ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – ‘Night in the ruts’ – AEROSMITH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 1979
ΕΤΑΙΡΙΑ – Columbia
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Gary Lyons
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Steven Tyler
Κιθάρες – Joe Perry
Κιθάρες – Brad Whitford
Μπάσο – Tom Hamilton
Τύμπανα – Joey Kramer
AEROSMITH, το σχήμα που η χρήση ναρκωτικών ουσιών, ήταν η δεύτερη φύση του την δεκαετία του ‘70 και του ‘80. Στην έκτη στούντιο δουλειά τους, η ένταση μεταξύ των μελών είχε φτάσει στο απροχώρητο. Οικονομικά, είχαν βουτήξει στα χρέη, ειδικά ο Joe Perry. Η δισκογραφική τους εταιρεία τους έβγαλε σε περιοδεία το καλοκαίρι των ηχογραφήσεων, επειδή είχαν ξεπεράσει τον προϋπολογισμό των ηχογραφήσεων ή καλύτερα τον είχαν σπαταλήσει. Ο παραγωγός τους επί χρόνια, Jack Douglas, τους έγινε αντιπαθής επειδή πήρε διαζύγιο και αυτοί συμπαθούσαν τη γυναίκα του. Έτσι έφεραν αντικαταστάτη του τον Gary Lyons. Ο Tyler είχε συνθετικό μπλοκάρισμα (με τόσα ναρκωτικά, αποτελεί έκπληξη) και δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τους στίχους. Κάπου στη μέση των ηχογραφήσεων ο Perry εκνευρίστηκε με την αναμονή και αποχώρησε για να κάνει σόλο καριέρα.
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από μία τέτοια κατάσταση. Μα ένα από τα πιο υποτιμημένα τους άλμπουμ, αλλά και τα ένα από τα πιο αξιόλογα. Χωρίς πολύ λούστρο στην παραγωγή με πολύ καλή κιθαριστική δουλειά από το δίδυμο Perry-Whitford, το άλμπουμ περιέχει δύο διασκευές, μάλλον μέτριες. Ειδικά η διασκευή στο “Remember (Walking in the sand)” των SHANGRI LA’S, που δεν έχει την δυναμική και τον όγκο της παραγωγής που είχε το πρωτότυπο από τον Phil Spector και μια διασκευή σε ένα b’ side των YARDBIRDS το “Think about it”, Το υπόλοιπο άλμπουμ είναι βρώμικο rock n’ roll, με σκληρές καταβολές και blues αίσθημα. Οι AEROSMITH δημιουργούν ένα άλμπουμ φτιαγμένο για τα κλαμπ και λιγότερο τις αρένες. Επιστέφουν στον ωμό ήχο των πρώτων άλμπουμ τους και συνολικά μας κερδίζουν με τη φρεσκάδα τους ακόμη και αν στην πράξη μιλάμε για ένα hard rock / blues άλμπουμ, με τον Tyler σε φόρμα, δίχως όμως εξάρσεις.
Με τραγούδια με τίτλους γεμάτους νόημα σαν το “Bone to bone Coney island white fish boy” (αναφορά στα προφυλακτικά στην Αμερικάνικη αργκό), “Reefer head woman” (αναφορά σε ένα μπλουζ δίσκο των 40’s), “Cheese Cake”, το ‘No surprize”στο οποίο ο Tyler είχε την έμπνευση να διηγηθεί την ιστορία του σχήματος και την αφιερωμένη στην κόρη του μπαλάντα“Mia”, τα καλόπαιδα από τη Βοστώνη όταν αποφασίζουν να μπλέξουν με τα blues, δίνουν μεστά, τσαμπουκαλίδικα τραγούδια που παραμένουν φρέσκα, χρόνια μετά και μας θυμίζουν, γιατί οι AEROSMITH είναι μια κατηγορία στην Αμερικανική ροκ μουσική σκηνή μόνοι τους. Υποτιμημένο σίγουρα, ενδιαφέρον ακόμη πιο σίγουρα, το ‘Night in the ruts’ είναι ένα άλμπουμ που δεν το άγγιξε ο χρόνος.. Απλά και κατανοητά, παραμορφωμένες κιθάρες, δωδεκάμετρα, φυσαρμόνικες, λιτό ρυθμικό κομμάτι και ένας τραγουδιστής που ακούγεται σαν μίξη του Howling Wolf με την Janis Joplin, αλήθεια υπάρχουν τέτοια υβρίδια στις μέρες μας;
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
