Friday, March 28, 2025
Home Blog Page 2683

Συνέντευξη SYMPHONY X: “Their moment in the spotlight”

0

 

Από το “Paradise lost” φάνηκε ότι οι SYMPHONY X είχαν επιστρέψει για τα καλά στο προσκήνιο του progressive metal. Το “Iconoclast” απλά επιβεβαιώνει αυτό που φαινόταν και μας παρουσιάζει τους Αμερικανούς progsters στο απόγειο (μέχρι στιγμής;) της καριέρας τους. Μία απο τις μεγαλύτερες φωνές του metal, o sir Russell Allen, μας μιλάει τόσο για τους SYMPHONY X, όσο και για τα πολλά και διάφορα project του και φυσικά για την πολυαναμενόμενη, πρώτη εμφάνισή τους στην Ελλάδα, στις 28 Οκτωβρίου στο Gagarin205…

SymphonyX.2011 s web

 

Russell φαίνεται ότι τα καταφέρατε και πάλι!

Ευχαριστώ πάρα πολύ φίλε μου!

Δεν ήξερα τι να περιμένω απο το “Iconoclast” μετά και το τρομακτικό “Paradise lost”, αλλά δείξατε ότι βρίσκεστε σε φοβερή συνθετική κατάσταση.

Αυτό νομίζω κι εγώ. Καταφέραμε και βγάλαμε 2 συνεχόμενα πάρα πολύ καλά άλμπουμ, τουλάχιστον για μένα προσωπικά, και την κατάλληλη στιγμή αν θες.

Για να είμαι ειλικρινής, το “Paradise lost” για μένα, είναι καλύτερο σαν άλμπουμ, όμως το “Iconoclast” είναι σίγουρα αντάξιος διάδοχός του και εξαιρετικό με τη σειρά του.

Σίγουρα, αυτό είναι και θέμα γούστου. Καταλαβαίνω και σέβομαι αυτό που λες. Για μένα σημαντικότερο είναι αυτό που είπες στο τέλος. Ότι και αυτό το άλμπουμ, στα αυτιά σου και στα αυτιά του κόσμου, είναι επίσης εξαιρετικό.

SymphonyX.2011m webΗ σύνθεση του “Iconoclast” μήπως ήταν λίγο δυσκολότερη για εσάς; Εννοώ ότι μετά την τρομερή επιτυχία του “Paradise lost”, είχατε περισσότερο άγχος για το αποτέλεσμα του νέου σας δίσκου;

Η αλήθεια είναι ότι είχε επιρροή στο ότι κάναμε. Το “Paradise lost” ήταν ένα όντως πολύ πετυχημένο άλμπουμ. Και έτσι θέλαμε να έχουμε αν όχι την ίδια, παρόμοια επιτυχία και στο νέο μας αλμπουμ. Δε θέλαμε να αντιγράψουμε το “Paradise lost” μουσικά, αλλά μας έθεσε κατα κάποιο τρόπο το στόχο για το “Iconoclast”. Να είναι ένα heavy, μελωδικό, με groovy riffs άλμπουμ, με μελωδικά ρεφρέν στα περισσότερα κομμάτια και με εκτενέστερες συνθέσεις. Τον ήχο όμως θέλαμε να τον κρατήσουμε «σφιχτό» όπως και στο “Paradise lost” και δουλέψαμε πολύ πάνω σε αυτό στο στούντιο. Ειδικά πάνω στις κιθάρες. Ηχητικά ειδικά, τα τύμπανα, η φωνή και οι κιθάρες κυρίως είναι βασισμένα στο “Paradise lost”.

Στο “Iconoclast” νομίζω ότι έχετε επικεντρωθεί περισσότερο στην progressive μεριά σας και όχι τόσο στην heavy/power που είχατε στο “Paradise lost”. Ήταν κάτι που έγινε σκόπιμα με σκοπό να αποφύγετε την αντιγραφή κατά κάποιο τρόπο;

Σίγουρα! Δε θέλαμε για κανένα λόγο να αντιγράψουμε το “Paradise lost”. Για αυτό και έχουμε περισσότερα progressive στοιχεία, όπως έχουμε ακόμα και αρκετά RUSH στοιχεία σε αυτό το δίσκο. Υπάρχουν πολλές επιρροές απο πιο παραδοσιακά metal ακούσματα και καταφέραμε να ακούγεται διαφορετικό, έχοντας όμως τη δύναμη και τον αντίκτυπο του προηγούμενου δίσκου μας.

SymphonyX.2011h webΠιστεύεις ότι αυτή είναι η στιγμή των SYMPHONY X που βρίσκονται στο προσκήνιο όσο ποτέ και πρέπει να την εκμεταλλευτούν στο έπακρο;

Το πιστεύω, ναι. Όλα έχουν να κάνουν με εμάς και την εταιρία. Η Nuclear Blast κάνει και αυτή απο τη μεριά της ό,τι μπορεί φυσικά. Αλλά ναι, το πιστεύω ότι τώρα είναι η στιγμή της μπάντας. Τα άλμπουμ μιλάνε απο μόνα τους, τα τραγούδια μεμονωμένα επίσης και δε χρειαζόμαστε κάποιους να μας βάλουν στο επίκεντρο. Εμείς και η εταιρία μας το καταφέρνουμε αυτό. Ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να μεγαλώσουμε το πρόγραμμα της περιοδείας μας και να φέρουμε μια καλύτερη παραγωγή και ένα καλύτερο stage show στους οπαδούς μας. Και φυσικά ελπίζουμε να αυξήσουμε τα πάντα ουσιαστικά… Τόσο τις εμφανίσεις και την ποιότητά τους όπως σου είπα, αλλά και τον κόσμο που θα μας ακούσει και θα έρθει να μας δεί. Και ναι, πιστεύω ότι αυτό είναι το άλμπουμ το οποίο θα μας τα δώσει όλα αυτά.

Επομένως κι εμείς δε θα χρειαστεί να περιμένουμε ακόμα 4-5 χρόνια για το νέο δίσκο. Γιατί αυτή η στιγμή θα έχει χαθεί μέχρι τότε.

Κι εγώ ελπίζω πως όχι. Βέβαια νομίζω ότι αποδεικνύουμε πλέον ότι έχουμε τη δύναμη να είμαστε σταθεροί και ότι δεν πάμε πουθενά. Σίγουρα τα κενά μεταξύ των δίσκων κάνει τον κόσμο να αναζητά τη μπάντα, αλλά αυτό δεν το βλέπω σαν πρόβλημα. Μόλις τελειώσουμε και την περιοδεία όσο συντομότερα μπορούμε, με έναν καλό προγραμματισμό, θα μπορούμε να αφοσιωθούμε ακόμα πιο γρήγορα στο επόμενο άλμπουμ μας.

SymphonyX.2011g webΠριν την κυκλοφορία του “Paradise lost” είχατε προλάβει να κυκλοφορήσετε 6 άλμπουμ σε διάστημα 9 σχεδόν χρόνων. Μήπως τελικά εκείνο το κενό μέχρι την κυκλοφορία του “Paradise lost” βοήθησε τη μπάντα και γι’ αυτό το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό;

Θα έλεγα ότι σίγουρα απέδειξε το νόημα. Ότι η μπάντα είναι αξιόπιστη πλέον, ανεξαρτήτως του χρόνου. Αν η μουσική είναι καλή, δεν έχει σημασία το πόσο καιρό κάνεις να κυκλοφορήσεις το άλμπουμ. Νομίζω πάντως ότι το κενό βοήθησε τη μπάντα να πάρει μια νέα κατεύθυνση, να ξεφύγει λίγο απο αυτά που είχε δημιουργήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή και να πετύχει κάτι νέο, κάτι φρέσκο. Και αυτό ήταν το “Paradise lost”. Άρα νομίζω κι εγώ ότι ήταν καλό τελικά αυτό το κενό. Απο την άλλη όμως, δεν ήταν τόσο καλό για εμένα τουλάχιστον το κενό μεταξύ του “Paradise lost” και του “Iconoclast”. Γιατί κι αυτό ήταν περίπου στα ίδια χρόνια. Έγιναν διάφορα πράγματα, όλα για κάποιον λόγο βέβαια, αλλά ήταν ένας πάρα πολύ δύσκολος δίσκος για να τον τελειώσουμε. Άξιζε βέβαια, αλλά ελπίζω ότι στον επόμενο να κυλήσουν πιο ομαλά τα πράγματα. Και φυσικά ελπίζω να ακούγεται το ίδιο καλός!

SymphonyX.2011e webΕπομένως το κενό μεταξύ του “Paradise lost” και του “Odyssey” είχε να κάνει καθαρά με εσάς και μουσικούς λόγους, όπως πχ η συνθετική διαδικασία.

Πάνω κάτω ναι. Είχαμε ευκαιρίες που έπρεπε να αρπάξουμε, ο καθένας μας ξεχωριστά, αλλά και σαν μπάντα. Δεν ήμασταν ποτέ και η μπάντα που περιόδευε όπως ξέρεις. Πρώτη μας περιοδεία ουσιαστικά έγινε μετά το τέταρτο άλμπουμ μας. Πολλά έπαιξαν το ρόλο τους τότε. Άλλα σημαντικά, άλλα όχι. Ήταν μια περίεργη περίοδος για τη μπάντα.

Πιστεύεις ότι το γεγονός πως δεν περιοδεύατε, επηρέασε αρνητικά τη δημοτικότητα της μπάντας;

Σίγουρα! Αν είχαμε περιοδεύσει τότε που έπρεπε να είχαμε περιοδεύσει περισσότερο, θα είχαμε σίγουρα μεγαλύτερο fan base και περισσότερος κόσμος θα ήξερε γενικότερα τους SYMPHONY X. Το internet δεν υπήρχε ουσιαστικά όταν ξεκινούσαμε και έπρεπε να το κάνουμε κανονικά με τον κλασικό τρόπο… Περιοδείες και συναυλίες. Όμως δεν το κάναμε και γιατί η εταιρία που είχαμε τότε, δεν ενδιαφερόταν για αυτό. Την ενδιέφερε η μπάντα να βγάζει πολλούς δίσκους, γιατί δεν είχε και τα χρήματα να μας βγάλει περιοδεία. Κατά κάποιο τρόπο εξαναγκαστήκαμε να κάνουμε ό,τι κάναμε, μιας και δεν υπήρχε και η αγορά εκείνη την περίοδο για το progressive metal, με εξαίρεση λίγες χώρες στη Νότιο Αμερικη, την Ιαπωνία και τα Νότια της Ευρώπης. Τελικά ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε μόνοι μας και χωρίς τη βοήθεια κανενός για να γίνει. Ό,τι κατάφερε αυτή η μπάντα το έχει καταφέρει με τα δικά της χέρια και τους δικούς της κόπους. Είναι πραγματικά η πρώτη φορά που βρισκόμαστε σε μια εταιρία που νιώθουμε και βλέπουμε ότι μπορεί πραγματικά να βοηθήσει. Μπορεί και κάνει τους SYMPHONY X πιο πετυχημένους και πιο γνωστούς. Καμία σχέση με το παρελθόν μας. Είχαμε και κάποιες κακοτυχίες, όπως για παράδειγμα μια τεράστια Ευρωπαϊκή περιοδεία που θα παίζαμε μαζί με τους SAVATAGE, αλλά έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου και αυτό μας πήγε πίσω την περιοδεία αρχικά και τελικά την κατέστρεψε μιας και δε πήγαμε πουθενά, δε θέλαμε.

SymphonyX.2011d webΠιστεύεις λοιπόν ότι τώρα πλέον έφτασε η ώρα σας; Γιατί, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα, οι SYMPHONY X είναι η καλύτερη prog metal μπάντα των τελευταίων 5 ετών.

Πιστεύω ότι σίγουρα είναι η στιγμή μας! Καθώς μιλάμε, πιάνουμε τον ταύρο απο τα κέρατα και δεν μα*****όμαστε πλέον. Η μπάντα είναι αυτή, αυτή είναι και η μουσική της, έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε και θέλουμε να τα καταφέρουμε! Θέλω να σε ευχαριστήσω για το κομπλιμέντο σου και να πώ ότι ναι, SYMPHONY X is really kicking ass right now! Νιώθω ότι είμαστε απο τις πιο σημαντικές μπάντες του χώρου και θέλουμε να το διατηρήσουμε αυτό. Πιστεύω ότι τώρα είναι ο καιρός μας και νιώθω ότι θα κάνουμε σπουδαία πράγματα, αρκεί να συνεχίσουμε να ρολάρουμε και να μην έχουμε πάλι μεγάλα κενά. Εγώ προσωπικά δεν πολυγουστάρω τα κενά, και κάνω και πολλά προσωπικά πράγματα τελευταία. Αλλά πιστεύω ότι οι SYMPHONY X δε θα έχουν μεγάλα κενά και θα συνεχίσουν να παράγουν σπουδαίους δίσκους. Σαν αυτόν που έχουμε τώρα. Θα περιοδεύσουμε για αυτό το δίσκο και εύχομαι να έχουμε όσο περισσότερες ευκαιρίες μπορούμε για αυτό το δίσκο, γιατί πιστεύω ότι αξίζει να ακουστεί. Και η μπάντα είναι έτοιμη να τον υποστηρίξει, αλλά και να επωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο απο αυτόν!

Η αλλαγή του ήχου σας σε πιο βαρύ και μοντέρνο, πιστεύω ότι ήταν ευεργητική. Και ειδκά στην εποχή μας, όπου τη μεγαλύτερη δημοτικότητα έχουν πιο extreme κατα κάποιο τρόπο μπάντες και ακούσματα, εσείς γίνατε με το δικό σας τρόπο και στο δικό σας βαθμό βέβαια, πιο extreme απο ότι στο παρελθόν. Περισσότερα δίκασα, tutties, σκληρότερος ήχος, riffing… Πιστεύεις ότι βοήθησε η αλλαγή;

SymphonyX.2011b webΠροφανώς! Μια μπάντα πρέπει να ακούγεται όπως πρέπει στην εποχή της και να έχει τον ήχο και τον αντίκτυπο που χρειάζεται. Πρέπει να έχει κάτι να πει. Αυτός είναι ο τρόπος της μοντέρνας μουσικής. Έπρεπε να προχωρήσουμε μπροστά. Το κάναμε κατά κάποιο τρόπο, αλλάζοντας μεν κάπως τον ήχο μας, όχι όμως τόσο ώστε να μην αρέσει σε εμάς τους ίδιους. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα προτιμούν αυτά που έκανες πριν και άλλοι αυτά που κάνεις τώρα, έτσι είναι η ζωή απλά. Εγώ πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή και ο πιο βαρύς ήχος, μας έφερε περισσότερο νεανικό κοινό, απ’ όσο βλέπω τουλάχιστον. Αυτό είναι υπέροχο. Δεν είμαστε σίγουρα γέροι, αλλά ούτε και παιδιά. Είναι υπέροχο όμως το ότι ακόμα βγάζουμε progressive μουσική που την παίρνει ο κόσμος στα σοβαρά και τόσο νεότεροι, όσο και μεγαλύτεροι την απολαμβάνουν. Και σε αυτό έπαιξε ρόλο το ότι στα νέα κομμάτια ο αντίκτυπος είναι μεγαλύτερος. Και είναι και ένας άλλος συνδυασμός νομίζω. Οι αποκαλυπτικοί στίχοι και τα φουτιριστικά στοιχεία μέσα απο ένα πιο βαρύ και σύγχρονο ήχο, πιάνουν τον ακροατή και τον χτυπάνε στο πρόσωπο απευθείας! Νομίζω ότι η μπάντα σίγουρα πέτυχε περισότερα με τον τωρινό της ήχο!

Δε μπορώ να μη σε ρωτήσω για ένα συγκεκριμένο κομμάτι στο δίσκο. Και αυτό είναι το “When all is gone”. Για μένα είναι η καλύτερη power ballad που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια τόσο μουσικά, αλλά όσο και στιχουργικά. Αυτό κι αν ήταν έμπνευση!

(γέλια) Κοίτα, θέλαμε απλά κάτι να αποβάλλει κατα κάποιο τρόπο τη σκληρότητα του δίσκου. Άλλωστε τώρα λέγαμε για το πόσο επιθετικός είναι και σε συνδυασμό με τους στίχους για όλα τα κακά του μέλλοντος και τις παγίδες της τεχνολογίας, είχαν δημιουργήσει ένα περιβάλλον που χρειαζόταν και κάτι πιο ανθρώπινο… Κάτι που να αγγίζει περισσότερο την καρδιά. Εξαιτίας της τραγικής φύσεως του δίσκου, αυτό το κομμάτι νομίζω ότι έκανε ακόμα περισσότερη εντύπωση.

SymphonyX.2011a webΥπάρχει κάποια συγκεκριμένη ιστορία πίσω από τους στίχους;

Όχι ιδιαίτερα. Είναι περισσότερο κάτι σαν σχολιασμός για το άλμπουμ, σαν σύνολο. Ένας σχολιασμός για το status του κόσμου. Του πού βρισκόμαστε αυτήν την περίοδο.

Μιας και μιλάμε για στίχους, πολλά κομμάτια σας, αλλά και ολόκληρα άλμπουμ, αναφέρονται στην Ελλάδα και τη μυθολογία της. “Prometheus”, “Odyssey”, “Twilight in Olympus” για παράδειγμα.

Εδώ θα πρέπει να μιλήσεις με τον Michael Romeo. Έχει μια τρελή αγάπη και κόλλημα με την Ελληνική μυθολογία. Έτσι, περνάει πολλά απο αυτά τα πράγματα μέσα στα κομμάτια. Λάτρεψα την ιδέα, τη βρήκα σπουδαία. Το να προσθέτεις ιστορία και μυθολογία μέσα στη μουσική, είναι κάτι που με συναρπάζει. Αυτός είναι περισσότερο οπαδός της δικής σας μυθολογίας και ιστορίας, εγώ είμαι περισσότερο οπαδός του Μεσαίωνα. Αυτή η ιδέα της ένωσης φουτουριστικών και αρχαίων στοιχείων, με κάνει να σκέφτομαι αρχαίους εξωγήινους! (γέλια) Με κάνει να σκέφτομαι την ένωση μεταξύ των αρχαίων μύθων και της τεχνολογίας και της εξέλιξής της στον πολιτισμό μας. Πολλές φορές πιάνουμε ένα μύθο και φέρνουμε το θέμα του στο σήμερα. Για παράδειγμα το “Prometheus” είναι σαν τον Frankenstein. Είναι τέλειο όταν δημιουργείς ένα τέρας και είναι το τέλειο όνομα για το κομμάτι. Και έχει την επιρροή της Ελληνικής μυθολογίας σε μια μοντέρνα ιστορία που λέγαμε. Μου αρέσει η ιδέα των παλιών Θεών να επανέρονται με διάφορους τρόπους. Πάντως ο Michael Romeo έχει εντριφύσει πολύ περισσότερο στην Ελληνική μυθολογία. Πολύ περισσότερο από εμένα.

SymphonyX.2010b webΉρθε λοιπόν ο καιρός να σας θαυμάσουμε κι εμείς στην Ελλάδα ζωντανά, στις 28 Οκτωβρίου. Σας πήρε πολλά χρόνια να έρθετε, αλλά τα καταφέρατε τελικά. Μήπως να περιμένουμε τίποτα ιδιαίτερο στο set list;

Δε ξέρω σίγουρα αν θα κάνουμε κάτι ιδιαίτερο στην Ελλάδα. Δε λέω πως δε θα κάνουμε. Απλά είναι κάτι για το οποίο πραγματικά δεν είμαι ακόμα σίγουρος. Δε ξέρω αν τα παιδιά το έχουν σκεφτεί. Εγώ προσωπικά τα σκέφτομαι αυτά τα πράγματα. Και τόσο λόγω της ιστορίας της μπάντας εκεί, όσο και για το πόσο η Ελλάδα έχει επηρεάσει τα κομμάτια και τους δίσκους της μπάντας, φαντάζομαι ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι special. Δεν μπορώ σου λέω να σου πω από τώρα αν και τί θα είναι αυτό. Προς το παρόν είμαστε πλήρως απασχολημένοι με το “Iconoclast” και τα σόου αυτά. Δεν έχουμε προβάρει τα πάντα, αλλά απο την άλλη βγήκαμε και απο μια περιοδεία που παίζαμε πολύ υλικό, άρα δεν έχουμε πρόβλημα. Δε θα προδώσω τίποτα, ούτε θα σου δώσω καμία υπόσχεση, αλλά θα σου υποσχεθώ αυτό… Σίγουρα θα σας κόψουμε τους κώλους! (γέλια)

Αυτό ευχόμαστε κι εμείς!

(γέλια)

Μπορώ να σε ρωτήσω λίγα πράγματα για τα προσωπικά σου project;

Φυσικά, κανένα πρόβλημα!

SymphonyX.2011c webΠώς είναι η κατάσταση στο στρατόπεδο Allen/Lande; Σα να μην υπάρχει ζωή εκεί…

Κάπως έτσι είναι. Μετά τον τελευταίο δίσκο δεν κάναμε απολύτως τίποτα. Δε συζητήσαμε για επόμενο άλμπουμ, ούτε έγινε καμία προσέγγιση προς το μέρος μου. Τίποτα απολύτως. Οπότε αυτό ήταν ουσιαστικά το τελευταίο άλμπουμ από εμάς και προσωπικά δεν έχω κανένα πλάνο να κάνω κι άλλο δίσκο με τον Jorn στο μέλλον… Τουλάχιστον σύντομα.

Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος πίσω από αυτό;

Όχι, δε νομίζω ότι υπάρχει. Απλά αυτό το project έκανε τον κύκλο του. Εμείς στην ουσία κάναμε τα τρία άλμπουμ του συμβολαίου μας, αν και η Frontiers θέλει να κάνουμε κι άλλο δίσκο. Εγώ δεν έχω μεν πρόβλημα να γίνει, αλλά απο τη στιγμή που ούτε έχω ακούσει κάτι σχετικό, ούτε έχει επικοινωνήσει κάποιος μαζί μου, τότε…

Οι ATOMIC SOUL; Έβγαλες ένα άλμπουμ και τέλος;

Εκεί όχι. Τώρα δουλεύω πάνω στο δεύτερο άλμπουμ. Το κάνω για αρκετά χρόνια, αλλά προφανώς με τόσα που έχω να κάνω, δεν έχω προλάβει να το τελειώσω, γιατί υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Πάντως σίγουρα θα το ολοκληρώσω φέτος και θα είναι στο χέρι της εταιρίας το πότε θα το βγάλει. Δε θα είναι blues/rock όπως ήταν το πρώτο, αλλά θα είναι και αυτό στον κλασικό ήχο. Μου αρέσει αυτός ο early 80’s, late 70’s ήχος και σ’ αυτό το πνεύμα κινείται και αυτός ο δίσκος.

SymphonyX.2010c webΤο 2010 ήταν ένα αρκετά πολυάσχολο έτος για σένα. Βγάλατε το ALLEN/LANDE άλμπουμ, συμμετείχες σε ένα σωρό άλλα άλμπουμ, όπως των STAR ONEAVANTASIAREVAMP… Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι SYMPHONY X δε σε καλύπτουν απόλυτα σα μουσικό;

Αυτή θα ήταν μία εξήγηση όλων αυτών που κάνω. Ειλικρινά, είμαι ένας ικανός τραγουδιστής, ο οποίος γουστάρει πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Οι SYMPHONY X βγάζουν ένα άλμπουμ κάθε 4-5 χρόνια τον τελευταίο καιρό, οπότε μου μένει αρκετός καιρός για να μπορέσω να ασχοληθώ και με άλλα είδη μουσικής που αγαπάω. Και εκτός αυτού, με χαροποιεί πάρα πολύ όταν οι φίλοι μου με παίρνουν τηλέφωνο και μου ζητάνε να τραγουδήσω σε κάποια δουλειά τους. Απλά έτυχε να γίνουν όλα τον ίδιο καιρό, αλλά λειτούργησαν μια χαρά. Ξέρεις, είχα τελειώσει με τα φωνητικά για τους SYMPHONY X πριν ένα χρόνο, έκανα τη δουλειά με τους RE-VAMP, μετά αυτό ήταν το STAR ONE… Πολλοί πρέπει να πιστεύουν ότι ξοδεύω πάρα πολύ χρόνο σε όλα αυτά, αλλά η απλή αλήθεια είναι πως όχι! (γέλια) Παίρνω τη μουσική, μπαίνω σε ένα στούντιο και αυτό ήταν. Βγαίνει πολύ εύκολα, γιατί δεν είναι η δική μου μουσική, είναι κάποιου άλλου. Στη δική μου μουσική έχω την ευθύνη για πολλά περισσότερα πράγματα. Τύμπανα, κιθάρες, ενορχηστρώσεις… Καμία σχέση! Εκεί ναι, μου παίρνει πάρα πολύ χρόνο.

SymphonyX.2010d webΞέρουμε ότι είσαι σπουδαίος τραγουδιστής και για μένα μία απο τις 5 καλύτερες φωνές αυτή τη στιγμή στο heavy metal. Πολλοί όμως λένε ότι είσαι και ο απόλυτος Dio τραγουδιστής… Συμφωνείς με αυτό; Και η διασκευή που κάνατε με τους ADRENALINE MOB έγινε επι τούτου;

Βασικά, ναι, η διασκευή έγινε επίτηδες. Τόσο λόγω του ονόματος της μπάντας, όσο και για την αγάπη μου προς το Ronnie. Ήταν μια τεράστια επιρροή για μένα. Σίγουρα λατρεύω να διασκευάζω Dio. Δεν είχα κάνει επιλογές σε δίσκο και πέρασα υπέροχα με τους ADRENALINE MOB διασκευάζοντας Dio. Αυτός ήταν και ο λόγος που ήθελα να το κάνουμε αυτό. Απολαμβάνω το hard rock και το heavy metal και ο Dio ήταν ένας απο τους αγαπημένους μου τραγουδιστές όλων των εποχών. Και το να είμαι σε μία μπάντα που γουστάρει να τα παίζει αυτά, είναι δωράκι για μένα! (γέλια)

symphony-x-iconoclastΠριν κάποια χρόνια είχατε περιοδεύσει σαν SYMPHONY X με τους DREAM THEATER και τώρα ο Mike Portnoy είναι ο ντράμερ σου στους ADRENALINE MOB. Μικρός κόσμος τελικά! Και τα πράγματα στη μπάντα σας δείχνουν να πηγαίνουν μια χαρά…

(γέλια) Όντως είναι πολύ μικρός ο κόσμος μας! Ναι, τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά στους ADRENALINE MOB. Είναι ένα διαφορετικό είδος κτήνους… Πιο straight rock/metal μπάντα, απλές ενορχηστρώσεις, καλά κομμάτια… Απλά κρέας και πατάτες… Όσα χρειάζεσαι! (γέλια) Είναι ένα διαφορετικό είδος μπάντας. Όλα έχουν να κάνουν με την ενέργεια εκεί. Είναι η μπάντα με την περισσότερη ενέργεια άπο όσες έχω υπάρξει ποτέ! Όλοι στη μπάντα έχουν φυσικό ταλέντο και είναι και διασκεδαστές ταυτόχρονα… Σα να έχουμε 5 frontmen! (γέλια) Είναι κάτι τελείως διαφορετικό απο τους SYMPHONY X και έχει πολύ πλάκα να κάνεις αυτού του είδους τη μουσική. Περνάμε πραγματικά υπέροχα! Δε χρειάζεται να σκεφτόμαστε σκληρά για τα κομμάτια… Απλά παίζουμε και περνάμε τέλεια. Και νομίζω ότι αυτό είναι καλό και για εμένα, αλλά και για τον Mike, γιατί τόσα χρόνια στο progressive χώρο ακούγαμε κριτικές και κριτικές και όλοι περίμεναν το πως θα παίξεις, πώς θα τραγουδήσεις, τί θα κάνεις κλπ… Είναι πραγματικά ανακούφιση να βγαίνεις απλά στη σκηνή και να ροκάρεις και να τα δίνεις όλα! Λατρεύω αυτό που κάνω με τους SYMPHONY X, είμαι σίγουρος ότι και ο Mike γουστάρει ότι κάνει, αλλά πραγματικά περνάμε πάρα πολύ καλά με τους ADRENALINE MOB και βγαίνει τόσο φυσικά και τόσο όμορφα που το νιώθεις. Έχει πολύ πλάκα. Είναι καλό για εμάς που μπορούμε και κάνουμε πράγματα που δεν είχαμε κάνει στο παρελθόν… Μας κάνει καλύτερους καλλιτέχνες. Και περνάμε ξαναλέω και καλά!

SX-NULOGO RGB smallΗ τρελή δημοσιότητα που πήρε το «διαζύγιο» των DREAM THEATER με τον Mike Portnoy, επηρέασε τους ADREΝΑLINE MOB;

Δε νομίζω. Όσοι γουστάρουν τους ADRENALINE MOB δε γουστάρουν τον Mike επειδή ήταν στους DT, αλλά επειδή είναι ο Mike. Οι περισσότεροι οπαδοί των ADRENALINE MOB άλλωστε είναι από άλλο μουσικό κόσμο. Δε ξέρουν πραγματικά οι περισσότεροι ποιοί είμαστε! Μόλις γυρίσαμε απο μια περιοδεία στην Αμερική με τους GODSMACK, παίζοντας σε αρένες και φεστιβαλ, μπροστά σε ένα κοινό που δεν ήξερε ούτε τους DREAM THEATER, ούτε τους SYMPHONY X. Και δεν τους ένοιαζε εννοείται. Είναι πολύ ωραίο να παίζεις μπροστά σε νέο κοινό, κοινό που δε σε ξέρει, και να τους βλέπεις να περνάνε καλά. Σου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση και λες “το έχουμε ακόμα”. Δεν στηριζόμαστε στην μέχρι τώρα καριέρα και φήμη μας. Κι αυτό είναι που με συναρπάζει και είναι φοβερό με τους MOB. Οπότε, δε νομίζω ότι επηρεάζει το κοινό απέναντί μας. Σίγουρα δίνει λίγο «θόρυβο» γύρω απο το όνομα και είναι λογικό, αλλά παίζουμε μπροστά σε κόσμο που δε μας ξέρει.

Έχω ακόμα μία και τελευταία ερώτηση. Γιατί σε λένε “sir”;

(γέλια) Αυτό το έβγαλε ο Arjen Lucassen πριν πολλά χρόνια όταν δούλευα σε ένα μεσαιωνικό σόου στην Αμερική που λεγόταν “Medieval times”. Έκανα αγώνες με ακόντιο πάνω σε άλογα και μάχες με σπαθιά για τον κόσμο, ο οποίος έτρωγε ας πούμε φαγητό με τα χέρια. Ήταν ένα καθαρά μεσαιωνικό σόου και ο Arjen με έλεγε “sir Russell”. Έπαιζα το ρόλο του ιππότη για περίπου 10 χρόνια, οπότε καταλαβαίνεις. Πάντως θα σου πώ ένα πράγμα… Είμαι σίγουρα περισσότερο ιππότης απο τον Paul McCartney! (γέλια) Αυτός έχει τον πραγματικό τίτλο, εμένα απλά μου κόλλησε το παρατσούκλι. Φαντάσου το έκανα ακόμα και σε ταινίες, κάτι b-movies. Ακόμα έχω επαφές με τον κόσμο της βιομηχανίας του σινεμά. Πολλοί απο τους καλύτερους φίλους μου είναι απο αυτό το χώρο και ακόμα κρατάτω επαφές μαζί τους. Και πίστεψέ με είναι ξεκαρδιστικό γι’ αυτούς το ότι στη μουσική βιομηχανία με φωνάζουν “sir Russell”! (γέλια)

Εντάξει λοιπόν sir Russell… Ήταν τιμή μου που μίλησα μαζί σου! Σε ευχαριστώ πολύ και ανυπομονώ για το σόου σας στην Αθήνα.

(γέλια) Να ‘σαι καλά παιδί μου! (γέλια) Ανυπομονώ κι εγώ για το σόου και πες στους οπαδούς μας ότι τους αγαπάμε!

 

Φραγκίσκος Σαμοΐλης

 

Site:

http://www.symphonyx.com

 

Discography:

1994 – Symphony X

1995 – The damnation game

1997 – The divine wings of tragedy

1998 – Twilight in Olympus

2000 – V: The new mythology suite

2002 – The odyssey

2007 – Paradise lost

2011 – Iconoclast

 

Line up:

Russell Allen: φωνητικά

Michael Romeo: κιθάρα, δεύτερα φωνητικά

Michael Pinnella: πλήκτρα, δεύτερα φωνητικά

Michael Lepond: μπάσο, δεύτερα φωνητικά

Jason Rullo: τύμπανα

 

INSOMNIUM interview: “One for sorrow”

0

Οι Φιλανδοί INSOMNIUM έχουν μια σταθερή ανοδική πορεία με εξαιρετικές δουλειές στο μελωδικό death metal, καταφέρνοντας σε κάθε κυκλοφορία τους να μην μένουν στάσιμοι. Η νέα τους δουλειά “One for sorrow” είναι σίγουρα μέσα στις καλύτερες της χρονιάς. Ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος Ville Friman (κιθάρες) ήταν ευγενικότατος, πρόσχαρος, μας απάντησε σε ερωτήσεις γύρω από την μουσική τους, την σκηνή της χώρας τους, ποιους δίσκους θεωρεί σημαντικούς για την εξέλιξη της μουσικής σκηνής τους, ενώ δεν δίστασε να πει την γνώμη του ακόμα και για τις δηλώσεις του γελοίου Φιλανδού πρωθυπουργού. Ας τον απολαύσουμε!!!

 

press pic 5Καλησπέρα Ville, θέλω να μπω κατευθείαν στο θέμα και να μου απαντήσεις πόσο περήφανος είσαι για το νέο σας δίσκο “One for sorrow”;

Σου άρεσε;

Τον βρήκα πάρα πολύ καλό και σε ποιότητα τον συγκρίνω με το εκπληκτικό ντεμπούτο σας “In the halls of the awaiting”.

Οι συνθήκες ήταν ιδανικές κατά την ηχογράφηση του δίσκου, είχαμε άριστη επικοινωνία, άνεση και χρόνο τόσο να συνθέσουμε όσο και να δουλέψουμε τα τραγούδια μας. Ακόμα και στο τομέα των ηχογραφήσεων και παραγωγής δεν πιεστήκαμε σε κανένα σημείο. Όλα τα παραπάνω βοήθησαν στο τελικό αποτέλεσμα του “One for sorrow”.

Ακούγοντας το “One for sorrow” και τον προηγούμενο δίσκο σας “Across the dark” βρήκα αρκετές διαφορές στον ήχο σας, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τα νέα σας τραγούδια έχουν περισσότερη ποικιλία.

Θέλουμε με κάθε μας δίσκο να προχωράμε μπροστά και να μην μένουμε στάσιμοι. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν θέλουμε να αλλοιώσουμε και τον προσωπικό μας ήχο. Οι εμπειρίες που αποκτάμε καθώς μεγαλώνουμε, καθώς και τα μουσικά μας ακούσματα βοηθούν να εξελίξουμε τον ήχο μας. Στο “One for sorrow” μας βγήκε φυσιολογικά μια πιο progressive πλευρά. Συνθέσαμε μεγάλα τραγούδια σε διάρκεια, προσπαθώντας να μην βασίζεται σε 1-2 riffs. Θα ακούσετε γρήγορα riffs, ακουστικά «περάσματα» και mid tempo ρυθμούς στο ίδιο τραγούδι.

Όπως στο καλύτερο σας τραγούδι, κατά την προσωπική μου άποψη, “Lay the ghost to rest”.

Ακριβώς. Το να συνθέσεις ένα, μεγάλο σε διάρκεια, τραγούδι δεν είναι δύσκολο. Το δύσκολο είναι να κρατήσεις το ενδιαφέρον του ακροατή καθ’ όλη τη διάρκεια. Όμως τονίζω ότι δεν είχαμε προσχεδιάσει κάτι. Απλά αυθόρμητα.

press pic 1Παρακολουθώντας την πορεία σας από το 2002 με το “In the halls of awaiting” παρατηρώ ότι δίσκο με δίσκο εισάγετε μια πιο μελαγχολική ατμόσφαιρα, αλλά όχι καταθλιπτική, περισσότερο μια γλυκιά μελαγχολία. Έχοντας και το εξώφυλλο του “One for sorrow” μπορώ να πω ότι ο δίσκος σας είναι το soundtrack του φθινοπώρου.

Πραγματικά η εποχή που επέλεξες να παρομοιάσεις το δίσκο μας ταιριάζει απόλυτα. Η μελαγχολία είναι αποτέλεσμα, όπως σου ανέφερα παραπάνω, των εμπειριών που αποκτούμε σαν άνθρωποι, καθώς μεγαλώνουμε. Δει είναι ειδυλλιακά τα πράγματα, ειδικά οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν θεωρώ ότι είμαι χαρούμενος κι αυτό εμφανίζεται μέσα από την μουσική που συνθέτω. Όλοι περνάμε δύσκολες στιγμές που μας ρίχνουν την ψυχολογία. Όμως όπως σωστά ανέφερες δεν έχει να κάνει με κατάθλιψη. Παλεύεις την κάθε αναποδιά και προσπαθείς να ατενίσεις με αισιοδοξία το μέλλον. Πάντως στην παρούσα φάση η ατμόσφαιρα του φθινοπώρου μου ταιριάζει (γέλια).

Όλες οι συνθέσεις του “One for sorrow” έχουν μια συνοχή μεταξύ τους με μοναδική εξαίρεση το “Regain the fire”. Μουσικά δεν ταιριάζει με την όλη ατμόσφαιρα του δίσκου.

Μας άρεσε σαν τραγούδι και θέλαμε να το συμπεριλάβουμε στο δίσκο. Εξάλλου για μένα το “Decoherence” είναι μια πιο περίεργη σύνθεση σε σύγκριση με ότι έχουν συνηθίσει οι θαυμαστές μας. Απλά μας άρεσε σαν τραγούδι και το συμπεριλάβαμε.

coverΠριν λίγους μήνες κυκλοφορήσατε ένα single, το “Weather the storm” με δύο ολοκαίνουργια τραγούδια, το ομώνυμο και το “Beyond the horizon”. Μου έκανε μεγάλη έκπληξη που κανένα από τα δύο τραγούδια δεν ήταν στο track list του δίσκου.

Θα τα έχουμε στη special edition του δίσκου που θα κυκλοφορήσει περίπου την ίδια περίοδο. Γενικά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την προώθηση που μας κάνει η νέα δισκογραφική μας, Century Media. Βγάλαμε το single με την συμμετοχή του Mikael Stanne (DARK TRANQUILLITY) στο τραγούδι “Weather the storm”. Όσοι δεν το έχουν ακούσει θα έχουν την δυνατότητα μέσω της special edition.

Θα υπάρξουν και άλλα νέα τραγούδια στη special edition;

Δεν νομίζω. Θα δούμε πως τα πηγαίνει ο δίσκος “One for sorrow”, ποια είναι η αντίδραση του κόσμου και μετά θα κινηθούμε ανάλογα. Αν πάνε όλα καλά ίσως κυκλοφορήσουμε και ένα EP.

Βοηθάει να ανήκεις σε μια μεγάλη εταιρία όπως η Century Media;

Βέβαια!!! Δεν θέλω να αδικήσω την Candlelight Records, που έκανε σπουδαία δουλειά, μας υποστήριξε και το βασικότερο μας έδωσε την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε, να δημιουργήσουμε καλούς δίσκους. Όμως μια εταιρία σαν την Century Media, σου προσφέρει πολλές επιλογές στο τρόπο που θα προωθήσεις τη δουλειά σου. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στις μέρες μας.

press pic 2Ιδιαίτερη εντύπωση μου έχει προκαλέσει το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου. Είναι απίστευτα δυνατό σε συναίσθημα και ταιριάζει απόλυτα με το εξώφυλλο του δίσκου.

Το “One for sorrow” το ξεκινήσαμε σαν μια μπαλάντα αλλά κάθε φορά που το προβάραμε προσθέταμε και κάτι ακόμα. Είναι ίσως το πιο μελαγχολικό τραγούδι του δίσκου και αντιπροσωπεύει την πρόοδο που θέλουμε να κάνουμε στην μουσική μας. Τα καθαρά φωνητικά παρουσιάζονται περισσότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. Η ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα που υπάρχουν αποτελούν την κεντρική ιδέα του εξωφύλλου, έργο του ίδιου καλλιτέχνη που δημιούργησε και το εξώφυλλο στον νέο δίσκο των συμπατριωτών σας GHOST BRIGADE.

Θα ήθελα να αλλάξουμε λίγο το θέμα της κουβέντας μας. Την κριτική μου για το δίσκο σας την ξεκίνησα γράφοντας ότι προσπαθώ τα τελευταία χρόνια να βρω κάποιο μειονέκτημα στο σύνολο της φιλανδικής σκηνής και δεν μπορώ. Κάθε χρόνο ακούμε πολύ καλές δουλειές.

(Γέλια). Ειλικρινά κάθε νέο συγκρότημα όταν ξεκινά βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση εξαιτίας της φήμης που έχει αποκτήσει η σκηνή μας. Θυμάμαι πριν χρόνια το metal να αποτελεί καθαρά ένα underground κομμάτι της γενικότερης μουσικής μας. Δεν είχε μεγάλο κοινό και μηδαμινή προβολή. Ξαφνικά μέσα σε μια πενταετία γνώρισε μεγάλη φήμη και κέρδιζε ολοένα περισσότερους θαυμαστές. Οι metal μουσικοί έδωσαν βάση στη μουσική τους παιδεία και εξασκήθηκαν στα όργανα και στον τομέα της παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν καλές δουλειές. Τέλος θα έλεγα ότι αν δεν έχεις πολλές μέρες του χρόνου ήλιο, πρέπει να βρεις κάτι να ασχολείσαι μέσα στο σπίτι (γέλια).

press pic 4Ποιους δίσκους θεωρείς ότι βοήθησαν ώστε να δημιουργηθεί η καλή εικόνα και «άνοιξαν» τα σύνορα και για τα υπόλοιπα συγκροτήματα.

Σίγουρα το “Elegy” των AMORPHIS, εκπληκτικός δίσκος, φοβερές συνθέσεις και άψογη παραγωγή (σ.σ. ποιος ακούει τον Σαμοΐλη, δεν θα έχουν τελειωμό τα σχόλια του). Επίσης και οι SENTENCED με το “Amok” ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο. Όταν τον άκουσα πρώτη φορά το δίσκο δεν πίστευα ότι ένα φιλανδικό συγκρότημα θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τόσο ποιοτικό δίσκο. Από εκεί και πέρα σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν οι STRATOVARIUS με το “Episode”, οι CHILDREN OF BODOM με το ντεμπούτο τους “Something wild” και φυσικά οι NIGHTWISH με το σύνολο της δισκογραφίας τους. Ελπίζω με τις δικές μας δουλειές να καταφέρουμε να κρατήσουμε το επίπεδο της φιλανδικής σκηνής ψηλά (γέλια).

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλά συγκροτήματα, ανεξαρτήτου είδος, να προσθέτουν συμφωνικά και ορχηστρικά μέρη στην μουσικής με την βοήθεια κλασσικών ορχηστρών. Θα το δοκιμάζατε;

Αν πιστεύω ότι θα μας βοηθούσε να εξελιχθούμε θα το δοκίμαζα, δεν είμαι αρνητικός. Δεν θα το έκανα όμως με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι περισσότεροι. Θα ήθελα να δέσει απόλυτα με την μουσική μας προσωπικότητα, να μην δημιουργήσουμε κάτι τελείως διαφορετικό.

Γυρνώντας στο “One for sorrow” αν ο δίσκος σας προοριζόταν για soundtrack μιας ταινίας, ποια θα ήταν αυτή;

Δύσκολη ερώτηση και να φανταστείς βλέπω αρκετές ταινίες. Ίσως θα προτιμούσα μια ταινία σε στυλ “Last of the Mohicans” και “Braveheart”. Ειδικά στους δυνατούς συναισθηματικούς επιλόγους θα ταίριαζε η μουσικής μας απόλυτα. Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, θα χρησιμοποιούσα την ορχήστρα για να προσφέρει ένα πιο soundtrack ήχο στη μουσική μας.

Γνωρίζεις φυσικά ότι στην Ελλάδα βιώνουμε σκληρή οικονομική πολιτική και η αγορά δίσκων βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Γιατί οι Έλληνες θα πρέπει να αγοράσουν το “One for sorrow” ανάμεσα στις τόσες κυκλοφορίες που έχουμε κάθε χρόνο;

Γενικά η εποχή μας είναι πάρα πολύ δύσκολη και η διάθεσή μας δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Πάντα βρίσκω διέξοδο στη μουσική, με χαλαρώνει και μου φτιάχνει τη διάθεση. Πιστεύω ότι το “One for sorrow” μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο. Έχει ποικιλία, καλές μελωδίες και είναι ένας δίσκος μέσα από την καρδιά μας. Όσο δύσκολα είναι για εσάς, μην το βάζετε κάτω.

logo

Ο πρωθυπουργός της χώρας σε ένα απίστευτο, γελοίο, κρεσέντο δήλωσε ότι σαν ενέχυρο για τα δάνεια που παίρνουμε θα πρέπει να βάλουμε τον Παρθενώνα. Ποια είναι η γνώμη σου;

Αποφεύγω τους πολιτικούς, όχι την πολιτική, καθώς με χαλάνε τη διάθεση. Δυστυχώς έχουμε πλέον στην πλειοψηφία ανθρώπους στην πολιτική που είναι απλά ηλίθιοι. Η δήλωση του πρωθυπουργού μας απλά τον κατατάσσει σε αυτή την κατηγορία. Θαυμάζω τους Έλληνες και όποτε έχω επισκεφτεί τη χώρα σας έχω περάσει υπέροχα. Είστε ένας γελαστός και φιλόξενος λαός που δεν πρέπει να σας καταβάλουν οι δυσκολίες που περνάτε. Πρέπει να το παλέψετε. Όλοι οι λαοί πρέπει να το παλέψουν, καθώς πλέον δεν έχουμε πολιτικούς αλλά υπερασπιστές συμφερόντων των τραπεζών και μεγάλων εταιριών.

Θα σας περιμένουμε καθόλου από την χώρα μας κατά την ευρωπαϊκή σας περιοδείας σας;

Μακάρι να καταφέρουμε να περάσουμε. Ξεκινάμε Νοέμβρη σαν headliners και είμαστε πολύ χαρούμενοι.

Πιστεύω ότι λόγω της ποιότητας του “One for sorrow” η περιοδεία σας θα είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια, συγκριτικά με παλιές σας περιοδείες.

Το ελπίζω. Επικοινωνούμε καθημερινά με τους ανθρώπους της εταιρίας μας ώστε να κανονίσουμε το καλύτερο δυνατό tour. Όταν έρθουμε στη χώρα σας, θα πιούμε πολλές μπύρες Πάνο (γέλια)

Μα μπύρες πίνεις και στη χώρα σου!!! Εδώ θα πιούμε ούζο!!!

(Γέλια). Ακόμα καλύτερα!!! Εύχομαι ότι καλύτερο για το λαό σου και ακούστε το “One for sorrow”. Αξίζει!!

 

Παναγιώτης Δημητρόπουλος

 

Δισκογραφία:

“In the halls of awaiting” (2002)

“Since the day it all came down” (2004)

“Above the weeping world” (2006)

“Across the dark” (2009)

“One for sorrow” (2011)

 

Line-up:

Niilo Sevanen – φωνητικά, μπάσο

Ville Friman – κιθάρες

Ville Vanni – κιθάρες

Markus Hirvonen – ντραμς

 

www.insomnium.net

Interview: CRIMSON GLORY – “Metal dream dancers”

0

CRIMSON GLORY band 1Ένα από τα πιο cult συγκροτήματα στο heavy metal, με πολλούς οπαδούς στη χώρα μας, είναι αναμφισβήτητα οι CRIMSON GLORY. Πολλά χρόνια υπήρξαν ανενεργοί, αλλά με δισκάρες όπως το “Crimson glory” και το “Transcendence”, είναι λογικό να μην ξεχαστούν ποτέ. Η ζωντανή τους εμφάνιση στο Κύτταρο, την Κυριακή 23/10, μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε με τον κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος του σχήματος, Jon Drenning, αλλά και τον νέο τους τραγουδιστή Todd LaTorre, για ΟΛΑ όσα έχουν γίνει στη μπάντα τα τελευταία χρόνια, για τον Midnight, τις διάφορες φήμες που κυκλοφορούσαν τα τελευταία χρόνια για τους CRIMSON GLORY, σε μία αποκαλυπτικότατη συνέντευξη που πρέπει να διαβάσετε μέχρι το τέλος.

crimson-gloryΟ Midnight υπήρξε ένας από τους πιο ξεχωριστούς metal τραγουδιστές όλων των εποχών. Χρειάστηκε να τον αντικαταστήσετε μία φορά, πολύ καλά πάντως, με τον Wade Black. Μετά το θάνατό του, γιατί επιλέξατε να πάρετε κάποιον άλλο;

JD: Αισθανθήκαμε ότι ήταν πολύ σημαντικό να έχουμε έναν τραγουδιστή που να έχει μεγαλύτερη σχέση με τη μουσική μας και το στυλ φωνητικών του Midnight. Παρότι ο Wade είχε μια δυναμική, επιθετική φωνή, δεν είχε τη λεπτότητα και τις συναισθηματικές αξίες που αισθανθήκαμε ότι χρειαζόμασταν ώστε να αποτυπώσουμε πραγματικά το πνεύμα και την ψυχή της μουσικής μας. Όταν ακούσαμε για πρώτη φορά τον Todd να τραγουδά, ήξερα ότι ήταν ξεχωριστός επειδή είχε πιάσει πολλά από τα προτερήματα του Midnight στη μουσική μας. Έμοιαζε να «το έχει» από την πρώτη στιγμή, παρότι ποτέ δεν είχε προϋπάρξει lead τραγουδιστής. Ήξερα ότι ήταν μία ξεχωριστή στιγμή. Θυμάμαι που αναρωτιόμουν «Υπάρχει περίπτωση αυτός ο παντελώς άγνωστος τύπος που ήταν ντράμερ, να γίνει ο καινούργιος μας τραγουδιστής;». Ήμασταν έκπληκτοι, το λιγότερο που μπορώ να πω, αλλά όλα έμοιαζαν σωστά και ανακοινώσαμε επίσημα τον Todd σαν τον νέο μας τραγουδιστή, την ημερομηνία που θα είχε ο Midnight τα 48α γενέθλιά του, στις 29 Απριλίου 2010.

DSC 0133 copy webΠως βρήκατε τον Todd LaTorre και πως τελικά αποφασίσατε να επιλέξετε έναν πρώην ντράμερ για νέο σας τραγουδιστή;

JD: Λίγες εβδομάδες μετά το θάνατο του Midnight, με πλησίασε ο promoter του ProgPower USA σχετικά με τη διαθεσιμότητά μας να παίξουμε. Του απάντησα ότι πιθανώς να μπορούσαμε να κάνουμε ένα ακουστικό set, ώστε με κάποιο τρόπο να αποτίσουμε φόρο τιμής στον Midnight. Μία εβδομάδα αργότερα, ο ίδιος διοργανωτής με ξανακάλεσε, εξηγώντας μου ότι οι headliners που είχε, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν εξαιτίας προβλημάτων με τη βίζα και τα διαβατήριά τους και μου ξαναζήτησε αυτή τη φορά να είμαστε οι headliners. Του απάντησα ότι θα ήταν μεγάλη μας τιμή, αλλά θα έπρεπε να διοργανώσουμε ολόκληρη επιχείρηση για να βρούμε τραγουδιστές να παίξουν με εμάς. Ήξερα ότι θα ήθελε ο Wade Black, αλλά ένιωσα ότι θα έπρεπε να παίξουμε πολλά από τα κλασικά τραγούδια των δύο πρώτων δίσκων, αφού εκείνα ήταν τα άλμπουμ που ο Midnight είχε βοηθήσει να γράψουμε και φυσικά τα είχε τραγουδήσει. Άρχισα να διαμορφώνω μία ιδέα ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε πολλούς από τους υπόλοιπους τραγουδιστές που θα έπαιζαν στο ProgPower με τις μπάντες τους. Εκείνη την περίοδο κάναμε πρόβες με τον Wade Black, ο οποίος είχε χάσει μερικές. Λιγότερο από μήνα πριν από τη συναυλία, ο Matt LaPorte από τη μπάντα του Jon Oliva, μας είπε ότι ήξερε έναν τύπο που μπορούσε να τραγουδήσει και μπορούσε να τον πάρει τηλέφωνο να έρθει από την Tampa της Florida (περίπου 45 λεπτά από εκεί που είμαστε εμείς). Συμφωνήσαμε και ο Todd LaTorre βρέθηκε σε μία μπάντα που δεν γνώριζε καν, να ερμηνεύει τραγούδια τα οποία δεν είχα ξανακούσει, ένα μην πριν τη συναυλία! Δεν χρειάζεται να πω ότι χειρίστηκε τον εαυτό του και την κατάσταση με εξαιρετική ισορροπία και επαγγελμαστισμό. Όταν τον ακούσαμε να τραγουδά τους πρώτους στίχους, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας σαν να λέγαμε «Θεέ μου, αυτό το παιδί το έχει». Όπως προέκυψε, ένας από τους guest τραγουδιστές μας για τη συναυλία, ο Zak Stevens (CIRCLE II CIRCLE) έπρεπε να μείνει απ’ έξω, εξαιτίας υποχρεώσεων με το σχήμα του και αποφασίσαμε αμέσως ότι αφού ο Todd μας είχε βοηθήσει τόσο πολύ στις πρόβες και μπορούσε να τραγουδήσει τόσο καλά, θα μπορούσε να ερμηνεύσει και τα μέρη του Zak στο ProgPower USA. Η ανταπόκριση ήταν απίστευτη και ξεκίνησαν οι φήμες ότι αυτός ήταν ο νέος τραγουδιστής. Πάνω-κάτω όλοι συμφωνήσαμε ότι είχε όλα τα προσόντα που θέλαμε και το γεγονός ότι ήταν από την περιοχή μας ήταν ακόμα καλύτερο. Είχαμε αρκετές προσφορές από καταξιωμένους και γνωστούς τραγουδιστές που ήθελαν να είναι μέρος στο επόμενο κεφάλαιο των CRIMSON GLORY, αλλά πραγματικά αισθανθήκαμε ότι ήταν σημαντικό να έχουμε έναν τραγουδιστή από την ίδια χώρα τουλάχιστον, χωρίς να έχει ιδέα από πριν για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα. Σε ότι αφορά το ότι είναι ντράμερ, δεν είχε να κάνει σε τίποτα απολύτως με την απόφασή μας. Παρόλα αυτά, πρέπει να ειπωθεί ότι ο Todd LaTorre είναι και φοβερός ντράμερ.

DSC 0711 copy webTodd, με δεδομένες τις εκπληκτικές σου φωνητικές ικανότητες, γιατί έπαιζες ντραμς όλα αυτά τα χρόνια;

TLT: Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω, σε ολόκληρη τη ζωή μου στην πραγματικότητα. Απλά ποτέ δεν κυνήγησα επίσημα να είμαι ο frontman σε ένα συγκρότημα. Οι ικανότητες στο ρυθμό και στο drumming πάντα μου φαίνονταν αρκετά φυσικές και αυτό ήταν που μου έδωσε την ώθηση να ασχοληθώ. Συχνά, αισθάνομαι ακόμα σαν ντράμερ στην καρδιά μου, που απλά του αρέσει να τραγουδάει.

Πρόσφατα τελειώσατε την ευρωπαϊκή σας περιοδεία για την επέτειο των 25 σας χρόνων. Μπορείς να μας δώσεις μία ανασκόπηση; Πως αντέδρασε ο κόσμος στον νέο σας τραγουδιστή;

JD: Οι οπαδοί είχαν πολύ καλή αποδοχή απέναντι στον Todd και πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στο ότι ο Todd τους δίνει τα ίδια πράγματα που τους έδινε και ο Midnight: Μία πραγματική αίσθηση συναισθηματικού δεσίματος και τους όμορφους, αιθέριους και στοιχειωμένους ήχους που ήταν τόσο μοναδικοί για τον Midnight και τους CRIMSON GLORY. Νομίζω ότι έφερε την κάθαρση στους οπαδούς, επειδή μπορούν ακόμα να πιστεύουν ότι ο Midnight είναι ακόμα μαζί μας, έστω και πνευματικά. Υπήρχαν τόσοι οπαδοί που τους συναντήσαμε στην περιοδεία κι εξέφρασαν μία βαθιά αγάπη και ευγνωμοσύνη στον Todd και πιστεύω πως κι εκείνος ξαφνιάστηκε και τον τίμησε και τον κολάκευσε πολύ αυτό το ξεχείλισμα αποδοχής από τους οπαδούς ανά τον κόσμο. Αυτή η περιοδεία υπήρξε η πιο σωστή εισαγωγή του Todd και του νέου κεφαλαίου των CRIMSON GLORY και την ίδια στιγμή είναι ο καλύτερος αποχαιρετισμός για τον Midnight με όλον τον σεβασμό και την ευλάβεια που του αξίζει.

cg10 webΠαρότι έχετε μία ιστορία 25 ετών, είναι αρκετά χρόνια που δεν είστε ενεργοί. Κοιτάζοντας πίσω, ποια ήταν η σκληρότερη/δυσκολότερη περίοδος για τους CRIMSON GLORY; Εκείνη μετά το “Transcendence”, εκείνη πριν το “Astronomica” ή αυτή μετά το θάνατο του Midnight;

JD: Το “Astronomica” ήταν πολύ απογοητευτικό, επειδή όλοι περιμέναμε τον Midnight να τραγουδήσει, αλλά εκείνος ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση με την υγεία του και σε συνεχή καθοδική πορεία. Το να τον κάνουμε να αφοσιωθεί με την ενέργεια και το χρόνο που χρειαζόταν για να γράψει και να ηχογραφήσει ένα δίσκο, ήταν υπερβολικό γι’ αυτόν… Προσπαθήσαμε για αρκετές εβδομάδες να τον βοηθήσουμε και να του δώσουμε κίνητρο, αλλά αποτύχαμε παταγωδώς… Απλά δεν το είχε μέσα του. Είχαμε γράψει κάποια καλά τραγούδια, αλλά ξέραμε ότι ο δίσκος θα ήταν εντελώς διαφορετικός με έναν νέο τραγουδιστή, έτσι κάναμε ότι μπορούσαμε.

cg46 webΛίγες εβδομάδες πριν, είχαμε τον χαμό του Matt LaPorte, ο οποίος ήταν φίλος και των δύο σας και παίξατε και στη συναυλία που έγινε για αυτόν. Τι θυμάστε από τον Matt;

JD: Πρωτοσυνάντησα τον Matt στο San Francisco, όπου είμασταν co-headliners με τους JON OLIVA’S PAIN στο BARfest. Μου είπε ότι ήταν τεράστιος οπαδός των CRIMSON GLORY και μείναμε για αρκετές ώρες μετά τη συναυλία, απλά μιλώντας για το γκρουπ. Μου έκανε άπειρες ερωτήσεις σχετικά με το πώς γράφαμε τα τραγούδια μας, τι μας έδινε τις ιδέες μας, πως ήταν να δουλεύεις με τον Midnight. Μπορούσες να καταλάβεις αμέσως ότι τον ενδιέφερε πραγματικά να μάθει τα πάντα που είχαν σχέση με εμάς. Θυμάμαι ότι ήταν πολύ ευχάριστος και αισιόδοξος άνθρωπος. Παρότι ήταν «βουνό», δεν θυμάμαι ποτέ να τον έχω δει θυμωμένο ή αναστατωμένο. Ήταν γενναιόδωρος και πάντα πρόθυμος να μοιράζεται τα όργανά του, τους ενισχυτές και τα πετάλια του με μένα. Διασκέδαζε πολύ να είναι μαζί μας και φαινόταν ότι ήθελε να είναι μέλος της μπάντας μας. Να σκεφτείς ότι είχε εκφράσει την επιθυμία του να είναι ο τεχνικός κιθάρας μου για τα επερχόμενα show στην Ευρώπη, αλλά του απάντησα ότι παραήταν καλός και είχε περισσότερα προσόντα από τα απαραίτητα για να κάνει κάτι σαν κι αυτό. Αγαπούσε πραγματικά τους CRIMSON GLORY και ήθελε να είναι δίπλα μας. Είχαμε σεβασμό ο ένας για τον άλλον, σπάγαμε πλάκα και πιστεύω ότι αυτό που έκανε τον Matt να ξεχωρίζει, εκτός από το πολύ καλό παίξιμο της κιθάρας, ήταν η αίσθηση του χιούμορ που είχε. Θα θυμάμαι πάντα το μεγάλο του χαμόγελο, τα σπινθηροβόλα μπλε μάτια του και ότι πάντα είχε κάτι αστείο να μου πει.

cgclassic3Ο tour manager σας, Frode Johnsrud, είναι ίσως ο μεγαλύτερος οπαδός των CRIMSON GLORY στον κόσμο. Πως βλέπεις το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τη μουσική που δημιουργήσατε είκοσι χρόνια πριν κι έχει τόση επιρροή στις ζωές τους;

JD: Ένα από τα πράγματα που κάνει τους CRIMSON GLORY να ξεχωρίζουν, είναι ότι η μουσική μας είναι πραγματικά διαχρονική. Πολύ από το υλικό μας είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρο, όπως ήταν πριν από 20 χρόνια κι επειδή ήμασταν πάντα κοντά στους οπαδούς μας, είχαμε την ευχαρίστηση να τους δούμε να μεγαλώνουν με τη μουσική μας και να την παρουσιάζουν και στα παιδιά τους. Νομίζω ότι λέει πολλά το γεγονός για εμάς σαν άνθρωποι και μουσικοί, ότι έχουμε μπορέσει να δημιουργήσουμε μερικά τραγούδια που ακόμα παραμένουν σημαντικά σε πολλούς ανθρώπους και πάντα νιώθουμε έκπληξη και τιμή να βλέπουμε πόσο σχετική συνεχίζει να είναι η μουσική μας, ακόμα και τόσα χρόνια μετά.

Παρόλα αυτά, ενώ έχετε κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ, φαίνεται να παίζετε μόνο τραγούδια από τα πρώτα δύο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν είστε ευχαριστημένοι με τα “Strange and beautiful” και “Astronomica”;

CG3JD: Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι δεν το ξέρουν, αλλά το “Strange and beautiful” και το “Astronomica” αρχικά ήταν να κυκλοφορήσουν σαν ένα διπλό άλμπουμ. Δυστυχώς όμως, εξαιτίας της ασταθούς συμπεριφοράς του Midnight και της συνεχούς χειροτέρευσης της υγείας του, δεν μπορούσε να συμβεί. Υπήρχαν τραγούδια από το “Strange and beautiful”, που δέχτηκαν τόσο άσχημα «χτυπήματα», όπως το “The chant” για παράδειγμα, το οποίο στην πραγματικότητα μας το έφερε η δισκογραφική μας εταιρία!!! Χωρίς να το σκεφτούμε όσο έπρεπε, ηχογραφήσαμε το τραγούδι και σαν αποτέλεσμα το άλμπουμ είχε πιο εμπορικό, καθαρό ήχο και image, χωρίς κανένα στοιχείο από τον σκοτεινό μυστικισμό τον οποίο περίμεναν οι οπαδοί μας. Φυσικά, αυτό δεν λειτούργησε υπέρ του δίσκου κι ως εκ τούτου το άλμπουμ ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Παρόλα αυτά, υπήρχαν πολλοί οπαδοί που υποστηρίζουν ακόμα αυτόν το δίσκο και για να είμαι ειλικρινής, πραγματικά διασκέδασα τη διαδικασία σύνθεσης του υλικού μαζί με τον Midnight. Νομίζω ότι ήταν το πιο κοντινό που έφτασε ποτέ ο Midnight, ώστε να ερμηνεύσει το στυλ της μουσικής που του άρεσε περισσότερο, αφού ήταν πολύ επηρεασμένος από τους LED ZEPPELIN και τους PINK FLOYD. Πάντως, τραγούδια όπως το “Star chamber”, ακόμη ενσωματώνουν πολλά από τα στοιχεία σχετικά με αυτό που ήταν οι CRIMSON GLORY και μουσικά και στιχουργικά και θεωρώ ότι οι οπαδοί μας που δεν έχουν ακούσει το δίσκο προσεκτικά, οφείλουν να τον τσεκάρουν καλύτερα. Ίσως ξαφνιαστούν ευχάριστα. Εκτός αυτού, από τη στιγμή που είναι η 25η μας επέτειος, θεωρήσαμε φρόνιμο να παίξουμε υλικό από τα δύο πρώτα άλμπουμ μας, που μας έχουν καθορίσει σαν γκρουπ και θέλουμε να δίνουμε στους οπαδούς μας πάντα αυτό που θέλουν.

band17Η περίοδος πριν το “Astronomica” ήταν γεμάτη από «μύθους και θρύλους». Ποιες είναι οι πιο ακραίες ιστορίες που έχεις ακούσει γι’ αυτήν την περίοδο και ποιες από αυτές είναι αληθινές; Υπάρχουν πολλές ιστορίες που κυκλοφορούν, ότι δηλαδή κατούρησες στα master του δίσκου, ότι πλακώθηκες στο ξύλο με άλλα μέλη της μπάντας…

JD: Χαχαχαχα! Δεν έχω ιδέα από πού προήλθαν αυτές οι ιστορίες. Αυτά τα πράγματα ποτέ δεν συνέβησαν. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ένα ατυχές συμβάν, στο οποίο χάσαμε όλο το υλικό. Είχαμε ηχογραφήσει τα πάντα ψηφιακά και τα χάσαμε όλα όταν κράσαρε το μηχάνημα. Ο Jeff κι εγώ δουλεύαμε πάνω στο δίσκο καθημερινά και νιώσαμε εντελώς κατεστραμμένοι. Ξέραμε ότι έπρεπε να band14ξαναμαζευτούμε και να ξεκινήσουμε από την αρχή, κάτι που έγινε κιόλας. Το πήραμε πάνω μας να καταβάλλουμε μία συνειδητή προσπάθεια να το κάνουμε καλύτερο απ’ ότι είχαμε κάνει την πρώτη φορά. Ήταν μία μακρά και κουραστική διαδικασία, αλλά δεν υπήρχαν τσακωμοί… Υπήρχε κάποτε και μία φήμη ότι εγώ και ο Wade Black είχαμε πιαστεί στα χέρια στην Ελβετία κατά τη διάρκεια της περιοδείας, αλλά αυτό δεν συνέβη ΠΟΤΕ. Μπορεί να είχαμε λεκτικές διαμάχες κατά καιρούς και δυνατές συζητήσεις ανάμεσά μας, όπως κάθε άλλη μπάντα, αλλά ποτέ δεν πιαστήκαμε στα χέρια, ούτε θα συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο στο γκρουπ. Είμαστε ακόμη καλοί φίλοι και αδέρφια.

Γιατί αποφασίσατε να περιοδεύσετε με τον MIDNIGHT, την τελευταία φορά που ήρθατε στην Ελλάδα, όταν ήταν εμφανές ότι δεν ήταν σε καθόλου καλή κατάσταση και από υγεία και από φωνή… Εκείνη η συναυλία δεν είναι και ότι καλύτερο μπορούμε να θυμόμαστε από τους CRIMSON GLORY για να το θέσω κομψά…

band7JD: Νομίζω ότι όλοι ήμασταν αμφίθυμοι σχετικά με αυτό, αλλά οι οπαδοί απαιτούσαν να παίξουμε με τον Midnight στα φωνητικά. Όλοι ξέραμε λίγο-πολύ ότι δεν επρόκειτο να γίνει καλύτερα και κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για να τον βοηθήσουμε να προετοιμαστεί για τη συναυλία. Γνωρίζαμε επίσης ότι είτε θα τα κατάφερνε καλά και όλοι μαζί θα είχαμε μία πολύ καλή εμφάνιση, είτε θα κατέρρεε. Δυστυχώς συνέβη το δεύτερο και όταν γυρίσαμε στα σπίτια μας, όλοι ξέραμε ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο show που είχαμε κάνει με τον Midnight. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήμασταν απόλυτα σίγουροι για το πόσο ακόμα θα ήταν ζωντανός. Ήταν πολύ καταθλιπτικό, αποκαρδιωτικό, απλά λυπηρό και όλοι νιώσαμε ότι κάτι special είχε χαθεί μετά από αυτή τη συναυλία και δεν πιστεύαμε ότι θα επέστρεφε… Δυστυχώς, είχαμε δίκιο στις υποθέσεις που κάναμε και ο Midnight πέθανε δύο χρόνια μετά…

Crimson-Glory 9298 14920 64584Έχουν γίνει μερικές επανακυκλοφορίες του υλικού σας από τη Metal Mind. Και σε ξεχωριστές κυκλοφορίες και σε box set. Έχετε δώσει την συγκατάθεσή σας γι’ αυτές τις κυκλοφορίες; Πως βλέπεις το γεγονός ότι δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου bonus υλικό, παρότι έχετε πάρα πολύ στην κατοχή σας;

JD: Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο αγκάθι για εμάς εδώ και αρκετό καιρό. ΠΟΤΕ δεν δώσαμε την συγκατάθεσή μας ώστε να κυκλοφορήσει αυτό το υλικό. Στην πραγματικότητα τα δικαιώματα για το υλικό αυτό πουλήθηκαν παράνομα στη Metal Mind πριν το κυκλοφορήσουν. Ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει bonus υλικό, είναι ότι έχουμε τα δικαιώματα για το 99% του υλικού που δεν έχουν δει οι οπαδοί κι έχουμε πλάνα να κυκλοφορήσουμε πάρα πολλές συναυλίες, behind the scenes, σπάνιες συνεντεύξεις και φωτογραφίες. Στην πραγματικότητα έχουμε βγάλει ένα Δελτίο Τύπου όταν η Metal Mind ξεκίνησε να διανέμει τα box set κι εκφράσαμε ξεκάθαρα στους οπαδούς μας και τον κόσμο, ότι το υλικό δεν έχει κυκλοφορήσει με την έγκρισή μας και δεν έχουμε λάβει καθόλου χρήματα από τα πνευματικά δικαιώματα των πωλήσεων. Φυσικά, καταλαβαίνουμε ότι οι οπαδοί θέλουν να έχουν όσα περισσότερα πράγματα από εμάς μπορούν, έτσι δεν αποτελεί έκπληξη ότι πολλοί αγόρασαν αυτά τα box set, αλλά είναι απογοητευτικό το ότι πλήρωσαν για κάτι που δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι. Επιπλέον, τα “remastered” τραγούδια, δεν είναι τα πραγματικά remasters. Αυτά, τα έχω εγώ αποκλειστικά στην κατοχή μου, αφού έχω κάνει τα remasters ιδιωτικά κι αυτό το υλικό θα κυκλοφορήσει μαζί με τα bonus.

DSC 0512 4 copy webΠριν λίγα χρόνια είχατε συμφωνήσει με την ελληνική εταιρία Black Lotus για να κυκλοφορήσετε ένα δίσκο κι ένα DVD, αν θυμάμαι καλά, αλλά η εταιρία έκλεισε. Θα χρησιμοποιήσετε το υλικό που είχατε γράψει στο νέα σας άλμπουμ;

JD: Ναι, θα χρησιμοποιήσουμε υλικό από τα τελευταία 20 χρόνια, σε συνδυασμό με νέο. Γνωρίζουμε τι χρειάζεται να κατορθώσουμε με το νέο δίσκο και γνωρίζουμε τι περιμένουν οι οπαδοί μας και σχεδιάζουμε να τους το προσφέρουμε 100%. Στην πραγματικότητα, σχεδιάζουμε να υπερβούμε τις προσδοκίες όλων.

Πριν από την Black Lotus, η προηγούμενη εταιρία σας, η Rising Sun, έκλεισε σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του “Astronomica”, λίγο-πολύ κατηγορώντας σας ότι απορροφήσατε μεγάλο ποσό χρημάτων και αποτύχατε να πουλήσετε όσο περίμεναν, με αποτέλεσμα να κλείσει. Πως βλέπεις τη σχέση των CRIMSON GLORY με τις δισκογραφικές τους εταιρίες αυτά τα χρόνια;

JD: Πρέπει να βρούμε την τέλεια εταιρία να συνεργαστούμε. Αν το είχαμε κάνει παλιότερα, είμαι βέβαιος ότι θα είχαμε πολύ περισσότερη παγκόσμια επιτυχία. Σε ότι αφορά τη Rising Sun, ήταν μία πολύ μικρή εταιρία, με την οποία είχαμε ένα licensing deal μόνο και δεν είχαμε υπογράψει σ’ αυτούς. Κοιτάζοντας πίσω, ήταν πάρα πολύ μικροί και δεν είχαν τα απαραίτητα κονδύλια για μία μπάντα όπως οι CRIMSON GLORY.

DSC 0757 copy webΜπορείς να μας αποκαλύψεις κάποιες λεπτομέρειες για το νέο σας άλμπουμ; Θα κυκλοφορήσει του χρόνου; Μήπως θα βγει από ελληνική εταιρία; Τίτλους τραγουδιών ή τίτλο δίσκου έχετε βρει;

JD: Έχουμε σοβαρό ενδιαφέρον από αρκετές διαφορετικές εταιρίες, αλλά δεν έχουμε φτάσει να υπογράψουμε κάποιο συμβόλαιο ή συμφωνία για license με κάποια εταιρία. Είμαστε πολύ προσεχτικοί στο να προχωρήσουμε και θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι παίρνουμε καλές αποφάσεις και δουλεύουμε μόνο με τα καλύτερα άτομα και εταιρίες στη βιομηχανία. Σε ότι αφορά τις λεπτομέρειες του άλμπουμ, όλο το περιεχόμενο το «φυλάμε» πολύ καλά, οπότε θα ζητήσω συγγνώμη, αλλά δεν θέλουμε να αποκαλύψουμε οτιδήποτε! Πιστεύω ότι οι οπαδοί μας θα εντυπωσιαστούν από το νέο μας υλικό!

DSC 0053 copy webTodd, έχεις λάβει μέρος στη δημιουργική διαδικασία του δίσκου ή απλά τραγουδάς σ’ αυτόν;

TLT: Ναι, έχω γράψει ισόποσα με τους υπόλοιπους το νέο υλικό. Ήταν πολύ σημαντικό για το γκρουπ να μην έχει «απλά» έναν τραγουδιστή, αλλά κι έναν συνθέτη. Έχοντας τη δυνατότητα να παίζω κιθάρα, ντραμς και να τραγουδάω, σαφώς και μου δίνει το πλεονέκτημα με τη δημιουργική διαδικασία και μεγάλη κατανόηση σε ότι αφορά τις πολυπλοκότητες της σύνθεσης. Το drumming βοηθά με τα φωνητικά και το παίξιμο της κιθάρας βοηθά στη μελωδία. Το να είμαι ένα ενεργό μέλος του γκρουπ, μου επιτρέπει να αισθάνομαι πραγματικά τι γράφουμε, σε σύγκριση με το να τραγουδάω κάτι που ήδη έχει γραφτεί για μένα. Έχω ιδέες, κάποιες θα λειτουργήσουν, κάποιες μπορεί να μην είναι κατάλληλες για κάποιο συναίσθημα ή ήχο. Είμαι πολύ ανοιχτόμυαλος άνθρωπος. Αυτή είναι η ομορφιά της πραγματικής συνεργασίας, αλλιώς θα έβγαζα σόλο δίσκο. Ανυπομονώ να βάλω τη σφραγίδα μου στο νέο υλικό και να γεφυρώσω τα 25 χρόνια των CRIMSON GLORY στο μέλλον.

DSC 0118 copy webJon, αν ο Midnight ήταν ζωντανός, θα έκανες στούντιο άλμπουμ και περιοδεία μαζί του;

JD: Ναι, αλλά μόνο αν ήταν σε καλή ψυχική και σωματική κατάσταση. Πάντα είχα την ελπίδα ότι θα περιοδεύαμε και θα κάναμε ένα δίσκο μαζί και πάλι και ξέρω ότι και οι οπαδοί μας ήθελαν το ίδιο, αλλά απλά η μοίρα δεν το ήθελε… Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τον Todd για νέο μας τραγουδιστή τώρα, ο οποίος θα μας βοηθήσει να προχωρήσουμε μπροστά και να διατηρήσουμε και την κληρονομιά του Midnight.

Ποιο νομίζεις ότι είναι το στοιχείο των CRIMSON GLORY το οποίο τους κάνει τόσο ξεχωριστούς κι έχουν πολλούς οπαδούς παρότι δεν είναι και η πιο ενεργή μπάντα στον κόσμο;

JD: Όπως είπα και πριν, πιστεύω ότι η μουσική μας έχει πολλά υλικά που την κάνουν διαχρονική και ενδιαφέρουσα. Πάντα βασίζαμε το image μας, τον ήχο μας και τις συνθέσεις μας στον μυστικισμό, στις αρχαίες παραδόσεις, την αστρολογία, το σύμπαν και τα άγνωστα πεδία όσων είναι να συμβούν. Αυτά είναι όλα τα στοιχεία που μας έκαναν δημοφιλείς σε πολλούς ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και νομίζω ότι εν πολλοίς, αυτό μας κάνει μοναδικούς, διαχρονικούς και να προσφέρουμε έμπνευση.

DSC 0045 copy web

Todd, με δεδομένο ότι έχεις υπάρξει ντράμερ, πόσο δύσκολο ήταν για σένα να τραγουδάς πάνω στη σκηνή, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο από τη στιγμή που είσαι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος;

TLT: Τα ντραμς μου προσφέρουν μία ασφάλεια. Το να βγαίνω μπροστά στη σκηνή δεν ήταν κάτι που επιζητούσα, αλλά από τη στιγμή που κλήθηκα να αλλάξω θέση στη σκηνή και να φύγω από το drum kit, πρέπει να πω ότι ένιωσα εντελώς φυσιολογικά. Ποτέ δεν αισθάνθηκα νευρικός όταν τραγουδούσα για τους CRIMSON GLORY. Δεν τίθεται ερώτημα ότι τα 24 και πλέον χρόνια που παίζω ντραμς live έχουν ανοίξει το δρόμο γι’ αυτό το μέρος της ζωής μου και μ’ έκανε να αισθάνομαι άνετα και σαν στο σπίτι μου. Νομίζω ότι όλοι μας κάποτε θέλουμε να είμαστε κάτω από το φως των προβολέων, αλλά αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο είχα κάποια ιδιαίτερη επιθυμία. Το να είμαι ένα κανονικό μέλος των CRIMSON GLORY, είναι κάτι που συνέβη για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω. Φαίνεται ότι συνωμότησε το σύμπαν και το σχήμα μπορεί να συνεχίσει με έναν τρόπο που φαίνεται σωστός και φυσιολογικός. Μάλλον έτσι έμελλε να γίνει…

DSC 0324 copy webTodd, σου έχει δημιουργήσει κάποια πίεση το γεγονός ότι αντικατέστησες μία θρυλική φιγούρα του heavy metal, όπως ο Midnight; Πως βρίσκεις τη δισκογραφία των CRIMSON GLORY;

TLT: Κοίτα, βέβαια υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση στο να τραγουδήσεις τα φωνητικά του Midnight. Γι’ αυτό και ήταν σημαντικό να αποδείξω ότι μπορώ να αποδώσω τα φωνητικά σε μερικά από τα κλασικά τραγούδια των δύο πρώτων δίσκων. Νομίζω ότι οι οπαδοί το άξιζαν, χρειαζόμουν να το κάνω για τον εαυτό μου, η μπάντα το υποστήριξε και χωρίς αμφιβολία η καλύτερη απόφαση που πήραμε ήταν που ανεβάσαμε αυτά τα τραγούδια στο youtube. Σίγουρα υπήρχαν κάποιοι στους οποίους δεν άρεσε, αλλά γενικά οι αντιδράσεις ήταν καταπληκτικές. Τώρα ξέρω τι κάνω. Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι δεν είμαι ο Midnight και οι φωνητικές μου χορδές δεν είναι σαν τις δικές του. Παρόλα αυτά είμαι συναισθηματικά δεμένος με το υλικό, το αισθάνομαι σαν δικό μου και νομίζω ότι περνά στους οπαδούς. Γνωρίζουν ότι το συναίσθημα είναι πραγματικό κι όχι επιτηδευμένο και ότι η καρδιά μου είναι στη σωστή θέση. Ευτυχώς οι οπαδοί με έχουν αγκαλιάσει, με νιώθουν σαν οικογένειά τους, η αγαπημένη μπάντα τους επέστρεψε και με κάνουν να νιώθω αστέρι. Δεν νιώθω λοιπόν κάποια πίεση από τους οπαδούς. Αν υπάρχει κάποια πίεση, αυτό συμβαίνει επειδή είμαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού μου. Σε ότι αφορά τη δισκογραφία των CRIMSON GLORY, μου αρέσει κάθε δίσκος για διαφορετικούς λόγους. Οι πρώτοι δύο είχαν παρόμοιο στυλ, το οποίο πραγματικά λατρεύω. Το “Strange and beautiful”, είχε πιο πολύ blues rock ρίζες, και είχε σίγουρα καλύτερη παραγωγή. Ο δίσκος είχε σπουδαία τραγούδια και ο Jon Drenning νομίζω ότι έπαιξε την καλύτερη κιθάρα τότε. Παρά την κριτική ότι δεν έμοιαζε με τους δύο πρώτους δίσκους, πραγματικά θα ήθελα να ενθαρρύνω τους οπαδούς να καταλάβουν ότι σαν καλλιτέχνης πρέπει να δοκιμάσεις καινούργια πράγματα. Το “Astronomica” ήταν επίσης σπουδαίος δίσκος. Ο Wade Black τραγουδούσε με τσίτα τα γκάζια και οι μπασογραμμές και η heavy δομή έδινε στο δίσκο τη γροθιά που νιώθεις στο στομάχι όταν τον ακούς.

DSC 0292 copy webΟι CRIMSON GLORY έχουν παίξει δύο φορές στην Ελλάδα. Τι θυμάσαι από αυτές τις συναυλίες; Τι περιμένεις από τα επερχόμενα live στη χώρα μας;

JD: Οι συναυλίες μας στην Ελλάδα ήταν καταπληκτικές. Οι οπαδοί μας είναι πολύ φανατικοί και γενναιόδωροι απέναντί μας. Έχω την αίσθηση ότι έχοντας τον Todd στο γκρουπ, θα μας δώσει την ευκαιρία να αποδώσουμε τα τραγούδια μας καλύτερα απ’ ότι στο παρελθόν, αφού ο Todd τραγουδά τα παλιά μας κομμάτια με εξαιρετική ακρίβεια και με όλο το βάθος και το πάθος που τους είχε δώσει ο Midnight.

Θα στείλεις κι ένα μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς;

JD: Είμαστε απίστευτα ενθουσιασμένοι που θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Οι Έλληνες οπαδοί είχαν πάντα μία ειδική θέση στις καρδιές μας, αφού πάντα ήταν στην κορυφή των υποστηρικτών μας, πίστευαν στη μουσική μας και κρατούσαν την ψυχή, το πνεύμα και τη μουσική των CRIMSON GLORY ζωντανή. Πραγματικά θα είμαστε αιώνια συνδεδεμένοι με τους Έλληνες οπαδούς μας.

Σάκης Φράγκος

Live photos by Espen Bakken

CRIMSON GLORY band 2 1Line-up:

Todd La Torre – φωνητικά

Jon Drenning – lead κιθάρα

Ben Jackson – ρυθμική κιθάρα

Jeff Lords – μπάσο

Dana Burnell – ντραμς

Δισκογραφία:

“Crimson glory” (1986)

“Transcendence” (1988)

“Strange and beautiful” (1991)

“Astronomica” (1999)

Interview: THE MISSION – The history of goth is here!!!

0

 

Μια από τις ιστορικότερες gothic μπάντες όλες των εποχών, οι THE MISSION του Wayne Hussey γιορτάζει διπλά. Από τη μία τα 25 χρόνια προσφοράς τους στη μουσική και από την άλλη την επανένωση της κλασικής της σύνθεσης, που μας προσέφερε τόσες μουσικές συγκινήσεις στο παρελθόν. Λίγες ημέρες πριν την επίσκεψή τους στην Αθήνα, που θα γίνει στις 20 του μήνα στο Fuzz Club, το Rock Hard επικοινώνησε με τον leader του συγκροτήματος και ιδού τι μας είπε….

the mission 10974 web

 

Καλησπέρα Wayne. Πολλές ευχές για την επέτειο σας. Πως νιώθεις που, μετά από τόσα χρόνια μακριά τους, θα παίξεις ξανά μαζί με τους παλιούς συνοδοιπόρους σου;

Νιώθω πολύ καλά, αλλά έχουμε κάνει μόνο τέσσερεις πρόβες. Έλεγα στον Simon (σ.σ. Hinkler, κιθαρίστας, που επίσης συμμετείχε στο ντεμπούτο των PULP) μόλις σήμερα ότι, ενώ ήμουν ευλογημένος να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς κιθαρίστες στους THE MISSION όλα αυτά τα χρόνια, είναι πολύ αναζωογονητικό να παίζω τα τραγούδια μαζί με τους αυθεντικούς μουσικούς που τα συνθέσαμε, τα παίξαμε και τα ηχογραφήσαμε όλοι μαζί.

Μετά από τις τέσσερεις ιστορικές νύχτες στο Shepherds Bush Empire το 2008, που ήταν και οι τελευταίες σας, γιατί αποφάσισες να επαναδραστηριοποίησεις τους THE MISSION για μια ακόμη φορά;

Οι εμφανίσεις στο Shepherds Bush ήταν εξαιρετικές και ήταν οι κατάλληλες για να βάλουμε ένα τέλος στη μπάντα. Και από όσο ξέρω, ποτέ δεν είχα βλέψεις να γυρίσω πίσω στην φάση αυτή. Μόλις όμως κατέβηκα από τη σκηνή, στο τελευταίο show που δώσαμε το 2008, υπήρχε κόσμος που μου ζητούσε να κάνουμε εμφανίσεις για την επέτειο των 25 χρόνων μας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα αντιστεκόμουν, αλλά ήταν κάτι που μου είπε η γυναίκα μου και με έπεισε να πω το τελικό ναι. Μου είπε “Wayne, δε θα έχεις ξανά την ευκαιρία να παίξεις για την εικοστή πέμπτη επέτειο της μπάντας και αν πεις όχι, θα είναι κάτι που θα σε κάνει να μετανιώνεις για την υπόλοιπη ζωή σου. Είναι καλύτερα να κάνεις κάτι και να μετανιώνεις, παρά να μην το κάνεις και να μετανιώνεις.” Αυτό πιστεύω κι εγώ είναι ένα καλό αξίωμα για να ζήσεις τη ζωή σου. Η γυναίκα μου μπορεί να είναι μικρότερη σε ηλικία από εμένα, αλλά σε πολλά πράγματα είναι πολύ πιο σοφή. Επίσης και ο Simon και ο Craig (σ.σ. Adams, μπάσο, συνιδρυτής της μπάντας και συνοδοιπόρος του Hussey από τις ημέρες των THE SISTERS OF MERCY) ήθελαν να κάνουμε αυτές τις συναυλίες, οπότε εδώ είμαστε!

Αλήθεια, ποια είναι η γνώμη σου για τα reunions, που έχουν εξελιχτεί σε μόδα στην ευρύτερη rock σκηνή;

Δεν ξέρω. Νομίζω ότι, επειδή οι μουσικοί θέλουν να ξαναζήσουν μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους με τα συγκροτήματά τους, παίζοντας τα τραγούδια τους, που σήμαιναν πολλά όταν ήταν πιο νέοι. Δεν είναι όμως το ίδιο, όπως ήταν παλιότερα, για να το αποκαλέσουμε νοσταλγίαI

Αυτό το reunion θα διαρκέσει μόνο για τη συγκεκριμένη περιοδεία, ή να αναμένουμε και κάποιο πιθανό studio άλμπουμ;

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που παίξαμε μαζί, οπότε πρέπει να δούμε πως θα κυλήσει και πως νιώθουμε ο ένας για τον άλλον, πριν προβούμε σε οτιδήποτε άλλο πέρα από την περιοδεία. Έχω μάθει όμως να μη λέω ποτέ σε τίποτα, άρα ποιος ξέρει; Το μόνο σίγουρο προς το παρόν είναι ότι δεν έχω καθόλου σχέδια για καινούργιο άλμπουμ των THE MISSION.

THE MISSION webΣτις 22 Οκτωβρίου, θα υπάρξει στο Brixton Academy, η ιστορική σας συνύπαρξη επί σκηνής με τους FIELDS OF THE NEPHILIM, που είναι οι special guests σας. Προσωπικά θα βρίσκομαι σε αυτή την ονειρική βραδιά, αλλά θα ήθελα να μας πεις ποιες είναι οι δικιές σου προσδοκίες από το συγκεκριμένο gig

Γιατί είναι ιστορική; Επειδή θα παίξουμε μαζί, στο ίδιο μέρος με τους FOTN; Είναι σίγουρα μια πολύ οικονομική λύση, αν υπολογίσεις ότι θα εμφανιστούν επίσης και οι GENE LOVES JEZEBEL (σ.σ. post punk/new wave μπάντα, με πλούσια δραστηριότητα στη σκηνή την δεκαετία του 80). Θα είναι μια καλή βραδιά, μια μεγάλη γιορτή για τα 25 χρόνια των THE MISSION και μια γιορτή επί σκηνής, όπως το έχει θέσει και ο κύριος McCoy (σ.σ. εννοεί το τραγούδι “Celebrate” των NEPHILIM).

Δύο ημέρες όμως πριν τη συναυλία του Brixton, θα έχουμε στην Αθήνα το προνόμιο μιας συναυλίας των MISSION. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τις προηγούμενες επισκέψεις σας στην χώρα μας;

Έχω κάποιες αναμνήσεις από τις επισκέψεις μου στην Ελλάδα. Την πρώτη φορά θυμάμαι ότι είχα μια φοβερή βραδιά kinky sex με μία τρανσέξουαλ (σ.σ. !!). Τη δεύτερη φορά, μια αφέντρα υποταγής, που το καλλιτεχνικό της όνομα ήταν Severina με κάλεσε στο μπουντρούμι της, όπου με έδεσε και μου έδεσε μερικές με το μαστίγιο (σ.σ. !!!). Επίσης, έμεινα κάποιες μέρες εκεί, στα μέσα των 90’s, κάνοντας την παραγωγή στους THE FLOWERS OF ROMANCE και βρήκα τον μπελά μου με έναν πολύ όμορφο, ενήλικα πιτσιρικά (σ.σ. το βρετανικό φλέγμα σε όλο του το μεγαλείο…). Ακόμη έχω επισκεφτεί την Ακρόπολη, που είναι πανέμορφη, για ένα αρχαιολογικό μνημείο όπως είμαι εγώ. (σ.σ. είπε και μια χοντράδα ακόμα, αλλά ας δώσουμε τόπο στην οργή)

Εκτός από τα κλασικά τραγούδια σας, θα υπάρχουν κάποιες άλλες εκπλήξεις στο setlist, όπως για παράδειγμα κάποια από τα πρώιμα τραγούδια σας;

Η μόνη έκπληξη είναι ότι θα ξέρετε καλά κάθε τραγούδι που θα παίξουμε. Φυσικά και θα παίξουμε τραγούδια από τα πρώιμα singles. Θα παίξουμε μόνο τα τραγούδια που έχουμε ηχογραφήσει μαζί, άρα δε θα ακουστεί τίποτα μετά από το 1990.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και τις απαντήσεις σου.

Κι εγώ σε ευχαριστώ. Θα τα πούμε σύντομα.

Γιώργος Κόης

SYMPHONY X: “The Divine Wings of Progressive”

0

Στη χώρα μας αγαπήθηκαν cult συγκροτήματα, ενώ άλλα με τεράστια εμπορική επιτυχία παραβλέφθηκαν. Όταν όμως ένα συγκρότημα συστηματικά κυκλοφορεί ποιοτικές δουλειές, βελτιώνεται, εξελίσσεται και ωριμάζει, αξίζει σεβασμό και την προσοχή μας, έστω κι αν στην αρχή δεν μας κέρδισε. Οι SYMPHONY X έχουν κλείσει τα εισιτήριά τους και σε μερικές ημέρες, για πρώτη φορά θα παίξουν ζωντανά στην Αθήνα. Η δισκογραφική τους πορεία, μας δίνει κάθε λόγο για να αγοράσουμε εισιτήριο και τους απολαύσουμε live. Η προσωπική μου εμπειρία, έχοντας απολαύσει την μπάντα ζωντανά, με προτρέπει να σας πείσω ότι αξίζει η παρουσία σας. Κατά πρώτο λόγο μιλάμε για άρτιους μουσικούς, φοβερούς συνθέτες που πλέον γνωρίζουν τι λειτουργεί καλά και σε συναυλιακό περιβάλλον.

Οι Αμερικάνοι βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους και η εκτενής περιοδεία τους το φανερώνει. Κουβαλάνε αμέτρητα κομμάτια και σίγουρα δεν μπορούν να τα παίξουν όλα, όμως ο λυρισμός τους, η τεχνική τους και πάνω απ’ όλα, οι συνθέσεις τους θα σας χορτάσουν. Ξέρω και πόσο θέλουν οι ίδιοι να εμφανιστούν στη χώρα μας, από της οποίας την μυθολογία έχουν τόσο εμπνευστεί (“The Odyssey”, “Twilight in Olympus”, “On the breath of Poseidon”, “The eyes of Medusa”, “Prometheus”, κλπ)

Δισκογραφικά, με τον όγδοο δίσκο τους –και δίσκο της χρονιάς για μένα – έχουν περάσει πολλά στάδια. Η προσπάθειά μου να τους χωρίσω σε κατηγορίες ίσως φέρει αντιρρήσεις, αλλά με την υποκειμενική μου ματιά, σε όποιον δεν τους γνωρίζει θα πρότεινα ανεπιφύλακτα τα έξι από αυτά, με κλειστά μάτια (ή αυτιά αν θέλετε). Διαβάστε, επενδύστε, απολαύστε!

 

MUST HAVE ALBUMS

symphony x odyssey 2002“The Odyssey” (Inside Out) 2002

Το συγκεκριμένο κρατά ξεχωριστή θέση στην συνείδησή μου. Σήμανε την απαρχή της δεύτερης, μουσικά πιο επιθετικής θα έλεγα περιόδου τους, αλλά και διότι τους είδα ζωντανά για πρώτη φορά. Χαρακτηριστικό του δίσκου, αποτελεί το 24άλεπτο ομότιτλο έπος, ένα τραγούδι που σημάδεψε την μπάντα και για τελευταία φορά ένωσε τους σκληροπυρηνικούς της πρώτης, με της δεύτερης περιόδου. Κατά τ’ άλλα ο δίσκος είναι άρτιος από παραγωγή, σύνθεση, εκτέλεση και φανερώνει τους SYMPHONY X απόλυτα συγκεντρωμένους στην μουσική τους! Από τις πρώτες νότες του “Inferno” καταλαβαίνεις πως η μπάντα έγραψε κομμάτια που σε ταρακουνάνε, όντας παράλληλα και συναυλιακά. Το ίδιο συμβαίνει με το πωρωτικό “Wicked”. Κάπου στην μέση έρχεται το εξαιρετικό “Accollade II” για να θυμίσει “Divine wings of tragedy” και να συνδέσει το παρόν με το προ πενταετίας άλμπουμ τους. Ο δίσκος είναι άρτιος (τα “King of terrors”, “Incantations of the apprentice” και “The turning” είναι εξίσου καταπληκτικά) και ο πρώτος στην σειρά. Τους καθιέρωσε ως σημείο αναφοράς στο χώρο και έδωσε την δυνατότητα στα μέλη να ασχοληθούν παράλληλα και με άλλες δουλειές και προσωπικά άλμπουμ.

 

SYX ParadiseParadise lost” (Inside Out) 2007

Πέρασαν πέντε χρόνια για να επιστρέψουν δισκογραφικά, αλλά όπως είχα γράψει και τότε, η αναμονή άξιζε γιατί το “Paradise lost” ήταν ένα αριστούργημα. Δεν ήταν εύκολο να ακολουθήσεις το “Odyssey” και το διάστημα που μεσολάβησε συνέβαλλε το ίδιο θετικά για κοινό και την μπάντα. Πιο σκληροί από ποτέ, με την επτάχορδη κιθάρα του Romeo να ξυρίζει και τον πιο βραχνό αλλά πάντα ανατριχιαστικό Allen να ηγείται της επίθεσης, η μπάντα γίνεται πιο μοντέρνα και ολοκληρώνει την μετάλλαξή της (αν και ξενίζοντας κάποιους από τους παλιούς φίλους της). Ο συνδυασμός μελωδίας και σκληρότητας είναι χαρακτηριστικός στα περισσότερα κομμάτια. Για εβδομάδες μου είχε κολλήσει το “Serpent’s kiss” και στο καπάκι το “Set the world on fire”. Πλέον οι SYMPHONY X βρήκαν την ταυτότητα που τους ταιριάζει και φτύνουν φωτιά με τα “Domination” “Eve of seduction” και “The walls of Babylon” σε ένα concept βασισμένο στο ομώνυμο σκοτεινό, πολυ-θρησκευτικό έργο του John Milton. Μακροσκελή συνθέσεις με όλα τα κλισέ τους, γοητεύουν, μαγεύουν, στιγματίζουν (με το “Revelation” είναι άλλη μια αναφορά στο “Divine wings of tragedy”). Το μεγαλείο του δίσκου αυτού αποτέλεσε και την αφορμή της μετεγγραφής τους. Το ζενίθ τους!

 

RECOMMENDED ALBUMS

Symphony X N The Divine Wings Of TragedyGFront“The divine wings of tragedy” (Inside Out) 1997

Όταν πλέον κυκλοφόρησε αυτό, υπέκυψα στους SYMPHONY X. Έτσι απλά! Η πρώτη περίοδος της μπάντας έφτασε το ζενίθ της με ένα διαχρονικό δίσκο, που προδίδεται μόνο από την παραγωγή του, που πλέον δεν ακούγεται τόσο σύγχρονη λόγω της καλογυαλισμένης χροιάς της και τον αφανσιμό (σχεδόν) του μπάσου. Κατά τ’ άλλα οι κομματάρες διαδέχονται η μια την άλλη. Μπορεί το ομώνυμο να τους καταξίωσε ως prog-power metallers, αλλά για μένα η μελωδία του “Out of the ashes” κόλλησε για πάντα στο μυαλό μου. Οι πινελιές του Pinella, με τα πλήκτρα του, αποτελούν το κλειδί στο άλμπουμ. Επίσης τα “Sea of lies”, Of sins and shadows”, “The accolade” παραμένουν υπέροχα και ξανακούγοντας τα άλμπουμ με τη σειρά, αμφιταλαντεύτηκα για το αν είναι ανώτερο από το “The Odyssey”. Σαφώς προτεινόμενο…

 

symphony-x-iconoclastIconoclast” (Nuclear Blast) 2011

Όπως και με το παραπάνω, η σύγκριση του “Iconoclast” με το “Paradise lost” είναι αναπόφευκτη. Το δεύτερο για μένα κερδίζει στο νήμα, μάλλον γιατί το έχω χορτάσει, ενώ το παρόν ακόμα με κερδίζει. Το μέλλον θα δείξει, όμως η μπάντα βρίσκεται στο απόγειο της δεύτερης περιόδου της, με σκληρές κιθάρες, σύγχρονη παραγωγή, καλοδουλεμένες συνθέσεις και πιο δυνατή από ποτέ. Αν το “Paradise lost” τους εκτίναξε, τότε το “Iconoclast” αποδεικνύει πως δεν ήταν από τύχη. Θέλει κότσια για να ανοίξεις τον δίσκο με το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του, όταν αυτό ξεπερνά τα 10 λεπτά, αλλά το ομώνυμο “Iconoclast” σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα. Τα “The end of innocence” και “Dehumanized” προβλέπω να ακούγονται συνεχώς στις συναυλίες τους, ενώ το απίστευτο “Prometheus” συνεχίζει τις αναφορές τους στην Ελληνική μυθολογία.

 

 

GOOD ALBUMS

SymphonyX Twilightinolympus frontTwilight in Olympus (Inside Out) 1998

Μάλλον το τελευταίο τόσο power metal άλμπουμ τους, σε πιο κλασικό στυλ, αν και οι ρυθμοί δίνουν και παίρνουν. Οι Αμερικάνοι έχουν πλέον συγκεντρώσει τα βλέμματά μας πάνω τους και δεν απογοητεύουν. Αν είστε εξοικειωμένοι με την δεύτερή τους περίοδο, τότε το “Twilight…” είναι μάλλον το πιο κοντινό σε αυτήν, από την πρώτη τους περίοδο. Υπάρχουν καλοδουλεμένα κομμάτια και τα “Smoke and mirrors”, “Church of the machine”, “Through the looking glass” είναι κορυφαία. Κι αν το “In the dragon’s den” ή το κολλητικό ρεφρέν του “The relic” δεν φτάνουν άλλες μελωδικές τους εξάρσεις, σίγουρα δείχνει από που προήλθαν.

 

 

 

syx damnationThe damnation game (Inside Out) 1995

Η πρόσληψη του Russell Allen ήταν από μόνη της βελτίωση για τους “X”. Ο υπόλοιπος κορμός όμως, έχοντας ήδη δουλέψει αρκετά, είχε αρχίσει να διαμορφώνει την προσωπικότητα στο μουσικό ύφος. Άρχισαν περισσότερες εναλλαγές ρυθμών και πιο πολύπλοκες δομές να εισέρχονται, ενώ παράλληλα η ποικιλία έδωσε μεγαλύτερη ποιότητα στο άλμπουμ. Το ταλέντο του Michael Romeo εδώ άρχισε να γίνεται αισθητό. Αν ακούσετε σήμερα το ομώνυμο τραγούδι ή το “A winter’s dream” θα συνειδητοποιήσετε από που προήλθε ο σημερινός τους μουσικός χαρακτήρας τους.

 

 

 

MEDIOCRE ALBUMS

SYX V“V – The mythology suite” (Inside Out) 2000

Αν και πρέπει να είναι το άλμπουμ με το οποίο ασχολήθηκα το λιγότερο, παραμένει ένα μέτριο αν και ποιοτικό άλμπουμ. Για μένα οι “X” εδώ αμφιταλαντεύτηκαν με την κατεύθυνση που θα έπαιρναν και κινδύνεψαν να κλειστούν στα στενά cult σύνορα του progressive κοινού. “Evolution” “Communion and the oracle” και “Fallen” ξεχωρίζουν, όμως η διάρκεια φέρνει και μονοτονία. Ευτυχώς όμως αυτός ο δίσκος έσπρωξε την μπάντα σε περιοδείες, που συνέβαλλαν στο να δουν τι πραγματικά δουλεύει για το κοινό τους στις συναυλίες. Έτσι και ήρθε η πρόοδος.

 

 

 

 

symphony-x-symphony-xSymphony X (Inside Out) 1995

Από νωρίς οι Αμερικάνοι ήθελαν να δείξουν τις ορέξεις τους. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, άλλωστε αναζητούσαμε τους νέους power metal ήρωες. Για όσους γνώρισαν μετέπειτα την μπάντα, το ομώνυμο ντεμπούτο τους θα ηχεί για πάντα κατώτερο. Όσοι κατάφεραν να το ακούσουν όμως πριν έρθουν τα επόμενα, αγάπησαν το στυλ τους και κομμάτια όπως “The raging season”, “Masquerade”, “Rapture or pain” αν και ο Rod Tyler δε θα έμενε για πολύ στο μικρόφωνο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ένα χρόνο πριν, το άλμπουμ πρωτο-κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία και μόνο.

Γιώργος Κουκουλάκης

VALLENFYRE interview: “Back to the roots”

0

 

Photo3 webΠριν λίγες μέρες σας παρουσιάσαμε εδώ στο ROCK HARD το ντεμπούτο των VALLENFYRE, “A fragile king”. Όπως ήδη γνωρίζετε, πρόκειται για μια συνεργασία των Greg Mackintosh (PARADISE LOST), Hamish Glencross (MY DYING BRIDE), Adrian Erlandsson (PARADISE LOST, AT THE GATES) Mully και Scoot (DOOM). Μια μπάντα αστέρων με ακραίες old school διαθέσεις, που αποσπά πολύ καλές κριτικές με τη κυκλοφορία του EP “Desecration” αλλά και με τον full length δίσκο τους, που αναμένεται στα τέλη Οκτωβρίου, “A fragile king”. Έτσι λοιπόν δε χάσαμε την ευκαιρία και ήρθαμε σε επαφή με τον δημιουργό της μπάντας Greg Mackintosh για μια άκρως απολαυστική συνέντευξη.

 

Photo2 webΣυνήθως οι μουσικοί στην metal σκηνή, με το πέρασμα του χρόνου, αλλάζουν ακούσματα σε όχι τόσο “ακραία” μουσική. Υποθέτω ότι δεν συνέβη το ίδιο με σένα;

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ήμουν ανοιχτόμυαλος και δοκίμασα πολλά πράγματα. Ο μόνος τρόπος να το εξηγήσω είναι ότι τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα ποτέ δε σε αφήνουν πραγματικά. Ξεκίνησα με punk, death και doom και έτσι τελικά επέστρεψα σε αυτά.

Τελευταία έχουν γίνει αρκετές συνεργασίες από μέλη γνωστών συγκροτημάτων, αλλά η μουσική τους είναι κατά κύριο λόγο mainstream σε αντίθεση με τους VALLENFYRE. Σε απασχολούσε αυτό όταν είχες στο μυαλό σου το ύφος της μπάντας;

Πιο πολύ με ένοιαζε να μη χαρακτηριστεί η μπάντα σαν supergroup. Αυτό είναι μια γελοία ταμπέλα! Ο λόγος τον οποίο οι περισσότεροι απ’ τα παιδιά της μπάντας είναι μέλη γνωστών συγκροτημάτων, είναι κυρίως γιατί σχεδόν όλοι οι κοντινοί φίλοι μου ασχολούνται με τη μουσική, κάτι που είναι αναπόφευκτο μια που τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτή. Έφτιαξα τους VALLENFYRE σαν μια μπάντα φίλων που παίζουν μουσική με την οποία είναι παθιασμένοι και μεγάλωσαν με αυτή. Αν είναι mainstream ή όχι δε με ενδιαφέρει.

Περίγραψε μας με λίγα λόγια το “A fragile king

Οι στίχοι είναι κυρίως πολύ προσωπικοί. Η μουσική είναι ο ήχος των νιάτων μου. Θα έλεγα ότι είναι ένας βρώμικος, σκληρός φόρος τιμής στον πατέρα μου.

Photo5 webΉθελες να γυρίσεις πίσω στις ρίζες σου με αυτό το άλμπουμ. Ακούγοντας το τώρα, πόσο κοντά πιστεύεις ότι έφτασες;

Πολύ κοντά! Ήθελα να συμπεριλάβω όλους τους ήχους της νεότητας μου σε έναν δίσκο. Από τους DISCHARGE στους ST. VITUS, στους CELTIC FROST και στους NIHILIST. Ακόμη θέλαμε και η παραγωγή και η ηχογράφηση να ήταν όπως στις ρίζες μας, γι’ αυτό το κάναμε σε στυλ «κάντο μόνο σου», με λίγες προσπάθειες, λίγη επεξεργασία και βρώμικους ήχους.

Πολλοί θα πίστευαν ότι οι VALLENFYRE απλά θα κυκλοφορούσαν ένα άλμπουμ, λόγω του ότι οι περισσότεροι είστε μέλη συγκροτημάτων του βεληνεκούς των PARADISE LOST και MY DYING BRIDE, αλλά απ’ ότι διαβάζω σχεδιάζετε ακόμα και περιοδεία μέσα στο 2012. Ανυπομονείς γι αυτό;

Δε γνωρίζω ακόμη αν θα κάνουμε περιοδείες, αλλά αναμφισβήτητα θα θέλαμε να παίξουμε σε clubs και μερικά festival του χρόνου. Νομίζω θα έχει πολύ πλάκα. Χωρίς έγνοιες, χωρίς υφάκι και με τζάμπα μπύρες! Τι να μη σου αρέσει από όλα αυτά!

Photo1 webΣτους PARADISE LOST είσαι ο lead guitarist, αλλά στους VALLENFYRE είσαι και ο frontman, το οποίο είναι ακόμη πιο απαιτητικό στις ζωντανές εμφανίσεις. Διπλασιάζεται η απόλαυση αλλά και η πίεση;

Έπαιξα κάποια lead σημεία στο δίσκο, αλλά στις συναυλίες θα τραγουδάω μόνο. Τρεις κιθάρες στη σκηνή πιστεύω θα ήταν κάπως περίεργα. Θα είναι κάτι διαφορετικό να κάνω φωνητικά και όχι να παίζω κιθάρα, αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτή τη προοπτική.

Αν σε έπαιρναν τηλέφωνο σήμερα και σου ζητούσαν να παίξετε ως support των PARADISE LOST το 2012, ποια θα ήταν η αντίδραση σου;

Δεν νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλή ιδέα. Νομίζω ότι οι VALLENFYRE είναι πολύ ακραίοι για να παίξουν support στους PARADISE LOST. Επίσης είμαι 41 ετών. Δύο show κάθε βράδυ για μήνες θα με σκότωνε!(γέλια)

Το όλο σκηνικό γύρω από τους VALLENFYRE περιελάμβανε μέσα σε άλλα, να δουλεύεις με φίλους. Από τα μέλη του γκρουπ μέχρι και τις ηχογραφήσεις. Δεν έχουν πολλοί την τύχη να το κάνουν αυτό. Πως ήταν σαν εμπειρία;

Είναι ο καλύτερος τρόπος να τα κάνεις όλα αυτά κατά τη γνώμη μου. Οι μπάντες πρέπει να δημιουργούνται για να περνάς καλά. Γιατί είναι φίλοι που γουστάρουν την ίδια μουσική. Έτσι ξεκινήσαμε με τους PARADISE LOST, έτσι και με τους VALLENFYRE. Η ηχογράφηση είχε πολύ πλάκα. Το ηχογραφήσαμε στο σπίτι ενός φίλου και το μιξάραμε σε στούντιο ενός άλλου. Είτε γελούσαμε, είτε πίναμε, είτε κάναμε head banging σχεδόν όλη την ώρα.

Cover webΠως θα περιέγραφες τα μέλη της μπάντας με λίγες λέξεις;

Hamish – χαδιάρης και μέθυσος

Mully – τριχωτός και εκκεντρικός

Scoot – σκληρός και πότης

Adrian – ξεκαρδιστικός και Σουηδός!

VALLENFYRE σημαίνει δυνατή φωτιά. Έχετε σκοπό να βάλετε φωτιά στη metal σκηνή;

(Γέλια) Αμφιβάλω. Εφόσον κάνουμε live σε μερικές χώρες θα είμαστε χαρούμενοι.

 

Γιώργος Δρογγίτης

 

www.vallenfyre.com

TROUBLE special video studio report!!!

0

Ο δαιμόνιος Ορφέας Σπηλιωτόπουλος, έκανε αιφνιδιαστική επίσκεψη στους TROUBLE, στα Zero Gravity Studios όπου έκαναν τις πρόβες τους για την επερχόμενη συναυλία τους το Σάββατο 8/10 με τους CANDLEMASS, GHOST, HELL και LORD VICAR και κατέγραψε με την κάμερα άγνωστες πτυχές του σχήματος!!!

ROCK HARD Greece – Special Report – TROUBLE by OrphHBB

ARCH MATHEOS interview – At fates’ hands

0

Πρόκειται για μία συνεργασία που θυμίζει πολλά σε πολλούς αλλά ταυτόχρονα ακούγεται τόσο φρέσκια που κατά μία έννοια αποτελεί το ιδανικό σταυροδρόμι του progressive ήχου της δεκαετίας του ‘80 με τον 21ο αιώνα. Ο ηγέτης των FATES WARNING, Jim Matheos και ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας John Arch κυκλοφορούν ένα φανταστικό άλμπουμ με τίτλο “Sympathetic resonance”. Εμείς επικοινωνούμε με τον Jim για τη σχετική ανάλυση του δίσκου, για το status της όλης συνεργασίας, για τους FATES…ακόμη και τα γεγονότα που συμβαίνουν τελευταία με τους DREAM THEATER.

byJeremySaffer 001 web

Jim, καταρχάς να σου δώσω πολλά συγχαρητήρια για ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Δεν είναι κάτι που απλά το λέω αλλά το εννοώ…

Σε ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου αρέσει.

Πως προέκυψε η όλη συνεργασία;

Βασικά ήταν μία διαδικασία που διαμορφώθηκε μέσα σε διάστημα ενός έτους. Ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα τραγούδια για το επόμενο FATES WARNING άλμπουμ… Είχα γράψει… χμμ… νομίζω τρία τραγούδια όταν κατάλαβα ότι για διάφορους λόγους δεν θα μπορούσαμε να τα ηχογραφήσουμε σαν FATES WARNING. Έτσι αποφάσισα, αντί να κάθομαι και να περιμένω για άλλους 6 μήνες ή ακόμη και περισσότερο, να αξιοποιήσω το νέο αυτό υλικό. Το πρώτο άτομο που σκέφτηκα ήταν φυσικά ο John. Εκείνος ήταν λίγο διστακτικός και δεν ήξερε αν τελικά θα μπορούσε να ηχογραφήσει έναν ολόκληρο δίσκο με απόλυτη επιτυχία. Ο λόγος είναι ότι ο John δεν ζει από τη μουσική αλλά κάνει άλλα πράγματα στη ζωή του. Παρόλα αυτά, αγαπάει τη μουσική και του πρότεινα να αρχίσουμε αργά και να δούμε πως θα πάει. Έτσι, σταδιακά «χτίσαμε» το δίσκο.

byJeremySaffer 007 webΕίχαμε μιλήσει όταν ήσουν εδώ με τους FATES για την επετειακή περιοδεία του “Parallels” και μου είχες τότε πει ότι θα ήθελες να ξανακάνεις κάποια στιγμή κάτι με τον John Arch. Ήταν κάτι που είχες στο μυαλό σου από τότε;

Μιλάμε για το 2010… Πότε παίξαμε ακριβώς στην Αθήνα;

Ήταν Μάρτιος του 2010…

Σωστά… Λίγο μετά από εκείνη την μικρή περιοδεία άρχισα να γράφω το νέο υλικό. Το θέμα είναι ότι ακόμη και αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια αν θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ σε κάποιο επίπεδο με τον John, πάλι θα σου έδινα την ίδια απάντηση. Είναι πάντα μία ευχάριστη εμπειρία να συνεργάζομαι μαζί του και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία δεν την αφήνω να πάει χαμένη.

Πρόκειται για μία κανονική μπάντα ή είναι ένα side project για σένα;

Ξέρεις κάτι… Τα όρια μεταξύ «κανονικής μπάντας» και «side project» είναι δυσδιάκριτα πλέον για μένα. Δεν ξέρω ποια τι σημαίνει να είσαι μέλος μία full-time μπάντας ή να συμμετέχεις σε ένα side project. Στην προκειμένη περίπτωση πάντως εάν μία full-time μπάντα ορίζεται από το κατά πόσο περιοδεύει και πόσες συναυλίες δίνει, τότε σίγουρα δεν είμαστε ένα τέτοιο συγκρότημα καθώς δεν σκοπεύουμε να κάνουμε περιοδείες ή να δώσουμε πολλά live. Ωστόσο είναι στα πλάνα μας να παίξουμε μερικά shows αλλά όχι κάτι εκτεταμένο. Τώρα, αν μία full-time μπάντα ορίζεται από το κατά πόσο σκοπεύει να κυκλοφορήσει studio δίσκους και να έχει μία σταθερή παρουσία, τότε είμαστε μία full-time μπάντα. Ελπίζω να σου απάντησα και να μη σε μπέρδεψα.

byJeremySaffer 002 webΌχι, μια χαρά. Ωστόσο, μία που μιλάμε για μπερδέματα…φοβάσαι μήπως μπερδέψει τους οπαδούς των FATES WARNING; Δηλαδή, έχετε να βγάλετε δίσκο 7 χρόνια και τώρα κυκλοφορείς μία δουλειά με όλα τα μέλη των FATES εκτός του Ray φυσικά…

Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες και αν σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο καλύτερα να σου πω ότι και σε μένα προκαλεί λίγο σύγχυση. Δυστυχώς δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει 100% ξεκάθαρα σε αυτό… Δηλαδή, όλα έχουν να κάνουν με τις προτεραιότητες που θέτει κάποιος και ο Ray δεν μπορούσε να είναι απόλυτα αφοσιωμένος τώρα με τους FATES. Πάντως, δεν θέλω ο κόσμος να νομίζει ότι έχουν διαλυθεί οι FATES WARNING ή ότι έχει υπάρξει κάποια ρήξη στη σχέση μου με τον Ray. Αν ρωτήσεις και τον ίδιο θα σου πει τα καλύτερα λόγια για τη σχέση μας. Άλλωστε, τώρα που το σκέφτομαι, είναι μέσα στους τρεις καλύτερους μου φίλους στον κόσμο και δεν σημαίνει τίποτα που δεν ήταν διαθέσιμος για την επόμενη επαγγελματική κίνηση των FATES. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι ήθελα να ακούσει ο κόσμος τα νέα κομμάτια οδήγησαν στο “Sympathetic resonance”. Αν όλα πάνε καλά μέσα στο 2012 θα κυκλοφορήσει ο επόμενος δίσκος των FATES αλλά ξαναλέω ότι όλα είναι μία χαρά μεταξύ εμού και του Ray και οι FATES είναι ένα ενεργό συγκρότημα. Πρόκειται, βασικά, για δύο διαφορετικές πλευρές μου που ελπίζω να ικανοποιεί τα ακούσματα των οπαδών μας.

byJeremySaffer 008 webΕίναι ανακουφιστικό να σε ακούω να το λες καθώς υπήρχαν φήμες ότι θα καθυστερούσε ακόμη περισσότερο το νέο άλμπουμ των FATES WARNING…

Όχι, Σάκη! Όλα είναι μία χαρά και μέσα στο 2012 θα έχεις στα χέρια σου το νέο άλμπουμ των FATES WARNING.

Ο δίσκος ονομάζεται “Sympathetic resonance”. Ποιος σκέφτηκε το όνομα και υπάρχει αλήθεια κάποιο νόημα ή ιστορία πίσω από αυτό;

Έχει σίγουρα μία συγκεκριμένη σημασία. Ίσως δεν είναι και ευρύτερα γνωστό αλλά πρόκειται για μία θεωρία αρμονίας κατά την οποία ένα απαθές σώμα αντιδρά σε ερεθίσματα που του μεταδίδει ένα συγγενικό προς αυτό αντικείμενο. Στην περίπτωση μας θέλουμε να αναδείξουμε αυτή την επίδραση στα μουσικά όργανα. Για παράδειγμα, αν βρίσκεσαι μέσα σε ένα μεγάλο δωμάτιο που περιέχει μόνο ένα πιάνο και μία κιθάρα, αν πατήσεις μία νότα του πιάνου αυτή θα αντηχήσει και η κιθάρα θα αρχίσει να δονείται ελαφρά. Το ίδιο συμβαίνει με εμένα και τον John κάθε φορά που συνεργαζόμαστε μαζί. Υπάρχει αυτή η θεωρία αρμονίας, μία συγγενική αντήχηση μεταξύ μας που ενεργοποιεί ο ένας τον άλλον. Ελπίζουμε και εμείς με τη σειρά μας να δημιουργήσουμε αυτή τη σχέση με τους οπαδούς μας και ο δίσκος να τους ενεργοποιήσει συναισθήματα.

byJeremySaffer 004 web

Το άλμπουμ σου δημιουργεί ένα σχεδόν ανατριχιαστικό συναίσθημα αφού αναπόφευκτα όταν ακούς τη φωνή του John γυρνάς πίσω στο χρόνο στις πρώτες δουλειές σας. Είναι απίστευτο αλλά η φωνή του παραμένει ίδια! Το περίμενες ή σε ξάφνιασε και εσένα;

Σίγουρα ήταν κάτι που το περίμενα αν και είχαμε να δουλέψουμε μαζί από το 2003. Έχω απόλυτη επίγνωση του τι μπορεί να κάνει με τη φωνή του. Ο John είναι ο απόλυτος τελειομανής! Ήξερα από την αρχή ότι θα ακούγεται όπως ακουγόταν το 1986. Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω πως το καταφέρνει αυτό και σίγουρα είναι ένας από τους ελάχιστους τραγουδιστές που γνωρίζω που έχουν διατηρήσει σε τόσο καλό επίπεδο τη φωνή τους. Είναι αξιόλογο.

byJeremySaffer 005 webΠαρόλα αυτά ο δίσκος δεν έχει καθόλου την επική ατμόσφαιρα των πρώτων δίσκων αλλά μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που γράφεις από το 1997 και μετά. Κάθισες με τον John να συζητήσετε την κατεύθυνση του δίσκου ή απλά του πήγες έτοιμη τη μουσική και εκείνος πρόσθεσε τους στίχους;

Το δεύτερο. Είχα γράψει τη μουσική και εκείνος είναι υπεύθυνος για τους στίχους. Ίσως, λιγάκι προς το τέλος της όλης ηχογράφησης να συζητήσαμε για το μουσικό σκέλος ή καλύτερα για κάποιες από τις λεπτομέρειες της ενορχήστρωσης. Σε γενικές γραμμές πάντως εγώ έγραψα όλη τη μουσική. Θα ήθελα όμως να κάνω και ένα σχόλιο σε αυτό που ανέφερες στην αρχή της ερώτησης. Συμφωνώ απόλυτα με την επισήμανση σου και ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου από την αρχή της διαδικασίας της σύνθεσης. Ακόμη και όταν αποφάσισα να συνεργαστώ με τον John, δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να βγει ένα “Awaken the guardian Pt.II”. Δεν έχει να κάνει με το αν μου αρέσει ή όχι ο δίσκος ή αν εκφράζει λίγο ή περισσότερο τους οπαδούς μας. Απλά δεν ήθελα να γράψω ένα δίσκο που θα ακουγόταν λες και είμαστε στο 1986… Το έκανα αυτό τότε! Αυτό που έκανα, όμως, ήταν να πάρω στοιχεία του εαυτού μου και του John και να τα φέρω στο 2011. Για αυτό το λόγο όταν με ρωτούν κάτι τέτοιο, αμέσως υπογραμμίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνω έναν retro δίσκο. Επιπλέον, είμαι ο εαυτός μου και δεν γίνεται να γράψω διαφορετικά. Είμαι τελείως αυθόρμητος όταν συνθέτω και έτσι δεν μπορώ να γράψω έχοντας στο νου ένα συγκεκριμένο στυλ σύνθεσης. Αυτό που ακούς είναι ο εαυτός μου το 2011.

byJeremySaffer 010 webΔεδομένου του ότι κάποια από αυτά τα κομμάτια προορίζονταν για τη νέα δουλειά των FATES, προχώρησες σε αλλαγές στην ενορχήστρωση λόγω της διαφοράς στη φωνή μεταξύ του Ray και του John;

Ξέρεις, πάντα θα υπάρχουν αλλαγές ακόμη και αν τελικά παρουσίαζα αυτά τα κομμάτια στον Ray. Στο τέλος, θα τα αλλάζαμε κάπως. Όχι όμως δραστικά πράγματα…ίσως να μεγαλώναμε το outro ενός κομματιού, να αλλάζαμε 1-2 ακόρντα, να προσθέταμε κάποιους στίχους. Τέτοια πράγματα. Η βασική δομή παραμένει η ίδια.

byJeremySaffer 006 web3 από τα 6 κομμάτια που έγραψες έχουν διάρκεια πάνω από 10 λεπτά και αποτελούνται από διαφορετικά μέρη μέσα στο κομμάτι. Είχες κάποια κεντρική ιδέα για αυτά ή απλά προέκυψαν έτσι;

Όλα μου βγαίνουν φυσιολογικά και τελείως αυθόρμητα. Προσπαθώ να μην έχω στο μυαλό μου κάποια συγκεκριμένη εικόνα για το τι θέλω να γράψω. Το ίδιο ισχύει και για τα τρία αυτά κομμάτια του άλμπουμ. Δεν κάθομαι δηλαδή να πω στον εαυτό μου: «τώρα καλό είναι να γράψω ένα heavy κομμάτι ή ένα αργό κομμάτι». Παίζω την κιθάρα μου και αν κάτι ακουστεί καλά στο αυτί μου το «κυνηγάω» και προσπαθώ να κάνω κάτι με αυτό. Τελικά, το κομμάτι παίρνει από μόνο του μορφή και είναι έτοιμο. Στη δική μου περίπτωση από λίγες μέρες μέχρι λίγους μήνες!

Τώρα που ξανασυνεργάζεσαι με τον John, αν προκύψει κάποια επαγγελματική πρόταση να παρουσιάσετε ζωντανά ολόκληρο το “Awaken the guardian”, θα σκεφτείς να το κάνεις;

Φυσικά! Θα το ήθελα, μάλιστα, και πάρα πολύ… Να συνδύαζα το παρελθόν με το παρόν παίζοντας κομμάτια και από το “Sympathetic resonance”. Είναι μία καταπληκτική ιδέα και θα ήθελα να το κάνω. Πριν από ένα χρόνο και κάτι κάναμε το ίδιο πράγμα, όπως ξέρεις, με το “Parallels” και περάσαμε τέλεια. Προς το παρόν έχουμε κλείσει μόνο ένα show στη Γερμανία για του χρόνου (σ.σ. Keep It True Festival) και σίγουρα θα υπάρξουν κάποια παλιά κομμάτια στο set αλλά δε νομίζω ότι θα παίξουμε στο συγκεκριμένο live ολόκληρο το “Awaken the guardian”. Θα δούμε. Να σου πω την αλήθεια, εξαρτάται από τον John για το αν θα δώσουμε extra shows και γιατί όχι να παρουσιάσουμε σε αυτά ολόκληρο το “Awaken the guardian”. Όπως σου είπα δεν είναι επαγγελματίας μουσικός και πρέπει να βολέψουν τα προγράμματά μας.

byJeremySaffer 003 webJim, ξέρω ότι ήσουν μεγάλος οπαδός των πρώιμων MAIDEN δίσκων. Μήπως έχει τύχει να ακούσεις τις τελευταίες τους δουλειές; Νομίζω ότι θα σε εκπλήξει ευχάριστα η progressive πλευρά τους…

Είδα τους MAIDEN πρόσφατα στο Λονδίνο πριν από κάνα δύο μήνες. Ήταν καταπληκτικοί και τα κομμάτια που έπαιξαν από τον τελευταίο δίσκο. Ναι, έχεις δίκιο. Μου άρεσαν πάρα πολύ. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω σταματήσει να τους παρακολουθώ από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Αλλά, όντως, τα νέα κομμάτια μου άρεσαν έτσι όπως τα έπαιξαν ζωντανά αν και δεν έχει τύχει να ακούσω το δίσκο.

Τελευταία ερώτηση: έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στους DREAM THEATER και την αποχώρηση του Mike Portnoy;

Είναι όλοι τους καλοί μου φίλοι. Ελπίζω να είναι χαρούμενοι αν και δεν μου αρέσει να τους βλέπω χωριστά. Μας είδες στην Αθήνα πριν από λίγο καιρό και ήταν περίεργο να βλέπω τους DREAM THEATER χωρίς τον Mike. Ξέρω, ωστόσο, πως μπορεί να χαλάσει μία επαγγελματική και φιλική σχέση μέσα στο χρόνο ιδιαίτερα όταν είσαι συνεχώς με κάποιον. Δεν πρόκειται όμως να πάρω το μέρος κανενός. Είναι όλοι φίλοι μου. Αγαπάω τον Mike σαν αδερφό μου και ελπίζω μέσα από την καρδιά μου να τα ξαναβρούν.

byJeremySaffer 009 webΤο ξέρω ότι είπα πριν ότι είναι η τελευταία μου ερώτηση αλλά μόλις σκέφτηκα ότι είναι καλή ευκαιρία να σε ρωτήσω για το ενδεχόμενο μίας πιθανής επανέκδοσης του “Inside out” στα πρότυπα των άλλων σας επανεκδόσεων…

(γέλια) Είναι διαβολική σύμπτωση και έχει ενδιαφέρον τώρα που με ρωτάς. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ σήμερα και ξύπνησα στις 4 η ώρα το πρωί. Σκεφτόμουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε υλικό για την επανέκδοση του “Inside out”.

Αυτό σημαίνει να ανέβεις στη σοφίτα και να ψάξεις στα κουτιά με τις κασέτες σου;

(γέλια) Κάπως έτσι! Είναι άλλωστε καιρός να βγει και αυτός ο δίσκος και να είναι ξανά διαθέσιμος στον κόσμο. Ίσως την επόμενη χρονιά. Υπάρχει μάλιστα και περισσότερο οπτικό υλικό από εκείνη την περιοδεία και σίγουρα θα βρούμε κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια ή καλύτερα σημεία που δεν ολοκληρώθηκαν. Θα πρέπει να ψάξω.

 

Σάκης Νίκας

 

www.archmatheos.com

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

 

“Sympathetic Resonance” (2011)

CHICKENFOOT interview – The super company!

0

Sammy Hagar, Joe Satriani, Chad Smith και Michael Anthony δεν χρειάζονται συστάσειςΕάν δεν τους ξέρετε, απλά αλλάξτε άθλημα! Ως CHICKENFOOT λοιπόν, κυκλοφορούν το δεύτερο τους άλμπουμ με τίτλο … “III”!!! Χάνει λοιπόν κανείς την ευκαιρία να μιλήσει με τον Michael Anthony τον άνθρωπο που κρατούσε το μπάσο σε μια από τις πιο πετυχημένες μπάντες στην ιστορία της μουσικής (VAN HALEN) και σήμερα διαπρέπει με τους CHICKENFOOT; Ε, όχι βέβαια! Here we go!

CF BAND 6 RGHT2502 color photo credit by Jon Hill web 

Καλησπέρα Michael, πως είσαι;

Μια χαρά, εδώ στο Λος Άντζελες, κάνει πολύ ζέστη! Στην Αθήνα, έχετε πολύ ζέστη τώρα το καλοκαίρι;

Πάρα πολύ και κάθε χρόνο γίνεται ακόμα πιο έντονη! Είναι πολύ δύσκολο ακόμα και να κυκλοφορήσεις μερικές μέρες!

Θα ήθελα πολύ να ερχόμουν ξανά στην Ελλάδα, έχω πολύ ωριαίες αναμνήσεις από την χώρα σου, είχαμε έρθει μόνο μια φορά με τους VAN HALEN, καλεσμένοι της δισκογραφικής μας εταιρίας στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 και είχαμε όλοι μεθύσει από το ούζο!!!

Και είχατε κάνει κάποια γυρίσματα και συνεντεύξεις για την Ελληνική τηλεόραση!

Δεν θυμάμαι τι είχαμε κάνει, λογικά ναι, κάτι τέτοιο θα κάναμε, αλλά δεν μπορώ να σου πω και με σιγουριά, ειλικρινά όμως θυμάμαι πως είχαμε περάσει εκπληκτικά και πως είχαμε πιει πάρα πολύ ούζο!!!

Εγώ γνωρίζω όμως και άλλη μια λεπτομέρεια της επίσκεψης σας τότε στην Αθήνα! Πως σας είχαν φέρει πίτσες να φάτε και αντί να φάτε τις πετούσατε ο ένας στον άλλον! (σ.σ: Από τις ιστορίες που μπορεί να σας διηγηθεί ο Αλέξανδρος Ριχάρδος!)

Ω! Πολύ πιθανό! Τότε οι VAN HALEN ήταν μια πραγματική παρέα και κάναμε πολλές πλάκες και χαβαλέ μεταξύ μας, οπότε δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως θα κάναμε κάτι τέτοιο! Δημήτρη το άλμπουμ μας το άκουσες;

chad-smith-leadΤο “III” ναι, το άκουσα φυσικά! Μου άρεσε πάρα πολύ! Μπορώ να σου πω πως μου αρέσει πιο πολύ από το πρώτο σας που ήταν εξαιρετικό!!

Χαίρομαι πάρα πολύ! Εγώ πιστεύω πως κάναμε ένα εκπληκτικό rock άλμπουμ, βασισμένο πιο πολύ στον κλασσικό rock ήχο, εκεί κάπου στα seventies!! Είμαι πραγματικά ικανοποιημένος από το “III” από την άποψη πως οι CHICKENFOOT είναι το συγκρότημα που παίζει ακριβώς αυτό που γουστάρει! Δεν παίζουμε για κάποιον manager ή κάποια εταιρία, παίζουμε ότι ακριβώς θα μας άρεσε να ακούσουμε κιόλας! Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ!

Απολύτως! Αυτό είναι κάτι που σου είχε λείψει τα προηγούμενα χρόνια;

Δεν θα έλεγα πως μου έλειψε ποτέ, άλλοτε ήταν πιο δύσκολα και κάποτε πιο εύκολα τα προηγούμενα χρόνια! Αυτό που θέλω να πω είναι πως οι CHIKENFOOT είναι μια παρέα που παίζει μουσική, είμαστε φίλοι που μαζευόμαστε, γράφουμε τραγούδια που γουστάρουμε, βγάζουμε τα άλμπουμ μας και κάνουμε περιοδείες! Αυτό ακριβώς όπως σου το λέω είναι. Καταλαβαίνω πως ο κόσμος μας συγκρίνει με τις μπάντες με τις οποίες ήμασταν στο παρελθόν, αλλά αυτό δεν μπορούμε ούτως ή αλλιώς να το αποφύγουμε. Μερικοί μας αποκαλούνε supergroup, από την μια OK, μπορώ να το δεχτώ, από την άλλη όμως, θα σου ξαναπώ πως είμαστε φίλοι πάνω απ’ όλα που κάνουμε την μουσική που γουστάρουμε και όχι μια μπάντα που ακολουθεί ένα πρόγραμμα επειδή έχει υποχρεώσεις!

Chickenfoot-GROUP-Standard-Approved-Publicity-Shot-3-0356-Credit-LeAnn-Mueller webΔεν υπήρξε ποτέ ένα μεγάλο marketing plan για τους CHICKENFOOT από τη μουσική βιομηχανία δηλαδή που να δημιουργήσει την μπάντα και να το ακολουθήσετε…

Όχι ποτέ δεν λειτούργησε έτσι η μπάντα. Καταλαβαίνω τι λες. Παλιά, τα 80’s, πολλά supergroup και project ήταν ιδέες των δισκογραφικών εταιριών προκειμένου να πουλήσουν δίσκους και όντως κάποια πέτυχαν (σ.σ.: ASIA) και κάποια απέτυχαν παταγωδώς (σ.σ.: GTR). Εμείς όμως δεν έχουμε απολύτως καμιά σχέση με αυτό. Κανείς δεν ήρθε να μας πει πως ο Sammy, εγώ, o Chad και ο Joe πρέπει να μπούμε στο στούντιο και να γράψουμε άλμπουμ! Πως θα κάναμε το ένα ή θα κάναμε το άλλο. Απλά γουστάρουμε ο ένας την παρέα του άλλου, τζαμάρουμε καλά και αφού ισχύουν αυτά τα δυο τότε δημιουργήθηκαν οι CHICKENFOOT και γράψαμε τα τραγούδια για τα οποία τζαμάραμε και μας είχαν προκύψει!

Να ρωτήσω, τελικά το όνομα CHICKENFOOT, πως σας προέκυψε. Ο Sammy Hagar μου είχε πει πως ήταν η πρώτη του μπάντα στο σχολείο, αλλά από τότε άκουσα και πολλές άλλες εκδοχές!

Χα, χα, χα! Η πρώτη του μπάντα; Δεν ξέρω εάν όντως ισχύει κάτι τέτοιο για να είμαι ειλικρινής, αλλά όντως νομίζω πως αυτός το είχε προτείνει, πριν καν ηχογραφήσουμε τα πρώτα μας τραγούδια μια βραδιά που είχαμε πιεί όλοι μας πολύ τεκίλα και ήμασταν μεθυσμένοι! Ήταν απλά μια πρόταση και ένα όνομα που το χρησιμοποιούσαμε απλά χωρίς να ήταν κάτι το οριστικό, αλλά μετά διέρρευσε και άρχισαν όλοι να λένε για τους CHICKENFOOT με τον Sammy, τον Satriani κλ.π. οπότε και εμείς δεν βρήκαμε τον λόγο γιατί να το αλλάξουμε αφού όλοι έτσι μας αποκαλούσαν, ανεπισήμως, και αποφασίσαμε να το κρατήσουμε!

CF BAND 1 RGHT2012 color photo credit by Jon Hill webΝα γυρίσουμε και λίγο στο δεύτερο και νέο σας άλμπουμ. Πες μου εσύ, τώρα που το ακούς ξανά και λίγο πριν κυκλοφορήσει, πως θα το χαρακτήριζες;

Θα σου έλεγα πως είναι πιο 70’s rock ακόμα πιο πολύ και από το πρώτο με φυσικά την αμερικάνικη αίσθηση του rock και όχι την ευρωπαϊκή ή βρετανική έννοια εάν θες! Πήγαμε λίγο πιο βαθιά αυτή τη φορά γιατί απλά μας αρέσει πολύ αυτό το στυλ μουσικής, σκληρό 70’s rock με σύγχρονη παραγωγή! Μας εκφράζει απόλυτα!

Παρόλα αυτά, έχετε και πολλά υποσχόμενα hit στο άλμπουμ. Υπάρχει μια διάχυτη εμπορικότητα…

Αυτό είναι λογική συνέπεια των ανθρώπων που δουλεύουμε τις συνθέσεις, δηλαδή όλων μας! Ο Sammy, o Joe, o Chad και εγώ πάντα παίζαμε σε μελωδικές γραμμές, οπότε καταλαβαίνεις πως δεν θα άλλαζε η κατεύθυνση μας τώρα. Άλλωστε όπως σου είπα γράφουμε την μουσική που μας αρέσει, εάν αυτό παράγει hits ή πιο εμπορική μουσική που ο άλλος την ακούει πιο εύκολα σε σχέση με κάποια άλλη, αυτό δεν το βρίσκω κακό, ίσα-ίσα το αντίθετο! Σου αρέσει το πρώτο single, το “Bigfoot”;

ChickenfootΝαι, μου αρέσει πάρα πολύ! Είναι τρελό hit, αλλά και το “Different devil” δεν πάει πίσω..

Το “Different devil” ήταν η επόμενη επιλογή μας για single! Ήταν να διαλέξουμε ανάμεσα στα δυο τραγούδια και διαλέξαμε τελικά να βγει πρώτα το “Bigfoot” και πιθανότατα το δεύτερο single να είναι το “Different devil”, το οποίο αποτελεί και την αγαπημένη μου στιγμή του “III”! Απλά επειδή είναι tempo τραγούδι, σίγουρα ως single και μάλιστα πρώτο, το “Bigfoot” θα λειτουργήσει πιο καλά. Το άλμπουμ κυκλοφορεί τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά το πρώτο μας single είναι ήδη στην αγορά, για αυτό λέω πως ως τραγούδι, το “Bigfoot” είναι πιο καλός προπομπός για το “III”!

Ο καθένας από σας έχει πολλές υποχρεώσεις, πως καταφέρνετε να γράψετε τα τραγούδια;

Χρειάζεται μια πολύ καλή οργάνωση για να είναι οι CHICKENFOOT αυτό που είναι και να μπορούμε να περιοδεύουμε κιόλας! Βασικά ο Sammy γράφει τους πιο πολλούς στίχους και ο Joe φέρνει την πιο πολύ μουσική! Όσο διάστημα είμαστε ο ένας μακριά από τον άλλον ανταλλάσσουμε τις ιδέες μας με mail και mp3, οπότε υπάρχει πάντα μια μαγιά πάνω στην οποία δουλεύουμε και όταν μπούμε στο στούντιο όλοι μαζί τότε πραγματικά αρχίζουμε να γραφούμε, να δίνουμε ζωή σε όλες αυτές τις ιδέες που έχουμε ανταλλάξει όσο καιρό ο καθένας έτρεχε με τα δικά του σχήματα και project ή άλλες υποχρεώσεις!

Με τον Mike Fraser (AC/DC, METALLICA), στην παραγωγή, πως προέκυψε η συνεργασία;

Με τον Mike, είμαστε πολύ καλοί φίλοι από τότε που ήταν μηχανικός ήχου στους VAN HALEN και πάντοτε κρατήσαμε ζωντανή την φιλία μας, πάντα συνεργαζόμαστε και γιατί είμαστε φίλοι αλλά και γιατί είναι εξαιρετικός μηχανικός ήχου! Απλά αυτή τη φορά ανακατεύτηκε και στην παραγωγή του άλμπουμ, είναι κάτι σαν συμπαραγωγός μαζί με μας.

JoeSatrianiSammyHagarChickenfootDavy5JWle7PLjHJlΝα σε ρωτήσω και για τους VAN HALEN, για ποιο λόγο τελικά δεν παίζεις μαζί τους μετά από τόσα χρόνια φιλίας και συμμετοχής σου στην μπάντα;

Βασικά από τους VAN HALEN δεν παραιτήθηκα ποτέ! Απλά παρεξηγήθηκαν κάποια πράγματα. Ήταν μια περίοδος που η μπάντα ήταν εντελώς ανενεργή και δεν κάναμε τίποτα. Ο Sammy και εγώ ήμασταν και είμαστε πολύ κοντινοί φίλοι και μου πρότεινε αφού οι VAN HALEN δεν έκαναν κάτι να έπαιζα μαζί του, αφού δεν είχα ούτως ή αλλιώς κάποια άλλη υποχρέωση. Εγώ φυσικά και δέχτηκα, όμως οι VAN HALEN το είδαν πως ήθελα να φύγω από αυτούς και έτσι οι δρόμοι μας χώρισαν κάπως απότομα θα έλεγα!

Θα μας έρθετε Ευρώπη;

Ναι, οπωσδήποτε γιατί μας αρέσει πολύ να παίζουμε στην Ευρώπη. Όταν κυκλοφορήσει το άλμπουμ θα περιοδεύσουμε μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2012 εδώ στην Αμερική και μετά θα έρθουμε Ευρώπη! Θέλουμε να παίξουμε στα περισσότερα μεγάλα φεστιβάλ και μάλλον έτσι θα γίνει! Οπότε να μας περιμένετε, ειδικά στην Ελλάδα θα ήθελα πάρα πολύ να ξανάρθα και να ξαναπιώ ούζο!

 

Δημήτρης Σειρηνάκης

 

www.chickenfoot.us

www.twitter.com/chickenfootjoe

www.facebook.com/chickenfoot 

SANCTUARY INTERVIEW – “Faults of the flesh”

0

Η είδηση της συνέντευξης με τον Warrel Dane σχετικά με την εμφάνιση των επανασυνδεδεμένων SANCTUARY στη χώρα μας, μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Όχι μόνο σε σχέση με το γκρουπ αυτό, αλλά και για όλα όσα έχουν συμβεί με τους NEVERMORE τους τελευταίους μήνες και μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Διαβάστε στις επόμενες σειρές, τι ειπώθηκε σε μία κουβέντα 50 λεπτών για τον Jeff Loomis και τον Van Williams, τη σχέση των NEVERMORE με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, τη νέα δουλειά των SANCTUARY και το status των NEVERMORE εκτός των άλλων. Πολύ ενδιαφέροντα θέματα, σε μία –θέλω να πιστεύω- εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη…

Sanctuary 2 

Έρχεσαι για δεύτερη φορά στην Ελλάδα με τους SANCTUARY, με την πρώτη να χάνεται στα βάθη της μνήμης μας…

Ναι, το 1990!

Ναι, ήμασταν παιδιά και τώρα γεράσαμε… Ελπίζω η τρίτη να μην είναι μετά από είκοσι χρόνια όταν θα ήμαστε στα 60 μας… Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να τραγουδάς το “Battle angels” στα 60 σου;

Χαχαχαχαχα! Έχει πλάκα!!! Σίγουρα φαντάζομαι τον εαυτό μου να τραγουδάω. Τώρα μπορώ να τραγουδάω καλά το “Battle angels”, θέλω να ελπίζω ότι και στα 60 μου, θα μπορώ να το τραγουδάω εξίσου καλά.

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ, κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Πάνω που οι NEVERMORE άρχισαν να αποκτούν ένα πολύ μεγάλο status, εσύ αποφάσισες να επανασυνδέσεις τους SANCTUARY. Ποιος ήταν ο λόγος γι’ αυτό;

753px-Sanctuary EpicΌταν διαλύθηκαν οι SANCTUARY, σταματήσαμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλο και δεν είχαμε μιλήσει για πάρα πολλά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια αρχίσαμε να βρισκόμαστε σε πάρτι και σε διάφορες άλλες φάσεις, να μιλάμε και να συζητάμε την περίπτωση να ξαναφτιάξουμε το συγκρότημα. Κουβέντα στην κουβέντα, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι θα είχε ενδιαφέρον να γράφαμε καινούργια μουσική και για εμάς και για τον κόσμο.

Ναι, αλλά αυτό που ρώτησα εγώ έχει να κάνει με κάτι άλλο. Οι NEVERMORE, μπορεί να ήταν μεγάλοι και τρανοί στην Ελλάδα ίσως και από τον πρώτο τους δίσκο, αλλά στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο γενικότερα, απέκτησαν σπουδαίο όνομα από το “This godless endeavor” και μετά. Τώρα, λοιπόν, που έκαναν το breakthrough μετά από τόσα χρόνια καριέρας, αποφάσισες να ασχοληθείς με κάτι που είχε διαλυθεί πριν από 20 χρόνια; Καλά τα πάρτι και οι κουβέντες για επανασυνδέσεις, αλλά δεν αρκούν όταν έχεις αρχίσει να πραγματοποιείς τον στόχο σου με το κύριο σχήμα σου… Τι κρύβεται πίσω απ’ αυτήν την απόφαση;

Αν δεν πάρεις κάποια ρίσκα και πας αποκλειστικά από το ασφαλές μονοπάτι, το να δημιουργείς μουσική καταντά χωρίς καμία συγκίνηση… Ήμασταν βέβαιοι ότι ο κόσμος θέλει να ακούσει νέα μουσική από τους SANCTUARY, παρά το γεγονός ότι οι NEVERMORE όντως έχουν αρχίσει και γίνονται μεγάλοι. Ενώ λοιπόν, αρχίσαμε να γράφουμε μουσική την οποία γουστάραμε και ξεκινήσαμε να κάνουμε τους SANCTUARY για την πλάκα μας, έσκασαν και οι αποχωρήσεις των μελών των NEVERMORE και όλα αυτά που ακολούθησαν και τελικά το timing ήταν καλό.

Sanctuary1Ποιος παίζει ντραμς τώρα στους SANCTUARY, γιατί δεν το βλέπω πουθενά γραμμένο;

Είναι ο αυθεντικός μας ντράμερ, ο Dave Budbill.

Στην κιθάρα έχετε πάρει τον Shannon Sharp;

Τελικά δεν θα είναι αυτός στο σχήμα. Ο κιθαρίστας μας, Lenny Rutledge, αποφάσισε ότι ήθελε να δοκιμάσει άλλους ανθρώπους και καταλήξαμε να δουλεύουμε με τον Brad Hull που έπαιζε στους FORCED ENTRY, μιας άλλης μπάντας από το Seattle.

Οι SANCTUARY είχαν κυκλοφορήσει δύο φανταστικούς δίσκους στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αλλά πόσος κόσμος πιστεύεις ότι γνωρίζει αυτό το υλικό στις μέρες μας;

Τα συζητούσαμε αυτά και πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη… Θυμάσαι τι σου έλεγα ότι βλέπω στις συναυλίες μας πλέον τους πατεράδες με τα παιδιά τους να φοράνε τα παλιά, ξεθωριασμένα t-shirts τους; (γέλια) Από την άλλη, είμαι απολύτως βέβαιος ότι οι σημερινοί οπαδοί των NEVERMORE γνωρίζουν τα πάντα για τους SANCTUARY, είτε επειδή έχουν ψάξει την ιστορία μας, είτε επειδή οι γονείς τους τους λένε ότι «γνωρίζεις ότι αυτοί οι τύποι κάποτε έπαιζαν σε μία μπάντα που λεγόταν SANCTUARY;». Η ιστορία κάνει κύκλους φίλε μου…

Santctuary 4Με τους NEVERMORE είχε μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση των φωνητικών σου σε σχέση με το παρελθόν. Πιστεύεις ότι μπορείς να τραγουδήσεις αυτά τα τόσο ψιλά φωνητικά στις μέρες μας, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχεις σταματήσει να το κάνεις εδώ και χρόνια;

Μου πήρε πάρα πολύ χρόνο και πολλή εξάσκηση για να τα καταφέρω. Μην ξεχνάς όμως ότι και στους πρώτους δίσκους των NEVERMORE, είχα αυτά τα ψιλά φωνητικά…

Ναι, αλλά ήταν και 15 χρόνια πίσω…

(γέλια) Έχεις δίκιο. Η μουσική των NEVERMORE αργότερα όμως ήταν εντελώς διαφορετική. Ήταν μία πρόκληση για μένα και ήταν τόσο δύσκολο που έπρεπε να πάρω καθηγητή φωνητικής και να προσπαθήσω πάρα πολύ για να τα καταφέρω. Μετά από αυτό, συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν είσαι αρκετά μεγάλος για να μάθεις καινούργια πράγματα.

Sanctuary 3Ίσως είσαι αναγκασμένος να ακολουθήσεις κι έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στα νέα δεδομένα;

(γέλια) Κάνω πολύ γυμναστική, προσπαθώ να τρώω όσο πιο υγιεινά μπορώ και να προσπαθήσω να απέχω από οποιουδήποτε είδους «καταστροφική συμπεριφορά». Για να ανταπεξέλθεις, πρέπει να γίνεις αθλητής. Δυσκολεύτηκα στην αρχή, αλλά τα κατάφερα. Η σκληρή δουλειά, πάντα αποδίδει καρπούς.

Έχετε δηλώσει ότι ο τίτλους του δίσκου σας θα είναι το “The day the sun died”. Έχετε γράψει κάποια τραγούδια;

Έχουμε γράψει κάποια τραγούδια και καλώς εχόντων των πραγμάτων ίσως δύο απ’ αυτά να τα έχουμε τελειώσει και να τα παίξουμε στην Ελλάδα, για πρώτη φορά! Να τα παρουσιάσουμε στην αγαπημένη μας χώρα, γιατί οι Έλληνες οπαδοί είναι εντελώς ξεχωριστοί για εμάς.

Στις πρώτες μέρες των NEVERMORE, στις συναυλίες σας, παίζατε 1-2 τραγούδια των SANCTUARY. Υπάρχει τώρα περίπτωση να δούμε τραγούδια NEVERMORE στη συναυλία των SANCTUARY;

Χμμμμμμμμμ!!!!!!!! Ποτέ δεν ξέρεις… Μιλάμε γι’ αυτό και θα δούμε τι θα συμβεί.

Img-82858-EditΓια να επανέλθω στο ζήτημα της επανένωσης των SANCTUARY, μήπως τελικά δεν ήσουν ικανοποιημένος από τον τελευταίο δίσκο των NEVERMORE, γι’ αυτό επέλεξες αυτόν το δρόμο; Μήπως το “The obsidian conspiracy” ήταν ο πιο ασφαλής δίσκος που μπορούσατε να κάνετε; Εμένα μου ακούγεται σαν δίσκος που γράφτηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, πολύ ασφαλής και προϊόν συμβιβασμού.

Το “The obsidian conspiracy” για εμένα, δεν είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των NEVERMORE, παρόλα αυτά είναι κάτι για το οποίο είμαι υπερήφανος. Πάντα υποστηρίζω όλους τους δίσκους τους οποίους έχω κυκλοφορήσει. Από την άλλη, πιστεύω ότι ίσως παραήταν ασφαλής δίσκος. Όπως σου είπα όμως, δεν είναι ο αγαπημένος μου, αλλά ούτε και ο χειρότερός μου.

Ο τίτλος αυτός πρέπει να πάει στο “Enemies of reality”…

Στην πραγματικότητα ο χειρότερός μου δίσκος είναι το ντεμπούτο μας. Το “Enemies…” είναι από τα αγαπημένα μου άλμπουμ, ακριβώς επειδή είναι τόσο γαμ**ένος. Η μίξη του Andy Sneap το έκανε πολύ καλύτερο.

Εγώ εννοούσα τη μίξη του Neal Kernon. Αυτή θα πρέπει να ήταν και η χειρότερη εμπειρία σου…

(τρελά γέλια) Ίσως!

Αν επιστρέψουμε στο “The obsidian…”, εγώ θα επέμενα ότι ο δίσκος μου ακούγεται σαν προϊόν συμβιβασμού…

Δεν είναι σε καμία περίπτωση προϊόν συμβιβασμού. Ο Jeff Loomis έδωσε τον τόνο για το πώς θα ακούγεται ο δίσκος, αλλά εγώ ποτέ δεν είπα ότι ήθελα τα κομμάτια να ακούγονται τόσο απλά. Τον άφησα ελεύθερο να γράψει ότι νομίζει, όπως κάναμε και σε όλους τους προηγούμενους δίσκους. Θα μπορούσε να είναι ένα πείραμά μας για να κάνουμε τον ήχο μας πιο εμπορικό, αλλά την ίδια στιγμή μου αρέσουν τα τραγούδια. Είναι σίγουρα πιο απλά, πιο ευθεία και πιο ευκολοχώνευτα και γι’ αυτό σε πολλούς οπαδούς μας δεν άρεσε, αλλά και πολλοί το θεωρούν τον καλύτερο δίσκο μας. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός.

0310 nevermore 0233Τα εσωτερικά προβλήματα που οδήγησαν στην αποχώρηση του Loomis και του Van Williams, εμφανίστηκαν μετά την κυκλοφορία του τελευταίου σας άλμπουμ, ή προϋπήρχαν;

Προβλήματα στις σχέσεις μας υπήρχαν από την πρώτη μέρα! Έτσι λειτουργούν τα συγκροτήματα. Από την πρώτη μέρα θα έχεις προβλήματα με τους εγωισμούς των μελών, συγκρούσεις προσωπικοτήτων κτλ. Πάντα υπήρχαν αυτά, αλλά διογκώθηκαν στην τελευταία μας περιοδεία. Δεν περίμενα να φύγουν και μάλιστα χωρίς να με πάρουν τηλέφωνο. Ήταν σαν ένα κακό διαζύγιο και πονά. Αλλά να ξέρεις ότι από τη στιγμή που μας υποστηρίζει το management και η εταιρία μας, θα βγάλουμε νέο δίσκο NEVERMORE. Θα είμαι ΠΑΡΑ πολύ προσεχτικός με τα νέα μέλη που θα έρθουν. Όλα πρέπει να γίνουν απολύτως σωστά. Η κληρονομία των NEVERMORE δεν θα «θαμπώσει» ποτέ. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει με τον αντικαταστάτη του Jeff, αφού έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους πολύ σπουδαία ονόματα, αλλά πρέπει να πάρω τη σωστή απόφαση αφού οι οπαδοί αδημονούν να ακούσουν νέα για τους NEVERMORE.

Έχεις κάποια υποχρέωση βάσει συμβολαίου με τη Century Media; Τους χρωστάς άλλο ένα άλμπουμ από τους NEVERMORE ίσως;

Όχι, όχι, όχι. Δεν τους χρωστάμε κάτι και δεν είναι αυτός ο λόγος που συνεχίζουμε.

Δηλαδή το πλάνο σας τώρα, είναι να συνεχίσετε με τον Attila Voros στη μία κιθάρα και να πάρετε ένα πραγματικά μεγάλο όνομα για πρώτο κιθαρίστα;

Ακριβώς. Αυτό σκεφτόμαστε αυτήν την περίοδο. Ο Attila είναι πολύ καλός κιθαρίστας…

Ναι, για δεύτερος όμως… Τον ξέρεις όμως, γιατί έχει παίξει και στον σόλο δίσκο σου και στην τελευταία περιοδεία των NEVERMORE. Μου κάνει εντύπωση που δεν έχεις χρησιμοποιήσει περισσότερο τον Peter Wichers των SOILWORK, με τον οποίο έχεις συνεργαστεί…

Απλά δεν έτυχε. Θα ήθελα να δουλέψω πιο πολύ μαζί του, αλλά έχουμε να μιλήσουμε αρκετό καιρό. Θα ήθελα να ξαναδουλέψουμε σε σόλο δίσκο μου και να γράψει μερικά κομμάτια. Είναι ενδιαφέρον να δουλεύεις με ταλαντούχους ανθρώπους, όποιοι και να είναι αυτοί.

Img-83169-EditΝα σε ρωτήσω για τον Van Williams… Έκανες πολύ υποτιμητικά σχόλια γι’ αυτόν, ενώ εκείνος με τη σειρά του, κράτησε πολύ ήπιους τόνους. Η στάση σου όμως, δείχνει ότι είχατε πολύ μεγάλα προβλήματα στις σχέσεις σας στο συγκρότημα.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο κόσμος δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει πίσω από τη σκηνή. Τον τελευταίο καιρό, ακούω ανθρώπους να μου λένε τι άσχημα λόγια λέει ο Van Williams για εμένα και λογικό είναι κάποια στιγμή να ξεσπάσω και να μιλήσω υποτιμητικά γι’ αυτόν. Πάντα είχαμε όμως προβλήματα στις σχέσεις μας.

Αυτό είχε να κάνει με τα προβλήματα που είχατε με το αλκοόλ;

Σίγουρα έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο ποσοστό με αυτό. Σίγουρα. Σε τελική ανάλυση, το να είσαι σε μία μπάντα με κάποιον για τόσον καιρό, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να τον γουστάρεις κιόλας.

Αυτό πάει και για τον Van Williams και για τον Loomis;

Όχι. Ο κόσμος δεν ξέρει πως είναι να είσαι σε μία μπάντα για τόσον καιρό. Τα συναισθήματα συσσωρεύονται και βγαίνουν έξω με μία μεγάλη έκρηξη. Αυτό ακριβώς συνέβη και θα με συγχωρήσεις, αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω άλλο γι’ αυτό.

ΟΚ, το σέβομαι… Οι SANCTUARY, λοιπόν, διαλύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, επειδή δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για το metal και το grunge ήταν πολύ στα πάνω του τότε. Στις μέρες μας, οι ALICE IN CHAINS και οι SOUNDGARDEN είναι ενεργοί και πάλι, οι NIRVANA βγάζουν επετειακή έκδοση του “Nevermind” και οι SANCTUARY επανασυνδέονται!!! Δεν σου κάνει κάτι σαν déjà vu;

Χαχαχαχαχα!!!!! Πραγματικά φίλε μου. Έχεις μεγάλο δίκιο!

0310 nevermore 0243Στη μουσική βιομηχανία, λένε ότι τα μουσικά ιδιώματα ξαναέρχονται στη μόδα κάθε είκοσι χρόνια κι έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε που έγινε το μπαμ με το grunge. Δεν βρίσκεις ότι το timing είναι λίγο λάθος;

Χαχαχαχα! Να δούμε τι θα γίνει… Λες να αναστηθεί και ο Cobain; Χαχαχαχα! Δεν ξέρω τι να πω. Είναι όλα τόσο περίεργα. Είναι όμως σπουδαίο να βλέπω τους ALICE IN CHAINS να επιστρέφουν. Είναι το αγαπημένο μου γκρουπ από αυτό το κίνημα…

Ίσως επειδή είναι αρκετά metal!

Ακριβώς. Ήταν metal, αλλά είχαν αυτόν τον grunge τόνο…

Και ο τελευταίος τους δίσκος ήταν καταπληκτικός.

Θα το πιστέψεις ότι ήθελα να μη μου αρέσει; Αλλά δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι ο Jerry Cantrell είναι ένας απίστευτα καλός συνθέτης. Δεν μπορούσα να φανταστώ τους ALICE IN CHAINS χωρίς τον Lane Staley, αλλά ο Cantrell είναι τόσο φοβερός μουσικός που κατάφερε κι έβγαλε έναν σπουδαίο δίσκο χωρίς τον Lane στα φωνητικά, ο οποίος μάλιστα ακούγεται και σαν ALICE IN CHAINS!

Θεωρείς τους NEVERMORE σαν τη συνέχεια των SANCTUARY; Δηλαδή το ντεμπούτο των NEVERMORE ότι θα μπορούσε να είναι ο τρίτος δίσκος των SANCTUARY;

Ακριβώς! Ο πρώτος δίσκος των NEVERMORE, παρότι είναι ο λιγότερο αγαπημένος μου, είναι η συνέχεια των SANCTUARY. Έχει πιο αγνά metal κομμάτια, γιατί μετά τα πράγματα έγιναν πιο τεχνικά και πιο τρελά και οι NEVERMORE μεταλλάχθηκαν σε ένα διαφορετικό, αλλά όμορφο μικρό πλάσμα που το λατρεύω.

Οπότε, ο νέος δίσκος των SANCTUARY που δουλεύετε, θα ακούγεται σαν τον επόμενο δίσκο των NEVERMORE ή σαν τη συνέχεια του “Into the mirror black”;

Ακούγεται πάρα πολύ σαν το “Into the mirror black”, αλλά με μία πιο μοντέρνα προσέγγιση. Θα είναι πολύ δυναμικός και ποικίλος δίσκος, με γρήγορα, thrashy σημεία, αλλά και πιο αργά και δαιμονισμένα μέρη…

NEVERMORE 8Είσαι ευχαριστημένος με τη ζήτηση που υπάρχει για τους SANCTUARY από live και από τις δισκογραφικές εταιρίες που μπορεί να σας προσφέρουν συμβόλαια ή νιώθεις ότι θα πρέπει να δουλέψεις πολύ περισσότερο για να φτάσεις στο σημείο που ήσουν με τους NEVERMORE;

Μου αρέσει να πρέπει να δουλεύω σκληρά γιατί ποτέ το ταξίδι δεν είναι εύκολο. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι στον στόχο μας και να διοχετεύσουμε την ενέργειά μας με τον κατάλληλο τρόπο.

Μου είπες στην αρχή ότι ήθελες να ρισκάρεις παρά το γεγονός ότι οι NEVERMORE έχουν καταφέρει να γίνουν εξαιρετικά αναγνωρίσιμοι…

Στη μουσική πάντα υπάρχουν προκλήσεις… Αυτό το γεγονός με εξιτάρει γιατί με κάνει να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο για να κάνω τη μπάντα μου όσο καλύτερη γίνεται. Ποτέ δεν είναι κακό να σπρώχνεις τον εαυτό σου να πετύχεις ανώτερους στόχους.

Στο πρώτο reunion των SANCTUARY, συμμετείχε και ο Jeff Loomis. Έπαιζε επειδή περιοδεύατε και με τους NEVERMORE ή επειδή ήταν αυθεντικό μέλος των SANCTUARY; Για ποιο λόγο τελικά δεν συμμετέχει σ’ αυτό το reunion αφού άλλο γκρουπ το ένα, άλλο το άλλο…

Ο Jeff έπαιξε στους SANCTUARY όταν αποχώρησε ο ένας κιθαρίστας μας κι έπαιξε μαζί μας ή σε κάποιες συναυλίες ή σε μία ολόκληρη περιοδεία. Δεν θυμάμαι ακριβώς να σου πω. Έπαιζε μαζί μας για καιρό όμως και όταν διαλυθήκαμε, εγώ, εκείνος και ο Jim Sheppard ακολουθήσαμε κοινή πορεία με τους NEVERMORE, των οποίων το όνομα μου καρφώθηκε στο μυαλό ένα βράδυ. Ο Jeff πλέον αποφάσισε ότι δεν θέλει να παίζει μουσική μαζί μας, οπότε…

Warrel Dane 3Όταν λες μαζί μας, εννοείς τους NEVERMORE και τους SANCTUARY ή εσένα και τον Jim Sheppard;

Δεν θέλει να παίζει με εμένα και τον Jim. Ίσως έχει υψηλότερες φιλοδοξίες για σόλο καριέρα, κάτι το οποίο κάνει τώρα.

Απ’ όσο τον ξέρεις, πιστεύεις ότι ήθελε να γίνει ένας guitar hero ή να παίξει σε κάποια μεγαλύτερη μπάντα από τους NEVERMORE;

Το όνειρό του πάντα ήταν να είναι guitar hero. Προσκυνά τον Jason Becker, τον Marty Friedman και όλους αυτούς τους κιθαρίστες…

Δεν πιστεύεις ότι ο Jeff Loomis έπαιζε έναν σημαντικό ρόλο στον ήχο των NEVERMORE;

Φυσικά κι έπαιζε.

Σχετικά με τον αντικαταστάτη του λοιπόν. Τι χαρακτηριστικά θα ήθελες να έχει αυτός που θα έρθει στη θέση του;

Σίγουρα δεν θέλω έναν κλώνο του Jeff Loomis. Θέλω έναν που να έχει ξεχωριστό στυλ, να μπορεί να παίξει τα παλιά μας τραγούδια και να μπορεί να φέρει κάτι καινούργιο, ανανεωτικό και διαφορετικό στο τραπέζι. Σοβαρολογώντας, πιστεύω ακράδαντα ότι στο “The obsidian conspiracy” είχαμε αρχίσει να ανακυκλώνουμε τα riff τα οποία είχαμε ακούσει εκατοντάδες φορές πριν. Το να έρθει νέο αίμα, είναι πολύ συναρπαστικό για μένα, αλλά πρέπει να είμαι και πολύ προσεχτικός, επειδή δεν θέλω να δυσφημήσω τις παλιές μνήμες για μένα και τους οπαδούς.

Τι θα γίνει με τον αντικαταστάτη του ντράμερ;

Αυτό θα είναι πιο εύκολο. Δεν θέλω να πω κάτι κακό για τον Van, αλλά δεν θα είναι και ιδιαίτερο πρόβλημα. Το να αντικαταστήσω τον Jeff είναι δύσκολο, αλλά θα κάνω το καλύτερο για να γίνει όσο πιο σωστά μπορεί.

Αυτό σημαίνει ότι ο Jeff είναι δύσκολο να αντικατασταθεί επειδή γράφει κιόλας μουσική ενώ ο Van δεν είναι και κανένας τρομερός ντράμερ;

Ο Van είναι ένας πολύ καλός παίχτης και δεν πρόκειται να πω κάτι κακό γι’ αυτόν. Άλλο τα προσωπικά μας, άλλο το ότι είναι καλός παίχτης. Αυτό μπορώ να πω τώρα.

Warrel Dane 5Πιστεύεις ότι το αλκοόλ και οι διάφορες ουσίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να μην αναπτυχθούν πάρα πολύ οι NEVERMORE;

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, μου δίνεται η αφορμή να στο πω τώρα, είναι στο Earthshaker Festival πριν 4 χρόνια. Την προηγούμενη μέρα παίζατε στο Metal Camp στη Σλοβενία και ο Jim είχε γίνει τόσο κομμάτια που πήδηξε από το μπαλκόνι πάνω στους ενισχυτές και τον εξοπλισμό σας, που χτύπησε και δεν μπορούσατε να παίξετε την επόμενη μέρα, παρότι είχατε πάει στο χώρο του φεστιβάλ. Ποτέ δεν ειπώθηκε κάτι τέτοιο επίσημα, αλλά όλοι οι δημοσιογράφοι που ήμασταν εκεί, το γνωρίζαμε.

Εκείνη την ημέρα είχε πάει όλο το πρόγραμμα πολύ πίσω και οι διοργανωτές αποφάσισαν να κόψουν την εμφάνιση των NEVERMORE. Εμείς ήμασταν εκεί, αλλά οι διοργανωτές δεν μας άφησαν. Μπορούσαμε να παίξουμε. Όντως ο Jim είχε γίνει χάλια το προηγούμενο βράδυ, αλλά μπορώ να σου πω ένα σωρό μπάντες που ήταν κομμάτια εκείνο στη διάρκεια του φεστιβάλ, αλλά δεν πρόκειται να πω τίποτα γι’ αυτούς.

Μην ανησυχείς. Τους είδα όλους, αφού μαζί πίναμε!!!

Το αλκοόλ είναι ο νούμερο ένα παράγοντας που έχει καταστρέψει τους NEVERMORE και ήμουν ο πρώτος που το έχω πει κι έχω προσπαθήσει να βοηθήσω όλα τα μέλη της μπάντας να ξεκόψουν από αυτό. Δυστυχώς όμως, κανείς δεν ήθελε να το κάνει αυτό!!! Και είναι πολύ δύσκολο και για εμένα να το κόψω, όταν περιστοιχίζομαι από ανθρώπους που πίνουν ασταμάτητα…

Δεν θα ξεχάσω, όταν σε είδα να βουτάς τον Sheppard από τον λαιμό και να τον πλακώνεις στα μπινελίκια στις 5 το πρωί, όταν τον είδες να περιφέρεται εντελώς λιώμα από το ποτό, ενώ εσύ έπινες χυμό κι έγραφες στο laptop σου στο lobby… Είναι χαρακτηριστικό αυτού που μου είπες και μου φάνηκε ότι ενεργούσες σαν τον πατέρα τους που προσπαθούσε να τους κρατήσει μακριά από το αλκοόλ.

Έχω βρεθεί κι εγώ στην άλλη θέση και ξέρω πως είναι… Δεν είμαι τέλειος, άλλωστε κανείς δεν είναι… Εκείνη η περίοδος ήταν πραγματικά πάρα πολύ δύσκολη για το συγκρότημα. Ξέρεις, όταν είμαι σπίτι ούτε πίνω, ούτε κάνω κάτι άλλο. Συνήθως γράφω μουσική και προσπαθώ να διαχωρίσω τις δύο ζωές μου!!! (γέλια) Είναι τρομερά δύσκολο να κρατηθείς και να μην πίνεις όταν είσαι σε περιοδεία. Όλοι δίπλα σου πίνουν και ακόμα και οι οπαδοί έρχονται και σου δίνουν να πιείς ή σου προσφέρουν ναρκωτικά… Όχι στην Ευρώπη να ξεκαθαρίσω για τα ναρκωτικά, αλλά στην Αμερική. Εκεί έχουμε αυτό το προνόμιο, δυστυχώς (γέλια).

Warrel Dane 6 webΜιλώντας για τον Jim Sheppard, πως είναι στην υγεία του; Γενικότερα οι NEVERMORE δεν έχουν υπάρξει και το πιο υγιές συγκρότημα στο χώρο της μουσικής…

Ναι… Τι να πω… Νεφρική ανεπάρκεια, διαβήτης, νόσος του Krohn και τόσα άλλα… Το πρόβλημα του Jim είναι διαχρονικό με το έντερο, έκανε τα τελευταία δύο χρόνια τρεις εγχειρήσεις. Οι δύο πρώτες δεν πήγαν καλά, η τρίτη όμως πήγε, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζει συνεχώς αυτή την ασθένεια…

Εκτός των άλλων είναι και όγκο στον εγκέφαλο…

Ναι… Δεν είχε καρκίνο, αλλά έναν τεράστιο όγκο στο κέντρο το εγκεφάλου του. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν περιόδευσε μαζί μας πέρυσι, γιατί έπρεπε να κάνει μία επείγουσα επέμβαση. Του αφαίρεσαν όλον τον όγκο και η ανάρρωσή του πάει πάρα πολύ καλά. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου στη θέση του. Θα είχα τρελαθεί. Αλλά ακόμα παίζει μπάσο καλά (γέλια).

Σχετικά με τον επόμενο σόλο δίσκο σου, έχεις κάτι έτοιμο;

Ναι, έχω αρκετά τραγούδια έτοιμα, αλλά η προτεραιότητά μου αυτήν την περίοδο είναι οι SANCTUARY. Θέλω να βγάλουμε έναν πολύ καλό δίσκο και μετά θα ασχοληθώ με τον σόλο δίσκο μου, που οφείλω να ομολογήσω ότι θα ακούγεται πολύ διαφορετικός.

Έχεις συμβόλαιο για τον σόλο δίσκο σου;

Ναι, έχω συμβόλαιο με τη Century Media και είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα ανανεώσουμε με την ίδια εταιρία και το συμβόλαιο για τους NEVERMORE…

Θεωρείς ότι το management σας, έχει τη διάθεση να σας υποστηρίξει και να σας βρει ικανούς αντικαταστάτες για τα μέλη που έχετε χάσει;

Ναι, το management μας υποστηρίζει πάρα πολύ και θα είναι μαζί μας οτιδήποτε κι αν συμβεί.

Ανυπομονώ να τα πούμε από κοντά στη συναυλία σας.

Κι εγώ. Η Ελλάδα πάντα υπήρξε από τα απόλυτα highlight όλων των περιοδειών μας. Θα έχει πλάκα κι ελπίζω ο καιρός να είναι καλός.

Τώρα που το λες αυτό, μου ήρθε μία εικόνα στο μυαλό… Όταν περιοδεύατε ως support στους ICED EARTH και κάποιος ανεγκέφαλος πήγε και σε έφτυσε την ώρα της συναυλίας…

Εννοείται ότι με εξαγρίωσε προς στιγμή αυτή η φάση, αλλά μέσα σε ένα metal κοινό, υπάρχουν πολλοί μ***κες και τελικά δεν με ενόχλησε και πάρα πολύ.

Εύχομαι να βρεις τους καλύτερους αντικαταστάτες για τα μέλη που έφυγαν και να μην αναγκάσεις τον κόσμο να φωνάζει να φέρεις πίσω τον Loomis

Ακόμα και τον Yngwie Malmsteen να έφερνα για αντικαταστάτη, θα υπάρχουν οπαδοί που θα φωνάζουν να γυρίσει πίσω ο Loomis.

Οπότε εσύ, φέρε τον Dave Mustaine!!!

Χαχαχαχαχαχα!!! Έχεις δίκιο, μόνο που θα είναι δύσκολο!!! Ευχαριστώ πολύ και τα λέμε από κοντά.

Σάκης Φράγκος

 

Δισκογραφία:

“Refuge denied” (1988)

“Into the mirror black” (1990)

“Into the mirror live” (1991)

  • https://noc.ezhellas.com:44450/live
  • Rock Hard Radio
  • rock hard greece
Rock Hard Radio