Οι ANDI DERIS & BAD BANKERS, το νέο project του οποίου ηγείται ο τραγουδιστής των HELLOWEEN, Andi Deris, ολοκλήρωσαν τη μίξη και το mastering του ντεμπούτου άλμπουμ τους.

Τα μέλη της μπάντας είναι από 19 μέχρι 22 χρονών και μένουν στο νησί που μένει και ο Deris, την Τενερίφη.

“Προφανώς απεχθανόμαστε τα πάντα γύρω από τις τράπεζες, managers και τραπεζίτες που είναι προφανέστατα υπεύθυνοι για τα σκατά που συμβαίνουν στις μέρες μας (και σίγουρα και στο μέλλον), έτσι ένιωσα πολύ ωραία που τους είπα με τα φωνητικά μου τι γνώμη έχω για αυτούς. Σίγουρα, για αυτό το λόγο είναι πολύ ρητά, αλλά ποιός χέζεται; Αυτό αξίζουν και βοηθάει και τη μουσική να κόβει κώλους πραγματικά”.

Αναμένουμε λοιπόν.

To “Heartbreaker” θα είναι το πρώτο single από το νέο και 21ο κατά σειρά άλμπουμ των MOTORHEAD, “Aftershock”.

Δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες διαθέσιμες.

Το track listing του δίσκου:

01. Heartbreaker
02. Coup De Grace
03. Lost Woman Blues
04. End Of Time
05. Do You Believe
06. Death Machine
07. Dust And Glass
08. Going To Mexico
09. Silence When You Speak To Me
10. Crying Shame
11. Queen Of The Damned
12. Knife
13. Keep Your Powder Dry
14. Paralyzed

Διαθέσιμο για streaming είναι ολόκληρο το ντεμπούτο full length των Bρετανών GRAVE MIASMA, μια από τις πιο σημαντικές μπάντες των ημερών μας στο σκοτεινό death metal. Το “Odori Sepulcrorum” θα κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή στις 13 Σεπτεμβρίου από τις Sepulchral Voice Records και Profound Lore και μπορείτε να το ακούσετε πατώντας στο παρακάτω link

Ακόμη ένα βίντεο από την ηχογράφηση του 13ου άλμπουμ των MINISTRY ‘From Beer To Eternity’ ανέβηκε online. Αν και αρχικά δεν υπήρχαν πλάνα για νέο άλμπουμ, στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν και όπως δήλωσε ο ‘εγκέφαλος’ της μπάντας Al Jourgensen ‘Δεν είχαμε άλλη επιλογή’.

Τα μέλη του συγκροτήματος ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο νέο υλικό τον περασμένο Δεκέμβριο. Λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση 18 συνθέσεων, ο κιθαρίστας των MINISTRY Mike Scaccia βρήκε τραγικό θάνατο από καρδιακή προσβολή πάνω στη σκηνή κι ενώ έπαιζε με το δικό του συγκρότημα, τους RIGOR MORTIS. Αν και συντετριμμένα, τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να συνεχίσουν. O Jourgensen είπε: “Είμαι περήφανος για τη δουλειά μας στο ‘From Beer To Eternity’ γιατί αποτελεί φόρο τιμής στο ταλέντο του Mikey και πιστεύω ότι έτσι τον τιμούμε για όλα αυτά τα χρόνια που περάσαμε μαζί γράφοντας και παίζοντας μουσική”.

Τη πέμπτη συνέχεια από τα παρασκήνια της ηχογράφησης του νέου άλμπουμ των MINISTRY μπορείτε να τη παρακολουθήσετε παρακάτω.

Βίντεο από το οποίο μπορούμε να πάρουμε μια πρώτη γεύση από το συναρπαστικό και συνάμα τρομακτικό νέο θέαμα του Rob Zombie, το Great American Nightmare ανέβηκε online και μπορείτε να το παρακολουθήσετε παρακάτω.

Το σόου θα ανεβαίνει στο FEARPlex της Pomona έξω από το  Los Angeles από Πέμπτη μέχρι Κυριακή με την έναρξη να τοποθετείται στις 10 Οκτωβρίου και λήξη στις 2 Νοεμβρίου. Οι επισκέπτες θα μπορούν να απολαύσουν μια μοναδικά τρομακτική εμπειρία που θα συνοδεύεται από μουσικό φεστιβάλ με αρκετούς αστέρες της rock σκηνής αλλά και τον ίδιο τον Rob Zombie ο οποίος θα εμφανιστεί στη λήξη του event. Κάθε ημέρα της εβδομάδας θα έχει και διαφορετική μουσική θεματολογία ενώ πλήρη λίστα υπάρχει στην επίσημη ιστοσελίδα GreatAmericanNightmare.com. 

To σόου θα βασίζεται σε υλικό από τις ταινίες του Rob Zombie (“Lords Of Salem Total Black Out”, “The Haunted World Of El Superbeasto 3D”, “Haunt Of 1,000 Corpses”) ενώ θα προβάλλονται και κλασσικές ταινίες τρόμου. Η προπώληση των εισιτηρίων μέσω της επίσημης ιστοσελίδας έχει ξεκινήσει με τις τιμές να ξεκινούν από τα $30.

Θα βγάλουν ποτέ οι IN FLAMES ένα ακόμα “Whoracle” ένα “Jester race”; Θα φανούν επιτέλους αντάξιοι της μουσικής τους ιστορίας; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα μπορεί να ταλανίζουν το μυαλό πολλών από εσάς αλλά εμένα πραγματικά δεν μου καίγεται καρφάκι. Μπορεί να μη μου άρεσαν μερικά από τα άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία αλλά μετά από κάθε βήμα των Σουηδών τους έβγαζα το καπέλο παραδεχόμενος τα κότσια τους να κάνουν αυτό που αυτοί θέλουν και τίποτα παραπάνω.

Το “Sounds of a playground fading” ανήκει και αυτό στην κατηγορία των δίσκων που θα ξενερώσει για ακόμα μία φορά τους παλιούς οπαδούς τους, θα ξεσηκώσει τους καινούριους και θα στείλει κάποιους άλλους στο εξωτερικό να παρακολουθήσουν μια ακόμα ζωντανή εμφάνιση της μπάντας. Οι IN FLAMES στο τελευταίο τους εγχείρημα, έχουν πετύχει μια από τις καλύτερες παραγωγές που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια σε metal κυκλοφορία ενώ ο Anders ακούγεται καλύτερος από ποτέ. Αν μη τι άλλο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι έχει βελτιώσει κατά πολύ τις τεχνικές του στα καθαρά φωνητικά ενώ έχει εξελίξει κατά πολύ αυτά που λέμε «screaming». Ακούστε το “Liberation” και αν έχετε ακόμα ενδοιασμούς τότε συγνώμη δεν μπορώ να σας βοηθήσω…

Ίσως κάποιοι να πουν ότι το “SOAPF” δεν είναι στο σύνολο του άρτιο ή ακόμα πως οι συνθέσεις δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο έτσι ώστε να σου μείνουν στο μυαλό. Η δική μου προσωπική άποψη πάντως είναι ότι το νέο άλμπουμ των Σουηδών είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει από το 2002 και μετά. Τα κομμάτια κουβαλάνε όλη την ιστορία του συγκροτήματος μέσα σε σφιχτά καλούπια, δεμένα με thrash ξεσπάσματα (“Darker times”, “Enter tragedy”), εντυπωσιακές μελωδίες (“A new dawn”, “Fear is the weakness”) ως μόνιμο σήμα κατατεθέν της μπάντας και κιθαριστικά solos που όπως παραδέχτηκε και ο Gelotte πρώτη φορά έχουν δουλευτεί τόσο πολύ. Μπορεί ο Jesper Stromblad να μην είναι πλέον στην μπάντα αλλά για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής η απουσία του δεν φάνηκε να μ’ ενοχλεί στο άκουσμα του άλμπουμ.

Σίγουρα ο συγκεκριμένος δίσκος θέλει πολλά ακούσματα για καταλήξει κάποιος σε ασφαλή συμπεράσματα. Δεν είναι τόσο εύκολος όσο το “Sense of purpose” αλλά το τελικό αποτέλεσμα για μένα είναι πολύ πιο ιδιαίτερο και εντυπωσιακό από τον προκάτοχο του. Βάλτε το δίσκο στο CD–Player δυναμώστε την ένταση, επικεντρωθείτε στις συνθέσεις και σταματήστε να ασχολείστε γιατί οι IN FLAMES αποκηρύσσουν το παρελθόν τους, γιατί φοράνε τραγιάσκες στα video clips, γιατί έχουν μακρύτερα μούσια απ’ ότι το ‘98 και χίλια δυο άλλα. Το μόνο που καταφέρνετε έτσι είναι χάνετε την ουσία…

8.5 / 10

Σάββας Στανής

Όσοι εκπλήσσονται που ο Νορβηγός κυκλοφορεί τόσο σύντομα ένα ακόμα album, μάλλον έχουν ξεχάσει το γεγονός ότι την περίοδο 1992-93 σε μόλις 15 μήνες ηχογράφησε όλα τα album της black metal περιόδου των Burzum – 4 full length albums και 1 EP!

Σχεδόν με την ίδια ηχητική αντίληψη με το περσινό “Belus”, το album αυτό μάλλον μπορεί να θεωρηθεί ως η φυσική συνέχεια του, χωρίς να προσθέτει ουσιαστικά κάτι νέο. Πλέον τα όργανα είναι ευδιάκριτα με πρωτοφανή τρόπο για τα δεδομένα των Burzum και η γενική ατμόσφαιρα που χαρακτήριζε τα πρώιμα δείγματα γραφής του μάλλον έχει χαθεί για πάντα. Κι εκεί πιστεύω πως το “Fallen” δεν καταφέρνει να «πείσει» όσους είδαν με έντονο σκεπτικισμό την επαναδραστηριοποίηση του, οικογενειάρχη πλέον, 37χρονου μουσικού. Τα “καθαρά” φωνητικά του μπορεί να φτάσουν στο σημείο να σας ξενίσουν και η επιστροφή των θρυλικών γρυλισμάτων του με αυτή την ευδιάκριτη παραγωγή μάλλον δεν κολλάνε και τόσο…Εκτός κι αν θα προτιμούσατε να ακούσετε εκείνο το υλικό με αυτήν την ηχητική προσέγγιση – τρέμω και μόνο στην ιδέα! Η γενικότερη φιλοσοφία του δίσκου είναι ουσιαστικά σαν φυσική συνέχεια του “Belus” και μπορεί να συγκριθεί αποκλειστικά και μόνο με αυτό το δίσκο! Αν είστε από εκείνους που κάνατε τούμπες με το album-comeback του Νορβηγού, τότε σίγουρα θα ενθουσιαστείτε από τις πιο ταξιδιάρικες και βίαιες προθέσεις του “Fallen”. Και κακά τα ψέμματα σε αυτούς πλέον απευθύνεται και ό,τι κάνει πλέον ο Varg Vikernes, απορρίπτοντας όσους θα’θελαν “μια επιστροφή στα παλιά”. Ηχητικά αυτό θαρρώ πως όχι μόνο δε θέλει, αλλά και δεν μπορεί…Γιατί; Απομονώστε τις συνθέσεις και φανταστείτε τες με τον πρώιμο ήχο των Burzum! Μάλλον θα δείτε και την προφανή αδυναμία του στο songwriting…

Ανήκω σε εκείνους που είδαν με πολύ θετικό μάτι την αποστροφή του στο black metal στα late 90s, ανεξάρτητα αν συμφωνούσα με την κατεύθυνση των καθαρά ambient δίσκων που βγήκαν τότε. Όταν, όμως, αποκυρήσεις κάτι και φτάνεις τόσα χρόνια μετά να το επαναφέρεις μέσω του ονόματος σου τότε αναπόφευκτα θα κινήσεις υποψίες για τις προθέσεις σου. Θα σε κατηγορήσουν – και όχι άδικα – ότι εκμεταλλεύεσαι τη φήμη που απέκτησες στην πορεία του χρόνου για να επανακυκλοφορήσεις το back catalogue της μπάντας σου και ένα κάρο πράγματα για merchandise! Θα σου πουν ότι κινδυνεύεις με τα albums αυτά να καταντήσεις κουραστικός με κάθε νέα κυκλοφορία σου, όπως οι Darkthrone που πλέον προτείνουν στο κοινό τους να ακούνε μέχρι και Manilla Road και να τιτλοφορούν κομμάτια με τίτλους όπως “Norway in September”.

Αν ανήκετε στους σκεπτικιστές απλώς αναρωτηθείτε πως αλλιώς ένας έγκλειστος επί περίπου 17 χρόνια στη φυλακή θα μπορούσε να ξεπληρώσει τα χρέη του προς το κράτος, λόγω των «καλών» πράξεων που έκανε όταν ήταν νέος – 500.000 ευρώ δεν είναι και εύκολο να τα μαζέψεις αλλιώς!

Αν δεν ανήκετε σε αυτούς θα βρείτε στο “Fallen” όλα εκείνα που σας έκαναν να αναφωνήσετε πως το “Belus” είναι από τα καλύτερα comeback της σκηνής αυτής. Εμένα θα μου επιτρέψετε να τον κατηγορήσω απλώς ότι στα χέρια του όσα στοιχεία τον έκαναν ιδιότυπο στην early 90s black metal σκηνή, έγιναν και με αυτό το δίσκο φόρμα ανάλογη με εκείνα τα σχήματα που κατηγορούνται ως «αντιγραφείς των Burzum». Περιμένω απλώς κάτι παραπάνω από αυτόν, όπως έγινε με την περίπτωση των Beherit, των Profanatica και των Master’s Hammer…Μήπως, όμως, οι προθέσεις είναι διαφορετικές, άρα και άλλο το αποτέλεσμα και η αίσθηση που σου αφήνεται;

Σκεπτικιστές ή μη ακούστε το και τα συμπεράσματα δικά σας!

5 / 10

Λευτέρης Τσουρέας

Λειτουργώντας με απόλυτη μυστικότητα οι Αμερικανοί προετοίμαζαν το δεύτερο album τους, το οποίο πραγματικά αν δεν υπήρχε το Internet ίσως και να το παίρναμε χαμπάρι μετά από μήνες, για να μην πω χρόνια! Αλλωστε το ίδιο ακριβώς έγινε και με το ντεμπούτο τους πριν 5 χρόνια….

Με το “Et In Saecula Saeculorum” η ανίερη αυτή τρίαδα βούτηξε βαθιά στο παρελθόν του black metal, αγγίζοντας με φοβερό τρόπο τα πρωτόλεια στοιχεία του. Εκεί οι προπάτορες του είδους, όπως οι CELTIC FROST και οι BATHORY έπαιζαν σημαίνοντα ρόλο στη riffολογία και στη γενικότερη «διαχείριση» των ιδεών τους. Επόμενο είναι στο επόμενο βήμα τους να διαφοροποιηθούν, μόνο που εδώ τα πράγματα είναι πέρα από κάθε προσδοκία!

Οι NEGATIVE PLANE μπορούν να παινεύονται ότι συνέλαβαν έναν «δικό» τους ήχο, που χρωστά πάρα πολλά στους MAYHEM των early 90s. Αυτός ο μουντός ήχος έρχεται να αναδείξει μια αποπνικτική ατμόσφαιρα που ξετυλίγεται από το “Charnel spirit” πριν ξεκινήσει το “All souls” με έναν τρόπο που θυμίζει εκείνη την εποχή! Και αυτό είναι και το στοιχείο που κάνει το δίσκο τόσο ιδιότυπο και μοναδικό, έχοντας φωνητικά που μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι παραπέμπουν στα αντίστοιχα που χρησιμοποιούσαν οι NOCTURNUS στα early 90s! Να ένα ακόμα στοιχείο που κάνει το δίσκο ακόμα πιο ιδιότυπο!

To 60λεπτο album έχει μακροσκελείς και σχεδόν 10λεπτες συνθέσεις που ξεπερνούν τα κλισέ του είδους, που αξιοποιούν ένα κύριο riff καθ’όλη τη διάρκεια ενός κομματιού, έχοντας ολιγόλεπτα εμβόλιμα ατμοσφαιρικά μέρη από grand piano, πλήκτρα, εφέ και soundtrακικούς ήχους να εντείνουν την απόκοσμη ατμόσφαιρα. Με το δίσκο αυτό μπορούν να αντιληφθεί κανείς εύκολα γιατί οι οπαδοί αυτής της μουσικής είχαν εθισμό στα mid 90s με ανάλογα albums! Κι αυτό γιατί για να αντιληφθείς albums σαν το “Jilemnicky occultista” των MASTER’S HAMMER απαιτούνταν πολλαπλές επίπονες ακροάσεις. Εδώ λοιπόν ο Nameless Void δίνει πραγματικά ρεσιτάλ στην κιθάρα με το συνεχές ανεβοκατέβασμα στις κλιμακες (“The one and the many”) και σαστίζει όσους λάτρεψαν τις απαράμιλλες δυναμικές των Νορβηγών στα mid 90s στο λεπτό του “Angels Veiled Of Bone”. Αυτό ακριβώς το σημείο με ώθησε να ψάξω να βρω από live τους πως το κάνει και είναι εκπληκτικό ότι το επιτυγχάνει κάνοντας tapping πάνω στην ταστιέρα! Ακούστε το οπωσδήποτε!

Το “Stained glass revelations” δε θα λειτουργεί σαν το “Si Monumentum Requires, Circumspice”, που επαναπροσδιόρησε όλη την κοσμοθεωρία του black metal. Πετυχαίνει όμως κάτι πιο ουσιαστικό: Επανατοποθετεί τα αρχικά στοιχεία του ήχου σε ένα άλλο πλαίσιο, δίνοντας και τις προεκτάσεις που μπορούν να έχουν, εκθέτοντας τόσο εκείνους που διατείνονται ότι «όλα έχουν παιχτεί», όσο και σε εκείνους που έψαχναν σε τυχοδιώκτες τύπου NACHTMYSTIUM το «next big thing» από την άλλη όχθη του Ατλαντικού. Οι NEGATIVE PLANE είναι το μοναδικό «νέο» συγκρότημα στον πλανήτη που μπορεί να παινεύεται ότι κυκλοφόρησε δίσκο ύστατο και ισάξιο με τα μυθικά albums των 90s που θεωρούνται κλασικά του είδους!

Μένει να δούμε πόσο ακόμα πιο πέρα μπορούν να το πάνε….Πραγματικά αγωνιώ από τώρα για την ακρόαση του επόμενου album τους – ελπίζω και εύχομαι να αργήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, μιας και λειτουργεί ευεργετικά γι’αυτόυς – και ελπίζω μέχρι τότε να βιώσω μια ζωντανή τους εμφάνιση….

Θέλετε οι «παλιοί» να νιώσετε την αίσθηση του αλλόκοτου και σκοτεινού που σας σαγήνευσε στο black metal; Ακούστε το και θα με θυμηθείτε! Οι «νεότεροι» με αυτό θα αντιληφθείτε, γιατί μας στιγμάτισαν κάποιοι δίσκοι τότε….άλλος ένας επιτέλους μετά από τόσα χρόνια! Καιρός ήταν….

Λευτέρης Τσουρέας

Ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της νορβηγικής μουσικής σκηνής είναι αναμφισβήτητα οι GOTHMINISTER. Αν στην τελική ήταν κάπως γνωστοί, τότε σίγουρα θα είχαν μαζέψει κατιτίς παραπάνω από τα 50 ηρωικά άτομα, που βρέθηκαν πριν ένα χρόνο περίπου στο Gagarin 205, σε εκείνη την περίφημη συναυλία τους, που μετά την εκθαμβωτική εμφάνισή τους, ακολούθησε το «σκωτσέζικο ντους»  με τους απαράδεκτους TRAIL OF TEARS. Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και τώρα, δεν είναι αργά για να ανακαλύψετε μια ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μπάντα, πόσο μάλλον τώρα, που η τέταρτη κυκλοφορία τους είναι με διαφορά η καλύτερη τους. Για όσους θα έρθουν σε πρώτη επαφή με τη μουσική τους, να τους ενημερώσουμε ότι στο “Anima inferna” θα ακούσουν ένα καλοπαιγμένο χαρμάνι από ισόποσες δόσεις gothic metal και industrial/electro. Τα πολύ βαθιά και εκφραστικά φωνητικά του Gothminister παραπέμπουν στις καλές ημέρες του παραδοσιακού goth, η σωστή χρήση των γυναικείων φωνητικών στο background δίνουν ένα πολύ ωραίο χρωματισμό στα τραγούδια, τα πλήκτρα κάνουν το άκουσμα να λοξοκοιτάει στους RAMMSTEIN και η πεντακάθαρη παραγωγή του Neil Kernon επιτρέπει στις συνθέσεις να αναδείξουν την ποιότητά τους. Θα μπορούσα να συνεχίσω τους επαίνους για το “Anima inferna”, αλλά σταματώ εδώ και σας προτρέπω να το ακούσετε οπωσδήποτε. Τουλάχιστον όσοι θεωρείτε ότι, με βάση τις συνεχείς «πατάτες» που ξεφυτρώνουν, το gothic metal είναι πεθαμένο σαν είδος. Από τώρα στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς!

9 / 10

Γιώργος Κόης

Εικοστός πρώτος αιώνας και κάποια συγκροτήματα, που ξεκίνησαν στην μακρινή δεκαετία των 70’s, έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία και συνεχίζουν να συνθέτουν τραγούδια χωρίς να διακρίνεις ίχνος ρουτίνας και διάθεσης να τα παρατήσουν στο άμεσο μέλλον. Οι Βρετανοί SAXON ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία. Ο νέος τους δίσκος έχει τον τίτλο “Call to arms” (19ος δίσκος) και κατάφερε να στρέψει για μια ακόμη φορά το ενδιαφέρον μας στον εκπληκτικό Biff και την παρέα του. Από τη πρώτα νότα του “Hammer of the Gods” συνειδητοποιείς ότι δεν θα σε αφήσει ασυγκίνητο η ακρόαση του δίσκου!!! Το “Call to arms” περιέχει 10 συνθέσεις συν μια ορχηστρική εκτέλεση του ομώνυμου τραγουδιού. Κατά την ακρόαση παρατηρείς ότι υπάρχει μια εναλλαγή ρυθμών και riffs που σε ταξιδεύει σχεδόν στο σύνολο της δισκογραφικής τους καριέρας, χωρίς να σημαίνει ότι αναμασούν παλαιότερες επιτυχίες. Εξάλλου η μουσική τους «σφραγίδα» είναι δεδομένη και ξέρεις τι θα ακούσεις. Απλά στο “Call to arms” νιώθεις σαν να ακούς ένα συγκρότημα που ξεκινά τώρα και έχει όρεξη να πετύχει!!! Θεωρώ ότι τα νέα τραγούδια είναι ισάξια μεταξύ τους με ελάχιστες «παραφωνίες», προσωπικά ξεχωρίζω το ατμοσφαιρικό “Mists of Avalon” και το “Afterburner” που μου θύμισε έντονα τις καλές εποχές του NWOBHM. Με σιγουριά δεν μπορώ να πω ότι έχει την δυνατότητα να προσελκύσει νέους φίλους όπως είχε καταφέρει το “Unleash the beast”. Το σίγουρο έχει να κάνει με το ότι είναι ο καλύτερος τους δίσκος από το 1997. Αξίζει η ακρόαση του!!!

8 / 10

Παναγιώτης Δημητρόπουλος