ONOMA ALBUM: “Worlds collide” – APOCALYPTICA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Sony/BMG
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jacob Hellner
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Perttu Kivilaakso – τσέλο
Paavo Lotjonen – τσέλο
Eicca Toppinen – τσέλο
Mikko Siren – ντραμς
Βλέποντας την επέτειο 10 ετών από την κυκλοφορία του “Worlds collide” των APOCALYPTICA, δεν θα μπορούσε παρά να μου έρθει μία προσωπική εμπειρία στο μυαλό… Τόσα χρόνια που κάνω συνεντεύξεις, έχει τύχει να κάνω συνέντευξη κάνοντας περίπολο στον στρατό, από καρτοτηλέφωνο στο δρόμο, ξημερώματα στο γραφείο του περιοδικού, στο χωριό μου σε διακοπές… Στην περίπτωση των APOCALYPTICA, ήμουν διακοπές με τη γυναίκα μου σε νησί του Αιγαίου κι έπρεπε να κανονιστεί η συνέντευξη για το έντυπο ROCK HARD (αχ, πόσο ΔΕΝ μου λείπουν αυτά τα ανελέητα deadline) μέσα στον Αύγουστο. Μόνο που τότε δεν υπήρχαν τα κινητά τελευταίας τεχνολογίας που κανονίζεις οτιδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή με το εξωτερικό, αλλά έπρεπε να πηγαίνω 3-4 φορές την ημέρα σε internet café του νησιού (το εξής ένα) για να δω αν έχει κλειστεί η συνέντευξη. Και όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, τελικά η συνέντευξη έγινε από το κινητό μου, σε μία παραλία, κρατώντας σημειώσεις σε χαρτιά, σημειώνοντας τι λεγόταν την ώρα που μιλούσαμε με τους συμπαθείς Φιλανδούς τσελίστες…
Ξεφύγαμε όμως από το θέμα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσω με το ότι το “Worlds collide” είναι ο πιο πλήρης δίσκος των APOCALYPTICA. Ξεκίνησαν παίζοντας διασκευές METALLICA μόνο με τσέλο, μετά έκαναν διασκευές και σε άλλους καλλιτέχνες, βάζοντας και τρεις δικές τους συνθέσεις, με το “Cult” χρησιμοποίησαν σχεδόν αποκλειστικά δικές τους συνθέσεις, στο “Reflections” έβαλαν ντραμς σε όλα τα κομμάτια και δειλά-δειλά κάποια φωνητικά, κάτι που πάνω-κάτω επαναλήφθηκε στο “Apocalyptica”. Το “Worlds collide”, είναι το άλμπουμ που τα κομμάτια με φωνητικά ήταν σχεδόν όσα και τα instrumental. Οι δε καλεσμένοι, όπως πάντα, από το πάνω ράφι: Corey Taylor (SLIPKNOT, STONE SOUR), Till Lindemann (RAMMSTEIN), Cristina Scabbia (LACUNA COIL), Adam Gontier (THREE DAYS GRACE), ο κλασικός συνήθης ύποπτος Dave Lombardo (ex-SLAYER), ο Mats Leven (THERION, KRUX) και πολλοί άλλοι.
Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία και το πιο γνωστό τραγούδι των Φιλανδών τσελιστών, βρίσκεται εδώ και δεν είναι άλλη από το “I don’t care”, με τον Adam Gontier στα φωνητικά. Πολύ καλή η διασκευή στο “Heroes” του David Bowie (που πρόσφατα διασκεύασαν και οι MOTORHEAD) με γερμανικούς στίχους και τον τίτλο “Helden” (που σημαίνει «ήρωες» στα γερμανικά) και τον Till Lindemann στα φωνητικά και τον Richard Kruspe στην κιθάρα (και οι δύο από τους RAMMSTEIN). Νομίζω ότι ως σύνολο, το “Worlds collide”, είναι ότι πιο ολοκληρωμένο έχουν κάνει, που συνδυάζει την ποιότητα με την εμπορική επιτυχία, χτυπώντας όμως ταβάνι για το συγκρότημα και δυσκολεύοντάς το να κάνει κάτι που να είναι διαφορετικό αλλά και ισάξιο –αν όχι καλύτερο- ποιοτικά. Περισσότερες λεπτομέρειες στη συνέντευξη που ακολουθεί και είχε γίνει για το έντυπο ROCK HARD, αλλά και στην αυθεντική παρουσίαση του δίσκου.
Did you know that:
· Η συνεργασία τους με τα μέλη των RAMMSTEIN, οφειλόταν στο γεγονός ότι ήταν το support σχήμα των Γερμανών στην περιοδεία του “Reise, reise”. Παρόλα αυτά, έγιναν πολλά μπερδέματα με τη συμμετοχή των Lindemann και Kruspe, που είχαν να κάνουν με το management των RAMMSTEIN και σε συνδυασμό με διάφορες παρόμοιες περιπτώσεις που συνάντησαν οι APOCALYPTICA στο μέλλον, τους οδήγησαν στην απόφαση να περιορίσουν τις guest συμμετοχές στους δίσκους τους.
· Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, το άλμπουμ κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Απρίλιο του 2008 και είχε μια νέα ηχογράφηση του “I don’t care” και μια νέα μίξη του “I’m not Jesus”…
· Πρώτο single έβγαλαν το “I’m not Jesus”, περιμένοντας την επιτυχία λόγω και της συμμετοχής του Corey Taylor, η επιτυχία ήρθε τελικά με το “I don’t care” που ήταν το τρίτο τους single!!!
· Αρχικά ήταν να συμμετέχει και ο Joe Duplantier των GOJIRA, κάτι που τελικά συνέβη στον επόμενο δίσκο τους.
· Προβλήματα είχαν να αντιμετωπίσουν και με μία πιθανή συμμετοχή του Marylin Manson στο δίσκο και τελικά αποφασίστηκε να μην προχωρήσουν…
Σάκης Φράγκος
Ακολουθούν η συνέντευξη που είχε γίνει με τον Perttu Kivilaakso για το έντυπο ROCK HARD, η παρουσίαση του δίσκου και φυσικά φωτογραφίες εποχής…
APOCALYPTICA interview (Perttu Kivilaakso)
“When cellos and metal collide”
Κάθε φορά που κάνω συνέντευξη με τους APOCALYPTICA, ο περιορισμένος χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας είναι μόνιμος εφιάλτης. Ο λόγος είναι ότι οι συμπαθέστατοι Φιλανδοί μιλούν μέτρια αγγλικά και κάθε απάντησή τους καθυστερεί πολύ εξαιτίας του ότι ψάχνουν να βρουν τις κατάλληλες εκφράσεις. Το άγχος μου λοιπόν, ήταν αν θα προλάβαινε ο Perttu Kivilaakso, να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που είχα ετοιμάσει μέσα σε 15 λεπτά της ώρας… Οι APOCALYPTICA, βλέπετε, έχουν ετοιμάσει ένα δίσκο, ο οποίος δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος της καριέρας τους, είναι σίγουρα όμως ο πιο εμπορικός κι εκείνος που σηκώνει πολύ συζήτηση για ορισμένα θέματα…
Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι έχετε προοδεύσει με το νέο σας άλμπουμ;
Βασικός μας στόχος είναι σε κάθε δίσκο να κάνουμε ολοένα και διαφορετικά, καινούργια πράγματα και να προοδεύουμε, όπως ακριβώς το είπες. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχουν άλλες cello μπάντες και δεν μπορούμε να επηρεαστούμε από κάπου, παρά μόνο να έχουμε αυθεντικές, καινούργιες ιδέες. Κάθε δίσκος μας είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά για εμάς, σε ένα δρόμο που τον εξερευνούμε –αναγκαστικά- μόνοι μας.
Πόσο σας βοήθησε η παρουσία του Jacob Hellner (RAMMSTEIN κτλ) πίσω από την κονσόλα στο “Worlds collide”;
Το σπουδαιότερο πράγμα που έφερε ο Jacob είναι ο καινούργιος ήχος και βασικά ένα νέο distortion. Μπορείς να ακούσεις ακόμη και στο δίσκο μας, ότι αυτός ο άνθρωπος έχει δουλέψει με τους RAMMSTEIN. Ήθελε να απλοποιήσει πολλά πράγματα, κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με την παλιά μας νοοτροπία, αλλά και την κλασική μας εκπαίδευση. Αυτό έφερε προστριβές κάποιες στιγμές, αφού η «μουσική» μας γλώσσα ήταν διαφορετική, αλλά και η κανονική μας, αφού μιλούσε μόνο γερμανικά!!! Είχε πολύ ισχυρή άποψη, αλλά για εμάς ήταν σαν ένα νέο μέλος των APOCALYPTICA για 8 μήνες. Όλη η διαδικασία όμως, κράτησε 12 μήνες μέχρι να κρατήσουμε τα σημεία και τα τραγούδια που τελικά μπήκαν στο δίσκο. Αργότερα πάντως, καταλάβαμε πόσο καλό έκανε στον ήχο μας και πόσο cool τύπος ήταν. Μας επηρέασε πολύ όλο το σκεπτικό του, στον τρόπο που συνθέταμε τα κομμάτια μας και η συνεργασία μας αποδείχτηκε τρομερά εποικοδομητική.
Πολλοί συζητάνε για τη συμμετοχή του Corey Taylor των SLIPKNOT/ STONE SOUR, στο πρώτο σας single, “I’m not Jesus”, διαβλέποντας μια προσπάθεια να «κατακτήσετε» την Αμερική με τη μουσική σας… Αν θέλεις και την άποψή μου, δε διαφωνώ πολύ με αυτό το σκεπτικό, αφού μοιάζει περισσότερο με STONE SOUR παρά με APOCALYPTICA, παρόλο που είναι σπουδαίο κομμάτι.
Δεν προσανατολιζόμαστε σε κάποια συγκεκριμένη αγορά… Είχαμε το κομμάτι αυτό έτοιμο και ψάχναμε για έναν τραγουδιστή που μπορεί να το ερμηνεύσει με τη δύναμη που απαιτείται. Ο Corey είναι ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, οπότε το όνομά του ήταν ανάμεσα στα πρώτα που είχαμε στη λίστα μας. Ήμασταν μάλιστα και πολύ τυχεροί που το πρόγραμμά του συνέπιπτε με το δικό μας και μπορέσαμε να δουλέψουμε μαζί.
Ποιες άλλες επιλογές είχατε; Ποιος ήταν στην κορυφή της λίστας σας;
Ήταν ο Marilyn Manson, αλλά είχαμε κάποια προβλήματα με το πρόγραμμά μας και διάφορα άλλα…
Πάντως, για να ενισχυθεί το προηγούμενο επιχείρημα, έχετε και την Cristina Scabbia από τους LACUNA COIL, ένα γκρουπ το οποίο είναι πολύ ανερχόμενο στις ΗΠΑ στο κομμάτι “S.O.S.”…
Το συγκεκριμένο τραγούδι το είχαμε γράψει και μου φάνηκε πολύ καλή ιδέα να βάλουμε γυναικεία φωνητικά. Η Cristina ήταν στην κορυφή της λίστα μας. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δουλεύεις με εντελώς διαφορετικούς τραγουδιστές, όπως των Till Lindemann των RAMMSTEIN.
Και μαζί με αυτόν, επαναφέρατε τις διασκευές!!! Ήταν πολύ περίεργη η απόφαση να διασκευάσετε το “Heroes” του David Bowie με γερμανικούς στίχους και τον τίτλο “Helden”.
Ήταν απόφαση του παραγωγού μας. Του αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι και ήθελε στο παρελθόν να το διασκευάσουν οι RAMMSTEIN. Εκείνοι όμως δεν κάνουν ποτέ διασκευές. Όσο για τη συμμετοχή του Lindemann, από τη στιγμή που μπορούσαμε να συνεργαστούμε και δεν υπήρχε πρόβλημα χρόνου, το κάναμε γιατί ήμαστε πολύ καλοί φίλοι μετά την κοινή μας περιοδεία. Το “Helden” θα είναι το επόμενο single μας.
Στη συλλογή σας, “Amplified…”, είχατε επίσης δύο πολύ δημοφιλείς τραγουδιστές, τον Matt Tuck των BULLET FOR MY VALENTINE και τον Max Cavalera των SOULFLY. Αυτό συμβαίνει επειδή είστε εσείς δημοφιλής και θέλουν όλοι να τραγουδήσουν σε σας ή επιζητάτε κάποιους που ήδη είναι γνωστοί για να γίνετε εσείς περισσότερο;
Από το τρίτο άλμπουμ μας, το “Cult”, ήδη είχαμε καλεσμένους τραγουδιστές. Είχαμε την τύχη να μην απορρίπτονται οι προτάσεις μας, ίσως εξαιτίας του ότι επειδή είμαστε μία ξεχωριστή μπάντα που παίζουμε τσέλα, δίνεται η ευκαιρία σε κάποιους να πειραματιστούν ή να κάνουν κάτι που με το κανονικό τους σχήμα ποτέ δεν θα είχαν τη δυνατότητα.
Τον Tomoyashu Hotei δεν τον γνωρίζω, αλλά σίγουρα έχει προσδώσει ένα κινηματογραφικό feeling στο τραγούδι “Grace”…
Έχει γράψει μουσική για πολλές ταινίες, όπως το “Kill bill” και είναι φίλος του αφεντικού της εταιρίας μας. Έτσι ήταν εύκολο να έρθουμε σε επαφή μαζί του. Μας βοήθησε να βρούμε καινούργιους ήχους και να κάνουμε διαφορετικά πράγματα, προσθέτοντας έτσι ποικιλία στο δίσκο.
Βρίσκεις ότι το “Worlds collide” έχει ποικιλία; Γιατί ακούγοντάς το, παρότι τα κομμάτια μου αρέσουν, βρίσκω ότι τα instrumental κομμάτια ακολουθούν το ίδιο μοτίβο. Ξεκινούν ήρεμα και ξαφνικά δυναμώνουν και γίνονται πολύ γρήγορα και heavy. Αυτό επαναλαμβάνεται σ’ όλο το δίσκο…
Αυτό ακριβώς είναι το πλεονέκτημα και το μειονέκτημα του να παίζεις μόνο με τρία τσέλα. Μπορείς να τραβάς τον ήχο στα άκρα, αλλά έχεις κάποια όρια κι αναπόφευκτα σε κάποια σημεία επαναλαμβάνεσαι. Γι’ αυτό το λόγο βάλαμε ντραμς, φωνητικά και τόσα άλλα. Με αυτόν τον τρόπο, πιστεύω ότι έχουμε καταφέρει να βάλουμε ποικιλία στο δίσκο και να κάνουμε κομμάτια όπως το ομώνυμο του δίσκου να ακούγονται τυπικά APOCALYPTICA αλλά ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικά.
Με το πέρασμα του χρόνου, πολλοί πιστεύουν ότι ο ήχος του τσέλου μοιάζει όλο και περισσότερο μ’ αυτόν της κιθάρας. Τι έχει να πεις;
(γέλια) Έχει πλάκα… Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Βρίσκουμε συνεχώς νέες παραμορφώσεις και νέους ήχους, ακριβώς για να αποφεύγουμε αυτή τη σύγκριση. Ίσως 1-2 ήχοι μας να μοιάζουν με την ηλεκτρική κιθάρα, τους υπόλοιπους όμως, μου επιτρέπεις να είμαι σίγουρος ότι δεν μπορεί να τους παράγει η κιθάρα.
Στο παρελθόν, συνηθίζατε να κάνετε κάτι που ανάγκαζε τους φανατικούς οπαδούς σας να αγοράζουν τα singles σας. Βάζατε φωνητικά σε instrumental κομμάτια του δίσκου και τα προωθούσατε στην αγορά μέσω single. Θα κάνετε κάτι παρόμοιο και τώρα ή μήπως θα το πράξετε με τον αντίστροφο τρόπο μιας κι έχετε ήδη αρκετά τραγούδια με φωνητικά;
Δεν έχουμε κάποια τραγούδια επιπλέον που τους έχουμε βάλει φωνητικά. Ίσως βάλουμε instrumental εκδόσεις των τραγουδιών που ήδη έχουν φωνητικά, όπως είπες.
Έχετε ένα τραγούδι που ονομάζεται “Ion”. Μήπως έχει να κάνει με τους πολλούς τίτλους τραγουδιών σε παλαιότερους δίσκους σας που τελειώνουν σε –ion; Να σου θυμίζω: “Distraction”, “Misconstruction”, “Hyperventilation”, “Conclusion”, “Education” και τόσα άλλα…
(γέλια) Ξέρεις, ένας από τους πιο δύσκολους τομείς της δουλειάς μας, είναι να βρούμε τίτλους για τα instrumental κομμάτια μας. Σκεφτόμασταν ότι έχουμε πολλά τραγούδια με την κατάληξη –ion, και χρησιμοποιήσαμε αυτό, σαν προσωρινό τίτλο. Ήταν όμως ένα πολύ ωραίο εσωτερικό αστείο κι αποφασίσαμε να το κρατήσουμε.
Ακούγοντας το δίσκο χωρίς να γνωρίζω τους καλεσμένους σε κάθε κομμάτι, θα έκοβα το λαιμό μου ότι ο Dave Lombardo παίζει στο “Last hope”. Μήπως παίζει και πουθενά αλλού; Στο “Burn” ίσως;
Όχι, ο Dave παίζει μόνο στο “Last hope”.
Παίζει πουθενά ο τύπος από τους GOJIRA; Κάτι είχε πάρει το μάτι μου στο παρελθόν…
Όχι. Είχαμε κάνει ένα demo μαζί του, αλλά το τραγούδι δεν ταίριαζε με την ατμόσφαιρα του δίσκου. Ήταν πραγματικά ένα death metal κομμάτι που έμοιαζε στους NAPALM DEATH!!!
Για το τέλος. Στην Ελλάδα δεν μπορέσαμε να δούμε την εμφάνισή σας στο διαγωνισμό της Eurovision, λόγω του διαφημιστικού διαλείμματος, αλλά στο youtube σας θαυμάσαμε πραγματικά. Πως και σας κάλεσαν; Έχει να κάνει με τη Φιλανδική κουλτούρα να έχουν rock/ metal τραγούδια σε έναν pop διαγωνισμό;
Απλά ήθελαν να έχουν μία διεθνή ντόπια μπάντα σ’ αυτό το διαγωνισμό. Θέλαμε κι εμείς πολύ να πάρουμε μέρος και να παρουσιάσουμε το υλικό μας και μάλιστα να σοκάρουμε και κάποιους ανθρώπους.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.
Εγώ ευχαριστώ πολύ κι ελπίζω να μπορέσουμε να ξανάρθουμε στην Ελλάδα όπου πάντα περνάμε πολύ ωραία.
Σάκης Φράγκος
APOCALYPTICA – “Worlds collide” (Sony/ BMG)
Κάθε δίσκος των Φιλανδών APOCALYPTICA είναι κι ένα στοίχημα. Το στοίχημα αφορά σε τι θα είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο και είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, καθώς όσο ενδιαφέρουσα είναι η χρήση των τσέλων, άλλο τόσο περιοριστική γίνεται μακροπρόθεσμα. Έτσι από μία cover band, οι APOCALYPTICA άρχισαν να γίνονται όσο πιο mainstream πάει, δίχως να χάνουν σε ποιότητα και ομολογώ ότι σχεδόν κάθε δίσκο τους, τον θεωρώ εξαιρετικό. Το “Worlds collide” δεν πάει πίσω και το μεγάλο όπλο του είναι οι συνθέσεις με τα φωνητικά. Τα instrumental τους κινούνται πάνω-κάτω στο ίδιο, γνωστό στυλ, μόνο που αυτήν τη φορά η δομή τους μου ακούγεται πανομοιότυπη (αργό στην αρχή, δυναμώνει στη συνέχεια), ο ντράμερ πλέον είναι μόνιμος στην μπάντα και ο Lombardo παίζει μόνο στο SLAYERικό “Last hope”. Τα highlights του δίσκου είναι το “I’m not Jesus” με τον Corey Taylor (STONE SOUR, SLIPKNOT) στα φωνητικά, που μοιάζει με STONE SOUR και NICKELBACK, το εκπληκτικά πιασάρικο και φτιαγμένο για μεγάλη επιτυχία “I don’t care” με τον Adam Gontier των THREE DAYS GRACE, το “S.O.S. (Anything but love)”, με την Cristina Scabbia (LACUNA COIL), το οποίο θυμίζει πολύ καλές στιγμές EVANESCENCE και LACUNA COIL, αλλά και το “Helden”, το οποίο είναι διασκευή με γερμανικούς στίχους στο “Heroes” του David Bowie και στα φωνητικά είναι ο Till Lindemann των RAMMSTEIN. Για μία ακόμη φορά, οι APOCALYPTICA δεν έπεσαν στην παγίδα της επανάληψης (όσο αυτό είναι δυνατόν) και κατάφεραν να κερδίσουν την ψήφο εμπιστοσύνης μου!!! Πραγματικά σπουδαίο δισκάκι…
8 / 10
Σάκης Φράγκος
