Το να παρατάς το συγκρότημα σου «στα κρύα του λουτρού», τη στιγμή που η παγκόσμια επιτυχία σου έχει χτυπήσει την πόρτα, το τραγούδι σου φιγουράρει στην κορυφή των chart δεκάδων χωρών και οι πωλήσεις μεταφράζονται σε εκατομμύρια αντιτύπων, δεν ακούγεται και τόσο λογικό. Παρ’ όλα αυτά, στις 31 Οκτωβρίου του 1986, ο John Norum, το πιο παλιό μέλος των EUROPE, από την εποχή που ακόμα ως τρίο ονομάζονταν WC, θα ανακοινώσει και επίσημα την πρόθεσή του να αφήσει την μπάντα που τον ανέδειξε, μόλις 5 μήνες μετά την κυκλοφορία του “Final Countdown” και τις περιοδείες σε Ευρώπη και Ιαπωνία. Ήταν μια ανάγκη είχε νιώσει, λίγες μέρες νωρίτερα, μετά το τέλος της συναυλίας της μπάντας στο Μόναχο, στα πλαίσια της περιοδείας για το “Final Countdown”.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, αισθάνθηκε μπουχτισμένος από το «γλυκανάλατο» image, τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και την όλη προβολή. Όπως φαίνεται, τη δεδομένη στιγμή, ο 22χρονος κιθαρίστας, δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί την τόση επιτυχία. Πέραν αυτών όμως, η επιθυμία του για έναν σκληρότερο ήχο σε σχέση με αυτόν των EUROPE, στάθηκε επίσης ένας σοβαρός λόγος που τον οδήγησε στην αποχώρηση.
Τα όσα είχε πει εκείνη την εποχή, δείχνουν ξεκάθαρα πως είχαν τα πράγματα στο μυαλό του: «Δεν μου άρεσε πραγματικά η κατεύθυνση που είχε πάρει το γκρουπ. Καταντήσαμε συγκρότημα – τσιχλόφουσκα και μισούσα αυτό το image, τα κολλάν, το poodle – rock σκηνικό γύρω μας. Εγώ γούσταρα το σκληρότερο, πιο κιθαριστικό υλικό και απ’ ότι φαινόταν, τα πλήκτρα κέρδιζαν μερίδιο όλο και περισσότερο και γινόμασταν πιο εμπορικοί. Έτσι αποφάσισα να φύγω. Δε με ενδιέφερε αν το άλμπουμ ήταν #1 σε 30 χώρες εκείνη τη στιγμή. Δε με ένοιαζε. Ήθελα να συνεχίσω και να κάνω κάτι άλλο.»
Ο Norum θα μείνει εκτός EUROPE, ουσιαστικά για 17 χρόνια, επιστρέφοντας το 2003. Από τότε μέχρι σήμερα, είναι αυτός που ουσιαστικά κατευθύνει την μπάντα και σε πολύ μεγάλο ποσοστό συνθέτει τη μουσική στα κομμάτια τους.
Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους και πιο επιδραστικούς ερμηνευτές στο ροκ, η ζωή του όμως είχε δυσανάλογη πορεία συγκριτικά με την καριέρα του. Ο Layne Staley, με την ιδιαίτερη, σκοτεινή και μυστηριώδη φωνή του, αποτέλεσε σημαντικότατο παράγοντα στο να φτάσουν οι ALICE IN CHAINS στην κορυφή του παγκόσμιου στερεώματος, γευόμενοι τεράστιες δόσεις επιτυχίας στα 90’s.
Τα πράγματα ίσως να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά για την μπάντα δε, αν ο δημοφιλής τραγουδιστής, δεν παρέδιδε τη ζωή του στην καταστροφή των καταχρήσεων και των ουσιών. Μέχρι το 1995, έχει ηχογραφήσει τρία στούντιο άλμπουμ με το συγκρότημα, πλέον όμως η απόδοσή του έχει σημειώσει πτώση και ο εθισμός του έχει αρχίσει να συζητιέται έντονα στα Μ.Μ.Ε.
Τον Ιούλιο του 1996, θα τραγουδήσει για τελευταία φορά ζωντανά με το γκρουπ, στο Kansas City και από κει πέρα θα χαθεί σε μεγάλο βαθμό από τα φώτα της δημοσιότητας, με τις εμφανίσεις του να σπανίζουν όλο και περισσότερο και την ενασχόληση του με τη μουσική να περιορίζεται στο ελάχιστο.
Στις 31 Οκτωβρίου του 1998, θα πραγματοποιηθεί η τελευταία του δημόσια εμφάνιση, όταν και θα παρακολουθήσει ένα σόλο σόου του Jerry Cantrell. Ο κιθαρίστας μάλιστα, θα τον προσκαλέσει στη σκηνή προκειμένου να τραγουδήσει, κάτι που ο Staley θα αρνηθεί. Η φωτογραφία που ακολουθεί, τραβήχτηκε απ’ τα παρασκήνια του σόου και είναι η πιο πρόσφατη φωτογραφία του που έχει δοθεί στη δημοσιότητα. Η κατάσταση δε στην οποία τον έχει οδηγήσει η συνεχόμενη χρήση ναρκωτικών, φαίνεται έντονα στην όψη του. Στους λίγους μήνες ζωής που του απομένουν, θα μείνει κλειδωμένος σπίτι του, αρνούμενος να μιλήσει ή να δει οποιονδήποτε, με την κατάσταση της υγείας του πλέον να έχει χειροτερέψει δραματικά…
Χαρά Νέτη
