Ο Bruce Dickinson, αποχώρησε από το Θηρίο μετά το “Fear of the dark”, θέλοντας να ακολουθήσει προσωπική καριέρα μόνο, αφού ήδη και ενώ συνέχιζε να είναι στους IRON MAIDEN είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, το “Tattooed millionaire” του 1990. Ακολούθησε το “Balls to Picasso” του 1994 και το πλήρως αμφιλεγόμενο “Skunkworks” του 1996.
Το 1997, βρίσκει τον Dickinson να ενώνει τις δυνάμεις του με τον έτερο πρώην συνοδοιπόρο του στους MAIDEN τον Adrian Smith και με αυτόν στις κιθάρες, μαζί με τους TRIBE OF GYPSIES, Roy Z, Eddie Casillas και Dave Ingraham κυκλοφορεί το απίστευτο “Accident of birth”. Ένα άλμπουμ που σηματοδοτούσε την επιστροφή του τεράστιου frontman στον metal ήχο και παράλληλα μια επίδειξη συνθετικής δύναμης και απόδειξης ότι για τον Bruce, τελικά υπήρχε ζωή μετά το Θηρίο, αναγκάζοντας πολλούς να συγκρίνουν τον δίσκο με τις μετά – Dickinson κυκλοφορίες της Σιδηράς Παρθένου.
Με το εξώφυλλο να έχει σχεδιαστεί από τον μεγάλο Derek Riggs, διάσημο για τα κλασικά του εξώφυλλα που δημιούργησε για τους MAIDEN, η συνταγή φαινόταν πολύ καλή για να χαλάσει και φυσικά, δεν χάλασε. Ας δούμε ένα – ένα τα τραγούδια του εξαιρετικού αυτού δίσκου βάζοντας τα σε μια το δυνατόν καλύτερη αξιολογική σειρά.
The “Accident of birth” countdown:
- “Welcome to the pit” (04:43)
Το “Welcome to The Pit” είναι το μόνο τραγούδι που δεν μπορεί να κοιτάξει τα υπόλοιπα του δίσκου στα ίσια. Αν και δεν είναι κακό, χάνει πόντους σε σχέση με τις υπόλοιπες συνθέσεις. Είναι πιο αργό, πιο ατμοσφαιρικό και σκοτεινό, χωρίς βέβαια αυτό να είναι κακό, όμως κάτι δεν δένει με το υπόλοιπο άλμπουμ και από κάπου πρέπει να αρχίσει το countdown μας.
- “Arc of space” (04:18)
Μια ωραία σύνθεση με ακουστικές κιθάρες που δημιουργεί ένα γαλήνιο κλίμα. Είναι το κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ και μετά την καταιγίδα που δημιουργείται κατά τη διάρκειά του, είναι ένα τραγούδι το οποίο λειτουργεί πολύ καλά ως outro, παρακινώντας σε να πατήσει ξανά το play.
- “Freak” (04:15)
To opener με το οποίο το άλμπουμ ξεκινά με μια περίεργη κιθαριστική εισαγωγή που σε κάνει να μην γνωρίζεις τι πρόκειται να έρθει. Ένα εκρηκτικό riff εξαπολύεται από τα ηχεία και η αίσθηση του καθαρού heavy metal γεμίζει τον αέρα. Τα βομβαρδιστικά τύμπανα οδηγούν το ρυθμό και η αλάνθαστη φωνή του Bruce προκαλεί παραλήρημα. Ένας τέλειος τρόπος για να ξεκινήσει ο δίσκος.
- “Taking the Queen” (04:49)
Το “Taking the Queen” μπαίνει με όμορφες ακουστικές κιθάρες και τα μαγευτικά φωνητικά του Bruce, αλλά σύντομα τα πράγματα γίνονται πιο τραχιά με σκληρές κιθάρες και επιθετικό τραγούδι μέσα από πολλά έξυπνα διαλείμματα και εναλλαγές.
- “Toltec 7 arrival” / “Starchildren” (00:37) / (04:16)
Το “Toltec 7 arrival” είναι απλώς ένα μικρό ατμοσφαιρικό θέμα που λειτουργεί ως σύνδεσμος για το δολοφονικό κομμάτι που ονομάζεται “Starchildren”. Οι κιθάρες είναι βαριές, τόσο απλές αλλά εκπληκτικές και το σταθερό ρυθμικό παίξιμο των ντραμς και του μπάσου ωθεί το τραγούδι προς μία καλύτερη ίσως θέση αλλά… Το ρεφρέν δε, είναι ιδιαίτερα πιασάρικο.
- “The Magician” (03:54)
Αυτό είναι ίσως το πιο πιασάρικο τραγούδι του “Accident of birth”. Έχει έναν πολύ διασκεδαστικό, groovy ρυθμό και πιο hard rock παρά metal αίσθηση. Είναι διεγερτικό και ευχάριστο και ανταποκρίνεται στα πρότυπα του άλμπουμ.
- “Darkside of Aquarius” (06:42)
Καλπάζοντες ρυθμοί κιθάρας και ντραμς χαρακτηρίζουν αυτό το τραγούδι και το υπέροχο σόλο του αποδεικνύει ότι ο Smith είναι ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες στο heavy metal. Ένα μικρό γαλήνιο πέρασμα ηρεμεί τα πράγματα πριν ξεσπάσει ξανά σε γρήγορους ρυθμούς που οδηγούν σε ένα υπέροχο φινάλε.
- “Road to Hell” (03:57)
Τέσσερα λεπτά από γνήσιο heavy metal. Τα δυναμικά ντραμς καθορίζουν τον ρυθμό σε αυτό το εκπληκτικό blaster καθώς τα καταιγιστικά riff δεν αφήνουν χώρο ούτε για να αναπνεύσεις. Αυτό το τραγούδι θα μπορούσε σίγουρα να χωρέσει σε ένα άλμπουμ των MAIDEN.
- “Omega” (06:23)
Λίγο πριν το τέλος του άλμπουμ, παίρνουμε την ημι-μπαλάντα που λέγεται Ωμέγα. Ο περίεργος τίτλος δεν έχει καμία σχέση με αυτό το όμορφο τραγούδι που διαθέτει εξαιρετικές κιθάρες και μελωδικά φωνητικά που το ανεβάζουν ακόμα πιο ψηλά στο ρεφρέν και ένα εκρηκτικό σημείο στη μέση.
- “Accident of birth” (04:23)
Το ομότιτλο κομμάτι είναι άλλο ένα διαμάντι σε ένα άλμπουμ κόσμημα. Είναι δυνατό και βαρύ, με πολλές αλλαγές στο ρυθμό. Οι στίχοι είναι πολύ εμπνευσμένοι, εξηγώντας την κατάσταση του Dickinson την τρέχουσα περίοδο. «Welcome home, it’s been too long we’ve missed you, welcome home to your brothers and sisters». Σχεδόν βιωματικό, το “Accident of birth” είναι ίσως από τα πιο εσωτερικά, εξομολογητικά κομμάτια του Bruce.
- “Man of Sorrows” (05:20)
Η πρώτη μπαλάντα του άλμπουμ είναι το “Man of Sorrows” και είναι πραγματικά υπέροχη. Τα φωνητικά του Bruce συνοδεύονται από πολύ όμορφες μελωδίες στο πιάνο. Το τραγούδι είναι τόσο συναισθηματικό και ζεστό, η φωνή του Dickinson ανατριχιάζει. Οι μελωδίες του βιολιού στο βάθος δίνουν τον δικό τους τόνο στο τραγούδι και εκτός από την πρώτη θέση εδώ, άνετα κατατάσσεται στις καλύτερες μπαλάντες του metal. Ο Bruce καταφέρνει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό εδώ και αυτό είναι πολύ, πολύ προφανές.
Φανούρης Εξηνταβελόνης
