ΑΛΜΠΟΥΜ: “Crimson” – SENTENCED
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2000
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Hiili Hiilesmaa
ΣΥΝΘΕΣΗ: Ville Laihiala – φωνητικά
Miika Tenkula – κιθάρα
Sami Lopakka – κιθάρα
Sami Kukkohovi – μπάσο
Vesa Ranta – τύμπανα
Οι Φιλανδοί ήταν και θα είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις top5 αγαπημένες μου μπάντες όλων των εποχών. Μεγάλωσα και ανδρώθηκα με τη μουσική τους τη δεκαετία του ’90, αρχής γενομένης από το δίσκο “Down” και το “Noose”, το οποίο ήταν το πρώτο τραγούδι που άκουσα ποτέ από τους SENTENCED. Ακόμη και σήμερα, 25 χρόνια μετά, λατρεύω οτιδήποτε κυκλοφόρησαν, πλην της προ “Amok” εποχής. 20 χρόνια πριν, στην αρχή των φοιτητικών μου χρόνων, στη αυγή της δεκαετίας των ’00, κυκλοφόρησαν ένα από τα δισκογραφικά διαμάντια τους, το θρυλικό πλέον “Crimson”. Προερχόμενοι από ίσως το καλύτερο κατά τη προσωπική μου άποψη άλμπουμ της καριέρας τους “Frozen”, προσγείωσαν ακόμα πιο ανώμαλα θα έλεγα, τους die hard οπαδούς του “Amok”.
Το “Crimson” ήταν μέχρι τότε, αλλά μέχρι και σήμερα, το πιο «light» άλμπουμ της καριέρας τους. «Φλώρικο» όπως έλεγαν τότε οι «σκληροί» οπαδοί! Θυμάμαι χαρακτηριστικά, όταν έπαιζε στο Διόνυσο στα Εξάρχεια, χλεύασαν τον τρόπο που έπαιζε drums ο Ranta, επειδή δεν ήταν τόσο.. μεταλλικός. Ή ακόμα και την ύπαρξη αρκετής ακουστικής κιθάρας. Γελούσα και αδιαφορούσα. Ναι οκ, ήταν εποχή που πολλές μπάντες γίνονταν πιο soft, κυρίως λόγω εμπορευματοποίησης τους, αλλά από την άλλη το “Crimson” σαν δίσκος μόνο ρηχός δεν ήταν. Πέρα από το hit που διάλεξαν να προωθήσουν τον δίσκο “Killing me, Killing you”, με το δακρύβρεχτο πιάνο και το εκπληκτικό video, είχε αρκετά «ψαγμένα» κομμάτια, όπως για παράδειγμα το “The river”, το “Dead moon rising” και ακόμα περισσότερο το φοβερό και τρομερό “Broken” με την εκπληκτική lead (ναι ακόμα «κεντούσε» ο συγχωρεμένος ο Miika), το οποίο σήμερα θεωρείται υπέρ-κλασικό κομμάτι!
Προσωπικά, αδιαφορώντας, όπως πάντα άλλωστε, για την «ανάγκη’ του μέσου μεταλλά να ακούγεται «κακούλης», λατρεύω στην ολότητα του αυτό τον δίσκο. Δεν τον θεώρησα ποτέ τον αδύναμο κρίκο της δισκογραφίας της θρυλικής αυτής μπάντας. Νομίζω ότι δύο δεκαετίες μετά, ακόμη και οι τότε διαφωνούντες, θα συμφωνήσουν μαζί μου… κατά το πλείστον. Miika μας λείπεις… όπως όλη μπάντα δηλαδή! «What can I do now except see this through and float with the stream, off the shore… see where the river will take me».
Γιώργος Δρογγίτης
