντα από τις μπάντες που αγαπάω. Δυστυχώς οι μπάντες που δεν έχω δει και δε πρόκειται να δω γιατί είναι δύσκολο να τους φέρουν, αφού είναι Αμερικανικές και ζητάνε πολλά χρήματα, είναι οι CINDERELLA (που μετά το θάνατο του Jeff είναι ακόμη πιο δύσκολο) και οι POISON.
Μη μασάς, θα πούμε του Σάκη Νίκα. Μετά τους FM και τον MikeTramp, τι είναι να φέρει και POISON; Να χαρεί και ο ChrisAchelous που το παίζει μοχθηρός blackster αλλά του αρέσουν πολύ (γέλια) Chris: Super είναι οι POISON ρε! (γέλια) Αντώνης: Ως οπαδός πότε δεν σταματάω να θέλω να βλέπω συνεχώς αγαπημένες μου μπάντες, ένας πόθος όμως που έχω και σίγουρα πότε δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί, είναι να δω μια συναυλία των QUEEN… Αλλά εντάξει, δεν πειράζει, θα βολευτώ για 5η – 6η φορά, όταν έρθουν του χρόνου πάλι, με τους MORTUARY DRAPE… τους οποίους ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ θα ξαναδώ με τον κιθαρίστα μας τον Χριστόφορο και τον Chris Achelous. (πολλά γέλια) Chris: Θεοί οι MORTUARY DRAPE!
Θες να απαντήσεις και στην ερώτηση; (γέλια και ακολουθούν και τα απαραίτητα πειράγματα) Chris: Γενικά έχω δει τις μπάντες που λατρεύω. Ωστόσο, έχω ένα απωθημένο με τους RUNNING WILD για να είμαι ειλικρινής.
Πάλι ως οπαδοί, τι διαλέγετε; Να δείτε αγαπημένο συγκρότημα του underground σε μικρό club, ή μεγάλο mainstream όνομα, στην αρένα κάποιου festival;
Χρήστος: Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Περνάω καλά και στα πιο μικρά ως και άθλια club αλλά και στα μεγαλύτερα φεστιβάλ. Τα πάντα είναι θέμα διάθεσης. Chris: Εδώ και αρκετά χρόνια προτιμώ τα live underground σχημάτων. Νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο και στο χαρακτήρα μου αυτό το πιο «μαζεμένο» και «κλειστό» περιβάλλον. Αντώνης: Αυτό έχει να κάνει καθαρά με το «για ποια μπάντα μιλάμε». Τους MANOWAR πχ θα ήθελα να τους δω στο Gagarin205, με το set list της τωρινής περιοδείας και να είμαστε όλοι πατημένοι σαν σαρδέλες!
(ΠΑΥΣΗ: Σκεφτείτε απλά, MANOWAR στο Gagarin205…)
Σε τι διαφέρουν οι συναυλίες για παράδειγμα των 90s, από αυτές του «σήμερα»;
Αντώνης: Δεν πήγαινα τα 90s σε live, έπαιζα ακόμη με τα Lego μου, εσείς οι παππούδες να απαντήσετε! (γέλια) Chris: Εγώ δεν είμαι παππούς, οπότε, ούτε εγώ θα απαντήσω χαχα!
Σώσε την συζήτηση ρε Κάππα…
Χρήστος: Στα 90s ο κόσμος ήταν πολύ διψασμένος, γιατί τα live ήταν λίγα και μόλις λίγα χρόνια πριν άρχισαν να έρχονται τα πρώτα ονόματα. Έπεφτε αδιανόητο ξύλο και γίνονταν χαμός! Τώρα είναι λίγο πιο χαλαρά τα πράγματα και ο κόσμος είναι πιο εξοικειωμένος με τις μπάντες που έρχονται, αφού τις έχει δει αρκετές φορές. Το μόνο που με χαλάει σήμερα, είναι ότι όλοι ασχολούνται με τα κινητά και βλέπουν την συναυλία από μια οθόνη. Ok… τράβα καμιά φωτογραφία, αλλά το performace είναι μπροστά σου… μην το αφήσεις να περάσει.
Τα οποία videos, μετά, δεν τα βλέπουν! Chris: Καλά, ναι, αυτό είναι το κωμικοτραγικό της υπόθεσης…
Εμένα πάντως, έχουν αρχίσει να με ξενερώνουν και τα encore, όπως και τα solo κιθάρας ή drums, έστω κι αν γίνονται σπάνια πια. Έχουν κάποιο νόημα; Αντώνης: Έχουν νόημα μόνο αν το εξυπηρετεί η φάση του σχήματος. Δεν ταιριάζουν σε όλους. Χρήστος: Α, διαφωνώ, εννοείται και έχουν! Πάντα είχαν… και οι σολάρες και τα encore και όλα αυτά τα ωραία που έκαναν οι 80s μπάντες. Κάτι ήξεραν αυτοί! Άσε που στις μεγάλες ηλικίες που είναι οι περισσότεροι, στα solos παίρνουν και καμία ανάσα!
Και μεις μαζί…
Χρήστος: Αυτό πού το πας! (γέλια) Chris: Για μένα έχουν, ακόμη, ακριβώς γιατί γίνονται πια πολύ σπάνια! Είναι ότι έχει απομείνει να μας θυμίζει κάτι από τα ένδοξα 80s.
Διαλέξτε τα τρία αγαπημένα σας livealbum/VHS/DVD/όπως θέλετε πείτε τα. Αντώνης: Ό,τι έχει γίνει στο Hammersmith! VENOM, MOTORHEAD, IRON MAIDEN…
Ναι, VENOM, με την καλύτερη – χειρότερη εμφάνιση όλων των εποχών, έτσι;
Αντώνης: Ε, ναι! Μόνο το “Black metal” να δει κανείς από εκεί, φτάνει και περισσεύει χαχα! Chris: Τσακωμένοι όλοι με τον μετρονόμο και το σωστό tempo, αλλά “whogivesashit?” Από κάτω γίνεται ΧΑΜΟΣ! Αντώνης: Επίσης MANOWAR το “Hell on Stage”, το “Songs of the Dead” του King Diamond, METALLICA το live στο Seattle, περιοδεία “And justice…”
… τοκαλύτεροthrash metal live. Αντώνης: Ρε φίλε, τι γίνεται εκεί μέσα; Απίστευτη λύσσα, η μπάντα παίζει χωρίς φρένα! Chris: To “High live” των HELLOWEEN (σ.σ: είσαι τεράστιος!), το “Carnival of sins” των MOTLEY CRUE και το “And the hordes stood as one” των ANCIENT RITES! Χρήστος: Οπωσδήποτε το…
…“WorldWideLive” από SCORPIONS (γέλια)
Χρήστος: Ε μα ναι ρε συ! Η καλύτερη μουσική που έχει αποτυπωθεί ποτέ σε βινύλιο! WARLORD το live στην Αθήνα για συναισθηματικούς λόγους (σ.σ: κλαίγαμε όλοι) και η αντιγραμμένη βιντεοκασέτα από το Moscow Peace Festival, που όταν προβλήθηκε στην Ελληνική τηλεόραση, την έγραψε ο πατέρας μου και έτσι είδα για πρώτη φορά «ζωντανά», έστω και από την τηλεόραση, τους SCORPIONS, τους CINDERELLA, τους MOTLEY CRUE, τον Ozzy, τους SKID ROW και άλλους! Για πολύ κόσμο αυτό το live ήταν η πρώτη φορά που είδαμε κινούμενους και όχι σε φωτογραφία, όλους αυτούς που ακούγαμε στις κασσέτες και στους δίσκους.
Επιστροφή στα «δικά σας». Τί άλλα σχέδια έχετε για την συνέχεια; Chris: Είμαστε στη φάση της προ-παραγωγής του επόμενου δίσκου, οπότε δουλεύουμε πυρετωδώς τα νέα κομμάτια. Είμαστε σε προχωρημένες συζητήσεις για κάποιες όμορφες συνεργασίες (θα ανακοινωθούν όταν κλείσουν 100%) και φυσικά συνεχίζουμε την προώθηση του “Tower…” με live εμφανίσεις εντός κι εκτός συνόρων! Αντώνης: Κάποια live στα πάτρια εδάφη και τον Μάιο εμφανιζόμαστε στο φανταστικό φεστιβάλ “Hell over Hammaburg”, στη Γερμανία.
Χρήστο, κανέναν αγώνα wrestling πότε θα πάμε να δούμε; Τι βλέπεις για φέτος;
Χρήστος: Μπορούμε να κανονίσουμε όποτε θέλεις, να πάμε να δούμε ΖΜΑΚ, το εκπληκτικό Ελληνικό promotion του φίλου μου του Πέτρου Πολυχρονίδη! Μιλάμε για πολύ ξύλο! Να μας βάλει και σε κανένα σενάριο να φάμε καμιά καρεκλιά ή να μας περάσουν από κανένα φλεγόμενο τραπέζι! Dudley Boyz rulez…! (σ.σ: τι ζω και τι ακούω κάθε φορά…)
Τί να περιμένουμε στο Κύτταρο; Chris: Μια μεγάλη γιορτή, στην οποία όλος ο κόσμος είναι καλεσμένος! Όπως πάντα, θα δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε πάνω στη σκηνή, τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για τον κόσμο που θα μας τιμήσει με την παρουσία του. Αντώνης: Στο Κύτταρο θα ζήσετε μια βραδιά, που θα θυμάστε μια ζωή!
Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας, κύριοι!
Αντώνης: Χαιρετώ και εγώ και ευχαριστώ πάρα πολύ για την ωραία κουβέντα! Χρήστος: Εμείς ευχαριστούμε για τη στήριξη… Ραντεβού όλοι στο Κύτταρο τα Χριστούγεννα! C U all on stage! Chris: Ευχαριστούμε για το βήμα που μας δίνετε από το Rock Hard όλα αυτά τα χρόνια. Εύχομαι υγεία και ειρήνη σε όλο τον κόσμο!
4 χρόνια μετά την καλλιτεχνική επιτυχία του ”Forthcoming Humanity”, με την μελοποίηση
ποιημάτων του Τάσου Λειβαδίτη, οι Yovel επιστρέφουν με την κυκλοφορία του τρίτου τους
δίσκου.
Η black metal κολλεκτίβα σημειώνει για τον νέο της πόνημα:
”Η ”Μεγάλη Σιωπή” απλώνει τα δίχτυα της στη ζωή μας και εμείς – θύματα και εξαρτημένοι
καταναλωτές της – αφηνόμαστε με μακαριότητα στην γλυκιά της αγκαλιά.
Κλεισμένοι στα κελιά μας, κλεισμένοι στους εαυτούς μας, αντλούμε ικανοποίηση από αυτό που θεωρείται πλέον ”ζωή”, τον ατελείωτο χρόνο μπροστά από μία, ή περισσότερες, οθόνες.
Αδιάφοροι για το τι συμβαίνει γύρω μας. Αδιάφοροι για το τι συμβαίνει μέσα μας. Αδιάφοροι για τον πόλεμο και την καταστροφή, τον θάνατο και τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων. Κανείς δεν μιλά, κανείς δεν γνωρίζει το παραμικρό, στρίβουμε το κεφάλι αλλού. Αλλά το αίμα χαράσσεται ανεξίτηλα: στους βράχους, στην άμμο, στον βυθό των θαλασσών. Παντού εκτός των κρύων, νοικιασμένων, πανάκριβων σπιτιών μας. Για να μη φοβόμαστε. Εμείς οι λευκοί ευρωπαίοι.
Ξεχνάμε, όμως, ότι είμαστε και οι ίδιοι φυλακισμένοι. Σε τόνους μπετό, με χρώμα γκρίζο. Γκρίζοι άνθρωποι, κουρδισμένα ζόμπι γεμάτα ενοχές και αμφιβολίες, ικανά να ζούμε μόνο μέσα από και μέσα σε αλλεπάλληλα notifications – σε χιλιάδες στιγμιαίες διεγέρσεις. Μέχρι την επόμενη.
Και αυτό το λαμπερό ψέμα, μας κάνει να αισθανόμαστε μοναδικοί, ανίκητοι. Γινόμαστε σκληροί. Το big tech μας απεμπλέκει από τη πραγματική ζωή, ενώ μετατρέπει τις “άλλες” ζωές σε εικονικές. Τις αντικειμενικοποιεί. Απαθείς κοιτάμε πλέον όσους ”απειλούν” με θράσος την ”γαλήνη” μας.
Στεκόμαστε γεμάτοι απάθεια και απλά κοιτάμε, κυνηγημένους, γυναίκες με παιδιά στην αγκαλιά, να πνίγονται κατά χιλιάδες, κάθε χρόνο. Πλέον είμαστε μάρτυρες και γενοκτονίας στην γειτονιά μας. Την είδαμε και σήμερα στα “social” μας. Τα συντρίμμια και τον λιμό, πριν το ποστ με τις γατούλες και μετά τη selfie – τοποθέτηση προϊόντος.
Ξέρουμε τι γίνεται. Ξέρουμε γιατί γίνεται Αλλά αυτές οι καταστροφές αφορούν “άλλους”,
σκεφτόμαστε. Όχι εμάς. Όπως η μαζική και κλιμακούμενη φτώχεια, κάποτε, αφορούσε “άλλους”…
Δεν έχουμε καν την ικανότητα να δούμε ότι, πλέον, δεν μελετάται από τους ισχυρούς μόνο το πως ξοδεύουμε το χρόνο μας στις συσκευές τους, αλλά κυρίως τι ανεχόμαστε όσο το κάνουμε.
Αυτό που επιτρέπουμε να γίνει δίπλα μας σήμερα, θα περάσει από πάνω μας αύριο.
Αλλά τι είμαστε εμείς; Είμαστε ένα; Σκεφτόμαστε το ίδιο; Δρούμε το ίδιο;
Όχι. Υπάρχουν πολλά “εμείς”.
Στο δικό μας ”εμείς”, θα παλεύουμε για να βγούμε από αυτή την εκκωφαντική ”Μεγάλη Σιωπή”, θα παλέψουμε και ας μη νικήσουμε ποτέ. Οι “Καλύτερες Μέρες Θα Έρθουν”. Με κάθε μέσο”.
*** Το artwork του δίσκου αποτελεί δημιουργία της Δανάης Γιατράκη / danaillama
*** To Video-clip για το ”Scroll. Post. Like. Die” είναι διαθέσιμο εδώ:
— Tracklist: —
1) Scroll. Post. Like. Die
2) Old, White Europe | Xenos – Pt.1
3) Corpses On Leave
4) Apathy | Xenos – Pt.2
5) Better Days Will Come
—
→ Facebook: https://www.facebook.com/yovelband/
→ IG: https://www.instagram.com/yovelband/
→ Twitter: https://twitter.com/Yovelband
→ YouTube: https://www.youtube.com/yovelband
→ YT Subscribe: http://bit.ly/2p30ESd
→ Bandcamp: https://yovel.bandcamp.com/
→ Join us on BandCamp: https://yovel.bandcamp.com/follow_me |
→ mail: yovelband@protonmail.com
